Οι οργανώσεις που υπογράφουμε το πιο κάτω κείμενο, δηλώνουμε την απόφαση μας να μην συνδιοργανώσουμε το φετινό 25ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Αιτία για την απόφαση μας ήταν το βέτο της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης και ο εκβιασμός της προς όλες τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις ότι δεν θα συμμετέχει στο φεστιβάλ αν συμμετέχει η ΟΚΔΕ, λόγω της θέσης της τελευταίας για τον ομόφυλο γάμο και την τεκνοθεσία.
Δηλώνουμε ότι διαφωνούμε κάθετα με το περιεχόμενο της τοποθέτησης της ΟΚΔΕ σχετικά με τον ομόφυλο γάμο, την τεκνοθεσία και εν γένει τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών. Οι υπογράφουσες οργανώσεις αποτελούμε οργανικό κομμάτι του φεμινιστικού και ΛΟΑΤΚΙΑ+ κινήματος και έχουμε ενεργά λάβει μέρος στις μάχες και τους αγώνες που δίνει. Σχετικά με τον ομόφυλο γάμο και την τεκνοθεσία έχουμε φυσικά τοποθετηθεί θετικά (κάνοντας την ίδια στιγμή κριτική στην κυβέρνηση) και σχετικές ανακοινώσεις και άρθρα υπάρχουν στα site μας. Ενδεικτικά:
- ΝΑΡ: Για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Αγώνας ενάντια στις διακρίσεις και την περιθωριοποίηση
- Ο γάµος των οµόφυλων ζευγαριών και η Αριστερά
- Γάμος και τεκνοθεσία για ομόφυλα ζευγάρια: γιατί πρέπει να θεσπιστούν… χτες
Το αντιρατσιστικό φεστιβάλ αποτελεί ένα ενωτικό και μετωπικό εγχείρημα. Απαραίτητος όρος για την ομαλή λειτουργία του είναι οι αμοιβαίες υποχωρήσεις και συγκλίσεις καθώς και το να μην μπαίνουν εκβιαστικά διλήμματα.
Καμιά πολιτική δύναμη δεν έχει ιδιοκτησιακό δικαίωμα πάνω στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ και τον αντιρατσιστικό αγώνα συνολικά. Δεν είναι δυνατόν όποτε υπάρχει πολιτική διαφωνία να εξωθούνται οι αντιπαραθέσεις στα άκρα και να μπαίνει η λογική των αποκλεισμών, γιατί αυτό θα έχει διαλυτικές συνέπειες. Σε αυτή τη φάση βρισκόμαστε τώρα.
Σύμφωνα με την απόφαση της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας και των πολιτικών οργανώσεων που την υποστήριξαν, η θέση της ΟΚΔΕ παράγει κακοποιητικό λόγο. Θεωρούμε ωστόσο ότι αυτό δεν αντιμετωπίζεται με αποκλεισμούς και βέτο, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για μια οργάνωση της ριζοσπαστικής Αριστεράς με συνεπή και μαχητική παρουσία στο εργατικό και αντιφασιστικό κίνημα. Εάν μπορεί μια τέτοια θέση, όπως της ΟΚΔΕ να αλλάξει, αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω της επαφής και της τριβής με το ΛΟΑΤΚΙ+ και το φεμινιστικό κίνημα. Το αντιρατσιστικό φεστιβάλ είναι ένας τέτοιος χώρος, ένας χώρος επαφής κινημάτων, πολιτικών ρευμάτων κλπ. Αντιθέτως οι αποκλεισμοί και τα βέτο αναπαράγουν μια γραφειοκρατική, κακοποιητική κουλτούρα.
Οι ίδιες συντηρητικές απόψεις για τα έμφυλα και ΛΟΑΤΚΙΑ+ ζητήματα διαπερνούν μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας και πολλές δομές/συλλόγους στους οποίους απευθύνεται το αντιρατσιστικό κίνημα. Η λύση κι εδώ είναι ο αποκλεισμός τους ή, αντίθετα, η προσπάθεια τριβής, κριτικής, εμπλοκής με στόχο να σπάσουν οι προκαταλήψεις; Το σπάσιμο των αντιδραστικών αντιλήψεων για τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα δεν μπορεί να γίνει σε συνθήκες «θερμοκηπίου» αλλά σε κοινούς δρόμους αγώνα, ακόμα κι αν αυτοί κάποιες φορές απαιτούν μάχη και στο εσωτερικό των κινηματικών δομών.
Την ίδια στιγμή που πρότειναν τον αποκλεισμό της ΟΚΔΕ, μεγάλη μερίδα των ίδιων δυνάμεων ήθελε να εντάξει στις συνδιοργανώτριες δυνάμεις τη Νέα Αριστερά! Τα βασικά στελέχη που συγκρότησαν τη Νέα Αριστερά έχουν αποτελέσει τον σκληρό πυρήνα της μνημονιακής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με την εθνικιστική Δεξιά των ΑΝΕΛ. Έχουν λερώσει τα χέρια τους με εγκληματικές πράξεις απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες με τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, με τον φράχτη στον Έβρο, με την Μόρια και τους πνιγμένους ανθρώπους στο Αιγαίο. Έχουν ξεπουλήσει εμβληματικά κινήματα και συνολικά τη βούληση της ελληνικής κοινωνίας για ρήξη το καλοκαίρι του 2015. Έχουν ψηφίσει αντεργατικούς νόμους, έχουν ποινικοποιήσει τις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς, έχουν ξεπουλήσει τις τράπεζες, έφεραν το χρηματιστήριο ενέργειας και πολλά άλλα. Με τη στάση τους στην μνημονιακή κυβέρνηση οδήγησαν στην απελπισία εκατομμύρια ανθρώπους της εργατικής τάξης και των κινημάτων. Αυτή την κυβέρνηση, αλλά και τη συναινετική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ το 2019-23, η Νέα Αριστερά τη θεωρεί παρακαταθήκη και την υπερασπίζεται!
Η συμμετοχή της Νέας Αριστεράς στη συνδιοργάνωση του φεστιβάλ τελικά δεν πέρασε, καθώς συνάντησε ισχυρές αντιστάσεις, μεταξύ των οποίων και τις δικές μας. Κατά την άποψη μας η συμμετοχή τέτοιων δυνάμεων, όπως η Νέα Αριστερά, θα άλλαζε τελείως την φυσιογνωμία του φεστιβάλ, όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι τώρα, που συνδυάζει τον αντιρατσιστικό αγώνα με την αντικαπιταλιστική πάλη. Εξίσου προβληματική είναι η παρουσία -στον χώρο και σε εκδηλώσεις- περιπτέρων και εκπροσώπων κάποιων ΜΚΟ και κάποιων θεσμικών δομών με κίνδυνο το φεστιβάλ να εκφυλιστεί σε ένα ακίνδυνο θεσμό, όπου ζητήματα όπως ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, ο αγώνας του παλαιστινιακού λαού να θεωρούνται «δευτερεύοντα» ενώ η ανεξαρτησία του κινήματος από την αστική πολιτική (που δεν αφορά μόνο την συμμετοχή κομμάτων/οργανώσεων) να αμφισβητείται.
Η στάση της αντιρατσιστικής πρωτοβουλίας και άλλων δυνάμεων που υποστηρίζουν τις προαναφερόμενες λογικές είχε σαν αποτέλεσμα οι 3 υπογράφουσες να μην συμμετέχουμε ως συνδιοργανώτριες και να επιφυλασσόμαστε για την στάση μας τις μέρες του φεστιβάλ.
Σε μια εποχή ανόδου της ακροδεξιάς διεθνώς και προσπάθειας επανεμφάνισης των νεοναζί στο δρόμο, το αντιφασιστικό κίνημα οφείλει από τη μία να δίνει μάχη ενάντια στις αναχρονιστικές και συντηρητικές απόψεις στο εσωτερικό του και από την άλλη να κρατάει ενωμένες τις γραμμές του για να μπορεί να παλεύει με μαζικούς όρους σε όλα τα επίπεδα.
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθερωση – Θεσσαλονίκης
ΔΕΑ – Θεσσαλονίκης
Ξεκίνημα – Θεσσαλονίκης
