Πάνω από ένας χρόνος έχει περάσει από την επιβολή στρατιωτικής δικτατορίας στη Μιανμάρ. Παρά την ηρωική του αντίσταση, το αντιδικτατορικό κίνημα δεν κατάφερε να την ανατρέψει, με αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα να διαπράττονται φρικτά εγκλήματα ενάντια στους ανθρώπους που αντιστέκονται, αλλά και στις εθνικές μειονότητες από το στρατιωτικό καθεστώς.
Οι πολύμηνες κινητοποιήσεις άφησαν πίσω τους εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες. Χιλιάδες επίσης ήταν οι συλλήψεις που έγιναν κατά την περίοδο της μαζικής αντίστασης, τους πρώτους μήνες μετά την επιβολή της δικτατορίας. Σήμερα, πάνω από έναν χρόνο μετά, το καθεστώς εξακολουθεί να τιμωρεί τους ανθρώπους που αντιστέκονται με βασανιστήρια, φυλακίσεις, δολοφονίες και άλλες μεθόδους. Όπως αναφέρει η εφημερίδα Guardian, έχουν σημειωθεί εκατοντάδες απαγωγές παιδιών από τον στρατό και την αστυνομία, προκειμένου τα ενήλικα μέλη των οικογενειών τους που διώκονται, να συλληφθούν στην προσπάθεια να εντοπίσουν τα παιδιά τους.
Οι μαρτυρίες ανθρώπων που πέρασαν από τις φυλακές του καθεστώτος περιγράφουν άγριους ξυλοδαρμούς και ψυχολογικά βασανιστήρια. Τα περιστατικά αυτά εξάλλου δεν επιβεβαιώνονται μόνο από τους συλληφθέντες, αλλά και από αστυνομικούς και στρατιωτικούς υπαλλήλους. Κατά τους τελευταίους μήνες η δικτατορία προσπαθεί να τρομοκρατήσει τον κόσμο με κάθε μέσο, προκειμένου να σταθεροποιήσει την κυριαρχία της. Ανάμεσα σε άλλα δημοσιεύονται βίντεο και εικόνες από επιχειρήσεις συλλογής των νεκρών από τον στρατό και την αστυνομία, λες και δεν αρκεί το γεγονός ότι οι δολοφονίες γίνονται δημόσια, στο φως της μέρας.
Δεν είναι όμως μόνο οι άνθρωποι που αντιστέκονται στη δικτατορία, αυτοί που υφίστανται τρομακτικές διώξεις. Η μουσουλμανική μειονότητα των Ροχίνγκια βρίσκεται στο στόχαστρο του στρατού της Μιανμάρ, ο οποίος εξαπολύει ανά τακτά διαστήματα βίαιες επιθέσεις και δολοφονίες εναντίον της. Στις 21/3 μάλιστα η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακήρυξε τις διώξεις εναντίον την Ροχίνγκια στην Μιανμάρ «γενοκτονία». Παρότι από την πλευρά της αμερικανικής κυβέρνησης πρόκειται για άλλη μια υποκριτική διακήρυξη υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που η ίδια έχει καταπατήσει σε αμέτρητες περιπτώσεις και περιοχές του πλανήτη, δεν χωράει αμφιβολία ότι η δικτατορία της Μιανμάρ έχει εντείνει την καταπίεση και τις διώξεις εναντίον τον Ροχίνγκια, πολλοί από τους οποίους έχουν αναγκαστεί να καταφύγουν σε γειτονικές χώρες.
Παρά τη βιαιότητα και την τρομοκρατία όμως, οι φωνές αντίστασης ενάντια στη δικτατορία παραμένουν ηχηρές, αν και το ηρωικό κίνημα της άνοιξης του 2021 έχει κοπάσει. Για να παραμείνει ζωντανή, η αντίσταση αυτή δεν έχει ανάγκη τις υποκριτικές διακηρύξεις των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αλλά τη διεθνή αλληλεγγύη των φτωχών και των καταπιεσμένων του πλανήτη.
