Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις τις δύο τελευταίες μέρες στο Καζακστάν. Το δικτατορικό καθεστώς του Ναζαρμπάγιεφ αιματοκύλησε τις ειρηνικές διαδηλώσεις των απεργών εργατών των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων της OzenMunaiGaz στην πόλη Ζαναόνεν που βρίσκεται στο δυτικό Καζακστάν.
Οι διαδηλωτές, που συγκεντρώθηκαν προχθές (Παρασκευή) το πρωί μαζί με τις οικογένειές τους στην κεντρική πλατεία της πόλης δέχτηκαν επίθεση από αυτοκίνητο της αστυνομίας το οποίο κινήθηκε με μεγάλη ταχύτητα μέσα στο πλήθος! Την απρόκλητη αυτή επίθεση ακολούθησαν προβοκατόρικες επιθέσεις, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι απεργοί, ενάντια στα γραφεία της δημαρχίας της πόλης και των γραφείων της πετρελαϊκής εταιρείας OzenMunaiGaz.
Αυτή ήταν και η αφορμή που ζητούσε το καθεστώς για να πνίξει στο αίμα τις κινητοποιήσεις. Λίγα λεπτά αργότερα οι στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονταν λίγο έξω από την πόλη μπήκαν μέσα σε αυτή αρχίζοντας να πυροβολούν τους διαδηλωτές!
Οι επίσημες αρχές, κατηγορώντας τους απεργούς εργάτες, μιλούν για 11 νεκρούς όμως η αλήθεια είναι (όπως μαρτυρούν οι εκπρόσωποι των ανεξάρτητων συνδικάτων) ότι οι νεκροί είναι πάνω από 50 και ότι τα νοσοκομεία ασφυκτιούν από τους τραυματίες! Παρά την άγρια στρατιωτική και αστυνομική καταστολή (η αστυνομία είχε λευκή επιταγή να πυροβολεί εν ψυχρώ) οι εργάτες έδειξαν εκπληκτική αποφασιστικότητα, συνεχίζοντας την απεργία τους και ελέγχοντας την πόλη για μερικές ώρες, μέχρι ο στρατός να πάρει ξανά τον έλεγχό της βοηθούμενος και από 1500 πεζοναύτες.
Το αιματοκύλισμα αυτό οδήγησε στην εξάπλωση της απεργίας και των κινητοποιήσεων και στα διπλανά χωριά της περιοχής. Οι εργάτες της πετρελαϊκής βιομηχανίας στο Καλάμκας κατέβηκαν σε απεργία απαιτώντας την απόσυρση του στρατού από την περιοχή ενώ διαδηλώσεις και οδομαχίες έλαβαν χώρα στο Ακτάου και τη Στέπε.
Μετά από αυτό, το καθεστώς σκλήρυνε τη στάση του εντείνοντας την καταστολή και στέλνοντας περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις εκεί. Η περιοχή αποκλείστηκε με το Ναζαρμπάγιεφ να θέτει την περιοχή σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης τουλάχιστον μέχρι τις 5 Γενάρη, πράγμα που σημαίνει ότι θα διοικείται από τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της περιοχής, ότι οι μετακινήσεις από και προς αυτήν απαγορεύονται, όπως απαγορεύονται επίσης οι συγκεντρώσεις, οι απεργίες, και η χρήση βίντεο, καμερών κλπ.
Τα κινητά και το ίντερνετ μπλοκαρίστηκαν ενώ στην πρωτεύουσα Αλμάτι συνελήφθησαν τέσσερις ακτιβιστές του Σοσιαλιστικού Κινήματος Καζακστάν, έτσι ώστε να μην οργανωθούν κινητοποιήσεις αλληλεγγύης.
Πολλοί αγωνιστές του κινήματος μάλιστα έχουν αναγκαστεί να κρυφτούν! Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι το καθεστώς αρνείται να δώσει τα πτώματα των νεκρών στις οικογένειές τους.
Οι εξελίξεις αυτές είναι εξαιρετικά σημαντικές για το εργατικό κίνημα της χώρας. Η στυγνή δικτατορία του Ναζαρμπάγιεφ, όσο κι αν ο ίδιος προβάλει ένα δημοκρατικό προσωπείο, αποκαλύπτεται με τον πιο σκληρό τρόπο στα μάτια όχι μόνο των Καζάκων εργαζομένων αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Οι εκδηλώσεις για την 20η επέτειο της ανεξαρτητοποίησης της χώρας ακυρώθηκαν. Ο πρώην γαμπρός του Ναζαρμπάγιεφ (και πλέον εξόριστος στην Αυστρία) τον είχε προειδοποιήσει ότι θα έχει την τύχη του Τσαουσέσκου και του Καντάφι αν συνεχίσει τον απολυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης.
Η ανάγκη για ανεξάρτητη συνδικαλιστική και πολιτική δράση είναι πιο επιτακτική από ποτέ! Οι δυνάμεις της CWI στο Καζακστάν, μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, καλούν για μαζική λαϊκή απάντηση στην καταστολή μέσα από την κοινή δράση των απεργών εργατών και των κατοίκων της περιοχής!Για την οργάνωση μιας γενικής απεργίας με βασικά αιτήματα:
▪ Να σταματήσει η σφαγή και να αποσυρθούν τα στρατεύματα από την περιοχή
▪ Την ικανοποίηση όλων των αιτημάτων των απεργών στην πετρελαϊκή βιομηχανία
▪ Την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατούμενων
▪ Τη διενέργεια έρευνας για τις σφαγές, κάτω από τον έλεγχο των εργατών και των κατοίκων της περιοχής
▪ Την πτώση του προέδρου Ναζαρμπάγιεφ
▪ Το δικαίωμα στην ανεξάρτητη πολιτική και συνδικαλιστική οργάνωση
▪ Την εθνικοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, των μεγάλων επιχειρήσεων και των τραπεζών
▪ Για μια Επαναστατική Συντακτική Εθνοσυνέλευση, από εκλεγμένους και ανακλητούς αντιπροσώπους των εργατών και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, για μια εργατική κυβέρνηση με ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα
