Ακολουθεί άρθρο της σ. Ελένης Μήτσου για την πορεία κατάληψης του Δημαρχείου Αθήνας από τους συμβασιούχους εργαζόμενους στο Δήμο, καθώς και προκήρυξη που έκδωσε το «Ξ» για το θέμα.

Διανύουμε (σήμερα Κυριακή 27/3) την έβδομη μέρα κατάληψης του Δημαρχείου Αθηνών και οι συμβασιούχοι του είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν.

Τη Δευτέρα 21/3 οι συμβασιούχοι του Δήμου Αθήνας συγκεντρώθηκαν έξω από το Δημαρχείο στην Πλατεία Κοτζιά για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην ψήφιση της πρότασης που κατέθετε ο Δήμαρχος Γ. Καμίνης για πρόσληψη 800 νέων συμβασιούχων. Οι προσλήψεις νέων συμβασιούχων προμήνυαν την απόλυση εργαζομένων που δουλεύουν στο Δήμο με συμβάσεις εδώ και χρόνια (βλ www.xekinima.org 21/3/11, Αγώνας μέχρι τέλους και όσο χρειαστεί ενάντια στις απολύσεις των 2.500 συμβασιούχων!).

Ανάμικτα συναισθήματα

Έξω από το Δημαρχείο επικρατούσε οργή και αγανάκτηση, καθώς οι εργαζόμενοι που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των υπηρεσιών του Δήμου με χαμηλές αμοιβές και σ’ ένα καθεστώς ομηρίας επί σειρά ετών, έβλεπαν το φάσμα της απόλυσης ολοκάθαρα μπροστά τους. Έτσι όταν μια αντιπροσωπεία συνδικαλιστών επιχείρησε να μπει στο Δημαρχείο για να μιλήσει στο Δημοτικό Συμβούλιο, ακολούθησαν αυθόρμητα όλοι οι συγκεντρωμένοι. Η δημοτική αστυνομία προσπάθησε να τους εμποδίσει, ωστόσο μέσα σε λίγα λεπτά όλοι όσοι συμμετείχαν στην συγκέντρωση είχαν μπει στο Δημαρχείο και είχαν ανέβει στο 2ο όροφο, στη αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου.

Η αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου και οι διάδρομοι είχαν γεμίσει ασφυκτικά με εργαζόμενους, οι οποίοι είχαν ανάμεικτα συναισθήματα: ενθουσιασμό που κατάφεραν να μπουν, οργή για τη Δημοτική Αρχή και ανησυχία για τη συνέχεια. Ο πρόεδρος του ΣΕΔΑ (Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Αθήνας) πήρε το λόγο, ζητώντας να έρθει ο κ. Καμίνης, να ξεκινήσει τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου και να τοποθετηθεί μπροστά στους συμβασιούχους επί των νέων προσλήψεων. Ο κ. Καμίνης όμως κρυβόταν στο γραφείο του και αρνούταν να εμφανιστεί… Στη συνέχεια, μια σειρά δημοτικοί σύμβουλοι προσήλθαν στην αίθουσα και πήραν το λόγο στηρίζοντας τους συμβασιούχους (άλλοι ειλικρινά και άλλοι λαϊκίζοντας). Μια αντιπροσωπεία συνδικαλιστών και δημοτικών συμβούλων κατευθύνθηκαν προς το γραφείο του Καμίνη για να του ζητήσουν και επίσημα να έρθει να μιλήσει στους συμβασιούχους και να ξεκινήσει τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Ωστόσο ο κ. Καμίνης αρνήθηκε, λέγοντας ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να γίνει δημοτικό συμβούλιο και καταγγέλλοντας την «εισβολή».

«Δεν φεύγει κανείς!»

Και τώρα τι κάνουμε; Μένουμε ή φεύγουμε; – συζητούσαν οι συμβασιούχοι. «Δεν φεύγει κανείς» φώναξε ένας εργαζόμενος. «Δεν φεύγει κανείς» φωνάξανε και άλλοι εργαζόμενοι. Έτσι, αυτό που ήδη είχε αρχίσει να συζητιέται στα πηγαδάκια έγινε πράξη. Επικράτησε κλίμα ενθουσιασμού. Συνθήματα, χειροκροτήματα κ.α. «Άντε τώρα να πείσω τα παιδιά μου να μην κάνουν κατάληψη στο σχολείο τους» έλεγε γελώντας μια εργαζόμενη σε συναδέλφους της.

Δημιουργία επιτροπής κατάληψης

Λίγο αργότερα οι εργαζόμενοι άρχισαν να οργανώνουν την κατάληψη. Δημιουργήθηκε μια επιτροπή κατάληψης από συμβασιούχους (ένας – δυο από κάθε υπηρεσία του Δήμου) και από μερικούς μόνιμους εργαζόμενους που έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη των συμβασιούχων στηρίζοντας ενεργά τον αγώνα τους. Η επιτροπή αυτή δημιουργήθηκε για να οργανώσει πρακτικά την κατάληψη (βάρδιες, περιφρούρηση κ.α.) αλλά κυρίως για να μπορούν οι συμβασιούχοι να αποφασίζουν οι ίδιοι την πορεία του αγώνα τους.

Απαράδεκτοι όροι Καμίνη

Την Τετάρτη 23/3 εκπρόσωποι των σωματείων και της επιτροπής κατάληψης συναντήθηκαν με τον κ. Καμίνη. Ο Καμίνης τους δήλωσε ότι είναι διατεθειμένος να πάρει πίσω την πρόταση νέων προσλήψεων και να συμμετέχει σε μια επιτροπή που θα συζητήσει τα αιτήματα των συμβασιούχων, μόνο εάν σταματήσει η κατάληψη. Η αντιπροσωπεία αρνήθηκε (και αυτή της η στάση επικροτήθηκε αργότερα όταν πήγε να ενημερώσει τους εργαζόμενους της κατάληψης), καθώς καταλάβαιναν ότι αν εκκενώσουν το κτίριο, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι ο Δήμαρχος θα κρατούσε το λόγο του και πολύ περισσότερο ότι θα ικανοποιούνταν το σύνολο των αιτημάτων τους.

Την Παρασκευή το βράδυ στο κεντρικό δελτίο του Μέγκα ο κ. Καμίνης δεσμεύτηκε ότι είναι έτοιμος να πάρει πίσω την εξαγγελία των 800 νέων προσλήψεων συμβασιούχων, για να αρχίσει διάλογο με τους εκπρόσωπους των εργαζομένων και των συμβασιούχων. Όμως, στον προϋπολογισμό που κατέθεσε για το 2011 και τον οποίο κάλεσε να ψηφίσει το Δημοτικό Συμβούλιο στις 28/3 (θέτοντας για μια ακόμα φορά ζήτημα εκκένωσης του Δημαρχείου) συμπεριέλαβε κονδύλια για την πρόσληψη 800 νέων συμβασιούχων – οι οποίοι αργά ή γρήγορα θα αντικαταστήσουν παλιούς αν τα σχέδια Καμίνη και κυβέρνησης υλοποιηθούν.

Το Σάββατο το απόγευμα (26/3) το Ξεκίνημα, έγραψε την προκήρυξη που ακολουθεί, ενημερώνοντας τους Συμβασιούχους στην κατάληψη του Δημαρχείου για την προκλητική στάση του Δημάρχου και καταθέτοντας προτάσεις για τη συνέχιση του αγώνα.

Ο κ. Καμίνης, πρώην συνήγορος του πολίτη, ο οποίος είχε καταφέρει να δημιουργήσει το προφίλ του κοινωνικά ευαίσθητου και διαλλακτικού, έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο… το πρόσωπο του συνηγόρου της κυβέρνησης. Είναι έτοιμος να προχωρήσει σε 800 προσλήψεις νέων συμβασιούχων και να πετάξει στο δρόμο 2700 ανθρώπους που για χρόνια κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των υπηρεσιών του! Γιατί; Διότι «έτσι λέει ο νόμος» απαντά ο κ. Καμίνης. 2700 συμβασιούχοι του Δήμου πετιούνται στα σκουπίδια, αλλά τι να κάνουμε… «έτσι λέει ο νόμος» επαναλαμβάνει ο κ. Καμίνης…

Ο κ. Καμίνης είναι μόλις 3 μήνες Δήμαρχος, όμως έχει μάθει πολύ καλά τα κόλπα της δουλειάς. Στις 23/3 δήλωσε σε συνάντηση με εκπροσώπους των σωματείων των εργαζομένων και της κατάληψης των συμβασιούχων, ότι είναι διατεθειμένος να πάρει πίσω την πρόταση για νέες προσλήψεις και να συμμετέχει σε επιτροπή που θα συζητήσει το σύνολο των αιτημάτων των συμβασιούχων… υπό τον όρο ότι θα σταματούσε η κατάληψη! Οι εκπρόσωποι των σωματείων και των συμβασιούχων, φυσικά, αρνήθηκαν. Ήταν αυτονόητο ότι αν εκκενωνόταν το κτίριο ο Δήμαρχος δεν θα κρατούσε το λόγο του και τα αιτήματα των συμβασιούχων θα στέλνονταν στις καλένδες.

Η νέα κίνηση του Δημάρχου έρχεται να επιβεβαιώσει τις «αγαθές» του προθέσεις προς τους συμβασιούχους. Καλεί συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 28/3 με θέμα την ψήφιση προϋπολογισμού. Στον προϋπολογισμό αυτό περιλαμβάνει κονδύλι για τις προσλήψεις νέων συμβασιούχων! Κι όμως ακόμη και χτες το βράδυ, στο κεντρικό δελτίο του MEGA, δήλωνε πως είναι έτοιμος να πάρει πίσω τις προσλήψεις νέων συμβασιούχων για να αρχίσει διάλογος… Τόσα ωμά ψέματα, πια;

Για τους 2700 συμβασιούχους δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή παρά συνέχιση της κατάληψης: με διάρκεια, στρατηγική, σχέδιο, περιφρούρηση και στόχο τη νίκη!

Κι αυτά σημαίνουν:

Κατάληψη διαρκείας:

Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υποχωρήσει εύκολα, γιατί τότε θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου, σε σχέση με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα. Τον προηγούμενο μήνα οι γιατροί έκαναν κατάληψη του Υπ. Υγείας, για μια βδομάδα, αλλά δεν μπόρεσαν να νικήσουν. Επομένως, η συνέχιση της κατάληψης πρέπει να σημαίνει προετοιμασία για την περίπτωση να χρειαστεί να κρατήσει βδομάδες κι όχι απλά μέρες!

Δημοκρατικές διαδικασίες:

Η συντονιστική επιτροπή της κατάληψης δημιουργήθηκε με στόχο την καλύτερη δυνατή οργάνωση της κατάληψης αλλά κυρίως για να μπορούν οι συμβασιούχοι να αποφασίζουν οι ίδιοι την πορεία του αγώνα τους. Και χρειάζεται πραγματικά συνεχής επαγρύπνηση ενάντια στα καπελώματα που καραδοκούν από διάφορους εργατοπατέρες…

Η Γενική Συνέλευση να αποτελεί το μόνο αποφασιστικό όργανο.

Για να διασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή ενότητα στον αγώνα χρειάζεται η Συντονιστική Επιτροπή της κατάληψης να καλεί καθημερινά συνελεύσεις, στις οποίες όλοι οι συμβασιούχοι να μπορούν συζητούν, να ελέγχουν και να συνδιαμορφώνουν την εξέλιξη του αγώνα τους. Γενικές Συνελεύσεις καλά προετοιμασμένες (από τη συντονιστική επιτροπή), με καθορισμένη ατζέντα και χρονοδιαγράμματα, έτσι ώστε να μην έχουμε την γελοιότητα των αναρχίζοντων ή φοιτητικών γενικών συνελεύσεων όπου ο καθένας «λέει τον πόνο του», οι κόντρες είναι ατέρμονες και αποφάσεις δεν παίρνονται ποτέ.

Επίσης, η συντονιστική επιτροπή της κατάληψης πρέπει να είναι υπόλογη στη Γενική Συνέλευση των και τα μέλη της να είναι ανά πάσα στιγμή ανακλητά σε περίπτωση που δεν ανταποκρίνονται στα καθήκοντα τους.

Συντονισμός με τους συμβασιούχους άλλων Δήμων:

Μια κατάληψη από μόνη της, δεν είναι καθόλου εύκολο να νικήσει, αν μείνει απομονωμένη. Γι’ αυτό χρειάζεται κάλεσμα των συμβασιούχων και σε όλους τους υπόλοιπους Δήμους της χώρας αλλά και σε κάθε άλλο χώρο του Δημοσίου να προχωρήσουν σε αντίστοιχες δράσεις. Και όπου γίνεται αυτό να προχωρούν σε συντονιστικές επιτροπές οι οποίες να αναπτύξουν μεταξύ τους επικοινωνία και συντονισμό.

Συντονισμός με τους «μόνιμους»:

Οι «μόνιμοι» εργαζόμενοι (με συμβάσεις αορίστου χρόνου) στους Δήμους, θα πληρώσουν πολύ βαρύ κόστος αν χάσουν τη μάχη οι συμβασιούχοι και αν περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών των Δήμων. Έχουν κάθε συμφέρον να σταθούν δίπλα από τους συμβασιούχους και να πιέσουν τα σωματεία τους να οργανώσουν τακτικές στάσεις εργασίας σαν συμπαράσταση στους συμβασιούχους, προ-σφέροντας ταυτόχρονα έμπρακτη στήριξη με μέτρα όπως δημιουργία απεργιακού ταμείου, περιφρούρηση από πιθανές αστυνομικές επιθέσεις, οργάνωση κινητοποιήσεων, κοκ.

Σύνδεση με άλλους χώρους που αγωνίζονται:

Αναγκαία είναι και η σύνδεση με άλλους χώρους οι οποίοι θα βρεθούν το επόμενο διάστημα σε κινητοποιήσεις (πιθανά συγκοινωνίες, εκπαίδευση κ.α.). Έχουμε κάθε λόγο να θέλουμε τη γενίκευση των κινημάτων γιατί η κυβέρνηση θα υποχωρήσει μόνο αν φοβηθεί ότι θα πέσει.

Πίεση σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ:

Στην ίδια κατεύθυνση χρειάζεται να ασκηθούν οι μεγαλύτερες δυνατές πιέσεις στις ομοσπονδίες, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, για να καλέσουν κινητοποιήσεις συμπαράστασης. Αυτό δεν πρέπει να συνοδεύεται με καμία αυταπάτη ότι αυτές οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ θα κά-νουν τη δουλειά που θέλουν οι εργαζόμενοι να γίνει. Μόνο κάτω από την πίεση της βάσης θα κάνουν τα βήματα που οι εργαζόμενοι ζητούν από αυτούς και θα πρέπει βέβαια να διασφαλίζουμε ανά πάσα στιγμή το δημοκρατικό έλεγχο των συνελεύσεων και των αγώνων μας έτσι ώστε τις τελικές αποφάσεις να τις παίρνουμε εμείς, οι εργαζόμενοι και όχι οι εκπρόσωποι του κυβερνητικού συνδικαλισμού.