Δημοσιεύουμε προκήρυξη της Ανεξάρτητης Παρέμβασης που μοιράζεται στα αμαξοστάσια της ΕΘΕΛ (μπλε λεωφορεία) στην Αθήνα αυτές τις μέρες.

                               ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΘΕΛ-ΟΑΣΑ
                                   ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΑΣΑ

                  700 εφεδρείες σε ΕΘΕΛ και ΗΛΠΑΠ

Με έγγραφό του το Υπουργείο Οικονομικών ζητά από τη διοίκηση της ΕΘΕΛ και ΗΛΠΑΠ να εντάξει άμεσα στο καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας 700 εργαζόμενους. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ! Μετά από ένα χρόνο, κατά τον οποίο οι 700 εργαζόμενοι θα αμείβονται με το 60% του μισθού τους, θα ΑΠΟΛΥΘΟΥΝ οριστικά από την εταιρία.

Οι 700 εφεδρείες είναι μόνο η αρχή

Οι 700 εφεδρείες είναι μόνο η αρχή. Σύμφωνα με την εγκύκλιο που απέστειλε το Υπουργείο Οικονομικών (Αρ. Πρωτ. 1597), η εταιρία, αφότου στείλει στο Υπουργείο τη λίστα με τις πρώτες 700 «εκτελέσεις», υποχρεούται να προσλάβει «εξωτερικούς συμβούλους», οι οποίοι θα αξιολογήσουν το προσωπικό, θα αποφασίσουν πόσοι πλεονάζουν και στη συνέχεια θα τους εντάξουν και αυτούς στο καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας – κοινώς θα τους ΑΠΟΛΥΣΟΥΝ. Πόσο θα είναι το «πλεονάζον προσωπικό» που θα ΑΠΟΛΥΘΕΙ; Όσο αποφασίσει η κυβέρνηση μαζί με την Τρόϊκα – αυτή είναι η αλήθεια.

Την ίδια στιγμή όσοι παραμείνουν στη δουλειά θα δουν τις αποδοχές τους να συρρικνώνονται – για μια ακόμα φορά – δραματικά. Κυβέρνηση και Τρόϊκα σχεδιάζουν νέες μειώσεις των μισθών στο Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ ύψους 40% κατά μέσο όρο.

Όσο για τους συναδέλφους που βρίσκονται κοντά στη σύνταξη, ούτε και αυτοί μπορούν να ξεφυσήσουν ανακουφισμένοι. Η περικοπή του εφάπαξ και νέες μειώσεις στις συντάξεις βρίσκονται στα άμεσα σχέδια της κυβέρνησης και των τροϊκανών.

Ούτε εδώ όμως δεν μπορούμε να βάλουμε τελεία. Η κυβέρνηση, δια στόματος του Υπουργού Οικονομικών, ξεκαθάρισε πως αν οι στόχοι δεν πιαστούν – που είναι αδύνατο να πιαστούν – θα ακολουθήσουν νέα μέτρα. Νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, νέοι φόροι, νέες απολύσεις… Όσο για τις ΔΕΚΟ, θα πουληθούν η μια μετά την άλλη και μάλιστα περίπου στο ¼ της πραγματικής τους αξίας. Οι αστικές συγκοινωνίες δεν θα αποτελέσουν εξαίρεση. Άλλωστε η μείωση προσωπικού και μισθών εξυπηρετεί και αυτό το σκοπό. Κάνει τις ΔΕΚΟ ελκυστικές για το ιδιωτικό κεφάλαιο.

Στο δρόμο
… για να μην βρεθούμε στο πεζοδρόμιο

Από το ξέσπασμα της κρίσης πριν 3 χρόνια, το εργατικό κίνημα μετρά μόνο ήττες. Ακόμα και μεγάλοι κλάδοι, όπως ο δικός μας, με ισχυρά συνδικάτα ηττηθήκανε. Κατά συνέπεια έχει κυριαρχήσει η απογοήτευση και η μοιρολατρία.

Εκατοντάδες κλάδοι κατέβηκαν σε κινητοποιήσεις τα τελευταία 2-3 χρόνια. Σχεδόν καθημερινά κάποιος κλάδος απεργούσε. Σχεδόν καθημερινά στο κέντρο της Αθήνας υπήρχε μια πορεία – συχνά και δυο και τρεις. Ο καθένας όμως έδινε τη μάχη μόνος του. Και στις σημερινές συνθήκες κανένας κλάδος δεν μπορεί από μόνος του να νικήσει την Κυβέρνηση, την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.

Η διάσπαση των εργαζομένων καλλιεργείται συστηματικά. Κυβέρνηση και ΜΜΕ έριχναν τόνους λάσπης σε κάθε κλάδο που κατέβαινε σε κινητοποιήσεις με στόχο να δημιουργηθεί ο λεγόμενος «κοινωνικός αυτοματισμός». Στο εσωτερικό των συνδικάτων η διάσπαση καλλιεργούνταν από τα «παραρτήματα» των κομμάτων εξουσίας, την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ.

Τα παραδείγματα από τον κλάδο μας είναι πολλά.

• Όταν πριν από 18 μήνες απολύονταν συνάδελφοι από το ΜΕΤΡΟ, η ΠΑΣΚΕ διαλαλούσε πως είναι «παράνομοι» και δεν έχουμε καμία δουλειά να τους συμπαρασταθούμε.

• Όταν η κυβέρνηση χτυπούσε τον ΟΣΕ, η πλειοψηφία του Συνδικάτου επέλεξε να κρατήσει τον κλάδο αδρανή, παρόλο που ήξεραν πολύ καλά ότι σύντομα θα ερχόταν η σειρά μας.

• Όταν στη συνέχεια η κυβέρνηση χτύπησε το σύνολο των αστικών συγκοινωνιών, η ΠΑΣΚΕ υπέσκαψε και διέλυσε το συντονιστικό, προβάλλοντας γελοίες δικαιολογίες (αυτό ήταν το πρώτο βήμα για να προχωρήσει στη συνέχεια στο πραξικοπηματικό κλείσιμο των δικών μας απεργιακών κινητοποιήσεων).

• Και όταν μια σειρά άλλοι κλάδοι κατέβηκαν σε απεργίες, καλλιεργήθηκε ένα κλίμα ότι δεν πρέπει να τους συμπαρασταθούμε γιατί και αυτοί δεν μας συμπαραστάθηκαν όταν απεργούσαμε.

Με τον ίδιο τρόπο κινήθηκαν ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ σχεδόν σε όλους τους υπόλοιπους εργασιακούς χώρους και κλάδους.

Ποιος κέρδισε τελικά από αυτούς τους τεχνητούς διαχωρισμούς;
Ποιος κέρδισε από αυτή την έλλειψη αλληλεγγύης και συντονισμού;
Η κυβέρνηση, η οποία πέρασε λίγο – πολύ τα ίδια μέτρα σε όλους τους κλάδους.

Τα παραμύθια τελείωσαν. Οι υποσχέσεις ότι εμάς τα μέτρα «θα μας πάρουν ξυστά», δεν φτουράνε πλέον.

Ο καθένας από εμάς μπορεί σύντομα να δει το όνομά του στον κατάλογο των απολυμένων. Και ο κατάλογος θα είναι πολύ μακρύς…

Γι’ αυτό πρέπει να κατεβούμε άμεσα σε νέες απεργιακές κινητοποιήσεις!

Απεργιακές κινητοποιήσεις με διάρκεια!

Απεργιακές κινητοποιήσεις σε συντονισμό με άλλους κλάδους!

Η κυβέρνηση μπορεί να ηττηθεί αν ενωθούμε κατ’ αρχήν με τους συναδέλφους μας στις υπόλοιπες μεταφορές. Με τους συναδέλφους στους υπόλοιπους φορείς των αστικών συγκοινωνιών (το μετρό έχει ήδη αποφασίσει επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες) αλλά και με τους ταξιτζήδες.

Όσο αχώνευτοι κι’ αν είναι οι ταξιτζήδες σε κάποιους, όσες διενέξεις και διαφορές αν είχαμε στο παρελθόν, σήμερα υπάρχουν πολλά περισσότερα που μας ενώνουν. Όπως εμείς κινδυνεύουμε να χάσουμε τη δουλειά μας, έτσι και η πλειοψηφία των ταξιτζήδων, οι οποίοι είναι ιδιοκτήτες μίας ή μισής άδειας  θα καταστραφούν, πολλοί θα χάσουν δουλειές, σπίτια και αυτοκίνητα. Οι μόνοι που θα επιβιώσουν στον κλάδο των ταξί είναι οι μαντράδες και οι μεγάλες εταιρίες που θα αγοράσουν τις νέες «κρατικές» άδειες.

Αν απεργήσουμε μαζί μπορούμε κυριολεκτικά να παραλύσουμε την Αθήνα.

Την ίδια στιγμή κοινές απεργιακές κινητοποιήσεις πρέπει να επιδιώξουμε με όσους περισσότερους κλάδους και χώρους μπορούμε ξεκινώντας από τις υπόλοιπες ΔΕΚΟ και το Δημόσιο.
Στο σύνολο του Δημοσίου μπαίνουν άμεσα 50.000 εργαζόμενοι σε εργασιακή εφεδρεία – απόλυση και 200.000 στα επόμενα 4 χρόνια. Θα ενωθούμε για να νικήσουμε ή θα φχαριστιέται ο ένας με την ήττα του άλλου και για την χαιρεκακία όλων μας η κυβέρνηση και η Τρόϊκα;

Μπορούμε να νικήσουμε γιατί σαν εργαζόμενοι έχουμε τεράστια δύναμη στα χέρια μας. Αρκεί να κινηθούμε ενωμένα και συντονισμένα και οι απεργιακές κινητοποιήσεις μας να είναι διαρκείας.
Για να καταφέρουμε όμως να προχωρήσουμε σε τέτοιου είδους κινητοποιήσεις πρέπει να πάρουμε την τύχη των αγώνων μας στα χέρια μας.

Να μην έχουμε καμία εμπιστοσύνη στις συνδικαλιστικές ηγεσίες που χρόνια τώρα μας διασπούν και ξεπουλούν τους αγώνες μας.

Να έχουμε μαζική συμμετοχή στις γενικές συνελεύσεις.

Να φτιάξουμε απεργιακό ταμείο για να μπορέσουμε να αντέξουμε μακρόχρονο και σκληρό αγώνα – για το σκοπό αυτό μπορούμε χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα του ΚΕΑ.

Να είμαστε έτοιμοι να περιφρουρήσουμε τον αγώνα μας με τη δημιουργία επιτροπών βάσης που θα πάρουν τον αγώνα στα χέρια τους οποιαδήποτε στιγμή δούμε ότι ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και οι παρατρεχάμενοι τους πάνε τον ξεπουλήσουν.

Να δημιουργήσουμε επιτροπές αλληλεγγύης και συντονισμού με τους εργαζόμενους άλλων κλάδων που τα συνδικάτα τους ελέγχονται και εκεί από τις παρατάξεις των κομμάτων εξουσίας.