Συνέντευξη με τον Víctor Egío, μέλος του Socialismo Revolucionario, αδερφής οργάνωσης του Ξεκινήματος στην Ισπανία. Ο Βίκτορ είναι εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος στην Μούρθια. Τη συνέντευξη πήρε η Νατάσα Αργυράκη.
Βίκτορ, στις τελευταίες δημοσκοπήσεις το Podemos τοποθετείται σαν τρίτη ή τέταρτη δύναμη, από πρώτη που ήταν στις δημοσκοπήσεις πριν από μερικούς μήνες. Σε τι οφείλονται αυτές οι αλλαγές στην κοινή γνώμη;
Από τη μία η κατάρρευση του δικομματισμού του PP-PSOE δεν είναι κάτι που μπορεί να πραγματοποιηθεί από τη μία μέρα στην άλλη. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι οι πολιτικές αλλαγές στην Ισπανία είναι δύο ταχυτήτων. Ενώ τα νεολαιίστικα στρώματα συμμετείχαν ενεργά στις κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων και στο χτίσιμο νέων εναλλακτικών πολιτικών επιλογών, οι μεγαλύτερες ηλικίες βλέπουν όλες αυτές τις αλλαγές με ένα μείγμα φόβου και ανασφάλειας.
Η γενιά των πατεράδων και των παππούδων μας βίωσαν τη δικτατορία του Φράνκο και έζησαν τη μετάβαση στη δημοκρατία με μεγάλες προσδοκίες. Πολλοί από αυτούς θεωρούν, έτσι, το πλαίσιο της «αντιπροσωπευτικής» κοινοβουλευτικής δημοκρατίας κάτι σαν αυτοσκοπό.
Για εμάς, η συναίνεση που κρύβεται πίσω από αυτό το δημοκρατικό πλαίσιο (με τη μοναρχία, το δικομματισμό, την ασυλία των μεγάλων περιουσιών, τη λογική της ανάθεσης) προκάλεσε σε μεγάλο βαθμό την κρίση την οποία βιώνουμε και δείχνει με καθαρό τρόπο ότι το συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο πρέπει να ξεπεραστεί.
Από την άλλη πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι το κλειδί για την αρχική επιτυχία του Podemos βρίσκεται στην εικόνα και στην προώθηση των ηγετών του στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ). Έτσι ο αρχικός αναβρασμός και ενθουσιασμός έχει δώσει τη θέση του σε μια δεύτερη φάση προβληματισμού, ιδιαίτερα μετά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.
Πώς προέκυψε το κόμμα Πολίτες (Ciudadanos);
Οι «Πολίτες» εμφανίζονται στην πραγματικότητα το 2005 σαν ένα αντιπολιτευτικό κόμμα στον καταλανικό εθνικισμό· και προωθείται από τμήματα της άρχουσας τάξης τα οποία είναι αντίθετα με την αυτονομία/ανεξαρτησία της Καταλονίας.
Ωστόσο, το σύστημα το ανύψωσε και το μετέτρεψε σε πραγματικό αντίβαρο του ΡΡ (Partido Popular) μέσα από μία στρατηγική παρόμοια με αυτή του Podemos. Τηλεοπτικές εμφανίσεις, προώθηση στα Μέσα, μια μικτή γλώσσα με φρασεολογία μεταξύ αριστεράς και δεξιάς. Αυτό δείχνει ότι η λαϊκίστικη στρατηγική έχει τα όρια της, μιας και μπορεί να τεθεί τόσο στην υπηρεσία του λαού όσο στα συμφέροντα του IBEX 35 (χρηματιστήριο Ισπανίας).
Πώς επηρεάζει η παραίτηση του Monedero το Podemos;
Δεν πιστεύω πως επηρεάζει το Podemos. Ο Monedero έχει περισσότερο το προφίλ του διανοούμενου παρά του ανθρώπου του κομματικού μηχανισμού. Οι τοποθετήσεις του συνεχίζουν να είναι παρούσες στο Podemos, θα συνεχίσει να συμμετέχει στις εκδηλώσεις του κόμματος ασκώντας το ρόλο του ανεπίσημου εκπροσώπου της οργάνωσης.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα είναι μία σημαντική αλλαγή για όλη την Ευρώπη. Πώς ωφελεί αυτό το Podemos και μία πιθανή αριστερή κυβέρνηση στην Ισπανία;
Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας για εκείνους που πιστεύουν ότι η ελπίδα μπορεί να νικήσει το φόβο, τους εκβιασμούς της Τρόικα και μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπηρεσία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές στην Ελλάδα, το Podemos, ή τα ψηφοδέλτια «λαϊκής ενότητας» που το Podemos μπορεί να δημιουργήσει (ενόψει των επόμενων γενικών εκλογών, το Νοέμβρη του 2015) μπορούν επίσης να νικήσουν. Αλλά αυτό δεν είναι μία αυτόματη διαδικασία. Εδώ δεν υπάρχει κάποιο κόμμα της άκρας δεξιάς όπως η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα, που να αναπτύσσεται επίσης λόγω της δυσαρέσκειας του κόσμου, αλλά αντίθετα έχουμε μια πολύ δειλή πολιτική και συνδικαλιστική αριστερά. Το επίπεδο συνειδητοποίησης που αποκτήθηκε από τον ελληνικό λαό τα τελευταία χρόνια είναι σαφώς πιο αντικαπιταλιστικό από αυτό του ισπανικού λαού.
Πώς είναι η ζωή στην Ισπανία της κρίσης; Τι βήματα πρέπει να πραγματοποιηθούν για να γίνουν πραγματικές αλλαγές;
Η κατάσταση της Ισπανίας σε κρίση είναι σε μεγάλο βαθμό ίδια με αυτή των αδερφών μας Ελλήνων, έχουμε σκανδαλώδη ποσοστά ανεργίας, ιδίως μεταξύ των νέων, όσοι εργάζονται έχουν ταυτόχρονα δύο ή τρεις θέσεις επισφαλούς εργασίας για να καταφέρουν να βγάλουν τα προς το ζην, τα ποσοστά φτώχειας έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, κυρίως στο Νότο…
Σίγουρα το πρώτο βήμα που πρέπει να ληφθεί είναι μία ριζική αλλαγή στο πολιτικό τοπίο. Χρειαζόμαστε μία κυβέρνηση που να μπορεί να θέσει τα δικαιώματα των εργαζομένων πάνω από αυτά των τραπεζών, να διαγραφεί το χρέος, να εθνικοποιηθούν και να τεθούν υπό δημοκρατικό έλεγχο οι βασικοί τομείς της οικονομίας και να υπάρξουν οι συνθήκες έτσι ώστε να επιστρέψει από την σύγχρονη εξορία η νέα γενιά εργαζομένων. Αν αποτύχουμε στις επόμενες εκλογές, θα πρέπει να χτίσουμε αυτές τις δυνάμεις της «λαϊκής ενότητας» στη βάση της κοινωνίας και μέσα από τα κινήματα. Δεν μπορεί να υπάρξει ανακωχή.
