Σχόλιο από το «Ξ»
Σχολιάζοντας την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, ο γόνος μιας από τις μεγαλύτερες επιχειρηματικές οικογένειες της χώρας, Π. Κόκκαλης αναφέρει:
«Σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία και βρίσκεται αντιμέτωπος με την κλιματική αλλαγή και την εξάντληση των φυσικών πόρων, την εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων και την ύπαρξη ακραίων ανισοτήτων, αποτελεί υποχρέωση όλων μας να αναλάβουμε δράση. Είναι, λοιπόν, ιδιαίτερη τιμή η συμμετοχή μου στο ευρωψηφοδέλτιο «ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ», ως εκπρόσωπος της πολιτικής κίνησης “ΚΟΣΜΟΣ”» (σημ: παρεμπιπτόντως, όσο και να ψάξαμε δεν βρήκαμε οτιδήποτε για αυτή την πολιτική κίνηση που φαίνεται ότι είναι «φάντασμα»)
Με βάση τα λεγόμενά του ο μεγαλοεπιχειρηματίας, αφήνει την τοπική αυτοδιοίκηση και στρέφεται στο ευρωκοινοβούλιο για να συμβάλει στην καταπολέμηση των ανισοτήτων και της κλιματικής αλλαγής. Πολλές ευαισθησίες λοιπόν, από το περιβάλλον μέχρι την κοινωνική αδικία, τι καλύτερο, θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς για την προεκλογική εκστρατεία μιας «προοδευτικής συμμαχίας»; Ας ρίξουμε μια πιο κοντινή ματιά.
Ενάντια στις ανισότητες;
Κατ’ αρχήν να πούμε ότι δεν πρόκειται για κάποιο μικρομεσαίο επιχειρηματία. Ο πατέρας του Πέτρου, Σωκράτης Κόκκαλης, είναι μέσα στους 500 πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, ενώ ο όμιλος εταιρειών Intracom έχει επιχειρηματική δραστηριότητα σε 100 χώρες. Ο όμιλος Intracom δραστηριοποιείται στην πληροφορική, στις κατασκευές, στα αμυντικά συστήματα, κτλ. Και φυσικά το όνομα του Κόκκαλη είναι γνωστό για τις αλλεπάλληλες συμβάσεις «εκσυγχρονισμού» με το ελληνικό δημόσιο την περίοδο του «πάρτυ».
Ο Π. Κόκκαλης λοιπόν, μας λέει ότι παλεύει ενάντια στις ανισότητες. Μήπως φροντίζει πάνω απ’ όλα το συμφέρον των εργαζομένων της επιχείρησής του; Πριν μερικά χρόνια, η Intracom προφασιζόμενη οικονομικές δυσκολίες, προχώρησε σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων και μειώσεις μισθών. Ήταν το -όχι και τόσο- μακρινό 2011, όταν η Intracom ήταν ακόμη τμήμα της «ασύδοτης εργοδοσίας» και ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμνημονιακός. Το παρακάτω απόσπασμα επερώτησης του τότε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Μιχάλη Κριτσωτάκη, είναι ενδεικτικό των πρακτικών της εταιρείας:
«Με πρόσχημα την οικονομική κρίση και τις δυσκολίες του ομίλου ο όμιλος Intracom, τον Φεβρουάριο του 2011, σύμφωνα με το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Intracom, απέλυσε το 3% των εργαζόμενων στον όμιλο, 100 περίπου άτομα και προχώρησε σε μειώσεις μισθών μέσω υπογραφής ατομικών συμβάσεων, στην οποία υπογραφή οι εργαζόμενοι εξαναγκάσθηκαν με την απειλή της απόλυσης.
Η Διοίκηση της Intracom δεν σταματά εδώ!
Για την κάμψη των αντιδράσεων των εργαζομένων που δεν αποδέχτηκαν την μείωση των αποδοχών τους, προχωρά σε ανοιχτά τρομοκρατικές μεθόδους στέλνοντας εξώδικα, όπου τελεσιγραφικά απειλεί πως όποιος δεν υπογράψει ατομική σύμβαση με μείωση μισθού θα απολυθεί».
Από τότε μέχρι σήμερα βέβαια, έχουν αλλάξει πολλά. Όχι βέβαια ότι η Intracom αποφάσισε να δώσει παχυλές αυξήσεις, άδειες και μπόνους στους εργαζομένους της. Απλά ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε ότι αυτές οι πρακτικές, δεν είναι πλέον ασύμβατες με το νέο, απολύτως μνημονιακό προφίλ του.
Όσο για τα «οικονομικά προβλήματα» του ομίλου, τελικά ευτυχώς ξεπεράστηκαν! Όπως μας ενημερώνει πρόσφατο δελτίο τύπου της εταιρείας:
«Η IDE (INTRACOM Defense Electronics) περιλαμβάνεται, για 2η συνεχή χρονιά, στην κατάσταση με τις 30 ταχύτερα αναπτυσσόμενες εταιρείες στην Ελλάδα που δημοσιεύει το περιοδικό FORTUNE στο ειδικό τεύχος με τις μεγαλύτερες ελληνικές εταιρείες … Οι 30 ταχύτερα αναπτυσσόμενες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, προέρχονται απ’ όλους τους κλάδους της ελληνικής οικονομίας (εξαιρουμένων τραπεζών και ασφαλιστικών) με κύκλο εργασιών μεγαλύτερο των 50 εκ. €».
Αναρωτιόμαστε αν μετά την ευτυχή αυτή κατάληξη, οι απολυμένοι εργαζόμενοι του ομίλου επέστρεψαν στις δουλειές τους, αν οι μειώσεις στους μισθούς αποκαταστάθηκαν, στα πλαίσια πάντα της καταπολέμησης των ανισοτήτων για τις οποίες παλεύει ο κύριος Κόκκαλης.
Σκουπίδια και ανεμογεννήτριες
Για τον Πέτρο Κόκκαλη, το θέμα της περιβαλλοντικής καταστροφής αποτελεί τη νούμερο ένα αναφορά, όταν εξηγεί τους λόγους της καθόδου του στις ευρωεκλογές. Δεν είναι λοιπόν περίεργο, που και στην επιχειρηματική του ζωή επιδεικνύει αντίστοιχες ευαισθησίες, επιλέγοντας τις επενδύσεις στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Πως όμως εννοεί ακριβώς τις «ανανεώσιμες» πηγές ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ;
Η ιστοσελίδα της Intracom, μας ενημερώνει ότι η θυγατρική της, Intrakat, που δραστηριοποιείται στην κατασκευαστικό τομέα:
«προσφέρει ένα ευρύ φάσμα ολοκληρωμένων λύσεων σχεδιασμού, εγκατάστασης και συντήρησης αιολικών πάρκων και φωτοβολταϊκών συστημάτων».
Πράγματι, η ηλιακή και η αιολική ενέργεια μπορούν να αποτελέσουν σε μεγάλο βαθμό την απάντηση στα ορυκτά καύσιμα και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Με την προϋπόθεση βέβαια, ότι οι ανεμογεννήτριες δε φυτεύονται στις βουνοκορφές που βολεύουν κάθε φορά τον «πράσινο επενδυτή» που θα αναλάβει να τις κατασκευάσει, εξαφανίζοντας δασικές εκτάσεις, ή άλλα σημαντικά οικοσυστήματα, όπως συμβαίνει κατά κανόνα.
Η «περιβαλλοντική ευαισθησία» όμως του Π. Κόκκαλη δε σταματάει εδώ. Αντιγράφουμε ξανά από την ιστοσελίδα της Intracom:
«Στρατηγικά προσανατολισμένη σε έργα πράσινης ανάπτυξης, διαχείρισης φυσικών πόρων και ενεργειακής αξιοποίησης στερεών αποβλήτων, η Intrakat δραστηριοποιείται στην κατασκευή, λειτουργία, διαχείριση και συντήρηση μονάδων θερμικής επεξεργασίας απορριμμάτων με ταυτόχρονη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ή εναλλακτικών καυσίμων».
Οι «μονάδες θερμικής επεξεργασίας απορριμμάτων με ταυτόχρονη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας», είναι μια εύηχη διατύπωση για να περιγραφεί η καύση σκουπιδιών, στην οποία ποντάρει η οικογενειακή επιχείρηση του υποψηφίου του ΣΥΡΙΖΑ. Μια πρακτική, την οποία όσο κι αν προσπαθούν να παρουσιάσουν σαν «ανανεώσιμη πηγή ενέργειας», στην πραγματικότητα αποτελεί έναν περιβαλλοντικό εφιάλτη. Καύση σκουπιδιών σημαίνει έκλυση στην ατμόσφαιρα εξαιρετικά επικίνδυνων ουσιών, όπως διοξίνες, φουράνια, κ.α., αλλά και την παραγωγή τεράστιων ποσοτήτων τοξικής τέφρας, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το περιβάλλον, αλλά και τη δημόσια υγεία των κατοίκων των περιοχών όπου θα δημιουργηθούν αυτές οι μονάδες. Προφανώς αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο θα συμβάλει στον αγώνα ενάντια στην κλιματική αλλαγή ο Π. Κόκκαλης. Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ πάντως, δεν υπάρχει πρόβλημα με αυτές τις μεθόδους, αφού η κυβέρνηση έχει ήδη δώσει άδεια στην τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ στο Βόλο να χρησιμοποιεί σκουπίδια ως «εναλλακτικά καύσιμα».
Δεν μας λέει επίσης ο κ. Κόκκαλης πως ταιριάζει η «περιβαλλοντική ευαισθησία» του με το γεγονός ότι έργα που συνδέονται με το περιβαλλοντικό έκτρωμα της κατασκευής του νέου γηπέδου της ΑΕΚ στο άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας τα έχει αναλάβει η εταιρεία του…
Μια ταιριαστή συνεργασία
Φυσικά η ΝΔ, της οποίας τα γραφεία στον Πειραιά πληρώνει ο μεγαλοεπιχειρηματίας Β. Μαρινάκης, έβγαλε ανακοίνωση που κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για διαφθορά… Ποια, η ΝΔ.
Ο Π. Κόκκαλης όμως ήταν μέχρι πρόσφατα δημοτικός σύμβουλος στην παράταξη του Μώραλη, που ελέγχεται από τον Β. Μαρινάκη. Και προκύπτει το ερώτημα: πως αυτός ο «προοδευτικός» επιχειρηματίας, που τοποθετεί τον εαυτό του στην «αριστερά» βρέθηκε εξ αρχής σε ένα δημοτικό σχήμα που ήταν ξεκάθαρο ότι είχε δεξιές και ακροδεξιές ρίζες; Μήπως του είχε «διαφύγει» ότι ο Μαρινάκης ήθελε μια δημοτική παράταξη για να επιβάλλει τα επιχειρηματικά συμφέροντα του; Αστεία πράγματα. Και ρωτάμε, μήπως η όψιμη κόντρα του Κόκκαλη με τον Μαρινάκη έχει να κάνει με σύγκρουση επιχειρηματικών συμφερόντων;
Το τελευταίο διάστημα και όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, οι μετακινήσεις βουλευτών και υποψηφίων από το ένα κόμμα στο άλλο, αποτελούν μια καθημερινότητα που μας υπενθυμίζει διαρκώς το βαθμό αποσύνθεσης στον οποίο βρίσκεται το πολιτικό σύστημα μετά την υποταγή το ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα έχει μαζέψει κάθε καρυδιάς καρύδι. Από τους «πατριώτες της καρέκλας» των ΑΝΕΛ, μέχρι την Παπακώστα της ΝΔ, από τα παραπαίδια του ΓΑΠ και του ΠΑΣΟΚ, μέχρι κάτι ξεχασμένα παλικάρια της ΔΗΜΑΡ που είχαν πάει στο Ποτάμι.
Το τελευταίο μεγάλο απόκτημα του ΣΥΡΙΖΑ όμως, ξεπερνάει όλα τα προηγούμενα, αφού μιλάμε για συμμαχία με έναν από τους κύριους εκπροσώπους του άλλοτε «ταξικού εχθρού». Ο αντιστασιακός παππούς και η «προοδευτική ιδεολογία» την οποία επικαλείται ο Π. Κόκκαλης δεν αρκούν για να ξεπλύνουν την εικόνα της πλήρους παράδοσης του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο στους δανειστές και την Ε.Ε. αλλά και στην εγχώρια ελίτ.
Και οι πιο καλόπιστοι υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να καταλάβουν ότι δεν έχουν γίνει οι επιχειρηματίες και οι πολιτικοί εκπρόσωποι του παλιού πολιτικού συστήματος αριστεροί μέσα σε λίγα χρόνια. Είναι η μετακίνηση του ΣΥΡΙΖΑ προς τα δεξιά και η αφομοίωση του στο σύστημα που προσελκύει όλους τους εκπροσώπους του «παλιού» να συνταχτούν σε αυτή την «ψευτο-προοδευτική» συμμαχία.
