Το να πηγαίνεις στο εξωτερικό για να παρακολουθήσεις μια εκδήλωση, από μόνο του είναι μια τεράστια εμπειρία. Όταν όμως πηγαίνεις με σκοπό να πάρεις την εμπειρία από τους αγώνες που δίνονται σε άλλες χώρες του κόσμου, τότε η εμπειρία γίνεται ακόμη δυνατότερη. Ο λόγος για την εκδήλωση Σοσιαλισμός 2017, που έγινε στο Λονδίνο στις 11 και 12 του Νοέμβρη, από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αδελφή οργάνωση του «Ξ» στη Βρετανία.
Δείτε το βίντεο με πλάνα από την εκδήλωση:
Οι εκδηλώσεις
Πάνω από χίλια άτομα, νέοι, εργαζόμενοι, μετανάστες, ακτιβιστές και συνδικαλιστές παρακολούθησαν το διήμερο, το οποίο περιλάμβανε 39 διαφορετικές συζητήσεις, δύο από τις οποίες ήταν κεντρικές (συμμετείχε το σύνολο των παρευρισκόμενων). Το διήμερο παρακολούθησαν σύντροφοι και συντρόφισσές από την Αγγλία, την Ουαλία, την Ιρλανδία, τη Σκωτία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Αυστρία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ και την Ελλάδα. Μέσα στους χώρους του διημέρου λειτούργησε ένα παιδικό στέκι, στελεχωμένο από εθελοντές, ενώ πολλοί άλλοι εθελοντές ασχολούνταν με διάφορα άλλα πρακτικά ζητήματα της διοργάνωσης. Από το να βρουν καταλύματα για όσους δεν είχαν κανονίσει τη διαμονή τους, μέχρι να κατατοπίσουν τον κόσμο για το που βρίσκεται ποια συζήτηση. Οι συζητήσεις κάλυπταν ποικίλα θέματα. Από το ρόλο της τέχνης στην επανάσταση, τα τοπικά κινήματα, τις εξελίξεις στην Καταλονία και τις ΗΠΑ, μέχρι τα ζητήματα που αφορούν τη νεολαία, την ψυχική υγεία, αλλά και συζητήσεις που απευθύνονταν σε ανθρώπους που έρχονταν για πρώτη φορά σε επαφή με τις ιδέες του σοσιαλισμού και απαντούσαν σε βασικά ερωτήματα, όπως το γιατί χρειάζεται ένα επαναστατικό κόμμα προκειμένου να αλλάξουμε την κοινωνία.
Ένα καζάνι που βράζει
Η βρετανική κοινωνία και η βρετανική πολιτική σκηνή τα τελευταία χρόνια, παρά την φαινομενική ησυχία στην επιφάνεια, στην πραγματικότητα αποτελούν καζάνι που βράζει.
Κατ’ αρχήν, μετά από δεκαετίες βάρβαρης λιτότητας για τους πιο φτωχούς, και φοροαπαλλαγών για το κεφάλαιο, η βρετανική κοινωνία κάθε χρόνο που περνάει, όλο και περισσότερο θυμίζει την εποχή που περιέγραφε στα βιβλία του ο Κάρολος Ντίκενς. Την ίδια στιγμή που μαθαίναμε για τα δισεκατομμύρια στερλίνων που βρίσκονται κρυμμένα σε φορολογικούς παραδείσους, κυκλοφορεί η είδηση ότι μια τριαντάχρονη μητέρα από τις φτωχογειτονιές του Λονδίνου έχασε τη ζωή της από το κρύο. Δεν είχε λεφτά να πληρώσει για το λογαριασμό της θέρμανσης, μιας και της είχαν κόψει το σχετικό επίδομα γιατί δεν είχε πάει στο ραντεβού με τον κοινωνικό λειτουργό! Και αυτό έγινε γιατί τις ημέρες του ραντεβού νοσηλευόταν σε νοσοκομείο! Την ίδια στιγμή που δεκάδες διαμερίσματα αγορασμένα από επενδυτές παραμένουν ακατοίκητα, μόνο δύο από τις δεκάδες οικογένειες που έχασαν το σπίτι τους στην πυρκαγιά του Πύργου Γκρένφελ έχουν καταφέρει να βρουν μόνιμη κατοικία!
Την ίδια ώρα, υπάρχουν μια σειρά από ενδείξεις ότι κάτι αλλάζει στην συνείδηση του κόσμου. Από τη μια μεριά η ανάδειξη του Τζέρεμι Κόρμπιν στην ηγεσία των Εργατικών και η νίκη του απέναντι σε όλες τις προσπάθειες της δεξιάς πτέρυγας του κόμματος να τον ανατρέψει. Από την άλλη, οι μαζικοί εργατικοί αγώνες που ξεδιπλώθηκαν τα τελευταία χρόνια (οι κινητοποιήσεις των Εκπαιδευόμενων Γιατρών, αλλά και η μεγάλη απεργία των εργαζομένων στην αποκομιδή απορριμμάτων στο Μπέρμινχαμ). Όλα τα παραπάνω είναι σημάδια ότι η εργατική τάξη έχει τη βούληση να παλέψει ενάντια στην λιτότητα. Ταυτόχρονα, τα τεράστια κινήματα ενάντια στη κυβέρνηση Τραμπ στις ΗΠΑ και οι εξελίξεις στην Καταλονία, παρακολουθούνται με αμείωτο ενδιαφέρον, ενώ νίκες σαν αυτή των αγωνιστών του Jobstown στη γειτονική Ιρλανδία, φαίνεται πως δίνουν «αέρα στα πανιά» του κινήματος στη Βρετανία. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, τη χρονιά του εορτασμού των 100 χρόνων από τη μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση, πραγματοποιήθηκε το διήμερο «Σοσιαλισμός 2017».
Θεματικές συζητήσεις
Ένα μεγάλο κομμάτι της βρετανικής εργατικής τάξης αποτελείται από μετανάστες και πρόσφυγες. Για το λόγο αυτό, υπήρχαν δύο ξεχωριστές συζητήσεις που αφορούσαν την παρέμβαση σε μεταναστευτικές και προσφυγικές κοινότητες. Δόθηκε μεγάλο βάρος στις συζητήσεις για την Καμπάνια Αλληλεγγύης στην καταπιεσμένη εθνότητα των Ταμίλ στη Σρι Λάνκα, αλλά και για τις εξελίξεις στην Ανατολική Ευρώπη, με την άνοδο δεξιών λαϊκιστών πολιτικών. Στα πλαίσια του διημέρου είχαμε και την έναρξη της «Καμπάνιας για τα Δικαιώματα των Προσφύγων», η οποία θα αναπτυχθεί το επόμενο διάστημα.
Το διήμερο έλαβε χώρα σε μια εποχή κατά την οποία το «Εργατικό Κόμμα» είναι διαιρεμένο. Από τη μία μεριά, η αριστερή πτέρυγα που συσπειρώνεται γύρω από τον Κόρμπιν και από την άλλη η δεξιά πτέρυγα που οργανώνεται για την συνέχιση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Ένα θέμα που απασχόλησε τη συζήτηση ήταν το ποια πρέπει να είναι η στάση των οργανώσεων της Αριστεράς απέναντι στις σημαντικές εξελίξεις στο «Εργατικό Κόμμα» και τον Κόρμπιν. Έτσι, συζητήθηκε αναλυτικά το θέμα του πως θα πρέπει να προχωρήσει η αριστερή πτέρυγα των Εργατικών, όπως και πώς μπορεί να αντιμετωπίσει το σαμποτάζ από την αστική τάξη, αλλά και τον εσωκομματικό πόλεμο.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν στη Βρετανία δύο ανοιχτά εθνικά ζητήματα, αυτό της Σκωτίας και αυτό της Βόρειας Ιρλανδίας. Παράλληλα, στην Ευρώπη αναζωπυρώνονται μια σειρά από αντίστοιχα θέματα, με πιο πρόσφατο και σημαντικό αυτό της Καταλονίας. Έτσι, δε θα μπορούσε να λείπει από το διήμερο η συζήτηση για τα εθνικά ζητήματα, και τη θέση της Αριστεράς απέναντι σε αυτά.
Κεντρικές συζητήσεις
Οι κεντρικές συζητήσεις της διοργάνωσης, χαρακτηρίστηκαν από την παρουσία και τις τοποθετήσεις συντρόφων και συντροφισσών από το εξωτερικό.
Η Σάμα Σαγουάντ, μέλος του Συμβουλίου της πόλης του Σιάτλ και της Σοσιαλιστικής Εναλλακτικής (αδελφή οργάνωση του «Ξ» στις ΗΠΑ) περιέγραψε τη συμβολή της οργάνωσης στην κινητοποίηση χιλιάδων διαδηλωτών ενάντια στον Τραμπ. Περιέγραψε επίσης τις μεγάλες κινητοποιήσεις που προκλήθηκαν όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε την απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ σε πολίτες μουσουλμανικών χωρών, με τους διαδηλωτές να κλείνουν κυριολεκτικά το αεροδρόμιο της πόλης με τη μαζική τους παρουσία, αλλά και τους επιτυχημένους αγώνες για την καθιέρωση των 15 δολαρίων την ώρα ως κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα στο Σιάτλ και τη Μιννεάπολη.
Ιδιαίτερα σημαντική ήταν και η παρέμβαση του σ. Πολ Μέρφι, βουλευτή του Σοσιαλιστικού Κόμματος (αδελφή οργάνωση του «Ξ» στην Ιρλανδία). Η τοποθέτησή του έδειξε πως μια μεγάλη νίκη του κινήματος, μπορεί να οδηγήσει και στις επόμενες νίκες. Ο Πολ, που βρισκόταν ανάμεσα στους πανηγυρικώς αθωωθέντες κατηγορούμενους της δίκης του Jobstown, αναφέρθηκε στη νίκη του αγώνα ενάντια στο τέλος ύδρευσης στην Ιρλανδία, αλλά και ενάντια στην καταδίκη των αγωνιστών του Jobstown. Η αυτοπεποίθηση που έχει αποκτήσει το κίνημα, μπορεί να οδηγήσει και σε νέες νίκες την επόμενη περίοδο. Επόμενη σημαντική μάχη του κινήματος στην Ιρλανδία, είναι αυτή για το δικαίωμα στην άμβλωση, μια εκστρατεία στην οποία παίζει καθοριστικό ρόλο το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ιρλανδίας.
Μια συγκινητική, αισιόδοξη εμπειρία
Το διήμερο των εκδηλώσεων τελείωσε με ένα συγκινητικό νέο. Στα πλαίσια της Επιτροπής για μια Διεθνή των Εργαζομένων – CWI, υπάρχει η απόφαση, όλα τα εκλεγμένα μέλη της σε κοινοβούλια και Δημοτικά Συμβούλια, να ζουν με το μισθό ενός απλού εργαζόμενου και να συνεισφέρουν το υπόλοιπο κομμάτι των βουλευτικών ή άλλων αποζημιώσεων στην προώθηση των εργατικών αγώνων και το χτίσιμο των οργανώσεών μας. Φέτος, είχαμε τον πρώτο πρώην βουλευτή να δηλώνει ότι θα κάνει το ίδιο με τη βουλευτική του σύνταξη (αφού είναι ο πρώτος που έχει φτάσει σε ηλικία συνταξιοδότησης). Ο Ντέηβ Νέλιστ, πρώην βουλευτής στην περιοχή του Κόβεντρι και από τα ιδρυτικά μέλη του Militant (που μετονομάστηκε σε Σοσιαλιστικό Κόμμα), δώρισε το βουλευτικό του εφάπαξ, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της βουλευτικής του σύνταξης, για τις καμπάνιες του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Η εμπειρία μιας τέτοιας συζήτησης ήταν ένας φρέσκος αέρας αισιοδοξίας, μπροστά στο ζόφο της ελληνικής πραγματικότητας και καθημερινότητας. Ήταν μια επιβεβαίωση του γεγονότος πως όταν σε μια χώρα το κίνημα υποχωρεί, μπορεί την ίδια ώρα σε κάποιες άλλες να κάνει άλματα, από τα οποία μπορεί κανείς να πάρει σημαντικά μαθήματα. Κι ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα είναι η τεράστια σημασία του να είναι κανείς μέλος μιας διεθνούς οργάνωσης, που αγωνίζεται για τον τερματισμό της φτώχειας και της ανισότητας, από το Πακιστάν μέχρι την Ιρλανδία και από τις ΗΠΑ μέχρι την Ελλάδα.
