Του Νίκου Μποσινάκου
εργαζόμενου στο υπ. Εργασίας
Παρά το κρύο και κάτω από διαρκή βροχή, πάνω από χίλιοι εργαζόμενοι του Οργανισμού Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ) και του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) διαδήλωσαν χτες, Τετάρτη 22.2, ενάντια στα προωθούμενα μέτρα κατάργησης των δύο Οργανισμών. Η πορεία ξεκίνησε από το υπό κατάληψη κτίριο του ΟΕΚ στην Πατησίων με παλμό και συνθήματα όπως
"πουλάτε οργανισμούς, πουλάτε και λιμάνια, πουλήστε και τη μάνα σας και φύγετε τσογλάνια", "αυτό δεν είναι υπουργείο εργασίας, είναι της απόλυσης και της ανεργίας", κλπ.
Με σταθμό στο Υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 29) κατευθύνθηκε στη Βουλή όπου εκπρόσωποι των εργαζομένων συναντήθηκαν με τον Υπουργό Εργασίας Γ. Κουτρουμάνη. Ο τελευταίος υποσχέθηκε μεταφορά του συνόλου του προσωπικού στον ΟΑΕΔ!
Οι δύο Οργανισμοί ασκούν μέγιστο κοινωνικό έργο (κοινωνική στέγαση, αναψυχή, βρεφονηπιακοί σταθμοί κ.α), χρηματοδοτούνται από τις εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών και κατέχουν σημαντικά αποθεματικά και ακίνητη περιουσία. Αποτελούν «φιλέτο» για τους πιστωτές της ελληνικής κυβέρνησης και το ιδιωτικό κεφάλαιο που αδημονεί να εκμεταλλευτεί τους πόρους τους και να εισβάλλει στην αγορά που θα δημιουργηθεί με την παύση της δράσης τους.
Είναι προφανές ότι με βάση το στενό χρονοδιάγραμμα πού τίθεται από το Μνημόνιο 2 (μέχρι τέλος Φεβρουαρίου θα πρέπει να έχει ψηφιστεί η κατάργηση των 2 Οργανισμών) οι υποσχέσεις του Υπουργού αποσκοπούν απλώς στο να κερδηθεί χρόνος κατευνάζοντας τους εργαζόμενους των 2 Οργανισμών. Ωστόσο, αποτελεί αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι η τρόικα θα εγκρίνει την μεταφορά των 1400 εργαζομένων του ΟΕΚ και ΟΕΕ στον ΟΑΕΔ και φυσικά ότι δε θα διατυπωθεί έτσι κι αλλιώς αίτημα μεγάλης μείωσης του προσωπικού του ΟΑΕΔ, ο οποίος επίσης φημολογείται πως θα απογυμνωθεί από αρμοδιότητες.
Επίσης, κανείς δε δεσμεύεται για τη συνέχιση των παροχών των δύο Οργανισμών, οι οποίες αφορούν χιλιάδες συνανθρώπους μας με χαμηλά εισοδήματα.
Οι εργαζόμενοι του ΟΕΚ συνεχίζουν αγωνιστικά την κατάληψη τους. Αντίθετα στον ΟΕΕ, η απεργία διαρκείας δεν συνεχίζεται. Ωστόσο, είναι προφανές ότι ο μόνος δρόμος για την διεκδίκηση των αυτονόητων δικαιωμάτων είναι ο δρόμος του διαρκούς αγώνα σε πλατιά συνεργασία με τους εργαζόμενους στον Δημόσιο και ιδιωτικό Τομέα και με στόχο την νίκη – δηλαδή την ανατροπή των υφιστάμενων πολιτικών κι αυτών που τις επιβάλλουν.
