Ζήσης Σούρλας, 1ο έτος Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών
Συνεχίζοντας στη λογική του δόγματος «νόμος και τάξη» η κυβέρνηση της ΝΔ και συγκεκριμένα το Υπ. Προστασίας του Πολίτη ανακοίνωσε δαπάνη από 20 έως και 34 εκατ. ευρώ για την αγορά εξοπλισμού για την αστυνομία.
Με αυτά τα χρήματα προβλέπεται η αγορά 20.000 αλεξίσφαιρων γιλέκων, 5.000 προστατευτικών κρανών, 3.000 νέων ασπίδων για τα ΜΑΤ, 50.000 δακρυγόνων καθώς και νέων εκτοξευτήρων με τη δυνατότητα να ρίχνουν χημικά «κατά ριπάς» ενώ θα ανακατασκευαστούν και οι 50 κλούβες των ΜΑΤ. Τέλος, το κερασάκι στην τούρτα είναι η αγορά νέων οχημάτων καταιονισμού – «Αίαντες» τα οποία όμως θα είναι μικρότερου μεγέθους με αποτέλεσμα να μπορούν να επιχειρούν εντός στενότερων δρόμων.
Οι εξηγήσεις της κυβέρνησης
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αυτές οι αγορές γίνονται αφενός για να ανανεωθεί ο εξοπλισμός της αστυνομίας ο οποίος έχει ελλείψεις, αφετέρου γίνεται για να «εκσυγχρονιστούν» τα ΜΑΤ τα οποία υποτίθεται ότι αποτέλεσαν πολύ χρήσιμη δύναμη στα επεισόδια με τους πρόσφυγες στον Έβρο.
Φθηνές δικαιολογίες
Προφανώς και τα παραπάνω αποτελούν απλά μία δικαιολογία για την περαιτέρω ενίσχυση του κατασταλτικού μηχανισμού, κάτι το οποίο αποτελεί από τις βασικές επιδιώξεις της ΝΔ. Οι «Αίαντες» που προτίθεται να αγοράσει η ΕΛ.ΑΣ. δεν έχουν άμεση σχέση με τα επεισόδια στον Έβρο καθώς πρόκειται για μικρά οχήματα που δρουν μόνο εντός αστικού ιστού και σε περιοχές σαν τον Έβρο θα ήταν πρακτικά άχρηστα. Η μόνη χρήση που μπορούν να έχουν είναι για την καταστολή διαδηλώσεων και τίποτα παραπάνω.
Εύκολα μπορεί κανείς να βγάλει το συμπέρασμα για το για ποιον λόγο αυτές οι αγορές γίνονται αυτή την περίοδο. Μια περίοδο που θα ήταν λογικό οι δαπάνες του κράτους σε τομείς ελάσσονος σημασίας να είναι όσο γίνεται περιορισμένες. Γιατί λοιπόν η κυβέρνηση της ΝΔ αγοράζει τώρα δακρυγόνα; Μα γιατί όντας μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, βλέπει την επερχόμενη ύφεση και γνωρίζει ότι θα πάρει μέτρα βαριάς λιτότητας για να προστατεύσει το μεγάλο κεφάλαιο το οποίο υπηρετεί. Αυτό αναμένει να έχει ως συνέπεια την λαϊκή δυσαρέσκεια και την εμφάνιση αντιδράσεων, κάτι που βλέπουμε ήδη να συμβαίνει μετά την πανδημία σε μια σειρά χώρες (με πρώτο παράδειγμα τις ΗΠΑ, αν και η αφορμή ήταν διαφορετική). Αυτήν την προοπτική ετοιμάζεται να καταστείλει η κυβέρνηση και για αυτό το λόγο γίνονται αυτές οι προμήθειες.
Και από άλλες δημόσιες δαπάνες…
Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να δαπανήσει έως και 34 εκατομμύρια ευρώ για την καταστολή, δεν έχει κάνει επαρκή προετοιμασία του συστήματος υγείας για ένα νέο κύμα του κορονοϊού, δεν έχει κάνει τις απαραίτητες προσλήψεις σε γιατρούς και υγειονομικό προσωπικό και όλα αυτά την ώρα που βγαίνουμε από μία πανδημία. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας δεν φρόντισε να έχουν όλοι μαθητές υπολογιστή και εξασφαλισμένη σύνδεση στο διαδίκτυο έτσι ώστε όλοι οι μαθητές να έχουν ίση πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση, ενώ κάποιοι κλάδοι, όπως οι εργαζόμενοι στην τέχνη πέρασαν στην πλειοψηφία τους δύο μήνες χωρίς κανένα επίδομα και με μηδενικά έσοδα. Επιπλέον ενώ ανασκευάζει τις κλούβες των ΜΑΤ δεν έχει φροντίσει ούτε στο ελάχιστο για την ανανέωση και επέκταση του στόλου των λεωφορείων ούτε του ΟΑΣΑ ούτε του ΟΑΣΘ, με τον οποίο η κατάσταση είναι πραγματικά απελπιστική.
Να πάμε κόντρα στην νεοφιλελεύθερη πολιτική τους
Είναι επιτακτική ανάγκη και καθήκον της ανατρεπτικής αριστεράς να αντισταθεί στην επίθεση που αναμένεται στις κατακτήσεις μας, ως αποτέλεσμα της επερχόμενης οικονομικής κρίσης. Οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα και διεθνώς το επόμενο διάστημα θα επιτεθούν στα εργασιακά και όχι μόνο δικαιώματα των πολιτών και θα επιβάλλουν σκληρά προγράμματα περικοπής των δημοσίων δαπανών, όπως έκαναν και στην κρίση του 2008. Οι διάφορες χρηματοδοτήσεις που ετοιμάζει η ΕΕ θα είναι προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων και όχι των εργαζομένων. Απέναντι σ’ αυτήν την κατάσταση αργά ή γρήγορα θα υπάρξουν αντιδράσεις από την πλευρά της κοινωνίας γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις ετοιμάζονται καταλλήλως. Στόχος της αριστεράς που μιλά στο όνομα της κοινωνικής ανατροπής πρέπει να είναι να παρέμβει στα κινήματα της επόμενης περιόδου και να τα βοηθήσει να επιτύχουν τους στόχους τους, συνδέοντας παράλληλα τις σημερινές διεκδικήσεις με το χτίσιμο μιας εναλλακτικής κοινωνίας, μιας κοινωνίας σοσιαλιστικής.