Δημοσιεύουμε ανακοίνωση των Μαχητικών και Ελεύθερων Βόλου για την εκδήλωση που οργάνωσαν με αφορμή την 25η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
Ιδιαίτερα πετυχημένη ήταν η εκδήλωση των Μαχητικών & Ελεύθερων Βόλου που έγινε στο καφέ Τρανζίστορ στις 20/11 με αφορμή την 25η Νοέμβρη, Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των Γυναικών.
Η εκδήλωση περιλάμβανε προβολή του ντοκιμαντέρ «Το Παγόβουνο» που είχε θέμα τις αιτίες για τις οποίες υπάρχει έμφυλη βία στην Ελλάδα και έπειτα συζήτηση με το κοινό και τους συντελεστές. Στην εκδήλωση ήταν παρόντες ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ, Μάνος Παπαδάκης, και μία από τις σεναριογράφους, η Πηνελόπη Σεδίκου.
Το ντοκιμαντέρ έχει ενδιαφέρον γιατί αναφέρεται στα στερεότυπα που υπάρχουν στα δύο βασικά φύλα και πώς αυτά προκαλούν τη βία κατά των γυναικών. Επίσης, φωτίζει πολύ εύστοχα τη σχέση ανάμεσα στην σεξιστική βία και τις κοινωνικά εδραιωμένες πατριαρχικές αντιλήψεις. Αναφέρεται στο victim blaming (το θύμα αντιμετωπίζεται ως θύτης) και στο ρόλο που παίζουν η οικογένεια, το σχολείο, η εκκλησία και τα ΜΜΕ στη διαιώνιση των στερεοτύπων (όπως λ.χ ότι η γυναίκα ανήκει στον άντρα) και της βίας που προέρχεται από αυτή την αντίληψη (ότι δηλαδή έχει δικαίωμα ο άντρας μέχρι και να τη σκοτώσει).
Μετά την προβολή έγινε τοποθέτηση από την πλευρά των Μ&Ε για τα ποσοστά των περιστατικών έμφυλης βίας πανελλαδικά και το πως η αύξησή τους συνδέεται και με τα γενικότερα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σε ένα καπιταλιστικό σύστημα ανισοτήτων που μας βλέπει ως μηχανές παραγωγής κέρδους και αναπαραγωγής ανθρώπων. Ο ρόλος της αστυνομίας και των δικαστηρίων είναι κομβικός καθώς τις περισσότερες φορές επιτείνουν το πρόβλημα αντί να το λύνουν (π.χ. γυναικοκτονία Κυριακής Γρίβα έξω από το ΑΤ Αγ. Αναργύρων). Πολλοί αστυνομικοί και δικαστικοί είναι οι ίδιοι κακοποιητές και μπλεγμένοι σε σκάνδαλα και κυκλώματα σωματεμπορίας. Έγινε αναφορά στην εκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ που θα χτυπήσει δικαιώματα, όπως η άμβλωση, αλλά και στην καταπίεση που ασκείται στις γυναίκες και σε άλλες χώρες (π.χ. Ιράν – έντονη καταστολή και αυτοκτονίες γυναικών, Σουδάν – ομαδικοί βιασμοί από τον στρατό).
Τέθηκε το ερώτημα πώς θα αλλάξει αυτή η κατάσταση. Η απάντηση είναι συνδυαστική:
Από τη μία πλευρά χρειάζεται προσπάθεια για την ανατροπή καταρχάς της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και γενικά αυτού του καταπιεστικού καπιταλιστικού συστήματος. Από την άλλη, είναι πολύ σημαντική η συμμετοχή σε δράσεις μέσα σε συλλογικότητες, γιατί έχουν καλύτερο αποτέλεσμα από μια ατομική δράση. Χρειάζεται αλλαγή της συνείδησης του κόσμου με παρεμβάσεις σε μαζικούς χώρους εργασίας και Πανεπιστήμια, στήριξη των κακοποιημένων ατόμων στα δικαστήρια, ώστε να μην είναι μόνα και ανασφαλή, αύξηση των δομών όπου μπορούν να βρουν καταφύγιο, και διαφορετική αντιμετώπιση των κακοποιητών από τους θεσμούς. Είναι απαραίτητη η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία από μικρή ηλικία με καταρτισμένους εκπαιδευτικούς, ώστε οι νέοι άνθρωποι να αλλάξουν τις παλαιωμένες συντηρητικές αντιλήψεις που προκαλούν βία.
Από την πλευρά των συντελεστών του ντοκιμαντέρ δόθηκαν πληροφορίες για την ανάγκη που γέννησε αυτή την ιδέα και τους τρόπους υλοποίησής της.
Ο σκηνοθέτης εστίασε στον αντίκτυπο που είχε το συγκεκριμένο project και στη διαμόρφωση της δικής του αντίληψης γύρω από το θέμα των έμφυλων σχέσεων και το πώς η αλλαγή στα στερεότυπα μπορεί να αποβεί θετική αμοιβαία σε άντρες και γυναίκες για τη δόμηση υγιών σχέσεων.
Επίσης, ο σκηνοθέτης τόνισε ότι η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από τον άνδρα γιατί με αυτό τον τρόπο θα σωθεί ο ίδιος από την πατριαρχία και κατ’ επέκταση θα σωθεί κι η γυναίκα.
Η σεναριογράφος ανέφερε το εύρος της έρευνας που ήταν απαραίτητο να γίνει και γιατί εστίασαν αποκλειστικά στον ελλαδικό χώρο. Όχι γιατί στις άλλες χώρες (όπως λ.χ. στις σκανδιναβικές δεν υπάρχει έμφυλη βία αλλά επειδή, όπως επεσήμανε, στόχος ήταν να παρουσιαστεί το θέμα με τον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό αμεσότητας και κατανόησης για τους θεατές, δηλαδή για το φαινόμενο της έμφυλης βίας στην ελληνική καθημερινότητα. Αναφέρθηκε, επίσης, η προσπάθεια προβολής του ντοκιμαντέρ στις σχολικές μονάδες Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, η οποία όμως δεν εγκρίθηκε από το Υπουργείο Παιδείας. Τέλος, η Πηνελόπη τόνισε ότι το πρόβλημα είναι παγκόσμιο και είναι απαραίτητο ένα πλαίσιο στήριξης και προστασίας των γυναικών.
Η συμμετοχή του κοινού ήταν μεγάλη, με ερωτήσεις, τοποθετήσεις και απόψεις για προβληματισμό. Πιο συγκεκριμένα, οι παρευρισκόμενοι/ες ανέφεραν -μεταξύ άλλων- ότι:
- οι γονείς θα πρέπει να ανατρέφουν τα παιδιά διαφορετικού φύλου με τον ίδιο τρόπο και χωρίς διακρίσεις,
- θα πρέπει να αναγνωρίσουν το πρόβλημα και να αλλάξουν νοοτροπία και οι άντρες και οι γυναίκες,
- το σχολείο έχει ανάγκη την ενημέρωση εκπαιδευτικών και μαθητών για την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ώστε να συζητιέται από νωρίς και να μειώνονται οι βίαιες συμπεριφορές,
- χρειάζεται η συμμετοχή περισσότερου κόσμου σε ομάδες που αγωνίζονται για να λυθούν όλα αυτά τα ζητήματα.
Η συζήτηση ήταν πολύ ζωντανή και το κοινό και οι συντελεστές ιδιαίτερα ευχαριστημένοι από τη συμμετοχή και την ποιότητα της κουβέντας. Πολύς κόσμος άφησε τα στοιχεία του για επιπλέον ενημέρωση και συμμετοχή στις δράσεις μας.
Δείτε παρακάτω το ντοκιμαντέρ «Παγόβουνο» του Μάνου Παπαδάκη (διάρκεια 35’):
