Του Νίκου Κοκκάλη
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την αποκάλυψη ότι εδώ και περίπου δύο χρόνια η πόλη Φλιντ του Μίσιγκαν πίνει δηλητηριασμένο νερό από τον ποταμό Φλιντ, αφού η τοπική κυβέρνηση αποφάσισε να μειώσει το κόστος υδροδότησης της περιοχής. Θυμίζουμε ότι το Φλιντ είναι μια από τις φτωχότερες πόλεις των ΗΠΑ, με το 42% του πληθυσμού να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, ενώ το 56% είναι Αφροαμερικανοί.
Θυμίζουμε επίσης, ότι η αποσύνδεση της πόλης από το σύστημα υδροδότησης του Ντιρόιτ, που παίρνει νερό από τη λίμνη Χιούρον, μια από τις μεγαλύτερες πηγές καθαρού νερού του πλανήτη, οδήγησε σε αμέτρητα προβλήματα υγείας στους κατοίκους της και κυρίως στις μικρότερες ηλικίες.
Πρόσφατα, ο γνωστός συγγραφέας και σκηνοθέτης Μ. Μουρ, δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του άρθρο με τίτλο:
«10 πράγματα που δε θα σας πουν για την τραγωδία με το νερό στο Φλιντ. Αλλά θα σας τα πω εγώ».
Η General Motors, τα απόβλητα, ο κυβερνήτης και η… οικονομία
Ανάμεσα στα άλλα, ο γεννημένος στο Φλιντ, Μ. Μουρ, αποκαλύπτει ότι την ώρα που ο πληθυσμός της πόλης έπινε νερό δηλητηριασμένο με μόλυβδο και επικίνδυνα βακτήρια, η τοπική μονάδα της General Motors απαλλάχτηκε εύκολα και γρήγορα από το… ενοχλητικό νερό! Μετά από παράπονα ότι το νερό του ποταμού Φλιντ προκαλεί βλάβες στα αυτοκίνητα της επειδή τμήματά τους πλένονται με αυτό, κατάφερε να αποκτήσει και πάλι πρόσβαση στο καθαρό νερό της λίμνης Χιούρον!
Μάλιστα, ο τοπικός κυβερνήτης, Ρ. Σνάιντερ δαπάνησε περίπου 440.000 δολάρια προκειμένου να επανασυνδέσει το εργοστάσιο στο προηγούμενο δίκτυο, την ώρα που οι κάτοικοι της πόλης συνέχιζαν να πίνουν δηλητήριο για… λόγους οικονομίας!
Να σημειωθεί ότι οι εγκαταστάσεις της General Motors στην περιοχή είναι ένας από τους υπεύθυνους για τη ρύπανση του ποταμού, αφού είναι μια από τις βιομηχανίες που εδώ και δεκαετίες «ξεφορτωνόταν» τα απόβλητά της στο ποτάμι. Ο μόλυβδος έφτασε στα ποτήρια των κατοίκων του Φλιντ μέσω του δικτύου ύδρευσης (το οποίο διαβρώθηκε από τα ρυπασμένα από χημικά και βιομηχανικά απόβλητα νερά του ποταμού).
Επιπλέον, σύμφωνα με το συγγραφέα, με κόστος μόλις 9.000 δολάρια, δηλαδή 100 ευρώ την ημέρα για τρεις μήνες, θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιηθεί ένα συστατικό στις εγκαταστάσεις ύδρευσης, το οποίο «σφραγίζει» το μόλυβδο στις σωληνώσεις και δεν του επιτρέπει να περάσει στο πόσιμο νερό. Μάλιστα, η χρήση του είναι υποχρεωτική από το νόμο στις εγκαταστάσεις που περιέχουν μόλυβδο. Ωστόσο, η τοπική κυβέρνηση που δε δίστασε να δαπανήσει το τεράστιο ποσό των 440.000 δολαρίων για να σώσει τα αυτοκίνητα της General Motors, δε θεώρησε απαραίτητο να προστατέψει τους κατοίκους της πόλης ξοδεύοντας μόλις 9.000 δολάρια!
Και φτωχοί και άρρωστοι
Ταυτόχρονα βέβαια, ο Μουρ επισημαίνει κάτι που ήταν ήδη γνωστό: ότι δηλαδή μαζί με το μόλυβδο συνυπάρχουν μια σειρά επικίνδυνα βακτήρια. Ένα από αυτά είναι η legionella, που ευθύνεται για τη σημαντική αύξηση κρουσμάτων της νόσου των Λεγεωναρίων στην περιοχή. Και βέβαια όλα αυτά χωρίς να υπολογίσει κανείς τις βλάβες που ενδεχομένως προκαλούν τα ίδια τα απόβλητα που εταιρείες όπως η General Motors και η Dupont αδειάζουν στον ποταμό Φλιντ.
Όμως, οι μακροπρόθεσμες βλάβες στην περιοχή δεν έχουν να κάνουν μόνο με την υγεία των κατοίκων. Αν και ασφαλώς η σημαντικότερη ανησυχία τους αυτή τη στιγμή είναι το πώς θα προστατέψουν τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους από τις πολλαπλές επιπτώσεις της κατανάλωσης του δηλητηριώδους νερού, η κατάσταση αυτή έχει και οικονομικές διαστάσεις. Σύμφωνα με τον Μουρ, οι φτωχοί κάτοικοι του Φλιντ, στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν έχουν τίποτα άλλο πέρα από το σπίτι στο οποίο ζουν. Έτσι, η αλλαγή στο σύστημα ύδρευσης δεν απειλεί μόνο την υγεία τους, αλλά έχει ρίξει κατακόρυφα την τιμή του μοναδικού περιουσιακού στοιχείου των κατοίκων, οι οποίοι πλέον δεν έχουν καμία επιλογή πέρα από το να παραμείνουν εγκλωβισμένοι στην πόλη.
Οι παραπάνω αποκαλύψεις, ακόμη κι αν για κάποιους ήταν ήδη γνωστές, αποτελούν μια επιπλέον ένδειξη ως προς το που οδηγούν οι πολιτικές των περικοπών, αλλά και οι «διευκολύνσεις» στις μεγάλες εταιρείες.
Σήμερα, οι φτωχοί κάτοικοι του Φλιντ που έχουν εκτεθεί για περίπου δύο χρόνια στο δηλητηριώδες νερό που τους πότιζε ο κυβερνήτης Σνάιντερ, η General Motors κ.α., εξοργισμένοι από το έγκλημα που συντελέστηκε σε βάρος τους, απαιτούν την άμεση απομάκρυνσή και την παραδειγματική τιμωρία του.
