Την Παρασκευή 11 Μάρτη η Πολιτική Οργάνωση «Κόκκινο Νήμα» και η Διεθνιστική Σοσιαλιστική Οργάνωση «Ξεκίνημα» συνδιοργάνωσαν διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα
«Πόλεμος στην Ουκρανία: θέσεις-εξελίξεις-προοπτικές».
Η πρωτοβουλία για την εκδήλωση ανήκε στο «Κόκκινο Νήμα» και αποτελεί συνέχεια μιας συνεργασίας που αναπτύσσεται την τελευταία περίοδο και φέρνει τις δυο οργανώσεις πιο κοντά.
Πέρα από τους συνδιοργανωτές είχε προσκληθεί και το Νέο Αριστερό Ρεύμα (ΝΑΡ) να παραστεί με ομιλητή.
Την εκδήλωση παρακολουθούσαν σταθερά στη ζωντανή μετάδοση του facebook περίπου 120-130 άτομα, ενώ μετά το τέλος της συζήτησης που κράτησε γύρω στις δύο ώρες το βίντεο είχε πάνω από 1.000 προβολές, που σημαίνει ότι ένας αρκετά μεγάλος αριθμός παρακολούθησε ένα μέρος τουλάχιστον της εκδήλωσης.
Πάνος Κοσμάς – Κόκκινο Νήμα
Πρώτος ομιλητής ήταν ο Πάνος Κοσμάς, από το «Κόκκινο Νήμα», ο οποίος ξεκαθάρισε από την αρχή ότι πρόκειται για έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο, που διεξάγεται ανάμεσα σε δύο αντιμαχόμενα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα. Αυτό δεν αφορά μόνο τις άμεσα εμπλεκόμενες δυνάμεις, αλλά το «στρατόπεδο της Ανατολής» γύρω από τη Ρωσία και τις συμμαχίες της με Κίνα κλπ (ανεξάρτητα απ’ την προσεκτική στάση που κρατούν) και από την άλλη τη «Δύση» και το ΝΑΤΟ. Οι Δυτικοί μπορεί να μην έχουν επέμβει με ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων, ωστόσο οι οικονομικές κυρώσεις, κατασχέσεις συναλλαγματικών αποθεμάτων κλπ ενάντια στη Ρωσία, είναι μιας μορφής εμπλοκή.
Σημείωσε ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία προς υπεράσπιση των Ρωσόφωνων πληθυσμών είναι μόνο κατ’ όνομα – στην ουσία οι επιδιώξεις του Πούτιν είναι να περάσει και πάλι η χώρα στην σφαίρα επιρροής της Ρωσίας.
Απέναντι σε έναν τέτοιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, η μόνη συνεπής στάση της Αριστεράς είναι η πάλη της για να τον σταματήσει. Σε κάθε χώρα αυτό μπορεί να σημαίνει διαφορετικά καθήκοντα – σε κάθε περίπτωση όμως στόχος είναι να αποδυναμωθούν όλοι οι μηχανισμοί που τροφοδοτούν τον πόλεμο.
Στην Ελλάδα αυτό σημαίνει φρένο στις επιδιώξεις του δυτικού ιμπεριαλιστικού μπλοκ του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, των οποίων τα συμφέροντά εξυπηρετεί η κυβέρνηση της ΝΔ.
Παναγιώτης Μαυροειδής
Στη συνέχεια πήρε τον λόγο ο Παναγιώτης Μαυροειδής, από το ΝΑΡ, ο οποίος τόνισε ότι ο πόλεμος αποτελεί φρίκη και εμείς είμαστε ενάντια στους πρωταγωνιστές του: τις κυβερνήσεις και τις συμμαχίες τους, το κεφάλαιο, τους αγωγούς, τις αγορές και της διαπάλης για παγκόσμια ηγεμονία.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει διαλέγοντας ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, όπως κάνουν για παράδειγμα αριστερά κόμματα στην Ευρώπη τασσόμενα στο πλευρό του ΝΑΤΟ, ούτε βέβαια να ταχθούμε με την πλευρά του Πούτιν, όπως κάνουν δυνάμεις της Αριστεράς και στην Ελλάδα.
Οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί, οι πρόσφυγες σε όλον τον κόσμο, πρέπει να κρατήσουν τη δική τους ανεξάρτητη αντιπολεμική-αντιιμπεριαλιστική στάση.
Ένα από τα σημεία στα οποία στάθηκε ήταν το γεγονός ότι η Ρωσία επικαλείται την παρουσία ναζιστών στην ανατολική Ουκρανία και επιχειρεί για την αποναζιστικοποίησή της.
Η καταπίεση των Ρωσώφωνων από την Ακροδεξιά και τους εθνικιστές στην Ουκρανία είναι γεγονός. Ωστόσο, η στάση του Πούτιν είναι υποκριτική.
Αφενός γιατί το κίνητρό του δεν είναι η σωτηρία του λαού, αλλά η οικονομική επιρροή και αφετέρου για στην ίδια τη Ρωσία υπάρχει ένα αυταρχικό καθεστώς αλλά και μια σειρά επιφανείς ακροδεξιοί όπως η Λεπέν, ο Σαλβίνι, το AfD στη Γερμανία κλπ τάσσονται αναφανδόν υπέρ της Ρωσίας και του Πούτιν, που δείχνει και τις πραγματικές του συμμαχίες.
Ανδρέας Παγιάτσος
Τελευταίος ομιλητής, εκ μέρους του «Ξ», ήταν ο Ανδρέας Παγιάτσος ο οποίος ξεκίνησε συμφωνώντας με τους προηγούμενους ομιλητές για τον χαρακτήρα του πολέμου, καθώς και με το γεγονός ότι δεν πρόκειται, απλά, για έναν πόλεμο μεταξύ δύο αντιδραστικών κυβερνήσεων αλλά και για τη σύγκρουση δύο στρατιωτικών συνασπισμών, του ΝΑΤΟ και του ΟΣΣΑ (γύρω από τη Ρωσία). Πρόκειται για σύγκρουση δύο ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων.
Αυτή η σύγκρουση αναπτύσσεται στο πλαίσιο γενικότερων ανατροπών στα διεθνή ισοζύγια, με την είσοδο των ΗΠΑ σε μια εποχή παρακμής και την οικονομική άνοδο της Κίνας που σε λίγα χρόνια αναμένεται να γίνει η μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομική δύναμη. Το σημείο κλειδί στις διεθνείς σχέσεις είναι η αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας των ΗΠΑ από την Κίνα, πράγμα που ανοίγει μπροστά μας δεκαετίες αστάθειας σε οικονομικό και γεωπολιτικό επίπεδο καθώς και στις διεθνείς σχέσεις.
Τόνισε, επίσης, την τεράστια υποκρισία των Δυτικών, ενάντια στον πόλεμο και υπέρ των Ουκρανών προσφύγων, τη στιγμή που για δεκαετίες ΝΑΤΟ διεξάγει πολέμους σε κάθε σημείο του πλανήτη και οι πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή πνίγονται στο Αιγαίο.
Τέλος, αναφερόμενος στα καθήκοντα της Αριστεράς, ανέφερε ότι είναι απαραίτητη η αναγνώριση του δικαιώματος των Ρωσόφωνων πληθυσμών της ανατολικής Ουκρανίας στην αυτοδιάθεση. Όταν περίπου το 30% του πληθυσμού της Ουκρανίας υφίσταται καταπίεση και επιθέσεις από το επίσημο κράτος και τα φασιστικά τάγματα, που μετράει 14.000 νεκρούς από το 2014, ο μόνος δρόμος για να υπάρξουν κοινοί αγώνες των λαών της περιοχής και ειρήνη, είναι με την εκπλήρωση αυτού του αιτήματος. Η Αριστερά έχει ευθύνη να το θέτει καθαρό τρόπο.
Συμπεράσματα για την επόμενη περίοδο
Η εκδήλωση ήταν επιτυχημένη, όχι μόνο γιατί την παρακολούθησε ένας αξιόλογος αριθμός ατόμων αλλά και γιατί άρεσε σε όσους την παρακολούθησαν. Και επίσης γιατί φάνηκε από τις τοποθετήσεις όλων των ομιλητών ότι υπάρχει ένας σημαντικός βαθμός συμφωνίας στην ανάλυση, τις θέσεις και τη στάση που πρέπει να κρατήσουν οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής Αριστεράς απέναντι στον πόλεμο. Αυτό αφήνει μια παρακαταθήκη για το μέλλον.
Άλλωστε, όπως αναφέρθηκε και στην αρχή, η εκδήλωση αυτή εντάσσεται σε ένα πλαίσιο συζητήσεων και κοινών δράσεων που έχουν ξεκινήσει μεταξύ των διοργανωτών και θα συνεχιστεί και την επόμενη περίοδο. Απέναντι σε δυνάμεις που τίθενται είτε με την πλευρά του ΝΑΤΟ, είτε με την πλευρά της Ρωσίας, η πραγματική ανατρεπτική Αριστερά δεν έχει απολύτως κανέναν λόγο να διαλέξει ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο. Αυτό δεν σημαίνει ότι κρατάει μια στάση «ίσων αποστάσεων». Αλλά την ίδια στιγμή που παλεύουμε ενάντια στις επιθέσεις της κυβέρνησης της ΝΔ στο βιοτικό μας επίπεδο και ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο, πρέπει να σταθούμε στο πλευρό των λαών που υποφέρουν από τους βομβαρδισμούς. Τον oυκρανικό λαό, τους ρωσόφωνους πληθυσμούς που καταπιέζονται, αλλά και τον ρωσικό λαό που καταπιέζεται επίσης από το καθεστώς του Πούτιν και να προβάλουμε τη διεθνιστική προοπτική των κοινών αγώνων, τόσο ενάντια στον πόλεμο όσο και στο σύστημα που τους γεννά.
