Σχόλιο από το «Ξ»
Ο Σταύρος Μαλάς κατέρχεται για δεύτερη φορά σαν υποψήφιος του ΑΚΕΛ (του παραδοσιακού κόμματος της Αριστεράς στην Κύπρο) για τις προεδρικές εκλογές της Κυριακής 28 Γενάρη. Το παραδοσιακό κόμμα της Αριστεράς και των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων, αρνείται να προτείνει ένα δικό του κομματικό υποψήφιο στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος σύγκρουσης με τα κατεστημένα συμφέροντα και την Τρόικα.
Οι επιλογές μπροστά στον Ελληνοκυπριακό λαό είναι τραγικές.
Από τη μια είναι οι παραδοσιακοί εκπρόσωποι των κομμάτων της άρχουσας τάξης – ο δεξιός, νεοφιλελεύθερος με ακροδεξιές καταβολές, Νίκος Αναστασιάδης του Δημοκρατικού Συναγερμού και ο κεντροδεξιός, εθνικιστής και λαϊκιστής Νίκος Παπαδόπουλος (γιος του πρώην προέδρου Τάσου Παπαδόπουλου) του Δημοκρατικού Κόμματος.
Από την άλλη είναι ο Σταύρος Μαλάς, υποψήφιος του ΑΚΕΛ, ένας άνθρωπος όμως που δεν δηλώνει αριστερός, αντίθετα δηλώνει πως τα μνημόνια είναι απαραίτητα…
Πρόγραμμα Μαλά: ούτε λέξη για το Μνημόνιο και την Τρόικα
Τον περασμένο Δεκέμβρη ο Μαλάς ανακοίνωσε το «Πρόγραμμα Διακυβέρνησης» του. Σε αυτό δεν υπάρχει πουθενά η αναφορά του Μνημονίου, της Τρόικας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των πολιτικών της, λες και δεν υπήρξαν ποτέ!
Μία από τις πρώτες δηλώσεις του Στ. Μαλά ήταν ότι είναι υποστηρικτής του Μνημονίου που είχε διαπραγματευτεί ο πρώην πρόεδρος της Κύπρου, γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ, Χριστόφιας ο οποίος ήταν πρόεδρος μέχρι και το 2013 οπότε και έχασε από τον Αναστασιάδη. Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο μνημόνια όμως, αυτό που είχε διαπραγματευτεί ο Χριστόφιας κι αυτό που υπόγραψε ο Αναστασιάδης, ήταν εντελώς επουσιώδεις – εξάλλου η Τρόικα έδειξε πως δεν αφήνει καθόλου περιθώρια διαπραγματεύσεων.
Η κυβέρνηση Αναστασιάδη, ακριβώς όπως και η κυβέρνηση Χριστόφια, είχαν δεσμευτεί ότι η Τρόικα, μετά το τέλος του προγράμματος, θα αξιολογεί την οικονομία κάθε εξάμηνο και θα επιβάλλει, αν είναι ανάγκη, μέτρα, μέχρι να αποπληρωθεί το 75% του δημόσιου χρέους! Επίσης (και οι δύο) δεσμεύτηκαν ότι κάθε πλεόνασμα ή έξτρα έσοδο του κράτους, θα πηγαίνει στην αποπληρωμή του χρέους και πουθενά αλλού!
Ο Μαλάς υπόσχεται, στο πρόγραμμά του, να επαναφέρει μια σειρά επιδόματα και παροχές που είχαν κοπεί από το Μνημόνιο! Πώς θα το κάνει όταν αποδέχεται τα Μνημόνια και δεν είναι διατεθειμένος να αποκλίνει από αυτά;
Η πραγματικότητα είναι πως χωρίς να έρθει σε σύγκρουση με την Τρόικα και χωρίς να καταργήσει το Μνημόνιο δεν θα του επιτραπεί να εφαρμόσει κανένα από τα μέτρα που προτείνει! Όμως κάτι τέτοιο είναι εντελώς έξω από την αντίληψη του Μαλά.
Καμία εναλλακτική και στο Κυπριακό
Στο Κυπριακό ο Σταύρος Μαλάς κριτικάρει τον Αναστασιάδη για κακούς χειρισμούς που έδωσαν στην Τουρκία την δυνατότητα να «ξεφύγει» χωρίς να κατηγορηθεί. Εξακολουθεί δηλαδή να καλλιεργεί την εικόνα που δημιουργεί ο ΔΗΣΥ και τα κόμματα του Κέντρου (ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ) ότι απλά για όλα φταίει η Τουρκία, κι ότι όλοι (μα όλοι) οι Ελληνοκύπριοι ηγέτες έχουν πάντα δίκαιο (προφανώς επειδή είναι Ελληνοκύπριοι)…
Οι μόνοι που μπορούν να φέρουν πραγματικά μια λύση στο κυπριακό είναι οι εργαζόμενοι, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι οι οποίοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Αυτό είναι εντελώς έξω από τη λογική του Μαλά και του ΑΚΕΛ.
Χρειάζεται αγώνας ενάντια στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο
Οι εκλογές λοιπόν δεν προσφέρουν καμιά πραγματική διέξοδο για τα εργατικά και λαϊκά στρώματα των Ελληνοκυπρίων.
Στην πλειοψηφία τους τα φτωχά εργατικά στρώματα θα στηρίξουν τον Μαλά, εκτιμώντας πως το γεγονός πως είναι υποψήφιος του ΑΚΕΛ θα τον κάνει λιγότερο αδίστακτο από τον Αναστασιάδη, απέναντι στα εργατικά δικαιώματα και το βιοτικό επίπεδο. Επίσης, ο Μαλάς δεν χαρακτηρίζεται από τον εθνικισμό που διαπερνά το Νίκο Παπαδόπουλο, ο οποίος φαίνεται να έχει καταλήξει πως η λύση στο Κυπριακό είναι η οριστική διχοτόμηση.
Στην πραγματικότητα τα εργατικά-λαϊκά στρώματα των Ελληνοκυπρίων θα ψηφίσουν Μαλά κάτω από τον εκβιασμό τον οποίο τους έχει επιβάλει το ΑΚΕΛ και «κρατώντας τη μύτη τους». Ένα σημαντικό ποσοστό επίσης αναμένεται να επιλέξει την αποχή, ιδιαίτερα στη νεολαία.
Η ΝΕΔΑ, αντίστοιχη οργάνωση του «Ξ» στην Κύπρο, έχει επιλέξει να στηρίξει, με έντονη κριτική, τον υποψήφιο του ΑΚΕΛ, για τους λόγους που θα τον ψηφίσουν και η πλειοψηφία των εργατικών στρωμάτων. Όμως, αυτό το κάνει τονίζοντας ταυτόχρονα ότι ο Μαλάς δεν αποτελεί διέξοδο, με κανένα τρόπο.
Ο αγώνας για την διεκδίκηση των συμφερόντων των λαϊκών στρωμάτων προϋποθέτει την σύγκρουση με το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο. Και αυτό είναι κάτι το οποίο το ΑΚΕΛ έχει προ πολλού εγκαταλείψει. Ο μόνος δρόμος για τους εργαζόμενους και τη νεολαία στη Κύπρο περνά μέσα από το χτίσιμο μιας νέας, διεθνιστικής, επαναστατικής Αριστεράς – στον ελληνοκυπριακό νότο και στον τουρκοκυπριακό βορρά.
