Ψεύτες, κλέφτες, κομπιναδόροι – στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου και υπό τις διαταγές της Τρόικα
Άρθρο της σύνταξης από το νέο τεύχος (393) του "Ξ" που κυκλοφορεί
Άρον άρον έκλεισε η κυβέρνηση τη βουλή, από το Μάιο, πολύ πριν από ότι κλείνει συνήθως. Δήλωσε βέβαια ότι δεν πρόκειται να φέρει νέα νομοσχέδια… Και πριν στεγνώσει το μελάνι, έφερε τα νέα νομοσχέδια. Όλα στο σφυρί: η γη, τα δάση, τα νερά, οι αιγιαλοί και βέβαια ότι έχει απομείνει από δημόσιες επιχειρήσεις.
Οι θάλασσες στους ιδιώτες
Κορυφαίο ανάμεσα σ’ αυτά το νομοσχέδιο για το ξεπούλημα των αιγιαλών. Φανταστικής και σπάνιας ομορφιάς τόποι βγαίνουν στο σφυρί. Η συνολική έκταση των προς πώληση παραλιών φτάνει το μέγεθος ολόκληρης της Σαμοθράκης, όπως καταγγέλλει η εφημερίδα Ελευθεροτυπία (23/6/14)! Η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών σ’ αυτές καταργείται από τη στιγμή που περάσουν στα χέρια των «επενδυτών».
Το νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς προκαλεί αντιδράσεις ακόμα και μέσα στα κόμματα της συγκυβέρνησης. Να ένας λόγος για τον οποίο έκλεισε η Βουλή: στα θερινά τμήματα της Βουλής, Σαμαράς και Βενιζέλος, μπορούν να αλλάξουν όποιο βουλευτή διαφωνεί. Απλά πράγματα – δημοκρατία έχουμε…
Όλα αυτά θα ξεπουληθούν όσο – όσο, για να πάνε τα λεφτά (τα λίγα λεφτά που θα εισπραχθούν) στα ταμεία για την αποπληρωμή του χρέους, στους δανειστές.
Δεν φτάνει όμως μόνο η ληστεία. Οι κυβερνώντες «ρίχνουν αλάτι στην πληγή» αποκαλώντας το νομοσχέδιο για την χωρίς όριο εκμετάλλευση των παραλιών «οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία των ακτών και της παραλίας»! «Προστασία» λοιπόν…
Μικρή ΔΕΗ
Κάτι ανάλογο ισχύει για το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων. Η ΔΕΗ έχει μπει στο κρεβάτι του Προκρούστη. Θα δημιουργηθεί η «Μικρή ΔΕΗ» η οποία θα έχει το μέγεθος του 30% της σημερινής ΔΕΗ. Τα υπόλοιπα θα προσφερθούν, όσο – όσο, στο Μυτιληναίο, το Μπόμπολα (ΕΛΑΚΤΩΡ) τον Βαρδινογιάννη (Μότορ Όιλ) και τον Περιστέρη (ΤΕΡΝΑ) – τους σημερινούς ανταγωνιστές της ΔΕΗ.
Το σωματείο των εργαζομένων στις παραγωγικές υποδομές της ΔΕΗ, ο «Σπάρτακος» καλεί σε απεργιακές κινητοποιήσεις. «Πολύ λίγο, πολύ αργά» κύριοι. Γιατί όταν η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, (ομοσπονδία σωματείων εργαζομένων στη ΔΕΗ) καλούσε σε αγώνα ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης το 2012 και 2013 η ηγεσία του «Σπάρτακου» έπαιζε το ρόλο του απεργοσπάστη.
Ήταν ο ίδιος «Σπάρτακος» του οποίου η ηγεσία ήταν στο πλευρό του Βενιζέλου στις εσωτερικές διαμάχες του ΠΑΣΟΚ, που άνοιξε πολεμικό μέτωπο μέσα στην Ομοσπονδία, καταγγέλλοντας κάθε δυναμική κινητοποίηση σαν τυχοδιωκτική και πολιτικά καθοδηγούμενη.
Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να υπάρξει ανταπόκριση στις απεργιακές κινητοποιήσεις που καλεί ο «Σπάρτακος». Ακριβώς το αντίθετο – οι αντιδράσεις πρέπει να είναι μαζικές και δυναμικές, με απεργίες διαρκείας και καταλήψεις διαρκείας. Σ’ αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν την πλήρη συμπαράσταση των τοπικών κοινωνιών στη Δυτική Μακεδονία, όπου σχεδόν δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει κάποιο μέλος που να εργάζεται στη ΔΕΗ.
Όμως, στοιχείο αυτού του αγώνα θα πρέπει να είναι οι εργαζόμενοι να βάλουν στη θέση που τους αρμόζει την «ηγεσία» του σωματείου, εκλέγοντας απεργιακές επιτροπές και επιτροπές αγώνα, μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις και παραμερίζοντας την. Γιατί, αυτή η ηγεσία, όταν έπρεπε να δώσει τη μάχη μαζί με τους άλλους εργαζόμενους, επέλεγε το ρόλο του απεργοσπάστη. Σήμερα πώς είναι δυνατό, αυτή η ίδια ηγεσία, να θέλει και να μπορέσει να διασφαλίσει τη συμπαράσταση των υπόλοιπων εργαζομένων αλλά και μια αγωνιστική συνέπεια στον αγώνα;
Το θέμα είναι και πολιτικό
Κανένας κλάδος δεν μπορεί από μόνος του να νικήσει. Αυτό το έχει αποδείξει η εμπειρία των ιστορικών αγώνων που δόθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Και καμία μάχη δεν μπορεί να κερδηθεί μόνο με το μάζεμα υπογραφών, όσο σωστό κι αν είναι να μαζεύονται υπογραφές, όπως γίνεται αυτή την περίοδο με το θέμα των αιγιαλών. Μάχες μπορούν να κερδηθούν μόνο μέσα από μεγάλα, γενικευμένα κοινωνικά κινήματα, που να συνδυάζουν απεργίες, καταλήψεις, μπλόκα, διαμαρτυρίες, με στόχο μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές.
Αυτή τη στιγμή είμαστε σε μια φάση κοιλιάς στους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, σαν αποτέλεσμα των ηττών των περασμένων χρόνων. Η απάντηση που μπορεί να δοθεί στα νέα κύματα επιθέσεων που δεχόμαστε και θα συνεχίσουμε να δεχόμαστε, στη σημερινή συγκυρία πρέπει να είναι κατά βάση πολιτική. Το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών δεν ήταν τέτοιο που να δίνει μεγάλο προβάδισμα στο ΣΥΡΙΖΑ, τέτοιο που να δρομολογεί την πτώση της κυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ
Μ’ αυτό σαν δεδομένο, ο ΣΥΡΙΖΑ, αν θέλει να απαντήσει στις επιθέσεις που δέχεται η κοινωνία πρέπει καθαρά, τολμηρά, δημόσια, να διακηρύξει, ότι όλα όσα χαρίζονται στο ιδιωτικό κεφάλαιο σήμερα, ελληνικό και ξένο, θα παρθούν πίσω χωρίς αποζημίωση, μόλις αυτός γίνει κυβέρνηση!
Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει σήμερα να πει:
- όσα «φιλέτα» αιγιαλού δοθούν σε ιδιώτες, από τη σημερινή κυβέρνηση, θα ξαναπεράσουν στο δημόσιο, χωρίς αποζημίωση στους «επενδυτές»
- όποιοι αγοράσουν τη ΔΕΗ σήμερα θα χάσουν, γιατί αύριο, η ΔΕΗ θα επιστρέψει στο δημόσιο, χωρίς αποζημίωση στους νέους ιδιοκτήτες
- το ίδιο πρέπει να πει για κάθε μεγάλο σκάνδαλο ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου και καταστροφής της γης, των δασών και των θαλασσών μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Σκουριές. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να διακηρύξει ότι το έργο σταματάει μόλις αυτός αναλάβει τη διακυβέρνηση και η Eldorado Gold (κατά τα άλλα, «Ελληνικός Χρυσός») τα μαζεύει και φεύγει.
Αυτός είναι και ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και η εκλογή μιας κυβέρνησης της Αριστεράς την επόμενη περίοδο.
Και η υπόλοιπη Αριστερά
Σ’ ότι αφορά την υπόλοιπη Αριστερά, ιδιαίτερα το ΚΚΕ που είναι ένα μαζικό κόμμα, αλλά και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αν θέλουν πραγματικά να βοηθήσουν το κίνημα και την κοινωνία, πρέπει να σταματήσουν να πετάνε απλά πέτρες στον ΣΥΡΙΖΑ και να εύχονται την αποτυχία του νομίζοντας πως έτσι θα κερδίσουν αυτοί. Πρέπει να «απαιτούν» και να πιέζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, βάζοντας τον διαρκώς μπροστά στις ευθύνες του για το τι οφείλει να κάνει, και την ίδια στιγμή βέβαια, να αναζητούν τρόπους συνεργασίας με τη βάση και τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, πιέζοντας το κόμμα σαν κόμμα και ανεξάρτητα από τις διαθέσεις της ηγεσίας του, να λειτουργήσει αποτελεσματικά για την εξυπηρέτηση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων.
