Κείμενο εργαζομένων ΕΤΕ: Να μην περάσει το αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο

Δημοσιεύουμε κείμενο εργαζομένων στην Εθνική Τράπεζα με το οποίο αναλύουν την επίθεση στο ασφαλιστικό και καλούν σε συντονισμό και κλιμάκωση των κινητοποιήσεων. Οι υπογραφές στο τέλος του κειμένου.

Οι δανειστές και οι μνημονιακές κυβερνήσεις είχαν εξ αρχής βασικό στόχο με τα μνημόνια να κατεδαφίσουν την κοινωνική ασφάλιση και να προωθήσουν ως μοναδικές και αναπόφευκτες ταξικές πολιτικές σταδιακής απεμπλοκής του κράτους από την υποχρέωση χρηματοδότησής της, μείωσης των συντάξεων και ενίσχυσης της ιδιωτικής ασφάλισης. Πρόκειται για την εφαρμογή των αντιασφαλιστικών σχεδίων Σπράου – Γιαννίτση, που απέτυχαν, λόγω των κοινωνικών αντιστάσεων, να εφαρμόσουν αρκετά χρόνια πριν.

Για την κατάντια των ασφαλιστικών Ταμείων ευθύνονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις , μη εξαιρουμένης της σημερινής.

• Με την κατάθεση των αποθεματικών των ταμείων στη ΤτΕ με αρνητικό επιτόκιο (νόμος 1611/1950) που στοίχισε στα ταμεία μας –σύμφωνα με μετριοπαθείς υπολογισμούς– 58δις ευρώ.

• Με τον «τζόγο» του χρηματιστηρίου (23% των αποθεματικών των ταμείων μας τοποθετήθηκαν, με Κυβερνητικές αποφάσεις, στο Χρηματιστήριο) και των «δομημένων ομολόγων». Μόνο στα χρόνια της χρηματιστηριακής «φούσκας» του 1999-2002 «χάθηκαν» 3,5 δις.

Οι μνημονιακές πολιτικές θίγουν όλους/ες ανεξαιρέτως τους ασφαλισμένους, παλιούς, νέους και μελλοντικούς. Οι αλλεπάλληλες μειώσεις των συντάξεων δεν ωφέλησαν ούτε για λίγους μήνες την κοινωνική ασφάλιση. Αντίθετα ενίσχυσαν την ύφεση και την εισφοροδιαφυγή.

• Οι συντάξεις, κύριες και επικουρικές, μειώθηκαν από το 2009 κατά 35 – 50%.

• Παράλληλα, οι οφειλές επιχειρήσεων από ανείσπρακτες εισφορές έφτασαν μαζί με τις νόμιμες προσαυξήσεις τα 22 δισ. ευρώ (15 + 7 δισ. ευρώ) λόγω της συνειδητής απαξίωσης και υποστελέχωσης των δημοσίων εισπρακτικών και ελεγκτικών μηχανισμών.
• Από τότε, η δημόσια κοινωνική ασφάλιση χάνει ετησίως 10 δισ. ευρώ από τις μειώσεις μισθών, την γενικευμένη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 3,9% και τον τριπλασιασμό της ανεργίας
• καθώς και 8 δισ. € ετησίως από την ανασφάλιστη και αδήλωτη εργασία και την εισφοροδιαφυγή, που εκτινάχτηκαν στο 36%.
• Τα χρέη του Κράτους προς αυτή, λόγω αθέτησης υποχρεώσεών του από την τριμερή χρηματοδότηση, ξεπερνούν τα 20 δισ. ευρώ.

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις μείωσαν δραστικά τις κύριες και επικουρικές συντάξεις, και επιχειρούν να αλλάξουν τον χαρακτήρα της επικουρικής ασφάλισης από δημόσιο αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό, με τη θέσπιση του ατομικού λογαριασμού για κάθε ασφαλισμένο.

Λεηλάτησαν με το PSI+ τα εναπομείναντα αποθεματικά των ασφαλιστικών Ταμείων, κουρεύοντας από αυτά συνολικά πάνω από 20 δισ. ευρώ.

Το «νέο μνημονιακό ασφαλιστικό» είναι έτσι δομημένο, ώστε με την παρούσα πλήρως απορρυθμισμένη αγορά εργασίας να μη δίνει πλήρεις συντάξεις.

Οι εργαζόμενοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία –ιδιαίτερα οι νέοι– αδυνατούν να εξασφαλίσουν τις νέες προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, δηλαδή 40 έτη πλήρους ασφάλισης, σ’ ένα περιβάλλον ύφεσης και υψηλής ανεργίας.

Η «αλληλεγγύη των γενεών εφαρμόζεται από τις μνημονιακές κυβερνήσεις με τέτοιο τρόπο, που οδηγεί σε διαγενεακό ανταγωνισμό και η ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων μετατρέπεται σε ισοπέδωση του επιπέδου παροχών.

Με τις κυβερνητικές προτάσεις:

• Από 1/1/2016 και μέχρι το 2019, καταργείται σταδιακά το ΕΚΑΣ, που σήμερα χορηγείται σε 370.000 χαμηλοσυνταξιούχους, που θα οδηγηθούν κάτω από τα όρια της ακραίας φτώχειας με μείωση μηνιαίου εισοδήματος 193 ευρώ κατά μέσο όρο.
• Οι συντάξεις υπερηλίκων ανασφάλιστων Ελλήνων και ομογενών, 360 ευρώ το μήνα, μετατρέπονται σε Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με τόσο αυστηρές προϋποθέσεις, που δεν θα το πάρει σχεδόν κανείς.

• Οριστικοποιείται το σπάσιμο της κύριας σύνταξης σε εθνική και αναλογική – ανταποδοτική, ώστε η κυβέρνηση να εφαρμόσει την μνημονιακή δέσμευσή της για μεγαλύτερη σύνδεση εισφορών – παροχών με στόχο μετατροπή του δημόσιου, καθολικού και αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης σε κεφαλαιοποιητικό και εξατομικευμένο.

• Η λεγόμενη εθνική σύνταξη, ύψους 384 ευρώ, δίνεται με τέτοιες προϋποθέσεις που μεγάλες κατηγορίες δικαιούχων –κυρίως ΑμεΑ με αναπηρία μικρότερη του 80% και όσοι φύγουν με μειωμένη σύνταξη πριν την πλήρη θεμελίωση ασφαλιστικού δικαιώματος τους– θα παίρνουν πολύ λιγότερα από αυτό το ποσό.

• Το αναλογικό-ανταποδοτικό τμήμα της κύριας σύνταξης υπολογίζεται με τέτοιο τρόπο, λόγω του ότι ο συντάξιμος μισθός καθορίζεται με το μέσο όρο των μηνιαίων αποδοχών στο σύνολο του εργασιακού βίου και κυρίως οι συντελεστές αναπλήρωσης μειώνονται, ώστε η τελική σύνταξη να είναι μειωμένη για όσους συνταξιοδοτηθούν μετά την 1/1/2016 από 15% έως 30%. Πρόκειται για τη «σφαγή» των «νέων» συνταξιούχων.

• Οι ήδη καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις θα επανυπολογιστούν με βάση τα όσα ισχύουν για τους «νέους» συνταξιούχους. Όταν προκύπτει μείωση, αυτή θα δίνεται ως προσωπική διαφορά, που όμως θα βαίνει μειούμενη μετά τον Ιούλιο 2018, με συνέπεια τη μείωση και των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων. 
• Μεγάλο μέρος από τις ήδη καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις θα μειωθεί από τώρα, όπως για τους 370.000 χαμηλοσυνταξιούχους, που παίρνουν το σταδιακά καταργούμενο ΕΚΑΣ, και για τους 500.000, που παίρνουν επιδόματα τέκνων που άμεσα μειώνονται. Επίσης, όπως προαναφέρθηκε, μειώσεις έχουν ήδη γίνει από την παρούσα κυβέρνηση στις καταβαλλόμενες κύριες συντάξεις λόγω αύξησης της εισφοράς για υγειονομική περίθαλψη, λόγω μείωσης της κατώτερης σύνταξης για όσους  συνταξιοδοτούνται μετά την 1/7/2015 και λόγω αύξησης από 19-8-2015, της ποινής κατά 10% επιπλέον ετησίως για όσους κάνουν χρήση του δικαιώματος πρόωρης συνταξιοδότησης.

• Στις επικουρικές συντάξεις εφαρμόζεται για όλους η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, που μετονομάζεται σε «κανόνα βιωσιμότητας» και προβλέπει άμεσες και συνεχείς μειώσεις για όσους συνταξιοδοτηθούν μετά την 1-1-2016, αλλά και στις ήδη καταβαλλόμενες μετά τον Ιούλιο του 2018, που έχουν ήδη μειωθεί από την παρούσα κυβέρνηση κατά 6% λόγω θέσπισης αντίστοιχου ποσοστού κράτησης για υγειονομική περίθαλψη.
• Για τις εφάπαξ παροχές καθιερώνεται νέος μαθηματικός τύπος, σύμφωνα με τον οποίο οι νέες μειώσεις θα κυμανθούν από 10% έως 15%, ενώ για τα μερίσματα του μετοχικού ταμείου πολιτικών υπαλλήλων θα φτάσουν στο 30%.
• Αυξάνονται υπέρμετρα οι ασφαλιστικές εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών, των αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων και, κυρίως, των αγροτών που τριπλασιάζονται και, μαζί με τις άλλες μνημονιακές και φορολογικές υποχρεώσεις τους, οδηγούνται ουσιαστικά στην έξοδο από το επάγγελμά τους και στην ανεργία.
• Αυξάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές για επικουρική ασφάλιση 1% για τους εργοδότες και 0,5% για τους εργαζομένους, των οποίων οι μισθοί θα έχουν αντίστοιχη μείωση.
• Ενοποιούνται όλα τα ασφαλιστικά ταμεία κύριας ασφάλισης και εφάπαξ (πρόνοιας) σε ένα υπέρ-ταμείο, με συμπίεση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων προς τα κάτω, θα προκαλέσει λειτουργικό χάος, οργανωτική παραλυσία και ταλαιπωρία έως βασανισμό υπαλλήλων και ασφαλισμένων. Τέτοιας έκτασης οργανωτικές αλλαγές στον υπόλοιπο κόσμο γίνονται με μεταβατική περίοδο 3 έως 10 ετών και μετά από διάλογο με τους φορείς των ασφαλισμένων, που εδώ δεν έγινε.

Τα κυβερνητικά μέτρα δίνουν τη χαριστική βολή στα ασφαλιστικά δικαιώματα, ακρωτηριάζουν την κοινωνική ασφάλιση προς όφελος των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και συρρικνώνουν την ευθύνη του κράτους μόνο στην αντιμετώπιση της φτώχειας. Η Ασφάλιση και η Υγεία πρέπει να παραμείνουν δημόσια αγαθά, αλλά αυτό δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά ένα μετέωρο εγχείρημα, αν δεν βρίσκονται κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο.  

• Οι προτάσεις της κυβέρνησης δεν οδηγούν σε εξίσωση, αλλά σε κατεδάφιση ασφαλιστικών παροχών σε όλους ανεξαιρέτως τους ασφαλισμένους,

• ιδιαίτερα στους νέους από τους οποίους στερούν κάθε ελπίδα να πάρουν κάποτε σύνταξη, ενισχύοντας –σε συνδυασμό με την υψηλή ανεργία, την κακοπληρωμένη και ανασφάλιστη εργασία– το ρεύμα μετανάστευσης στο εξωτερικό των πιο ειδικευμένων και εκπαιδευμένων.

Οι εργαζόμενοι-ες , οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου , δεν δικαιούμαστε τίποτε λιγότερο από πλήρη ασφάλιση για όλους και πλήρη χρηματοδότησή της από τις επιχειρήσεις και το κράτος. Οποιαδήποτε άλλη λογική, που μετατρέπει ένα πολιτικό ζήτημα σε τεχνοκρατικό-διαχειριστικό, αφοπλίζει το εργατικό –συνδικαλιστικό κίνημα. Η λογική αυτή λειτουργεί πέρα από προθέσεις, σαν περιβάλλον ήττας και συμβιβασμού. Στην πολιτική και τον συνδικαλισμό όταν αποδεχθείς την «αντικειμενικότητα» του αντιπάλου έχει ήδη ηττηθεί.

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι στα μνημόνια δεν χωρούν ούτε κοινωνικά ισοδύναμα ούτε παράλληλα προγράμματα, που υποσχόταν η σημερινή κυβέρνηση. Τα καταστροφικά μνημόνια ή τα εφαρμόζεις ή τα καταργείς.

Να μην τους αφήσουμε – Όλοι/ες στην απεργία της 4^η Φλεβάρη

Η μάχη που έχουμε μπροστά μας είναι κρίσιμη και δύσκολη. Για αυτό χρειάζεται η μεγαλύτερη δυνατή εγρήγορση και συσπείρωση. Ως πρώτο βήμα, η συμμετοχή μας στην απεργία της Πέμπτης είναι πολύ σημαντική. Για να έχουμε, όμως, πιθανότητες νίκης απαιτείται οι συνδικαλιστές/στριες της «βάσης» και οι αγωνιστικές παρατάξεις να ασκήσουν πιέσεις για:

• Σχέδιο κλιμάκωσης των απεργιακών κινητοποιήσεων με στόχο την απόσυρση του νομοσχεδίου και την προάσπιση του χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης.
• Συντονισμό του εργατικού κινήματος με τα άλλα κομμάτια της κοινωνίας που πλήττονται (αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, κτλ).

Χρήστος Βουλτσίδης, Δ.Τ.Υ. (018)/ αναπλ. μέλος ΔΣ ΣΥΕΤΕ

Νίκος Φακίδης, Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών (006)

Θεσσαλονίκη, 2 Φλεβάρη 2016