Ανταπόκριση από τη Θεσσαλονίκη, του Πάρη Μακρίδη.
Χθες Τετάρτη στις 6 το απόγευμα ξεκίνησε η πρώτη συγκέντρωση των "Αγανακτισμένων" στο Λευκό Πύργο, μετά από κάλεσμα που υπήρχε στο facebook, και το οποίο είχε τεράστια αποδοχή. Αυτό εκφράστηκε και στην ίδια τη συγκέντρωση.
Συμμετοχή και κλίμα
Η συμμετοχή σε αυτήν ήταν μαζικότατη (συνολικά κοντά στα 10.000 άτομα πέρασαν από το Λευκό Πύργο), πράγμα που δείχνει και τη συσσωρευμένη οργή που υπάρχει σε μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων και της νεολαίας. Οι συμμετέχοντες ήταν κυρίως εργαζόμενοι ή άνεργοι νέοι, αλλά και αρκετοί μαθητές και μεγαλύτεροι εργαζόμενοι. Πολύς ήταν ο κόσμος που δεν είχε ξανακατέβει σε διαμαρτυρία ή συζήτηση, και ψαχνόταν για το τι να κάνει.
Τα συνθήματα που κυριάρχησαν στρέφονταν ενάντια στο πολιτικό κατεστημένο, ενάντια στο σύνολο του πολιτικού συστήματος: «Προδότες», «Δεν τα φάγαμε μαζί, ψεύτες κλέφτες υπουργοί», «Δε σας θέλει ο λαός, ελικόπτερο και μπρος». Εκφράζανε, δε, την ανάγκη μιας γενικευμένης αντίδρασης: «Ξεσηκωθείτε», «Ξυπνήσαμε, ξυπνήσαμε, είμαστε εδώ αρχίσαμε», «Απ’ την Ισπανία ως τη Θεσσαλονίκη όλοι στις πλατείες, όλοι για τη νίκη».
Αρχικά υπήρχαν και κάποια εθνικιστικά συνθήματα αλλά δεν απέκτησαν μαζική αποδοχή.
Στη συνέχεια δημιουργήθηκε μια αντιπαράθεση σχετικά με το τι πρέπει να γίνει. Υπήρχε μια μερίδα (μέσα σε αυτούς και κάποιοι από τους διοργανωτές) που ήθελε να υπάρχει νέο κάλεσμα για την άλλη Τετάρτη (!) ενώ από την άλλη πολλοί ζητούσαμε να παραμείνουμε όλο το βράδυ κατά τα πρότυπα των Ισπανών Indignados.
Τελικά επικράτησε η δεύτερη πρόταση καθώς η διάθεση του κόσμου ήταν μαχητική – κάτι όμως που δεν υλοποιήθηκε λόγω της βροχής που ξεκίνησε.
Συζήτηση
Μετά την απόφαση για συνέχιση της κατάληψης, ξεκίνησε μια συζήτηση η οποία μετατράπηκε σε λαϊκή συνέλευση.
Ξεκινώντας με 100 άτομα και φτάνοντας μέχρι τα 1.500, στη συνέλευση αυτή εκφράστηκαν πολλές απόψεις σχετικά με το τι μας οδήγησε εδώ και το ποιος φταίει. Στην συζήτηση μπορούσε να δει κανείς όλο το μπέρδεμα που διακρίνει μαζικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας αυτή την περίοδο. Πχ υπήρχε γενικά ένα κλίμα «ενάντια στα κόμματα» αλλά και ενάντια στη δημιουργία συντονιστικών και συνελεύσεων. Όταν όμως κάποιοι από εμάς εξηγήσανε πως χωρίς οργάνωση (με δημοκρατικό τρόπο και χωρίς καπελώματα, βέβαια) ένα κίνημα δεν μπορεί να προχωρήσει, να μαζικοποιηθεί και να νικήσει, ο κόσμος ήταν θετικός.
Θετικό ήταν το γεγονός ότι όταν κάποιοι έθεσαν το ζήτημα «είμαστε Έλληνες» υπήρχε αποδοκιμασία καθώς και τοποθετήσεις που έλεγαν «είμαστε όλοι άνθρωποι» τονίζοντας ότι και οι ξένοι αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα και ότι είναι ευπρόσδεκτοι στις κινητοποιήσεις. Μάλιστα και δύο μετανάστες μίλησαν και στήριξαν τον αγώνα.
Επίσης από ανθρώπους γύρω στα 40-50 υπήρχε μια απολογητική διάθεση, ζητώντας συγνώμη από τους νεότερους γιατί, όπως είπαν, αυτοί με την απάθειά τους μας οδήγησαν εδώ. Στη συζήτηση αναπτύχθηκαν προβληματισμοί σχετικά με την ατομική ευθύνη του καθενός, το τι δηλαδή μπορεί να κάνει ο καθένας μόνος του για να αλλάξει την κατάσταση. Το θέμα της βίας απασχόλησε επίσης τη συνέλευση με τη βασική άποψη να υπερθεματίζει υπέρ των ειρηνικών διαδηλώσεων.
Πως συνεχίζουμε
Τελικά αποφασίστηκε να υπάρξει νέο κάλεσμα για σήμερα, Πέμπτη στις 6.00, το οποίο να συνεχιστεί με συνέλευση στις 8:00, ενώ θα γίνει προσπάθεια σήμερα να μείνει κόσμος στην πλατεία ώστε να αρχίσει μια μόνιμη «κατάληψη».
Είναι φανερό ότι ενώ ο κόσμος δείχνει μια έντονη διάθεση να κάνει κάτι, δεν ξέρει τι ακριβώς είναι αυτό. Έχει τεράστια σημασία αυτό το κίνημα να μην «χαθεί», αλλά να συνεχίσει δυναμικά. Στα πλαίσια αυτά θα προκύψουν συζητήσεις και ζύμωση απόψεων και θα αρχίσουν οι συμμετέχοντες να σχηματίζουν άποψη όχι μόνο για το τι δεν θέλουν, αλλά και για το τι θέλουν και πως θα το κατακτήσουν.
