Του Αντώνη Δημάκη
Την Τρίτη 15/12 πραγματοποιήθηκε η πρώτη εκδήλωση της Κίνησης Πολιτών Ζωγράφου με τίτλο «Από τη Συρία μέχρι το Παρίσι, η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας».
Η προσέλευση του κόσμου ήταν πάρα πολύ καλή. Το ισόγειο της Βίλας Κοτοπούλη αποδείχτηκε μικρό για να χωρέσει τα 60 – 70 άτομα που ήρθαν να ακούσουν και να τοποθετηθούν, με αρκετούς να παρακολουθούν όρθιοι ή καθισμένοι στα σκαλιά που οδηγούν στον πρώτο όροφο.
Στο άνοιγμα έγινε μια σύντομη παρουσίαση της Κίνησης Πολιτών Ζωγράφου και ένας απολογισμός της μέχρι τώρα εκστρατείας. Ακολούθησε κάλεσμα για ενεργή συμμετοχή όλο και περισσότερων ανθρώπων της γειτονιάς μας καθώς και ότι υπάρχουν σκέψεις και ιδέες για διεύρυνση της δράσης της Κίνησης σε θέματα όπως τα κόκκινα δάνεια και ο Υμηττός καθώς και οι κινηματικές διεργασίες και σε διαδημοτικό επίπεδο.
Οι ομιλίες
Στη συνέχεια το λόγο πήραν οι ομιλητές με πρώτο τον Αποστόλη Φωτιάδη που επικεντρώθηκε στην πολιτική φύλαξης της Ε.Ε. και πως αυτή χτυπά δικαιώματα και ελευθερίες και στο εσωτερικό της εν αγνοία των ευρωπαίων πολιτών. Τόνισε ότι καμία χώρα από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το προσφυγικό πρόβλημα. Ανέφερε πως αν και για την Ε.Ε. συνολικά το κύμα προσφύγων και η απορρόφησή τους δεν αποτελεί πρόβλημα, οι μέχρι τώρα χειρισμοί των ηγεσιών της, πέρα από γενικές ηθικού τύπου εξαγγελίες, δείχνουν ως προτεραιότητα την ανάπτυξη τεχνολογιών ελέγχου, φράχτες, στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενίσχυσης των αρμοδιοτήτων της Frontex. Μάλιστα, τόνισε κλείνοντας, η προσφυγική κρίση ήταν η αφορμή για την τάχιστη δρομολόγηση πολιτικών της πιο άγριας επιτήρησης οι οποίες μόνο τους πρόσφυγες δεν αφορούν και που στο παρελθόν είχαν αποτύχει να περάσουν.
Στη συνέχεια ο Δημήτρης Μπελαντής έπιασε το κομμάτι των μελλοντικών επιπτώσεων της προσφυγικής κρίσης σε Ελλάδα και Ευρώπη ως συνέπεια της πλήρους αποσταθεροποίησης της Μέσης Ανατολής της οποίας αποκορύφωμα είναι ο πόλεμος στη Συρία. Εξήγησε ότι η σύγκρουση των μεγάλων δυνάμεων και τα θερμά επεισόδια Ρωσίας – Τουρκίας δίνουν την αίσθηση ενός παγκόσμιου πολέμου στη συγκεκριμένη περιοχή. Την ίδια ώρα οι επιθέσεις στο Παρίσι δημιουργούν συνειρμούς σε ένα μέρος του κόσμου μεταξύ προσφύγων και τρομοκρατίας που τελικά ενισχύουν τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες και στην Ευρώπη. Απάντηση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Τουρκίας και τις προσδοκίες του γερμανικού κεφαλαίου για φτηνό ειδικευμένο εργατικό δυναμικό, σύμφωνα με τον ομιλητή, πρέπει να δοθεί με τη δημιουργία ενός αντιπολεμικού κινήματος και την κατάργηση του Δουβλίνο ΙΙ με στόχο την ελεύθερη διέλευση των προσφύγων προς τον τελικό προορισμό τους. Κλείνοντας είπε πως ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας παρά την προδοσία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και την απογοήτευση που απορρέει από αυτή, άπλωσε το χέρι ως αλληλεγγύη.
Τέλος ο Σεραφείμ Σεφεριάδης εξήγησε πως ο ISIS παρουσιάζεται μέσα από τα συστημικά ΜΜΕ ως παρθενογένεση ή έκφραση μιας εγγενούς αραβικής βαρβαρότητας ώστε να δικαιολογηθεί μια νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση. Είναι μια αντιστροφή της πραγματικότητας αφού η εκμετάλλευση των Αράβων για δεκαετίες ενίσχυσε τους φονταμενταλιστές υλικά και πολιτικά. Συνέχισε λέγοντας ότι η λύση μιας νέας επέμβασης «σοκ και δέους» είναι σα να ρίχνει κανείς λάδι στη φωτιά και τόνισε πόσο παγιδευμένη σε αυτό το δόγμα είναι και η ελληνική «αριστερή» κυβέρνηση που έχοντας υποταχθεί πλήρως στην καπιταλιστική Ε.Ε. αδυνατεί να έρθει σε ρήξη. Πρόσθεσε ότι η Ε.Ε. τελικά ενισχύει τον ακροδεξιό λόγο και κοιτά να αποκλείσει 4.000.000 πρόσφυγες που αν αποφάσιζε να τους ενσωματώσει θα αντιστοιχούσαν μόλις στο 0,1% του πληθυσμού της. Τέλος τόνισε ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα ουσιαστικό από τους ηγέτες της Ε.Ε., ότι το κίνημα αλληλεγγύης πρέπει να ενισχυθεί και να διευρυνθεί, να πολιτικοποιήσει τη μάχη και να συντονιστεί με άλλα κινήματα που μάχονται ενάντια στη βαρβαρότητα που μας οδηγεί ο καπιταλισμός στις σημερινές συνθήκες κρίσης.
Ζωντανός διάλογος
Τις τοποθετήσεις των ομιλητών ακολούθησαν ερωτήσεις και τοποθετήσεις από τον κόσμο σε μια αρκετά ζωντανή συζήτηση.
Αφορούσαν κυρίως στο ρόλο της Εκκλησίας και των θρησκειών (πέρα από το Ισλάμ) τρόπους να συνδεθούν τα διάφορα κινήματα και αν αυτό είναι εφικτό, αν υπάρχει ένας άλλος τρόπος πίεσης του κράτους και ποιος μπορεί να είναι αυτός, ποιες είναι οι ευθύνες/υποχρεώσεις μιας «αριστερής» κυβέρνησης και τι σχέδιο μπορεί πραγματικά να υπάρξει για ειρήνευση στη Μ. Ανατολή, η προπαγάνδα των ΜΜΕ και πως αυτή μπορεί να ενισχύσει την ακροδεξιά.
Επιπλέον έγινε αναφορά στην κατάληψη των λυόμενων στη γειτονιά μας όπου με πρωτοβουλία παλιότερων κινηματικών προσπαθειών έχουν βρει καταφύγιο 6 οικογένειες Σύριων προσφύγων.
Σίγουρα βέβαια μια εκδήλωση όσο πετυχημένη και να είναι δεν αρκεί. Συνεχίζουμε τη δράση μας στις γειτονιές του Ζωγράφου για να αναδείξουμε τις πραγματικές ρίζες του προβλήματος που είναι το ίδιο το σύστημα που γεννά τους πολέμους, την κρίση και την προσφυγιά.
