Του Γιάννου Νικολάου, ΡΩΓΜΗ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (συμμετέχει στην ΑΡ.ΕΝ.)
Εδώ και μερικές εβδομάδες βλέπουμε την κυβέρνηση να επαναφέρει το ζήτημα της άρσης του πανεπιστημιακού ασύλου ως απάντηση στην εγκληματικότητα και τους «κουκουλοφόρους». Συνοδοιπόρος σ αυτήν την προσπάθεια ο «νέος» και «τόσο διαφορετικός» υπ. Παιδείας ’ρης Σπηλιωτόπουλος, το μόνιμο μέλος της «τηλεοπτικής επιτροπής άρσης ασύλου» Γ. Πρετεντέρης αλλά αυτή τη φορά, δυστυχώς και το νέο προεδρείο της ΠΟΣΔΕΠ (πανεπιστημιακοί).
Σε περιόδους κρίσης, όπως αυτή που διανύουμε, οι αστικές τάξεις διεθνώς εξαπολύουν μια σειρά επιθέσεις σε κατακτήσεις και δικαιώματα της νεολαίας και των εργαζομένων (μισθοί, συντάξεις κλπ). Με την πρόφαση, λοιπόν, ότι θα καταπολεμηθεί η εγκληματικότητα, η κυβέρνηση και «οι φίλοι της» θέτουν ξανά το ζήτημα της άρσης του ασύλου.
«Εικόνες απ το μέλλον»
Αυτό που έχουν κατά νου να κάνουν μπορούμε να το δούμε στις πρόσφατες κινητοποιήσεις στη Βαρκελώνη όπου τα αντίστοιχα ΜΑΤ κατέστειλαν με τον πιο άγριο τρόπο διαδηλώσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας και τη συνθήκη της Μπολόνια και μάλιστα εισέβαλαν σε πανεπιστημιακό κτήριο χτυπώντας και συλλαμβάνοντας κόσμο. Αντίστοιχες εικόνες είχαμε δει και στη Γαλλία πριν 3 χρόνια με τα ΜΑΤ να εισβάλουν στο κτήριο της Σορβόννης για να σταματήσουν Γενική Συνέλευση φοιτητών, όταν αυτοί αντιδρούσαν στο Σύμφωνο Πρώτης Πρόσληψης (CPE).
Και αν αυτά τα παραδείγματα μας φαίνονται μακρινά, ας δούμε τι έγινε στις 23/3/09 και στη Λάρισα όταν τα ΜΑΤ εγκλώβισαν δεκάδες άτομα στο κτήριο της Ιατρικής, κάλεσαν εισαγγελέα για να εισβάλουν και τελευταία στιγμή, μετά από κινητοποίηση κόσμου και δικηγόρων, αποφεύχθηκε η καταπάτηση του ασύλου.
Στην πραγματικότητα αυτό που θέλουν να κάνουν είναι να περιορίσουν τα δικαιώματα του κινήματος, έτσι ώστε να μας φοβίσουν και να γίνουμε ακίνδυνοι για τα σχέδιά τους. Αν θέλουν να πραγματικά να αντιμετωπίσουν την «εγκληματικότητα» ας ψάξουν τις αιτίες της στα θεμέλια του σάπιου συστήματός τους.
Για πρώτη φορά βλέπουμε και μερικά γκάλοπ όπου εμφανίζεται η «κοινή γνώμη» να ζητάει την άρση του ασύλου. Αν σ αυτήν την «κοινή γνώμη» δε δείχναμε τις εικόνες των σπασμένων ΑΤΜ, των αυτοκινήτων κλπ (που έτσι κι αλλιώς βρίσκονται εκτός πανεπιστημίου) αλλά δείχναμε τα ΜΑΤ να ξυλοκοπούν φοιτητές και να εισβάλλουν στα πανεπιστήμιά μας, το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ διαφορετικό.
Τι να κάνουμε στην πράξη;
Επειδή όμως υπάρχει όντως «ζήτημα» με το άσυλο θα πρέπει να δείχνουμε έμπρακτα τι σημαίνει υπεράσπιση του ασύλου. Όπως στις 10/12/08 στη Θεσσαλονίκη όπου φοιτητές και καθηγητές έδιωξαν την αστυνομία και τους κουκουλοφόρους από τους γύρω δρόμους του ΑΠΘ και σταμάτησαν οι πέτρες, οι μολότοφ και τα δακρυγόνα. Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις, πχ Αθήνα 09/01/09 όπου σε συνεννόηση φοιτητές και καθηγητές περιφρούρησαν το άσυλο έτσι ώστε να μην υπάρξει ο γνωστός κλεφτοπόλεμος μπάχαλων-ΜΑΤ, αλλά για λόγους χώρου δεν μπορούμε να τα αναφέρουμε όλα.
Τι προτείνουμε:
1. Κάθε φορά που υπάρχει κινητοποίηση (πορεία, κατάληψη, απεργία κλπ) να εκλέγονται επιτροπές περιφρούρησης από τις ΓΣ φοιτητών, καθηγητών, εργαζομένων.
2. Υπεράσπιση του ασύλου στην πράξη. Όποτε αμφισβητείται το άσυλο αυτός που να παρεμβαίνει να είναι οι επιτροπές περιφρούρησης και όχι τα ΜΑΤ!
3. Όταν υπάρχουν διαρκείς κινητοποιήσεις, τα πανεπιστήμια να μην ερημώνουν, αλλά να είναι ζωντανοί χώροι συζήτησης, δράσης, αγώνα με μαζική παρουσία φοιτητών, καθηγητών κλπ
