Του Τάκη Γιαννόπουλου
Η πορεία που έγινε το Σάββατο 28/5 στα Πατήσια ενάντια στην καταστολή και τα φασιστικά πογκρόμ ήταν μαζική και πετυχημένη.
700-800 άτομα διαδήλωσαν δυναμικά και με παλμό με αρχή το Πάρκο Κύπρου και Πατησίων, μέλος της συνέλευσης του οποίου ήταν ο βαριά τραυματισμένος από τα ΜΑΤ διαδηλωτής Γ.Καυκάς.
Η πορεία κατέβηκε την Κύπρου και μέσω Αχαρνών-Ιωνίας-Ιακωβάτων-Καυτατζόγλου-Πατησίων κατέληξε στο πάρκο Δρακόπουλου στα Α.Πατήσια όπου συναντήθηκε με μοτοπορεία ντελιβεράδων που διαδήλωναν ταυτόχρονα για τα δικά τους προβλήματα.
Φυσικά φασίστες δεν εμφανίστηκαν πουθενά. Αντίθετα υπήρχαν πολλοί μετανάστες – πέρα από αυτούς που συμμετείχαν στην πορεία- που είδαν με χαρά και ανακούφιση μια μαζική διαδήλωση υποστήριξης στις γειτονιές τους.
Η πορεία οργανώθηκε από περισσότερες από 13 συλλογικότητες της περιοχής (Πρωτοβουλία Κατοίκων Πατησίων ενάντια στα μέτρα, Κίνηση κατοίκων Πλ.Αμερικής, σύλλογοι Δασκάλων, πρωτοβουλία γιατρών 7ου Θεραπευτηρίου ΙΚΑ, η ΑΝΑΣΑ, η συνέλευση Κύπρου και Πατησίων, η Δημοτική Αγορά Κυψέλης, πρωτοβουλία κατοίκων Α. Νικολάου οι καταλήψεις Πάτμου & Καραβία, Λέλας Καραγιάννη, Ανω Κάτω και Βίλλας Αμαλίας ενώ συμμετείχαν με μπλοκ η Νεολαία Ενάντια στον Ρατσισμό στην Ευρώπη -YRE, η Ένωση Μεταναστών Εργατών, η Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό, η πρωτοβουλία ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ, οι επιτροπές ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ κοκ.
Μελανό σημείο της όλης διοργάνωσης η «απαίτηση» μερίδας αναρχικών να μην υπογράφονται τα πανό από κόμματα ή οργανώσεις – ούτε καν από μετωπικά σχήματα – γιατί έτσι θα καπελωθεί η διαδήλωση. Μάλιστα κάποιοι από αυτούς δεν ήθελαν καν να υπάρχουν πανό πέρα από το κεντρικό.
Η στάση των συγκεκριμένων αναρχικών που στα λόγια είναι πολύ ελευθεριακοί και επαναστάτες αλλά στην πράξη εντελώς αντιδημοκρατικοί δεν έγινε αποδεκτή και η πορεία έγινε χωρίς άλλα παρατράγουδα.
Η YRE και το ΞΕΚΙΝΗΜΑ συμμετείχαν στην πορεία έχοντας πραγματοποιήσει τις προηγούμενες μέρες εξορμήσεις στη γειτονιά, τόσο στις λαϊκές της Πάτμου και της Γιάνναρη όσο και σε στέκια μεταναστών της περιοχής.
Το κλίμα ήταν πολύ θετικό. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και το κίνημα των αγανακτισμένων στις πλατείες που έδωσε θάρρος και ελπίδα στον κόσμο. Ακόμα και σε περιπτώσεις που πέφταμε πάνω σε κόσμο που ήταν μπερδεμένος με τα ζητήματα των μεταναστών αποδείχτηκε ότι με υπομονετική προσέγγιση και εξήγηση μπορούν να γίνουν κατανοητές και αποδεκτές οι προτάσεις και η ανάγκη για την κοινή πάλη ενάντια στα κοινά προβλήματα ελλήνων και μεταναστών.
Ήταν μια πρώτη – και σίγουρα όχι τελευταία – απάντηση στα ρατσιστικά πογκρόμ στην περιοχή των Πατησίων.
