Tου Αλέξανδρου Πραντούνα
Οι εργάτες της πετρελαιοβιομηχανίας KazMunaiGaz βρίσκονται σε απεργία από τον περασμένο Μάιο. Οι απεργοί διεκδικούν το δικαίωμά τους να χτίζουν ανεξάρτητα συνδικάτα καθώς και καλυτέρευση των συνθηκών δουλειάς και ασφάλειας τους. Ο αγώνας τους βρέθηκε αντιμέτωπος με βίαιη καταστολή και πάνω από 2.500 έχουν απολυθεί. Η δικηγόρος τους Natalia Sokolova φυλακίστηκε για 6 χρόνια με την κατηγορία ότι «υποδαυλίζει τις κοινωνικές διαμάχες». Χαρακτηριστικό είναι ακόμα το γεγονός ότι δημοσιογράφοι που προσπάθησαν να καλύψουν την απεργία ξυλοκοπήθηκαν άγρια από τις αρχές.
Το δικτατορικό καθεστώς του Ναζαρμπάγιεφ στο Καζακστάν εξαπέλυσε στις 16/12 μια δολοφονική επίθεση ενάντια στους απεργούς στην πόλη Ζαναόνεν στο δυτικό Καζακστάν σκοτώνοντας 70 εργάτες και τραυματίζοντας άλλους 500. Οι διαδηλωτές, που συγκεντρώθηκαν μαζί με τις οικογένειές τους στην κεντρική πλατεία της πόλης δέχτηκαν επίθεση από αυτοκίνητο της αστυνομίας το οποίο κινήθηκε με μεγάλη ταχύτητα μέσα στο πλήθος! Την απρόκλητη αυτή επίθεση ακολούθησαν προβοκατόρικες επιθέσεις, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι απεργοί, ενάντια στα γραφεία της δημαρχίας της πόλης και των γραφείων της πετρελαϊκής εταιρείας OzenMunaiGaz.
Αυτή ήταν και η αφορμή που ζητούσε το καθεστώς για να πνίξει στο αίμα τις κινητοποιήσεις. Λίγα λεπτά αργότερα οι στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονταν λίγο έξω από την πόλη μπήκαν μέσα σε αυτή αρχίζοντας να πυροβολούν τους διαδηλωτές!
Παρά την άγρια στρατιωτική και αστυνομική καταστολή (η αστυνομία είχε λευκή επιταγή να πυροβολεί εν ψυχρώ) οι εργάτες έδειξαν εκπληκτική αποφασιστικότητα, συνεχίζοντας την απεργία τους και ελέγχοντας την πόλη για μερικές ώρες, μέχρι ο στρατός να πάρει ξανά τον έλεγχό της βοηθούμενος και από 1500 πεζοναύτες.
Το αιματοκύλισμα αυτό οδήγησε στην εξάπλωση της απεργίας και των κινητοποιήσεων και στα διπλανά χωριά της περιοχής. Οι εργάτες της πετρελαϊκής βιομηχανίας στο Καλάμκας κατέβηκαν σε απεργία απαιτώντας την απόσυρση του στρατού από την περιοχή ενώ διαδηλώσεις και οδομαχίες έλαβαν χώρα στο Ακτάου και τη Στέπε.
Μετά από αυτό, το καθεστώς σκλήρυνε τη στάση του εντείνοντας την καταστολή και στέλνοντας περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις εκεί.
Στην συνέχεια η περιοχή αποκλείστηκε με το Ναζαρμπάγιεφ να την θέτει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, πράγμα που σημαίνει ότι διοικείται από τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της περιοχής, ότι οι μετακινήσεις από και προς αυτήν απαγορεύονται, όπως απαγορεύονται επίσης οι συγκεντρώσεις, οι απεργίες, και η χρήση βίντεο, καμερών κλπ. Τα κινητά και το ίντερνετ μπλοκαρίστηκαν.
Υπό διωγμό βρίσκονται και η Αριστερά αλλά και κάθε προσπάθεια ανεξάρτητης οργάνωσης των εργαζομένων. Έτσι η κυβέρνηση αρνείται κάθε νομιμότητα τόσο στην ανεξάρτητη Συνδικαλιστική Ομοσπονδία Zhanartu αλλά και στο Σοσιαλιστικό Κίνημα του Καζακστάν (αριστερή συμμαχία στην οποία συμμετέχει και το τμήμα της CWI). Την ίδια στιγμή διώκει ποινικά τις δύο ηγετικές φυσιογνωμίες του Σοσιαλιστικού Κινήματος, τους Αινούρ Κουρμάνοφ και Εζενμπεκ Ουκτεσμπάγεφ, με κατηγορίες που επισύρουν ακόμα και 6χρονη φυλάκιση, ενώ στην Αλμάτι συνελήφθησαν τέσσερις ακτιβιστές του Σοσιαλιστικού Κινήματος Καζακστάν, έτσι ώστε να μην οργανωθούν κινητοποιήσεις αλληλεγγύης.
Πολλοί αγωνιστές του κινήματος έχουν αναγκαστεί να κρυφτούν! Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι το καθεστώς αρνείται να δώσει τα πτώματα των νεκρών στις οικογένειές τους.
Διεθνής εκστρατεία
Οι δυνάμεις της CWI (επιτροπή για μια διεθνή των εργαζομένων) έχουν ξεκινήσει διεθνή εκστρατεία αλληλεγγύης στους απεργούς και καταδίκης του καθεστώτος Ναζαρμπάγιεφ. Εκδηλώσεις διαμαρτυρίας οργανώθηκαν έξω από τις πρεσβείες του Καζακστάν σε μια σειρά χώρες (Ρωσία, Αγγλία, Βέλγιο, Αυστρία, Ιρλανδία, Γερμανία, Σουηδία, Χονγκ Κονγκ κ.α.).
Στην Αθήνα αντιπροσωπεία του Ξ κατέθεσε στην πρεσβεία του Καζακστάν μια πρώτη λίστα υπογραφών διαμαρτυρίας ενάντια στο καθεστώς, ενώ ο σ. Πολ Μέρφι, ευρωβουλευτής του ιρλανδικού Σοσιαλιστικού Κόμματος έφερε το ζήτημα στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο απαιτώντας την διακοπή κάθε συνομιλίας μεταξύ Ε.Ε. και Ναζαρμπάγιεφ.
