Στη σκιά της δολοφονίας κομματικού στελέχους των σοσιαλιστών από την αυτονομιστική βασκική οργάνωση ΕΤΑ πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές στην Ισπανία για την ανάδειξη νέας κυβέρνησης. Όπως και στις προηγούμενες εκλογές το κόμμα των σοσιαλιστών του πρωθυπουργού Θαπατέρο κέρδισε την κούρσα με 43,6%, έναντι 40,1% από το Λαικό Κόμμα του Ραχόι εκμεταλλευόμενο την αυξημένη συμμετοχή στις εκλογές, κάποιες κοινωνικού χαρακτήρα προοδευτικές μεταρρυθμίσεις της απερχόμενης τετραετίας αλλά και την πρωτοβουλία για την αποχώρηση των Ισπανικών στρατευμάτων από το Ιράκ. Κάποια από τα μέτρα της κυβέρνησης Θαπατέρο, όπως η νομική κατοχύρωση του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων θεωρήθηκαν ριζοσπαστικά και ενόχλησαν τους συντηρητικούς και κυρίως την καθολική εκκλησία που κάλεσε για ψήφο στο Λαικό Κόμμα, επεμβαίνοντας απροκάλυπτα στον Ισπανικό πολιτικό βίο.
Τέτοιου είδους μικροδιαφορές μεταξύ των δύο κομμάτων έγειραν την πλάστιγγα υπέρ των σοσιαλιστών, σε μια συγκυρία όπου τα ευρωπαικά σοσιαλιστικά κόμματα περνούν κρίση και η μία ήττα διαδέχεται την άλλη. Αν κοιτάξουμε βέβαια τα προγράμματα των οικονομικών επιτελειών των δύο μεγάλων κομμάτων, δύσκολα θα βρούμε διαφορές. Πιο σωστά, βρίσκουμε τις ίδιες θέσεις διατυπωμένες με διαφορετικό τρόπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι δύο προωθούν τη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων την ώρα που οι τελευταίες συνεχίζουν να παρουσιάζουν κέρδη παρά την ύφεση της Ισπανικής οικονομίας! Είτε με τους “σοσιαλιστές” είτε με το Λαικό Κόμμα – αδελφό της δικής μας ΝΔ – οι ισπανοί εργαζόμενοι και η νεολαία δεν έχουν τίποτα καλύτερο να περιμένουν. Αργά ή γρήγορα, το ζήτημα της δημιουργίας μιας νέας αριστεράς θα ανοίξει και στην Ισπανία, βασισμένη στα πρόσφατες ανακατατάξεις στο χώρο της αριστεράς πανευρωπαίκά.
