Άρθρο του Tim Heffernan, από το site της CWI (www.socialistworld.net)
Επιμέλεια: Νίκος Κοκκάλης
Στις 26 Σεπτεμβρίου μια ομάδα σπουδαστών από τη μικρή μεξικανική πόλη Ιγκουάλα της πολιτείας Γκερέρο «απαλλοτρίωσε προσωρινά» μερικά λεωφορεία με την άδεια των οδηγών τους. Ήταν σπουδαστές του τοπικού «Αγροτικού Κολλεγίου», που σκόπευαν, με τα κατειλημμένα λεωφορεία, να μεταβούν στην Πόλη του Μεξικού για να συμμετέχουν σε πορεία μνήμης για τους νεκρούς της Πλατείας Τλατελόλκο (της φοιτητικής εξέγερσης που πνίγηκε στο αίμα από το μεξικανικό στρατό, παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων του 1968).
Η «απαλλοτρίωση λεωφορείων» είναι μια συνήθης πρακτική των φοιτητών των «Αγροτικών Κολλεγίων». Οι περισσότεροι από αυτούς προέρχονται από φτωχές οικογένειες, ενώ τα εκπαιδευτικά ιδρύματα στα οποία φοιτούν (και από τα οποία αποφοιτούν κυρίως οι δάσκαλοι που θα υπηρετήσουν σε σχολεία αγροτικών περιοχών) είναι τόσο υποχρηματοδοτούμενα, που πολλές φορές δεν υπάρχουν χρήματα για να αγοραστούν τρόφιμα για τις κουζίνες των φοιτητικών εστιών. Έτσι αυτοί οι φοιτητές, καταφεύγουν πολλές φορές στην προσωρινή «επίταξη» λεωφορείων και φορτηγών που μεταφέρουν τρόφιμα, για να εξυπηρετήσουν κάποιες από τις βασικές ανάγκες τους. Σε κάθε περίπτωση, τα οχήματα αυτά επιστρέφονται στους ιδιοκτήτες τους αφού εκπληρώσουν τους σκοπούς τους.
Αυτή τη φορά ωστόσο, η αστυνομία ακινητοποίησε τα λεωφορεία, ανοίγοντας πυρ κατά των σπουδαστών και σκοτώνοντας τρεις από αυτούς, όπως και τρεις ακόμη ανθρώπους που έτυχε να περνάνε από την περιοχή. Άλλοι 43 από αυτούς συνελήφθησαν και στη συνέχεια τα ίχνη τους εξαφανίστηκαν! Λίγες μέρες αργότερα, στην περιοχή ανακαλύφτηκαν μαζικοί τάφοι στους οποίους βρίσκονταν τα πτώματα πολλών νέων. Όλοι τους είχαν βασανιστεί, ενώ πολλοί είχαν καεί ζωντανοί.
Αυτοί οι φόνοι ήταν δουλειά των καρτέλ που διακινούν ναρκωτικά, με τα οποία συνεργάζεται στενά η πασίγνωστη για την διαφθορά της μεξικάνικη αστυνομία αλλά και πολλοί τοπικοί άρχοντες. Στην υπόθεση εμπλέκονται 36 αστυνομικοί, ο αρχηγός της μεγαλύτερης συμμορίας διακίνησης ναρκωτικών της περιοχής, αλλά και ο δήμαρχος της πόλης. Ο τελευταίος μάλιστα καταζητείται, ενώ οι άλλοι έχουν συλληφθεί.
Η ανακάλυψη των βασανισμένων και δολοφονημένων νέων ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Η μεξικανική κοινωνία και κυρίως η νεολαία, έχει κουραστεί από τη διαφθορά και την καταστολή στην οποία έχει οδηγήσει ο λεγόμενος «Πόλεμος Ενάντια στα Ναρκωτικά». Ταυτόχρονα, οι Μεξικανοί και κυρίως οι νέοι, βιώνουν τη χρόνια υποβάθμιση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αλλά και την ακραία φτώχεια, καταστάσεις για τις οποίες ευθύνεται η πολιτική των κυβερνήσεων που εναλλάσσονται στην εξουσία τις τελευταίες δεκαετίες. Μέσα στο γενικό κλίμα οργής τα νέα της μαζικής σφαγής διαπέρασαν ολόκληρη τη χώρα με ταχύτητα ηλεκτρικής εκκένωσης.
Στις 22/10 100.000 διαδηλωτές, κύρια φοιτητές, πλημμύρισαν για 4 ώρες τους δρόμους της Πόλης του Μεξικού σε μια από τις μεγαλύτερες πορείες των τελευταίων χρόνων! Βασικά αιτήματα των διαδηλωτών είναι η παραίτηση του κυβερνήτη της Πολιτείας στην οποία σημειώθηκε η επίθεση ενάντια στους φοιτητές και της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, και βέβαια ο εντοπισμός και η απελευθέρωση των επιζώντων φοιτητών. Την επόμενη μέρα, ομάδες φοιτητών μπλόκαραν για ώρες μια σειρά κεντρικούς δρόμους της πόλης.
Στο χορό των κινητοποιήσεων έχουν μπει και οι φοιτητές των πολυτεχνικών σχολών, που βρίσκονταν σε κατάσταση αναβρασμού πριν τα επεισόδια, λόγω της υποβάθμισης των πτυχίων τους, αλλά και χιλιάδες άλλοι φοιτητές και μαθητές. Τις κινητοποιήσεις επίσης υποστηρίζουν πολλά συνδικάτα, αλλά και αυτοοργανωμένες πολιτοφυλακές που μάχονται ενάντια στις συμμορίες των εμπόρων ναρκωτικών.
Και ενώ οι διαδηλώσεις στην Πόλη του Μεξικού χαρακτηρίστηκαν από τον ειρηνικό τους χαρακτήρα, οι κινητοποιήσεις στην πολιτεία Γκερέρο και σε άλλες περιοχές έχουν πάρει τον χαρακτήρα ανοιχτής εξέγερσης, με πυρπολήσεις και καταλήψεις αστυνομικών τμημάτων, ραδιοσταθμών και κυβερνητικών κτιρίων. Επιπλέον, στην πολιτεία Γκουαναχουάτο οι μαθητές προχώρησαν σε μαζικές πορείες στις 23/10, διαμαρτυρόμενοι για την δολοφονία ενός συμμαθητή τους από αστυνομικούς.
Ο λαός του Μεξικού έχει παράδοση σκληρών αγώνων, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις σαν αυτές, όταν η οργή στην κοινωνία ξεχειλίζει. Και βέβαια, οι αγώνες αυτοί κατά κανόνα αντιμετωπίζουν εξίσου σκληρή καταστολή.
Όπως είπε ο εκπαιδευτικός Ρικάρντο Ρίβας από την Πόλη του Μεξικού:
«η οργή που έχει συσσωρευτεί είναι αποτέλεσμα πολλών διαφορετικών παραγόντων. Όταν η οργή αυτή απελευθερωθεί, θα συνταράξει ολόκληρη τη χώρα…»
