Ρεπορτάζ του «Ξ»
Την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου έγινε η δίκη του ιδιοκτήτη της πιτσαρίας «Μαφιόζο» στην Θεσσαλονίκη, που είχε χτυπήσει πρώην υπάλληλό του με σιδερογροθιά. Η απόφαση ήταν καταδικαστική, με τρία χρόνια φυλάκιση με αναστολή!
Ο ντελιβεράς εργάστηκε στην πιτσαρία για ενάμιση μήνα, όταν μία μέρα ενημέρωσε πως δεν μπορεί να πάει στην δουλειά γιατί ήταν άρρωστος με γαστρεντερίτιδα. Ακολούθησαν απειλές εκ μέρους του εργοδότη λέγοντάς του «όταν γυρίσω από την Ελβετία θα δεις τι θα πάθεις» και ο ντελιβεράς δεν επέστρεψε στην δουλειά του, στην οποία είχε ήδη ανακαλύψει ότι δεν του κολλούσαν τα ένσημα που του αναλογούσαν.
***
Λίγες μέρες αργότερα, όταν πρώην εργοδότης και εργαζόμενος συναντήθηκαν τυχαία, ο «μαφιόζος» εργοδότης επιτέθηκε και γρονθοκόπησε τον εργαζόμενο, στέλνοντάς τον στο νοσοκομείο με κατάγματα στην κάτω γνάθο, τραύματα στο κεφάλι και χτυπήματα σε όλο του το σώμα!
Το επάγγελμα του ντελιβερά μπορεί να θεωρηθεί από τα πιο δύσκολα επαγγέλματα, αφού οι απαιτήσεις των εργοδοτών είναι υπερβολικές: να μην καθυστερούν τις παραγγελίες ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να κάνουν πολλές παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, να χρησιμοποιούν το δικό τους μηχανάκι και συχνά να πληρώνουν τη βενζίνη από την τσέπη τους, να δουλεύουν κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες και τελικά να πληρώνονται με ψίχουλα! Συνήθως ο μισθός είναι 3 ευρώ την ώρα χωρίς ασφάλιση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ιδιοκτήτης της πιτσαρίας «Μαφιόζο» ισχυρίστηκε στο facebook πως οι κατηγορίες απέναντί του είναι άδικες, αφού είναι εξαιρετικός εργοδότης και πληρώνει τους υπαλλήλους του με 4,5 ευρώ την ώρα! Φυσικά, δεν αναφέρει πουθενά ότι αναζητούσε υπάλληλο πολύ συχνά, κάτι που συνηθίζεται στον χώρο της εστίασης αφού τα αφεντικά επιλέγουν να «ανακυκλώνουν» τους υπαλλήλους τους όταν αυτοί δεν «συμμορφώνονται» στις απαιτήσεις τους, ούτε βέβαια ότι δεν κολλούσε ένσημα και ότι απαιτούσε από τους εργαζόμενους να έχουν δικό τους μηχανάκι. Και σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν τα ατυχήματα των ντελιβεράδων στους δρόμους, που κάποια από αυτά είναι και θανατηφόρα.
***
Έτσι, η είδηση της καταδίκης του «μαφιόζου», αποτελεί δικαίωση και ηθική ικανοποίηση για όλους και όλες όσους/ες εργάζονται στην εστίαση αλλά και σε όλες τις άλλες «δουλειές του ποδαριού», με μεροκάματα πείνας και εργοδότες που θεωρούν πως έχουν δικαίωμα να φέρονται στους υπαλλήλους τους σαν σκλάβους!
Σε αυτόν εργασιακό μεσαίωνα που ζούμε, κάθε μικρή ή μεγάλη νίκη απέναντι στην εργοδοσία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο ηθικό των εργαζομένων, ειδικά τον τελευταίο καιρό που οι εργοδότες βασισμένοι στα υψηλά ποσοστά της ανεργίας και τους μνημονιακούς νόμους νιώθουν την αυτοπεποίθηση να εκμεταλλεύονται στο μέγιστο τους υπαλλήλους τους. Παράλληλα τον τελευταίο καιρό, η δικαιοσύνη αποδεικνύει τον ταξικό τρόπο που λειτουργεί με το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα να είναι αυτό της 53χρονης καθαρίστριας. Και μπορεί προς το παρόν να έχει αφεθεί ελεύθερη, αλλά αυτό οφείλεται στην κατακραυγή του κόσμου. Αντίστοιχα, η νίκη του ντελιβερά οφείλεται στο γεγονός ότι ο ίδιος έκανε καταγγελία και ο κόσμος αντέδρασε, καθώς και στην κινητοποίηση που οργάνωσε η Επιτροπή Αγώνα Διανομένων.
Προκαλεί λοιπόν χαρά και ικανοποίηση η απόφαση του Δικαστηρίου, αλλά δεν αποκαθιστά την εμπιστοσύνη μας στην δικαιοσύνη. Η εμπιστοσύνη μας ανήκει στους ανθρώπους της εργασίας, σε αυτούς που αγωνίζονται και σε αυτούς που δείχνουν την αλληλεγγύη τους.
