Του Τάκη Γιαννόπουλου
Η Χρυσή Αυγή με αριθμούς:
6.92% – 18 βουλευτές – 425.990 ψήφοι στις βουλευτικές εκλογές στις 17/6
28 γραφεία πανελλαδικά
8.6% – 4ο κόμμα στη δημοσκόπηση της εταιρείας ΑLCO στις 1/9 για το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ όπου εμφανίζεται να είναι το μόνο κόμμα με άνοδο από τις εκλογές του Ιούνη
18.5% θετικές γνώμες για τον φύρερ Ν.Μιχαλολιάκο στην ίδια δημοσκόπηση
Η Αριστερά, το εργατικό και λαϊκό κίνημα, ο καθένας από μας που πιστεύει στην ελευθερία και την πραγματική δημοκρατία βρίσκεται μπροστά στο εξής δίλημμα: ή θα παλέψουμε ενωτικά για να συντρίψουμε τώρα το φασισμό ή θα του επιτρέψουμε να συνεχίσει να αναπτύσσεται με ανυπολόγιστες συνέπειες που η ιστορία επιμένει να μας θυμίζει…
Η Χρυσή Αυγή και ο νεοφασισμός είναι ένα φαινόμενο που ήρθε με σκοπό να μείνει. Δεν πρόκειται να εξαφανιστεί ως διά μαγείας ούτε με ευχολόγια ή απλές εκκλήσεις για δημοκρατία κτλ.
Στην ελληνική της εκδοχή – από τις πιο ακραίες, δολοφονικές και απεχθείς σε όλη την Ευρώπη – η ακροδεξιά και ο φασισμός τροφοδοτούνται από την βαθιά κρίση και εξαθλίωση πλατιών στρωμάτων της κοινωνίας αλλά, ταυτόχρονα, και από την ανικανότητα των ηγεσιών της Αριστεράς να δουν και να αντιμετωπίσουν έγκαιρα το φαινόμενο.
«Τίποτα δεν θα γίνει με την είσοδο της Χρυσής Αυγής στη Βουλή» απαντούσε η Α. Παπαρήγα στις σχετικές ερωτήσεις των δημοσιογράφων μετά τις εκλογές της 6ης Μάη.
3 βδομάδες μετά ακολουθούσε το δημόσιο χαστούκι του Η. Κασιδιάρη στην Λ. Κανέλη και λίγο αργότερα ξεκινούσε το καλοκαιρινό πογκρόμ των φασιστών ανά την Ελλάδα με δολοφονικές επιθέσεις σε μετανάστες, η απόπειρα δημιουργία ταγμάτων εφόδου σε χωριά της Μεσσηνίας, τα γεγονότα στην Κόρινθο, ο δημόσιος προπηλακισμός στο προαύλιο της Βουλής της Β. Κατριβάνου (βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ) του Π. Κωνσταντίνου (δημοτικού συμβούλου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και του Τ. Ασλάμ (προέδρου της Πακιστανικής κοινότητας στην Ελλάδα) από τον χρυσαυγίτη βουλευτή Μεσσηνίας Δ. Κουκούτση.
Από την άλλη η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ παρότι στα κείμενα και τις αποφάσεις του γίνεται αναφορά στην ανάγκη αντιφασιστικής δράσης, συνολικά δεν έχει πάρει καμία οργανωμένη πρωτοβουλία για το θέμα και η όλη του αντιφασιστική δράση εξαντλείται στις πρωτοβουλίες μερικών συνιστωσών του (ν.ΣΥΝ, ΔΕΑ, ομάδα ΡΟΖΑ, ΑΚΟΑ, ΚΟΚΚΙΝΟ κτλ).
Από το χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μόνο το ΣΕΚ και η ΟΚΔΕ Σπάρτακος ασχολούνται με το θέμα. Το ΣΕΚ το κάνει με τρόπο καπελωτικό απέναντι σε άλλες δυνάμεις της αριστεράς, πράγμα που σημαίνει πως αντί να χτίζει πλατύ κίνημα, διασπά κάθε τέτοια δυνατότητα.
Συνοπτικά, οι νεοφασίστες είναι οι μόνοι που εμφανίζουν εκλογική άνοδο στις δημοσκοπήσεις, εμφανίζονται 4ο κόμμα και παίρνουν σχεδόν διπλάσια ποσοστό από το ΚΚΕ. Και όμως η Αριστερά δεν έχει καταφέρει να κάνει ούτε μια κοινή κεντρική αντιφασιστική πορεία.
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
Αντιφασιστικές επιτροπές παντού
Σε μια σειρά γειτονιές και πόλεις (Καλλιθέα, Ζωγράφου, Θεσ/νίκη, Βόλος κ.α) δημιουργήθηκαν αντιφασιστικές πρωτοβουλίες κυρίως με πρωτοβουλία αγωνιστών της αριστεράς ενταγμένων και ανένταχτων. Σε μερικές από αυτές συμμετέχουν τμήματα του αντιεξουσιαστικού χώρου που δεν υιοθετούν τη λογική του μπάχαλου και των τυφλών ομάδων κρούσης.
Το «Ξ» ασχολείται με τη Χρυσή Αυγή από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε δημόσια στη δεκαετία του 90. Ακόμα κι όταν οι δυνάμεις μας ήταν πολύ μικρές, το 1994, πήραμε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία του ελληνικού τμήματος της ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ – YRE που ανέπτυξε έντονη αντιρατσιστική και αντιφασιστική δράση για πολλά χρόνια. Σήμερα η κατάσταση είναι ασφαλώς πολύ διαφορετική και η φασιστική απειλή ορατή στον καθένα. Χρειάζεται μια νέα μεγάλη αντιφασιστική προσπάθεια, και προς αυτή την κατεύθυνση καταθέτουμε μια σειρά προτάσεων για σκέψη, προβληματισμό και ανταλλαγή απόψεων:
1. Δημιουργία αντιφασιστικών επιτροπών σε κάθε γειτονιά, χώρο δουλειάς, σχολείο ή σχολή
Οι επιτροπές αυτές μπορούν να καλεστούν και να δημιουργηθούν από οργανώσεις της αριστεράς, φορείς του μαζικού κινήματος (εργατικά σωματεία, τοπικές ΕΛΜΕ ή συλλόγους δασκάλων, μαθητικά συμβούλια, φοιτητικούς συλλόγους, κοινότητες μεταναστών, πολιτιστικούς ή αθλητικούς συλλόγους περιοχών, λαϊκές συνελεύσεις κα) καθώς και από ανένταχτους ή μεμονωμένους πολίτες.
Επιδίωξη πρέπει να είναι να λειτουργούν χωρίς αποκλεισμούς, στη βάση της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και απόψεων, με εκλογή εκπροσώπων στη βάση καθηκόντων, που θα ελέγχονται από την συνέλευση των επιτροπών και θα αλλάζουν όποτε κριθεί αναγκαίο.
Στην προοπτική τους οι αντιφασιστικές επιτροπές μπορούν και πρέπει να αποκτήσουν δικτύωση σε επίπεδο πόλεων και πανελλαδικά.
2. Όχι στα μπάχαλα και τις τυφλές ομάδες κρούσης. Ναι, στις ομάδες περιφρούρησης και άμυνας
Οι επιτροπές αυτές θα πρέπει να αρνηθούν κάθε σχέση με παρανοϊκές ομάδες του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου οι οποίες αντιλαμβάνονται τον αντιφασιστικό αγώνα σαν ολιγομελείς ομάδες κρούσης που κυνηγάνε τους φασίστες στα στενά για να τους πλακώσουν με μοναδικό αποτέλεσμα να δίνουν την εικόνα στην κοινωνία ενός πολέμου συμμοριών ο οποίος δεν την αφορά. Είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα η δημιουργία ομάδων άμυνας και περιφρούρησης του κινήματος από τις φασιστικές επιθέσεις που είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθούν άμεσα καθώς ήδη σε πολλές γειτονιές η Αριστερά και τα κινήματα δεν είναι δυνατό να δράσουν ελεύθερα ή με ασφάλεια.
3. Συστηματική εκστρατεία
Οι αντιφασιστικές επιτροπές μπορούν να πετύχουν στο στόχο τους μόνο αν αναπτύξουν συστηματική και επίμονη, μαζική εκστρατεία διαφώτισης, σχολείο-σχολείο, πλατεία-πλατεία, πόρτα-πόρτα, αλλά και στα social media και στα γήπεδα που αποτελούν ζωτικό χώρο δράσης των φασιστών κοκ, με βασικό σύνθημα «έξω οι φασίστες από τη γειτονιά» ή τον εργασιακό ή σπουδαστικό χώρο.
Όλα αυτά συνδυασμένα με πορείες, δημόσιες εκδηλώσεις, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, δημιουργία αντιφασιστικών δικτύων καλλιτεχνών-αθλητών-δημοσιογράφων κ.α
4. Κοινωνική αλληλεγγύη
Ασφαλώς η καλύτερη και πιο ουσιαστική μορφή κοινωνικής αλληλεγγύης είναι η ανάπτυξη νικηφόρων αγώνων του κινήματος και η ανατροπή των αντιλαϊκών κυβερνήσεων. Ωστόσο η δημιουργία δομών κοινωνικής αλληλεγγύης σε ζητήματα πρώτης ανάγκης δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια του ανύπαρκτου κράτους πρόνοιας ούτε βέβαια στην Εκκλησία, το ΣΚΑΙ και τους φασίστες που προσπαθούν να παραστήσουν τα καλά παιδιά μοιράζοντας τρόφιμα μόνο σε Έλληνες ή σβήνοντας φωτιές φορώντας τις μπλούζες της Χρυσής Αυγής.
Κοινωνικά πολυϊατρεία, φαρμακεία, παντοπωλεία, χώροι στέγασης αστέγων, δωρεάν παροχή νομικών συμβουλών, δωρεάν μαθήματα για το σχολείο ήδη έχουν δημιουργηθεί και πρέπει να επεκταθούν σε κάθε πόλη και δήμο. Αυτά οφείλουν να είναι δουλειά της Αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων.
5.Κοινός αγώνας για κοινά προβλήματα
Οι αντιφασιστικές επιτροπές οφείλουν να αντιμετωπίσουν προβλήματα που δημιουργεί η μαζική μετανάστευση και να δώσουν λύσεις, είτε παίρνοντας οι ίδιες πρωτοβουλίες αλληλεγγύης (όπως πιο πάνω) είτε υποχρεώνοντας τους δήμους να το κάνουν, και πάντα κινητοποιώντας τις τοπικές κοινωνίες ενάντια στην κυβέρνηση και την άρχουσα τάξη. Με τις πολιτικές τους οι άρχουσες τάξεις της Δύσης προκαλούν κρίσεις και πολέμους που οδηγούν στη μαζική μετανάστευση για την οποία μετά παριστάνουν τον Πόντιο Πιλάτο αξιοποιώντας την ως αποδιοπομπαίο τράγο για όλα τα δεινά της κοινωνίας και για να διαιρέσουν σε ρατσιστική βάση τους εργαζόμενους.
«Λύσεις» σημαίνει αξιοπρεπή διαμονή, διατροφή, εκπαίδευση, επαγγελματικό προσανατολισμό, κοκ, για τους οικονομικούς μετανάστες και πολιτικούς πρόσφυγες, απαιτώντας ευρωπαϊκά κονδύλια γι’ αυτό το σκοπό, αφού το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό αλλά πανευρωπαϊκό και καταργώντας μονομερώς την συνθήκη του Δουβλίνου που υποχρεώνει τη χώρα εισόδου να κρατάει ουσιαστικά φυλακισμένους τους μετανάστες που θέλουν να πάνε σε άλλες χώρες
6.Ενότητα και κοινή δράση της αριστεράς
Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται να πάρει κεντρικές πρωτοβουλίες η Αριστερά. Που σημαίνει να συνεργαστεί κατ’ αρχήν μεταξύ της και στη συνέχεια να απευθυνθεί σε όλους τους κοινωνικούς, συνδικαλιστικούς, μεταναστευτικούς, πολιτιστικούς, αθλητικούς, κλπ προοδευτικούς φορείς της κάθε περιοχής.
Τέλος, να απευθυνθεί στα αριστερά κόμματα και κινήματα της Ευρώπης προτείνοντας κοινές δράσεις και πρωτοβουλίες με πανευρωπαϊκή διάσταση.
