Της Κατερίνας Κλείτσα
Η ψήφιση του νέου Συμφώνου Συμβίωσης στις 22 Δεκέμβρη, άνοιξε πολύ μεγάλη συζήτηση και έδωσε την «ευκαιρία» σε ακραία ομοφοβικές φωνές να πάρουν ένα μικρόφωνο και να αρχίσουν την προπαγάνδα τους. Ανάμεσα σε όλες τις «οργισμένες» φωνές, η πιο «εντυπωσιακή» ήταν αυτή του ΚΚΕ που φαινομενικά μιλάει στο όνομα του λαού και της εργατικής τάξης και καταψήφισε το Σύμφωνο Συμβίωσης.
Η τοποθέτηση του ΚΚΕ στη Βουλή
Στην τοποθέτηση του στην Βουλή, ο βουλευτής του ΚΚΕ, Γιάννης Γκιόκας μας εξηγεί γιατί το ΚΚΕ καταψήφισε το Σύμφωνο Συμβίωσης. Αναφέρει ενδεικτικά:
«Ο στόχος μέσα από το νομοσχέδιο είναι ουσιαστικά η θεσμική αναγνώριση της οικογένειας ομόφυλων ζευγαριών, συμπεριλαμβανομένων – σε μια πορεία – και της απόκτησης παιδιών από αυτά. Και εκεί είναι η δική μας η διαφωνία».
Σε ένα άλλο σημείο, κάνει για μία ακόμα φορά αναφορά στη βιολογική σχέση άντρα-γυναίκας που μπορούν να τεκνοποιήσουν, άρα ένα παιδί με ομόφυλους γονείς έχει παραποιημένη αντίληψη της σχέσης αυτής.
Αναπαράγοντας ομοφοβικά επιχειρήματα
Στην πραγματικότητα εδώ το ΚΚΕ αναπαράγει ένα από τα πιο ομοφοβικά επιχειρήματα που κυκλοφορούν: τα παιδιά που θα μεγαλώσουν με ομόφυλους γονείς, είναι καταδικασμένα σε κακής ποιότητας γονική φροντίδα και δεν θα μεγαλώσουν «φυσιολογικά».
Η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική. Μία σειρά ερευνών αποδεικνύουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με ομόφυλους γονείς δεν διαφέρουν καθόλου από τα παιδιά ετεροφυλόφιλων οικογενειών σε τομείς όπως οι κοινωνικές δεξιότητες, η ευεξία, οι ακαδημαϊκές επιδόσεις, η ευτυχία, οι σχέσεις με τους συνομηλίκους τους ή η κοινωνική προσαρμογή τους.
Να αρνηθούμε τις νίκες επειδή γίνονται… στον καπιταλισμό;
Ο Γ. Γκιόκας συνεχίζει την ομιλία του, κατακεραυνώνοντας την κυβέρνηση για την περικοπή συντάξεων, επιδομάτων κοκ (στο οποίο σαφώς συμφωνούμε) αναφέροντας πως «αυτοί οι άνθρωποι» δηλαδή οι ομοφυλόφιλοι/ες θα χτυπηθούν από τα ίδια μέτρα που θα χτυπήσουν το σύνολο της κοινωνίας. Και… άρα η κυβέρνηση είναι υποκριτική όταν υπερασπίζεται τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων σε αντίστοιχες παροχές με τους ετεροφυλόφιλους.
Δεν διαφωνούμε για το ρόλο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που έχει μετατραπεί σε όργανο επιβολής αντιλαϊκών μέτρων και λιτότητας, που χτυπούν όλη την κοινωνία και όλα τα στρώματά της, εκτός από την επιχειρηματική ελίτ. Δεν διαφωνούμε ότι η κοινωνική πολιτική μιας κυβέρνησης δεν φαίνεται μέσα από έναν μόνο νόμο, αλλά από το σύνολο της πολιτικής που εφαρμόζεται. Όμως μέσα σε αυτήν την μνημονιακή λαίλαπα, δίνεται μία ευκαιρία στα ομόφυλα ζευγάρια να κερδίσουν κάποια δικαιώματα (που θα έπρεπε να είχαν ήδη αποκτήσει) και να πάρουν μία ανάσα. Θα πρέπει να την αρνηθούν επειδή δίνεται από μία κυβέρνηση που παριστάνει την αριστερή και δεν είναι πραγματικά αριστερή;
Τα άμεσα αιτήματα των εργατικών και κοινωνικών αγώνων ήταν ανέκαθεν προς τις αστικές κυβερνήσεις, ή μήπως όχι; Και ποιο ακριβώς κίνημα αρνήθηκε και πότε την ικανοποίηση των αιτημάτων του επειδή η κυβέρνηση… συνέχιζε να στηρίζει το καπιταλιστικό σύστημα;
Δυο μέτρα και δυο σταθμά
Σε αυτόν τον παραλογισμό, παραθέτουμε ένα άλλο σημείο της τοποθέτησης του κου Γκιόκα:
«Και μέσα στον καπιταλισμό εξελίσσεται η οικογένεια. Για παράδειγμα, πριν από μερικά χρόνια υπήρχε η προίκα, υπήρχε το επώνυμο, η μη αναγνώριση παιδιών εκτός γάμου. Και το ΚΚΕ είχε πρωτοστατήσει στους αγώνες για να υπάρξουν τροποποιήσεις στο Οικογενειακό Δίκαιο. Βέβαια, ακόμη και οι αστικοί εκσυγχρονισμοί που έγιναν, δεν αναίρεσαν το βασικό: την ταξική ανισότητα και την ανισοτιμία της γυναίκας που υπάρχει σήμερα, στο πλαίσιο της εκμεταλλευτικής κοινωνίας».
Προφανώς δεν αναιρέθηκε η ταξική ανισότητα, προφανώς οι νόμοι μόνο δεν αρκούν για πραγματική ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα, προφανώς όμως οι διεκδικήσεις του γυναικείου κινήματος κατακτήθηκαν μέσα από αγώνες στα πλαίσια του καπιταλισμού (και άρα δεν αρκούν)!
Αυτό που αλλάζει είναι η στάση του ΚΚΕ στις δύο περιπτώσεις! Τότε, το ΚΚΕ πρωτοστάτησε για τροποποιήσεις στο Οικογενειακό Δίκαιο, αναγνωρίζοντας πως δεν αρκεί αυτό. Σήμερα, αρνείται να ψηφίσει το Σύμφωνο γιατί έτσι κι αλλιώς με τα μέτρα λιτότητας χτυπιούνται συνολικά τα λαϊκά στρώματα… Σε ένα σημείο όμως πρέπει να αναγνωρίσουμε συνέπεια στο ΚΚΕ: Έχει πάντα δύο μέτρα και δύο σταθμά που τα χρησιμοποιεί αναλόγως.
Ας κάνουν ό,τι θέλουν αλλά… κρυφά!
Βέβαια, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, το ΚΚΕ έχει και πρόταση ώστε να εξασφαλισθούν τα… κληρονομικά κοκ δικαιώματα:
«Κατά τη γνώμη μας, ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτών των ζητημάτων μπορούν να αντιμετωπιστούν με ιδιωτικό τρόπο, στο πλαίσιο ιδιωτικών συμφωνητικών ή στο πλαίσιο διαθήκης».
Πάντα «ιδιωτικά», για να μην «μολύνονται» τα ματάκια των ομοφοβικών και μέσα από διαδικασίες διαφορετικές από αυτές των ετερόφυλων ζευγαριών. Τι κι αν τα ιδιωτικά συμφωνητικά κοστίζουν; Τι κι αν οι διαθήκες προσβάλλονται;
Τι (πάνω απ’ όλα) κι αν μέσω αυτών των διαδικασιών παραμένει ξεκάθαρο πως ετεροφυλόφιλοι και ομοφυλόφιλοι δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα, δεν δικαιούνται να ζουν τις ζωές τους με παρόμοιο τρόπο και όπως επιλέγουν ελεύθερα; Όλα αυτά είναι λεπτομέρειες για την ηγεσία του ΚΚΕ…
Ούτε στο σοσιαλισμό…
Και η τοποθέτηση του βουλευτή καταλήγει με το περίφημο:
«Με τη διαμόρφωση της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας, οπωσδήποτε θα διαμορφωθεί νέος τύπος συμβίωσης, ως σχετικά σταθερής ετεροφυλικής σχέσης και αναπαραγωγής».
Με άλλα λόγια; Η σεξουαλική απελευθέρωση, τα ίσα δικαιώματα για τα ΛΟΑΤ+ άτομα, δεν «αφορούν» ούτε την, κατά ΚΚΕ, σοσιαλιστική κοινωνία. Η ομοφυλοφιλία θα είναι πάντα μία «ιδιωτική επιλογή», που δεν θα αφορά το σύνολο της κοινωνίας, τα ΛΟΑΤ+ άτομα θα χρήζουν πάντα απομόνωσης.
Περί ατομικών δικαιωμάτων
Επίσης «εντυπωσιακό», είναι το άρθρο του Νίκου Μόττα με τίτλο: «Σύμφωνο συμβίωσης: Τα “ατομικά δικαιώματα” ως δόλωμα του εκμεταλλευτικού συστήματος».
Γράφει ο «σύντροφος» Μόττας:
«Τις τελευταίες δεκαετίες, τόσο παγκοσμίως όσο και στην Ελλάδα, παρατηρείται μια προσπάθεια να διαχωριστεί η κοινωνία με βάση τα “ατομικά δικαιώματα”. Πρόκειται για μια προσπάθεια διαχωρισμού εξαιρετικά βολική για το καπιταλιστικό σύστημα – τη θέση του ταξικού διαχωρισμού της κοινωνίας να πάρει ένας διαχωρισμός στη βάση “ατομικών δικαιωμάτων” και προσωπικών ζητημάτων, όπως για παράδειγμα ο σεξουαλικός προσανατολισμός του καθενός».
Εδώ παρακολουθούμε το ΚΚΕ να προσπαθεί να αναγάγει την ομοφοβία του σε πολιτική ανάλυση. Και για να το πετύχει να κάνει απείρου κάλλους «φάουλ».
Τι μας λέει το «κόμμα του λαού»; Ότι τα ΛΟΑΤ+ άτομα ζουν μία χαρά χωρίς δικαιώματα και θεσμική αναγνώριση, αλλά ο άτιμος ο καπιταλισμός ρίχνει στο τραπέζι τα «ατομικά δικαιώματα» και σαν αποτέλεσμα… διαχωρίζει και διασπά την εργατική τάξη.
Ο «ακροβατισμός» είναι εκπληκτικός και χρειάζεται να σταθεί κανείς για λίγο για να συλλάβει το πλήρες βάθος του: αν οι ΛΟΑΤ+ αποκτήσουν ίσα δικαιώματα με τους υπόλοιπους/ες εργαζόμενους/ες, αυτό θα… προκαλέσει διάσπαση στις γραμμές της εργατικής τάξης!!
Στην πραγματικότητα, ο καπιταλισμός μας διαχωρίζει και μας διασπά γιατί δε μας δίνει ίσα δικαιώματα! Και για μία ακόμα φορά, ο διαχωρισμός τελικά γίνεται από το ίδιο το ΚΚΕ που φαίνεται να αγνοεί ότι πολλά ΛΟΑΤ+ άτομα είναι κομμάτι της εργατικής τάξης, διπλά καταπιεσμένο από τους ετεροφυλόφιλους εργαζόμενους.
Αντίστοιχο παράδειγμα είναι ένα αφαιρετικό σενάριο όπου το σύστημα αναγνωρίζει ίσα δικαιώματα σε ξένους και Έλληνες εργάτες. Σε αυτήν την περίπτωση θα ήταν πιο εύκολο οι εργάτες να συνειδητοποιήσουν την κοινή τους τάξη και να μην αλληλοκατηγορούνται για τους μισθούς πείνας. Αντίστοιχα ένας ΛΟΑΤ+ εργαζόμενος που θα έχει λύσει τα βασικά «ατομικά του δικαιώματα», αφενός θα νιώσει περισσότερη αυτοπεποίθηση να διεκδικήσει και τα υπόλοιπα δικαιώματα του, αφετέρου θα νιώσει πιο δυνατά την ταξική του σύνδεση με τους υπόλοιπους εργαζομένους που καταπιέζονται και διεκδικούν επί ίσοις όροις.
Ανίδεοι και αθεράπευτα σταλινικοί
Λίγο παρακάτω:
«…οφείλουμε να επισημάνουμε το εξής: Είναι άλλο ζήτημα η πάλη για την κατάργηση κοινωνικών διακρίσεων με βάση τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και άλλο η σκόπιμη προώθηση, μέσω του καπιταλιστικού μάρκετινγκ, του λεγόμενου “τρίτου φύλου”».
Πέρα από την παντελή έλλειψη γνώσεων για τα ΛΟΑΤ+ που φαίνεται από την αναφορά στο «λεγόμενο τρίτο φύλο», είναι τουλάχιστον εξοργιστικό το να αναγάγει την σεξουαλική ταυτότητα ή την ταυτότητα φύλου σε «καπιταλιστικό μάρκετινγκ», λες και τα ΛΟΑΤ+ άτομα «ξεπήδησαν» μέσα από τα ΜΜΕ και τις διαφημίσεις…
Και αν ακόμα δεν χορτάσατε ομοφοβία, έχουμε και συνέχεια:
«…Από κίνημα με κοινωνικά, αντιρατσιστικά χαρακτηριστικά (σημ: αναφέρεται στο ΛΟΑΤ κίνημα) μετατράπηκε σε καρικατούρα κινήματος, ξεπερνώντας πολλές φορές το μέτρο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί εν μέρει από το γεγονός ότι για ολόκληρες δεκαετίες, τα ομοφυλόφιλα άτομα αναγκάζονταν να κρύβουν, ή και να καταπιέζουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό φοβούμενα ρατσιστική αντιμετώπιση. Έτσι, ένα μεγάλο τμήμα του ΛΟΑΤ κινήματος πέρασε στην αντίδραση, στην υπερβολή ως μέσο εκδίκησης και εν τέλει στο να θέτει αιτήματα (π.χ. υιοθεσία παιδιών) που καμία σύγχρονη κοινωνική ανάγκη δεν απαιτεί».
Ας μείνουμε απλά στην τελευταία πρόταση και ας αναρωτηθούμε: από πού και ως πού ο αρθρογράφος παίρνει τον ρόλο του απόλυτου κριτή που αποφασίζει ποια αιτήματα αποτελούν ή δεν αποτελούν κοινωνική ανάγκη; Από πού και ως πού ένας αρθρογράφος του ΚΚΕ μπορεί να κρίνει με ελαφρά την καρδία ολόκληρο το ΛΟΑΤ+ κίνημα και να το αφορίσει;
Η πάλη συνεχίζεται και χωρίς αυτούς
Το ΛΟΑΤ+ κίνημα, τα τελευταία χρόνια στέκεται και πάλι στα πόδια του, οργανώνεται και διεκδικεί. Είναι προφανές ότι όσες μικρές νίκες καταφέρει, λειτουργούν προωθητικά και για το ίδιο το κίνημα αλλά και για το σύνολο της κοινωνίας.
Είναι επίσης προφανές ότι οι κοινοί αγώνες των ΛΟΑΤ+, των γυναικών, των μεταναστών, οι ενωτικοί αγώνες δηλαδή όλων των εργαζομένων μαζί, είναι αυτοί που έχουν τα περισσότερα εχέγγυα για να είναι νικηφόροι. Και γι’ αυτό είναι φυσικό να «απαιτούμε» από ένα κόμμα που θεωρητικά παλεύει στο όνομα της εργατικής τάξης, να μην λειτουργεί διασπαστικά μέσα σε αυτήν.
Είναι επίσης προφανές ότι η μόνη πραγματική ισότητα μπορεί να επιτευχθεί στην σοσιαλιστική κοινωνία. Μόνο που αυτή δεν θα έχει καμία σχέση με τη σταλινική μονοκομματική δικτατορία που κυριαρχούσε στην ΕΣΣΔ, την πρώην Αν. Ευρώπη και την Κίνα, που οραματίζεται η ηγεσία του ΚΚΕ!
