Το προηγούμενο διάστημα έκανε τον γύρω του διαδικτύου ένα βίντεο σε έναν σταθμό τρένων στο Δουβλίνο. Στο βίντεο φαίνεται μια παρέα έφηβων αγοριών να τρομάζουν, να σπρώχνουν και να χτυπούν νεαρές γυναίκες που περνάνε από δίπλα τους. Εκείνες (φαίνονται τρομαγμένες και) προσπαθούν να τους αποφύγουν χτυπώντας τις πόρτες του τρένου για να ανοίξουν και στη συνέχεια τρέχουν για να τους προσπεράσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται. Η παρέα των αγοριών καταφέρνει να σπρώξει και να ρίξει μια γυναίκα στις ράγες των τρένων. Αμέσως τα υπόλοιπα κορίτσια τρέχουν για να την βοηθήσουν, δείχνοντας αλληλεγγύη η μία στην άλλη.
#howth words fail me. pic.twitter.com/cxzEST9mCx
— Michelle Traynor (@minnyshell) May 7, 2021
Το γεγονός ότι η μία από τις γυναίκες καταλήγει στις ράγες του τρένου και το ότι υπάρχει καταγεγραμμένο σε βίντεο, ίσως το κάνει να φαίνεται σαν ένα «ακραίο» περιστατικό βίας και παρενόχλησης. Είναι όμως;
Στην Ελλάδα υπάρχει ένα πρόσφατο περιστατικό, με έναν νεαρό άντρα στην Νέα Σμύρνη που ακολούθησε μια γυναίκα μέχρι το σπίτι της με το μόριό του έξω από το παντελόνι του και προσπάθησε να μπει ακόμη και μέσα στην οικοδομή. Η κάμερα ασφαλείας της οικοδομής κατέγραψε τον άντρα και έτσι άλλες γυναίκες κατάφεραν να τον αναγνωρίσουν και να τον καταγγείλουν.
Καθημερινά περιστατικά παρενόχλησης
Πολλοί θα λέγανε ότι οι παρενοχλήσεις γίνονται μόνο το βράδυ που οι δρόμοι είναι έρημοι και που οι θύτες κρύβονται πιο εύκολα και πως την υπόλοιπη μέρα οι γυναίκες είναι ασφαλείς. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Μαρτυρίες γυναικών στα social media αλλά και συζητήσεις σε προσωπικό επίπεδο αποδεικνύουν πως η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Οι δρόμοι που περπατάμε και τα ΜΜΜ έχουν να πουν πολλές ιστορίες καθημερινής σεξουαλικής παρενόχλησης.
Όπως η μαρτυρία μιας νεαρής γυναίκας που περπατούσε σε κεντρικό δρόμο με τους φίλους της και καθώς προσπερνούσε μια παρέα από έφηβα αγόρια, ένας από αυτούς την χτύπησε στα οπίσθια. Μετά από λίγες μέρες της συνέβη ξανά. Αργότερα παρατήρησε να συμβαίνει το ίδιο και σε άλλες γυναίκες.
Μαρτυρία από μια άλλη γυναίκα αφορά περιστατικά που βίωσε στα ΜΜΜ. Στο πρώτο περιστατικό η γυναίκα περιμένει στη στάση, όταν από ένα διερχόμενο λεωφορείο ένας άντρας ανοίγει το παράθυρο και την φτύνει. Στο δεύτερο, η γυναίκα είναι μέσα στο λεωφορείο, όταν αυτό κάνει στάση και πριν κατέβει ένας άντρας, γυρίζει προς το μέρος της, την φτύνει και ύστερα αποβιβάζεται.
Οι καταγγελίες μέσα από τα social media παίρνουν μεγαλύτερη διάσταση και γίνονται πιο γρήγορα γνωστές. Όπως οι παρακάτω καταγγελίες που έγιναν πριν λίγες μέρες στη Θεσσαλονίκη. Γυναίκα περιέγραψε και δημοσίευσε πως στον δρόμο για το σπίτι του φίλου της κάποιος την ακολουθούσε. Εκείνη μόλις άνοιξε και μπήκε στην οικοδομή, γύρισε να κοιτάξει πίσω της και είδε στην πόρτα έναν άντρα να αυνανίζεται. Το επόμενο περιστατικό συνέβη στην Άνω Πόλη, όπου ένας άντρας ακολουθούσε γυναίκες οδηγώντας με το αμάξι του, και ταυτόχρονα αυνανιζόταν.
Μια τελευταία καταγγελία από τα social media έγινε από μια γυναίκα στα Χανιά. Μετά από βόλτα η νεαρή γυναίκα αποφάσισε να κάτσει πίσω από την πλατεία της Σπλάντζιας να διαβάσει. Μέσα σε λιγότερο από πέντε λεπτά εμφανίστηκαν οχτώ άντρες, οι οποίοι άρχισαν να της πειράζουν τα πράγματα, να ακουμπούν το σώμα της και να της μιλάνε με χυδαίο τρόπο.
Και πόσες γυναίκες δεν έχουν νιώσει περίεργα αγγίγματα μέσα σε γεμάτα λεωφορεία, δεν έχουν αισθανθεί κίνδυνο όταν αντιλήφθηκαν πως κάποιος τις ακολουθεί, δεν έχουν αισθανθεί να τις γδύνει κάποιος περαστικός με το βλέμμα του ή δεν έχουν ακούσει σφυρίγματα ή σχόλια για τα σώματα τους καθώς περπατούν στον δρόμο;
Αγώνας για να γίνουν οι δρόμοι μας ασφαλείς
Η θέα ενός άντρα με το μόριό του έξω από το παντελόνι ή ενός άντρα να αυνανίζεται ή αν ένας άντρας ακολουθεί και παρενοχλεί μια γυναίκα που περπατάει στον δρόμο, δυστυχώς δεν μας κάνει έκπληξη πια. Η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών έχουν να διηγηθούν αντίστοιχο ή παρόμοιο περιστατικό που τους έχει συμβεί. Όλα αυτά αποδεικνύουν για μία ακόμα φορά πως ζούμε σε μία κοινωνία σεξιστική, που υποτιμά τις γυναίκες.
Η ανάπτυξη του ελληνικού me too και όλες οι καταγγελίες που έγιναν το προηγούμενο διάστημα, συνέβαλαν στην ενδυνάμωση των γυναικών, ώστε να φοβούνται λιγότερο ή και καθόλου να καταγγείλουν τους θύτες τους, αποτινάζοντας και από πάνω τους –μέρος από– την ντροπή που συνήθως τις συνοδεύει.
Παλεύουμε για μια κοινωνία που θα υπάρχει ισότητα και σεβασμός προς το γυναικείο φύλο. Μια κοινωνία όπου στον δρόμο, στα ΜΜΜ και στη δουλειά οι γυναίκες θα είναι ελεύθερες, όχι γενναίες. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας ενάντια στον σεξισμό και στο σύστημα που τον γεννά, μέσα από συλλογικά και μαζικά κινήματα, που θα στέκονται αλληλέγγυα στα θύματα και στους κοινούς μας αγώνες.
