Του Γιάννη Πιστιόλη
Ένα μαζικό και δυναμικό κίνημα αναπτύσσεται τον τελευταίο μήνα στο Κεμπέκ (Quebec) του Καναδά. Πάνω από 65.000 φοιτητές πανεπιστημίων και διαφόρων κέντρων μεταλυκειακής εκπαίδευσης συμμετέχουν αυτή τη στιγμή σε αποχή διαρκείας από τις αίθουσες, ενάντια στην μεγαλύτερη νεοφιλελεύθερη επίθεση που δέχεται η παιδεία από τη δεκαετία του 1990. Με νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας προωθείται αύξηση στα δίδακτρα κατά 1625 $ στα επόμενη 5 χρόνια, δηλαδή αύξηση κατά 75%!
Ήδη στο Κεμπέκ το κόστος για την μεταλυκειακή εκπαίδευση είναι πάνω από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, ενώ το 65% των απόφοιτων χρωστούν κατα μέσο όρο 14.000 $ σε φοιτητοδάνεια. Σύμφωνα μάλιστα με επίσημα στοιχεία οι φοιτητές με χρέος πάνω από 50.000 $ αυξήθηκαν τα 4 τελευταία χρόνια κατα 1.475%!
Όπως δείχνουν πολλές δημοσκοπήσεις που έχουν βγει στη δημοσιότητα, παρά την προπαγάνδα της κυβέρνησης και των ΜΜΕ το κίνημα έχει την υποστήριξη της κοινωνίας.
Λεφτά υπάρχουν!
Για να δικαιολογήσει αυτές τις αυξήσεις η τοπική κυβέρνηση του Jean Charest και οι απολογητές της δηλώνουν πως δεν υπάρχουν λεφτά για να χρηματοδοτήσουν την εκπαίδευση. Στην προσπάθεια τους να αποδυναμώσουν το κίνημα, μάλιστα, προσπαθούν να διαιρέσουν τους φοιτητές του Κεμπέκ από τους υπόλοιπους φοιτητές του Καναδά, λέγοντας πως ακόμα και μετά τις αυξήσεις τα δίδακτρα, αυτά είναι χαμηλότερα από αυτά που πληρώνουν στον υπόλοιπο Καναδά.
Αυτό που δεν λένε βέβαια είναι ότι τα χαμηλότερα δίδακτρα στο Κεμπέκ είναι αποτέλεσμα των μεγάλων αγώνων του φοιτητικού κινήματος από το 1996 μέχρι το 2005.
Επίσης την ίδια στιγμή που ζητάν από τους φοιτητές να πληρώσουν «δίκαια» (όπως λένε) δίδακτρα, οι κυβερνώντες δεν αναφέρουν τίποτα για τον μισθό των πρυτάνεων που φτάνει τα 300.000 $ το χρόνο, ούτε για τα 2,5 δις δολάρια που το κράτος χάνει κάθε χρόνο από τις φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο.
Το κίνημα αναπτύσσεται
Δυο εβδομάδες από την αρχή του κινήματος και το κάλεσμα του «CLASSE» μιας οργάνωσης-«ομπρέλα» που συγκεντρώνει πολλές φοιτητικές ενώσεις στις γραμμές της, το κίνημα συνεχίζει να αναπτύσσεται. Εκτός από μαζικές διαδηλώσεις σε όλο Κεμπέκ, το κίνημα περιλαμβάνει καταλήψεις σε δημόσιους χώρους και καινοτόμες δράσεις όπως το μπλοκάρισμα του μετρό και η κατάληψη στο Χρηματιστήριο του Κεμπέκ στις 16 Φλεβάρη.
Από τα μέσα Φεβρουαρίου όλο και πιο πολλές ενώσεις φοιτητών μπαίνουν στον αγώνα και στις ερχόμενες εβδομάδες ακόμα περισσότερες αναμένεται να μπούν στον αγώνα.
Επίθεση σε όλη την κοινωνία
Οι φοιτητές δεν είναι το μόνο στρώμα της κοινωνίας που δέχεται επίθεση από την κυβέρνηση.
Ήδη έχουν επιβληθεί φόρος για τις εξετάσεις στα νοσοκομεία, αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρισμού στα πλαίσια ενός προγράμματος περικοπών στις δημόσιες δαπάνες και αύξησης φορολογίας στα μεσαία και χαμηλά στρώματα του πλυθησμού. Τους προηγούμενους μήνες αναπτύχθηκαν πολλοί αγώνες εργαζομένων όπως στο εργοστάσιο αλουμινίου Rio Tinto Alcan και στο εργοστάσιο χάλυβα της ArcellorMittal κοντά στο Μόντρεαλ.
Οι ηγεσίες πίσω από τις ανάγκες του κινήματος- Αναγκαίο το σχέδιο συντονισμού
Παρά τη μαχητική διάθεση του φοιτητικού κινήματος η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος βρίσκεται πίσω από τις ανάγκες, μιας και προσπαθεί να προωθήσει ένα σχέδιο διαπραγμάτευσης με την κυβέρνηση.
Η ηγεσία της πιο μεγάλης εργατικής Συνομοσπονδίας στο Κεμπέκ, με πάνω από 600.000 εργαζομένους μέλη, αν και λεκτικά υποστηρίζει τον αγώνα των φοιτητών, την ίδια στιγμή υποστηρίζει μια «γρήγορη επίλυση των διαφορών». Υποστηρίζει ο αγώνας θα πρέπει να επιλυθεί «στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με διάλογο ανάμεσα σε όλους τους εμπλεκόμενους»!
Η «Σοσιαλιστική Εναλλακτική», το τμήμα της CWI στο Κεμπέκ, παλεύει για τη σύνδεση του αγώνα των φοιτητών με το εργατικό κίνημα και τα κοινωνικά κινήματα για την ανάπτυξη ενός ευρύτερου κινήματος ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης. Καλεί τα συνδικάτα να συμμετέχουν στην μέρα πανεθνικής δράσης που καλούν οι φοιτητικές οργανώσεις στις 22 Μάρτη στο Μόντρεαλ.
