Δημοσιεύουμε ανακοίνωση της Νέας Διεθνιστικής Αριστεράς (ΝΕΔΑ), αδερφής οργάνωσης του «Ξ» στην Κύπρο, σε σχέση με τις ρατσιστικές επιθέσεις κατά μεταναστών από ακροδεξιούς τραμπούκους στα χωριά Χλώρακα, Λέμπα και Έμπα.
Κυριακή 27/8, μετά από μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στους μετανάστες, 200-300 άτομα ξεκινούν πορεία που εξελίσσεται σε πογκρόμ εναντίων μεταναστών στις περιοχές Χλώρακα, Λέμπα και Έμπα της επαρχίας Πάφου.
Επιτέθηκαν σε σπίτια μεταναστών, έσπασαν καταστήματα, επιτέθηκαν σε μετανάστες που προσπαθούσαν να προστατεύσουν τις οικογένειές τους, ακόμη και σε μια Κύπρια γιαγιά που προστάτευσε τα παιδιά της Σύριας γειτόνισσάς της! Η αστυνομία ήταν εκεί, και απλά κοιτούσε… Οι συλλήψεις που έγιναν σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στο μέγεθος των επιθέσεων.
Τα γεγονότα δεν ήταν τυχαία ή αυθόρμητα. Σύμφωνα με την Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό (ΚΙΣΑ), τα τελευταία 24ωρα, ακροδεξιά και φασιστικά στοιχεία κινητοποιούσαν τους ομοϊδεάτες τους μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, για να παραστούν και συγκροτήσουν τάγματα εφόδου «για να καθαρίσουν» την Πάφο και στη συνέχεια ολόκληρη την Κύπρο από τους πρόσφυγες. Στην ουσία το φασιστικό ΕΛΑΜ και οι εθνικιστές συνοδοιπόροι του επιχείρησαν με την ευλογία της κυβέρνησης ένα πογκρόμ με βάση τα ναζιστικά πρότυπα.
Δυστυχώς οι επιθέσεις συνεχίστηκαν και την Δευτέρα 28/9, μετά από καθιστική διαμαρτυρία που οργάνωσαν οι Σύριοι κάτοικοι της Χλώρακας.
Η σημερινή μεταναστευτική πολιτική είναι το πρόβλημα
Όλα τα κόμματα υποκριτικά λένε ότι αυτά συμβαίνουν γιατί δεν υπάρχει μεταναστευτική πολιτική. Η αλήθεια είναι όμως ότι μεταναστευτική πολιτική υπάρχει!
Και είναι πολύ συγκεκριμένη. Θέλει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες σύγχρονους σκλάβους, εξαθλιωμένους, φτηνά εργατικά χέρια για τα αφεντικά και οδηγεί στην εξαθλίωση και στην γκετοποίηση περιοχών, δημιουργώντας της συνθήκες για την άνοδο του ρατσισμού και της Ακροδεξιάς!
Σύμφωνα με την σημερινή μεταναστευτική πολιτική έχουμε:
- μετανάστες που έρχονται ως εργάτες μέσω των ατζέντηδων, που δουλεύουν για τα μισά από τον κατώτατο μισθό, 24 ώρες το 24ωρο κάνοντας τις πιο δύσκολες και απαιτητικές δουλειές.
- φοιτητές που έρχονται πληρώνοντας υπέρογκα ποσά στα «πανεπιστήμια» με την υπόσχεση ότι θα μπορούν να επιβιώσουν δουλεύοντας 20 ώρες την εβδομάδα, ενώ αυτό είναι εξωπραγματικό και τελικά αναγκάζονται και δουλεύουν 12-16 ώρες την ημέρα με λιγότερο κι από τον κατώτατο μισθό.
- πρόσφυγες που λόγω της γεωγραφικής θέσης της Κύπρου και λόγω των συνεχόμενων εισβολών και πολέμων στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική από το 2001 και μετά, έρχονται στην Κύπρο για να επιβιώσουν, οι οποίοι δεν έχουν το δικαίωμα να εργάζονται για τους πρώτους 9 μήνες, αλλά ούτε φτάνουν τα λεφτά που η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει στην Κυπριακή Δημοκρατία για την επιβίωσή τους για να νοικιάσουν σπίτι και να ζουν αξιοπρεπώς, και οδηγούνται στην παράνομη εργασία.
Όλοι οι μετανάστες και οι φοιτητές που λήγουν οι άδειες παραμονής τους τέλος οδηγούνται στο να αιτηθούν για άσυλο, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν έστω για κάποιο διάστημα τη διαμονή τους εδώ.
Όλοι αυτοί οι μετανάστες και πρόσφυγες, στην απόγνωση τους για επιβίωση, για δουλειά, για στέγη, γίνονται θύματα εκμετάλλευσης εργοδοτών που τους πληρώνουν λιγότερο από τον κατώτατο μισθό, που δεν τους δίνουν κοινωνικές ασφαλίσεις και ΓΕΣΥ (δημόσιο σύστημα Υγείας). Γίνονται θύματα ιδιοκτητών σπιτιών που δεν τους νοικιάζουν, ή ζητούν υπέρογκα ποσά, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να μένουν 5-10 άτομα μαζί στο ίδιο διαμέρισμα. Κι όλα αυτά με τις ευλογίες του κράτους, που ξέρει ποιοι δουλεύουν και πώς, που ξέρει ότι ακόμη και το επίδομα ενοικίου δεν φτάνει ούτε για το μισό νοίκι ενός διαμερίσματος, που ξέρει ότι οι άνθρωποι αυτοί ζουν στην εξαθλίωση που μπορεί να τους οδηγήσει και στην παρανομία.
Αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης και του κατεστημένου. Αυτή είναι η πολιτική που δεν άλλαξαν αλλά ενίσχυσαν όλα τα κόμματα, καθώς όλα βρέθηκαν σε κυβερνήσεις και πόστα τα τελευταία 30 χρόνια όταν ξεκίνησαν οι πρώτες μεταναστευτικές ροές. Όλοι, μηδενός εξαιρουμένου είναι υποκριτές και συνυπεύθυνοι για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα.
Αυτή η πολιτική δημιουργεί καταστάσεις όπως ο Άγιος Νικόλαος και η Χλώρακα
Η μεταναστευτική πολιτική του κράτους οδήγησε στην δημιουργία της κατάστασης στο συγκρότημα του Αγίου Νικολάου. Το συγκρότημα αυτό μισθώνονταν από το κράτος για να διαμένουν αιτητές ασύλου και πρόσφυγες. Όταν η ιδιοκτήτρια εταιρία αρνήθηκε να πληρώσει το νερό και η κοινότητα το έκοψε, ξεκίνησαν τα προβλήματα.
Το 2020 χαρακτηρίζεται το συγκρότημα ακατάλληλο για κατοίκιση και κλείνει. Η εξαθλίωση όμως των αιτητών ασύλου και προσφύγων τους οδήγησε στο να μείνουν για 2 χρόνια χωρίς νερό και ρεύμα! Που ήταν τόσα χρόνια το κράτος, να διασφαλίσει ότι το κτήριο θα μείνει κλειστό και οι άνθρωποι που ζουν μέσα θα βρουν ένα χώρο αξιοπρεπής διαμονής;
Το μόνο που έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν να βγάλει διάταγμα απαγόρευσης μετακίνησης μεταναστών στη Χλώρακα, να μειώνει τους μισθούς και τα επιδόματα που παίρνουν οι πρόσφυγες, να αυξάνει τον χρόνο που δεν δικαιούνται να εργαστούν και να βάζει συρματοπλέγματα στα οδοφράγματα.
Αυτά σε συνδυασμό με την αναπαραγωγή ρατσιστικών δηλώσεων από τα στελέχη του ΔΗΣΥ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΕΛΑΜ, περί «αλλοίωσης του δημογραφικού χαρακτήρα» και συνειδητή «αποστολή παράνομων μεταναστών από την Τουρκία», κανονικοποίησε τον ρατσισμό και ενίσχυσε νεοφασιστικές ομάδες στο να οργανώσουν το χθεσινό πογκρόμ.
Η υποκρισία τους φαίνεται ακόμα από το γεγονός ότι σε άλλες περιοχές όπως στη Λεμεσό υπάρχει μια τεράστια ρωσική κοινότητα για την οποία όμως δεν διαμαρτύρονται ότι «αλλοιώνει τον δημογραφικό χαρακτήρα της Κύπρου» η ότι δημιουργεί περιοχές όπου η πλειοψηφία τους είναι Ρώσοι. Ούτε διαμαρτύρονται για τα χιλιάδες διαβατήρια που πουλήθηκαν σε δισεκατομμυριούχους, πολλοί από αυτούς εγκληματίες, από την κυπριακή άρχουσα τάξη.
Τα γεγονότα της Χλώρακας έρχονται ακόμα να συγκαλύψουν μια νέα περίοδο αυξήσεων στο κόστος ζωής μας κάτι που αποδεικνύει για ακόμα μια φορά ότι το σύστημα χρησιμοποιεί τον εθνικισμό και τον ρατσισμό για να αποπροσανατολίσει και να συνεχίσει την εκμετάλλευση των λαϊκών στρωμάτων.
Για να αλλάξει η κατάσταση ριζικά πρέπει να αλλάξει η μεταναστευτική πολιτική. Μετανάστες και πρόσφυγες θα υπάρχουν όσο ο πλανήτης πλήττεται από πολέμους, δικτατορίες, κλιματική αλλαγή και εξοντωτική οικονομική εκμετάλλευση.
Στην κυβέρνηση και στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να στραφεί η οργή μας, και να απαιτήσουμε:
- Δικαίωμα εργασίας σε όλους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους Κύπριους.
- Καμία εργασία χωρίς βασικά δικαιώματα. 8ωρο – 5ήμερο – 40ωρο με αξιοπρεπή μισθό για όλους.
- Αυστηρές τιμωρίες σε εργοδότες που παραβιάζουν την εργατική νομοθεσία
- Στέγη για όλους. Έλεγχος στα ενοίκια ώστε να γίνουν προσιτά σε όλους. Κοινωνικές Κατοικίες για όλους όσους τις έχουν ανάγκη.
- Ενεργή εμπλοκή των Συντεχνιών στην οργάνωση των μεταναστών και στη συνέχεια στον έλεγχο των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας και στη μαχητική υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.
- Διοχέτευση των χρημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την παροχή αξιοπρεπούς διαβίωσης των αιτητών πολιτικού ασύλου.
- Κατάργηση της συνθήκης Δουβλίνο 2 που απαγορεύει την μετακίνηση των αιτητών ασύλου πέρα από τη χώρα υποδοχής. Αυτό σημαίνει πως οι πλούσιες χώρες της βόρειας Ευρώπης φορτώνουν το πρόβλημα στις φτωχές χώρες του νότου (Κύπρο, Ελλάδα, Ιταλία κατά κύριο λόγο)
- Κατάργηση της Ευρώπης Φρούριο! Τα δισεκατομμύρια που δίνονται στην Φρόντεξ να δοθούν για την υποδοχή και πραγματική ενσωμάτωση των προσφύγων και των μεταναστών με ασφάλεια και σε ανθρώπινες συνθήκες.
Κοινός αγώνας κύπριων και μεταναστών για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους
Κανείς δεν θέλει να μένει σε γειτονιές γκέτο. Κανείς δεν θέλει να μένει στην παρανομία και στην εξαθλίωση. Η ανάγκη για μια αξιοπρεπή ζωή είναι κοινή από όποια χώρα κι αν προέρχεται κάποιος.
Η ανάγκη αυτή καταπατείται από τις πολιτικές που επιβάλλουν οι ελίτ μέσα από τα κόμματα του κατεστημένου καθημερινά κι όχι από τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Είναι οι πολιτικές που μειώνουν τους μισθούς, ιδιωτικοποιούν τις δημόσιες υπηρεσίες και αυξάνουν τις τιμές των βασικών προϊόντων και υπηρεσιών.
Αυτές οι πολιτικές πρέπει να ανατραπούν και αυτό τον αγώνα μπορούμε και πρέπει να δώσουμε από κοινού, Κύπριοι και ξένοι. Για στέγη, εργασία, υγεία, παιδεία, για μια κοινωνία για τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων κι όχι των μεγαλοκαπιταλιστών.
