Ηλέκτρα Κλείτσα,
Βαγγέλης Στογιάννης (Πρωτοβουλία Συνεννόησης για την Διαχείριση των Αποριμμάτων – ΠΡΩΣΥΝΑΤ)
Για τέταρτη μέρα συνεχίζει να σιγοκαίει η φωτιά που εκδηλώθηκε το Σάββατο σε Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) στον Ασπρόπυργο. Σήμερα μάλιστα, η έντονη οσμή έχει γίνει αισθητή σε όλη την Αττική, αφού έχει αλλάξει η διεύθυνση του ανέμου. Ωστόσο, το θέμα δεν είναι αν μυρίζει, ή όχι. Τα αποτελέσματα αυτού του «ατυχήματος» είναι αδύνατο να αποτιμηθούν αυτή τη στιγμή, αφού τεράστιες ποσότητες αστικών σκουπιδιών και πιθανότατα βιομηχανικών αποβλήτων (θα επανέλθουμε στο θέμα παρακάτω) καίγονται, απελευθερώνοντας στην ατμόσφαιρα διοξίνες, φουράνια, αιωρούμενα σωματίδια που περιέχουν βαρέα μέταλλα κ.α.
Το παραπάνω τοξικό κοκτέιλ προκαλεί πολλά και πολύ σοβαρά προβλήματα στην υγεία μας. Πολλές μορφές καρκίνου και μια σειρά ασθένειες του νευρικού, του αναπνευστικού, του καρδιαγγειακού συστήματος κ.α.
Το υπουργείο υγείας και άλλοι αρμόδιοι φορείς θα έπρεπε κανονικά να ενημερώσουν τους κατοίκους της Αττικής και να ζητήσουν τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι και οι άνθρωποι με προβλήματα υγείας να μείνουν στο σπίτι.
Τα προβλήματα δεν θα τελειώσουν όταν το τοξικό νέφος διαλυθεί από τον αέρα. Οι τοξικοί ρύποι θα «κατακάτσουν» στο έδαφος, θα περάσει στα υπόγεια και στα υπέργεια νερά ολόκληρης της περιοχής δηλητηριάζοντας τις καλλιέργειες κ.α.
Κάθε λεπτό που συνεχίζει να καίει η φωτιά οι επιπτώσεις της γίνονται όλο και πιο σοβαρές.
Τι ακριβώς καίγεται;
Τα περίφημα Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) υποτίθεται ότι υπάρχουν για να υποδέχονται το περιεχόμενο των μπλε κάδων, να το διαχωρίζουν και στη συνέχεια να στέλνουν τα ανακυκλώσιμα σε μονάδες ανακύκλωσης και τα υπολείμματα στο ΧΥΤΑ της Φυλής. Η πραγματικότητα βέβαια δεν απέχει χιλιόμετρα, αλλά έτη φωτός. Τα ΚΔΑΥ λειτουργούν ουσιαστικά ως Σταθμοί Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων, με απειροελάχιστες ποσότητες να ανακυκλώνονται και το μεγάλο τους όγκο να καταλήγει για άλλη μια φορά στην υπερ-χωματερή της χώρας, στη Φυλή.
Μάλιστα, στην παρακάτω φωτογραφία, φαίνεται φορτηγό του συγκεκριμένου ΚΔΑΥ (ναι, αυτού που καίγεται) το οποίο αδειάζει στο ΧΥΤΑ Φυλής σκουπίδια και όχι βέβαια υπολείμματα ανακύκλωσης. [1]
Εμείς θα προσθέταμε, ότι πέρα από τα «κανονικά» σκουπίδια τα οποία φαίνονται στη φωτογραφία, υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα (σχεδόν βεβαιότητα) να υπάρχουν επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα στα ΚΔΑΥ της περιοχής του Ασπροπύργου. Ο λόγος είναι απλός: ένας μέσος Δήμος, παράγει κατά μέσο όρο περίπου 450 κιλά σκουπιδιών ανά κάτοικο το χρόνο. Δήμοι με χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της κρίσης, ενίοτε πέφτουν κάτω από τα 400, ή και τα 350. Ο δήμος Ασπροπύργου, είναι δύσκολο να θεωρηθεί «πλούσιος» ως προς το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων του. Πως εξηγείται λοιπόν το γεγονός ότι το 2012 έφτασε να παράγει πάνω από 1000 κιλά σκουπίδια ανά κάτοικο το χρόνο; [2]
Ο ΧΥΤΑ της Φυλής, βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής, όχι μόνο από τα διάφορα ΚΔΑΥ της περιοχής, αλλά και από τη βιομηχανική περιοχή του Θριασίου. Έτσι, είναι ιδιαίτερα εύκολο τα επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα κάθε σοβαρού επιχειρηματία που προτιμάει να αποφύγει το τεράστιο κόστος διαχείρισης τους, να «κρύβονται» μέσα σε αστικά και στη συνέχεια να θάβονται (μέσω ενός ΚΔΑΥ) στο ΧΥΤΑ της Φυλής.
Γεύση από Φυλή
Σήμερα, οι κάτοικοι της Αττικής έχουν την ευκαιρία να πάρουν μια μικρή γεύση του τι σημαίνει να ζεις μια ζωή αγκαλιά με τα σκουπίδια (αστικά, βιομηχανικά κ.α.) όχι μόνο μιας πόλης, ή μιας περιοχής, αλλά πολλών περιοχών της χώρας. Γιατί παρά τις τεράστιες συνέπειες του συγκεκριμένου περιστατικού στον Ασπρόπυργο, δεν είναι η πρώτη και δυστυχώς ούτε η τελευταία φορά που συμβαίνει κάτι ανάλογο.
Το 2006 η χωματερή των Ταγαράδων στη Θεσσαλονίκη μετατράπηκε σε περιβαλλοντικό Βατερλό, με περίπου 57.000 τόνους σκουπιδιών να καίγονται για μέρες. Υπολογίζεται μάλιστα ότι η φωτιά σιγόκαιγε υπογείως από το 2004, ενώ η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή στη γύρω περιοχή υπέστη ανεπανόρθωτο πλήγμα! [3]
Παράλληλα, όλα τα τελευταία χρόνια στη χωματερή της Φυλής συμβαίνουν συνεχώς αντίστοιχα «μικροατυχήματα», κανένα από τα οποία δεν έχει πάρει ευτυχώς διαστάσεις. Αν κάτι τέτοιο συνέβαινε, δε θα μιλούσαμε απλά για μια «μεγάλη πυρκαγιά», ή για μια σημαντική περιβαλλοντική καταστροφή, αλλά για μια ανυπολόγιστη τραγωδία.
Ξανά για τη διαχείριση των απορριμμάτων
Η πυρκαγιά στο ΚΔΑΥ στον Ασπρόπυργο, έρχεται να υπενθυμίσει για άλλη μια φορά την παράνοια του συστήματος διαχείρισης απορριμμάτων στην Αττική, αλλά και ολόκληρη τη χώρα.
Το μοντέλο της συγκεντρωτικής διαχείρισης, σύμφωνα με το οποίο τεράστιες ποσότητες όλων των ειδών των αποβλήτων καταλήγουν σε μια περιοχή που σε βάθος χρόνου μετατρέπεται σε σεληνιακό τοπίο (με τα σποραδικά «ατυχήματα» που συνεπάγεται αυτή η πρακτική) δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Μόνος τρόπος ασφαλούς διαχείρισης των απορριμμάτων, είναι η διαλογή στην πηγή, κοντά στον τόπο παραγωγής τους, που επιτρέπει την αξιοποίηση του μεγαλύτερου μέρους τους (με ανακύκλωση, παραγωγή κομπόστ, κλπ). Η μέθοδος αυτή αφήνει μικρό υπόλειμμα, το οποίο μπορεί εύκολα να διαχειριστεί ένας δήμος, σε μικρές τοπικές μονάδες διαχωρισμού και τελικά σε ακόμη μικρότερους τοπικούς ΧΥΤΥ.
Δείτε αναλυτικά την πρόταση του Ξεκινήματος και της ΠΡΩΣΥΝΑΤ για τη διαχείριση των απορριμμάτων εδώ και εδώ
______________________
