Επιμέλεια άρθρου του συντρόφου Τζουλιάνο Μπρουνέτι, μέλους της «Διεθνούς Αντίστασης» (αδελφής οργάνωσης του «Ξ» στην Ιταλία)
Λίγες εβδομάδες πριν τις βουλευτικές εκλογές στην Ιταλία, η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται στη δίνη μιας βαθιάς οικονομικής κρίσης με σοβαρές κοινωνικές συνέπειες. Σε πολιτικό επίπεδο, η συμμαχία του κόμματος του Μπερλουσκόνι («Forza Italia») με την ρατσιστική και ξενοφοβική «Λίγκα του Βορρά» έχει επανέλθει στο προσκήνιο, το Δημοκρατικό Κόμμα (σημ: το βασικό κεντροαριστερό κόμμα) βρίσκεται σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις σε πολύ δύσκολη θέση ενώ το λαϊκίστικό «Κίνημα 5 Αστέρων» του Μπέπε Γκρίλλο κατέχει σταθερά την πρώτη θέση. Στο κοινωνικό επίπεδο, η υποχώρηση του εργατικού κινήματος συνεχίζεται με την –εκτός σπάνιων εξαιρέσεων- παθητικότητα των συνδικαλιστικών ηγεσιών να δίνει τον τόνο.
Κίνδυνοι
Σε αυτό το πλαίσιο ο πολιτικός διάλογος κυριαρχείται από δυο ζητήματα – την μετανάστευση και την ασφάλεια, στρέφοντας την συζήτηση προς τα δεξιά. Αυτή η κατάσταση μπορεί να γίνει κατανοητή ωστόσο μόνο αν τη δει κανείς υπό το πρίσμα της πολιτικής και οργανωτικής κρίσης του ιταλικού εργατικού κινήματος που παραμένει ένα από τα κεντρικά στοιχεία της κατάστασης.
H μετατόπιση του πολιτικού λόγου προς τα δεξιά οδηγεί στην πολιτική νομιμοποίηση νεοφασιστικών οργανώσεων όπως η Casa Pound και η Forza Nuova και στην αύξηση των φασιστικών επιθέσεων όπως έγινε πρόσφατα στην πόλη Μασεράτα με τον νεοφασίστα Λούκα Τράινι να επιτίθεται εναντίον Αφρικανών μεταναστών.
Ισχυρή αντιφασιστική συνείδηση
Από την άλλη, μια πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι το 74% των Ιταλών θεωρούν τον φασισμό πραγματικό κίνδυνο. Προφανώς σήμερα δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος για την επιστροφή του φασισμού στην εξουσία, αλλά αυτή η δημοσκόπηση είναι ενδεικτική της αντίληψης των απλών ανθρώπων σε σχέση με το φασισμό, της συνέχισης των ισχυρών αντιφασιστικών παραδόσεων μεταξύ μεγάλων στρωμάτων της εργατικής τάξης και μιας αναπόφευκτης πολιτικής πόλωσης που θα αναπτυχθεί στο μέλλον.
Πρωτοβουλίες για μια νέα Αριστερά
Σε αυτό το πλαίσιο, η πρωτοβουλία που πάρθηκε από το κοινωνικό κέντρο Je so’ Pazz στη Νάπολη για να ιδρυθεί η κίνηση «Potere al Popolo» («Η εξουσία στο λαό») είναι μια γενναία απόπειρα να ξαναχτιστεί, στη βάση ενός αντινεοφιλελεύθερου προγράμματος, μια πολιτική δύναμη που να εκπροσωπήσει τους εργαζόμενους και τη νεολαία και να σταλεί έτσι ένα μήνυμα ελπίδας και αντίστασης στους χιλιάδες ανθρώπους που νιώθουν ξένοι προς τα υπάρχοντα κόμματα. Για αυτό τον λόγο η «Διεθνής Αντίσταση» έχει αποφασίσει να συμμετάσχει σε αυτή την προσπάθεια προκειμένου να συμβάλει με τις δυνάμεις της στη γέννηση μιας νέας πολιτικής οργάνωσης ικανής να εκπροσωπήσει την εργατική τάξη.
Ορισμένες υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις όπως η «Κομμουνιστική Επανίδρυση» και το «Κομμουνιστικό Κόμμα της Ιταλίας» (PCDI) συμμετέχουν ενεργά σε αυτές τις διεργασίες. Αλλά υπάρχουν επίσης και χιλιάδες νέοι άνθρωποι που για πρώτη φορά δραστηριοποιούνται πολιτικά. Η «Διεθνής Αντίσταση» θα εργαστεί για την ανοικοδόμηση μιας πολιτικής εναλλακτικής για τους εργαζόμενους. Πιστεύουμε ότι το «Potere al Popolo» πρέπει να εξελιχθεί σε μια δύναμη που να μπορεί να κινητοποιήσει την πλειοψηφία της κοινωνίας σε μια αντικαπιταλιστική μάχη. Γνωρίζουμε ότι αυτό δεν θα είναι εύκολο και ίσως να μην είναι εφικτό. Ο λόγος: κάποιες από τις δυνάμεις που εμπλέκονται σε αυτή τη διαδικασία έχουν αυταπάτες ότι το σύστημα μπορεί να μεταρρυθμιστεί. Σε ορισμένες περιπτώσεις δε, είναι οι ίδιοι που φέρουν ευθύνη για πολιτικές επιλογές που έριξαν την ιταλική Αριστερά στην κατάπτωση στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή.
Όμως, όποια κι αν είναι η έκβαση των εκλογών της 4ης Μαρτίου, η «Διεθνής Αντίσταση» θα συνεχίσει να εργάζεται με αφοσίωση για το χτίσιμο από τα κάτω μιας νέας πολιτικής οργάνωσης που να φέρει ξανά την εργατική τάξη στο προσκήνιο των αγώνων, να συνδέσει τους αγώνες που λαμβάνουν χώρα σε ταξικό ή κοινωνικό επίπεδο με τον αγώνα για μια κοινωνία χωρίς ρατσισμό, φτώχεια και εκμετάλλευση. Για την «Διεθνή Αντίσταση» εξουσία στον λαό σημαίνει μια κοινωνία που λειτουργεί προς όφελος των συμφερόντων της πλειοψηφίας και όχι προς όφελος των κερδών των καπιταλιστών.
Το μεγάλο κεφάλαιο ανησυχεί
Την ίδια στιγμή το μεγάλο κεφάλαιο στην Ιταλία και διεθνώς ανησυχεί πολύ για τις εξελίξεις στη χώρα. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η πολιτική αστάθεια και η χαμηλή οικονομική ανάπτυξη θα μπορούσαν να ρίξουν τη χώρα σε μια νέα κρίση, και πάνω από όλα φοβούνται μια τραπεζική κρίση, η οποία θα είχε συνέπειες σε ευρωπαϊκό ή ακόμη και διεθνές επίπεδο.
Από τα πιθανά κυβερνητικά σχήματα που θα μπορούσαν να προκύψουν από τις επερχόμενες εκλογές (πχ μια δεξιά κυβέρνηση που να περιλαμβάνει τη Forza Italia, τη Λίγκα του Βορρά και τους «Ιταλούς Αδελφούς», ή μια κυβέρνηση συνασπισμού μεταξύ της Forza Italia και του Δημοκρατικού Κόμματος, ή μια κυβέρνηση συνεργασίας του Κινήματος 5 Αστέρων με τη Λίγκα του Βορρά ή μια τεχνοκρατική κυβέρνηση) κανένα δεν φαίνεται βιώσιμο.
Η συνέχιση της οικονομικής κρίσης, η κρίση ηγεσίας των παραδοσιακών καπιταλιστικών κομμάτων και η κατάρρευση της μεσαίας τάξης δημιουργούν αντικειμενικά τις συνθήκες για μια κοινωνική εξέγερση ενάντια στις ελίτ και το καπιταλιστικό σύστημα. Η κατεύθυνση, το πολιτικό περιεχόμενο και η μορφή που θα πάρει αυτή η εξέγερση εξαρτάται βέβαια σε τελευταία ανάλυση από την ύπαρξη ή την απουσία μιας μαζικής αντικαπιταλιστικής δύναμης με πραγματικές ρίζες στη κοινωνία.
