Επιμέλεια: Νατάσσα Αργυράκη
Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τις 15 – 20 Φλεβάρη, όταν στην πόλη της Βαλένθια στην Ισπανία, η αστυνομική βία στράφηκε ενάντια σε μαθητές. Η αφορμή ήταν η διαδήλωση και το σταμάτημα της κυκλοφορίας κεντρικού δρόμου από τους μαθητές ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τις άθλιες συνθήκες των σχολικών υποδομών, όπως την έλλειψη θέρμανσης, αλλά και της κατάστασης της δημόσιας παιδείας γενικότερα, ως αποτέλεσμα των περικοπών και της λιτότητας.
Στην πρώτη διαδήλωση στις 15 του μήνα η συμμετοχή των μαθητών ήταν μεγάλη και η αστυνομική βία ακόμη μεγαλύτερη. Φωτογραφίες και βίντεο με αστυνομικούς να κυνηγάνε τους μαθητές, αλλά και η σύλληψη (!) κάποιων από αυτούς εξαγριώνουν τον κόσμο.
Αυτό που ακολούθησε ήταν μια τεράστια κίνηση αλληλεγγύης με μαθητές και γονείς να πρωτοστατούν στις διαδηλώσεις, οι οποίες αυξάνονταν συνεχώς σε συχνότητα και μέγεθος, παρά την ενισχυμένη αστυνομική βία και παρουσία. Η κατάληψη του Πανεπιστημίου της Ιστορίας (Facultad de Historia) ανέμιξε στο κίνημα και τους φοιτητές.
Τα μέλη του Socialismo Revolucionario (αδερφή οργάνωση του Ξεκινήματος στην Ισπανία) συμμετείχαν ενεργά στις κινητοποιήσεις, προτάσσοντας την ανάγκη για συντονισμό των διαδηλώσεων με το εργατικό κίνημα και την ανάγκη προκήρυξης γενικής απεργίας.
Ν.Α.
Ακολουθεί η προκήρυξη της οργάνωσης Socialismo Revolucionario μετά τα γεγονότα στη Βαλένθια :
Το καπιταλιστικό σύστημα σε κρίση αποκαλύπτει πετώντας τη μάσκα του το καταπιεστικό πρόσωπό του. Πριν μια βδομάδα, οι μαθητές της Βαλένθια αποφάσισαν να διαδηλώσουν στο σχολείο Lluis Vives de Valencia, με αφορμή τα δρακόντεια μέτρα των περικοπών στη δημόσια παιδεία, που εφάρμοσε η κυβέρνηση του ΛΚ (Λαϊκό Κόμμα) τα οποία άφησαν τους μαθητές χωρίς θέρμανση!
Οι μαθητές αποφάσισαν να κόψουν την κυκλοφορία σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Ως απάντηση, η κυβέρνηση της Βαλένθια έστειλε τα σώματα «ασφαλείας» για να κάνουν αυτό που καλύτερα γνωρίζουν, να υπακούσουν δηλαδή στις εντολές και να σπάσουν τη διαδήλωση με ξυλοδαρμούς, χρησιμοποιώντας πρωτοφανή αστυνομική βία, που θυμίζει τη βία που χρησιμοποιήθηκε ενάντια στους διαδηλωτές για τη συνθήκη της Μπολόνια αρκετά χρόνια πριν.
Στις εικόνες που κυκλοφόρησαν στο ίντερνετ και τα μίντια μπορούμε να δούμε πώς οι δυνάμεις της αστυνομίας τραβούν ανθρώπους από τα μαλλιά, τους μεταφέρουν στα φορτηγά της αστυνομίας για να ανακριθούν και να συλληφθούν ή χτυπούν με τα γκλοπ τους παιδιά 14 ετών.
Μετά από μία δεύτερη συγκέντρωση η αστυνομία εισέβαλε στο σχολείο χρησιμοποιώντας δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες. Σαν συνέπεια 500 μαθητές αποφάσισαν να κλειστούν στο Πανεπιστήμιο της Ιστορίας, κάνοντας κατάληψη στο κτίριο και γράφοντας ένα μανιφέστο διαμαρτυρίας. Μετά από την απόφαση να μείνουν εκεί με τη συμμετοχή δασκάλων και γονιών, η αστυνομία προσπάθησε να λύσει την κατάληψη με χρήση βίας. Κατά τη διάρκεια όλης της μέρας και όλης της νύχτας σημειώθηκαν συγκρούσεις στους δρόμους της πόλης. Μετά από περαιτέρω καταστολή την επόμενη μέρα, ο αρχηγός της αστυνομίας της Βαλένθια, σε μία δημόσια συνέντευξη τύπου μαζί με τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης της Βαλένθια, δήλωσε για τους διαδηλωτές : «Είναι ο εχθρός!».
Καθώς η κρίση της ανεργίας, οι κοινωνικές περικοπές και οι αντεργατικές πολιτικές πάνε να μας χτυπήσουν, το καπιταλιστικό κράτος χρησιμοποιεί όλων των ειδών τις κατασταλτικές τακτικές για να τρομάξει κάθε μορφή κοινωνικής δράσης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τι υπερασπίζονται με τα γκλοπ τους. Αυτές οι αντικοινωνικές πολιτικές βήμα-βήμα καταστρέφουν το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων: κάνουν ευκολότερο για τους εργοδότες να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους, να μειώνουν τους μισθούς, να επιμηκύνουν την εργάσιμη μέρα και οι θέσεις εργασίας να γίνουν πιο επισφαλείς.
Όπως γνωρίζουμε, η τρέχουσα εργατική μεταρρύθμιση, καθιστά φθηνότερη και διευκολύνει την απόλυση των εργαζομένων, καθιστώντας πιο δύσκολη την ανεύρεση εργασίας. Εξάλλου, οι τελευταίες περικοπές στην εκπαίδευση και την υγεία επιδεινώνουν την ποιότητα των κοινωνικών υπηρεσιών, βήμα που εξυπηρετεί την ιδιωτικοποίησή τους. Αυτό οδηγεί αναπόφευκτα στην αύξηση των κοινωνικών διαμαρτυριών.
Αλλά παρόλα αυτά, η κεντρική κυβέρνηση και οι τοπικές διοικήσεις κάνουν χρήση κατασταλτικών μέσων για να επιβάλλουν αυτές τις πολιτικές. Θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι η δημοκρατία συνίσταται στην ψήφο κάθε 4 χρόνια για κάποιο βουλευτή από τα μεγάλα κόμματα, δίνοντάς τους την άδεια να περάσουν νόμους ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων. Με τον τρόπο αυτό προσπαθούν να νομιμοποιήσουν κάθε είδους αντικοινωνική πολιτική, που έχει ζητηθεί από το ΔΝΤ και τις τράπεζες και να νομιμοποιήσουν αυτές τις πολιτικές στην κοινωνία την ίδια στιγμή που καταστέλλουν εκείνους που αντιστέκονται.
Πρέπει να τους πούμε: «ως εδώ!». Είναι επιτακτική ανάγκη να βγούμε όλοι στους δρόμους και να διαμαρτυρηθούμε ενάντια στην κατασταλτική δράση των κυβερνώντων. Να διαμαρτυρηθούμε για τον βαθιά αντιδημοκρατικό χαρακτήρα των καπιταλιστικών θεσμών και να καταγγείλουμε το σύστημα αυτό γι’ αυτό που είναι στην πραγματικότητα: μια ολοκληρωτική δικτατορία των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων που αφαιμάζει την κοινωνία προς όφελος μιας χούφτας πλουσίων.
Η οργάνωση Socialismo Revolucionario (CWI στην Ισπανία) σε καλεί να μη μείνεις με σταυρωμένα τα χέρια και να παρακολουθείς από την καρέκλα σου, όταν επιτίθενται στα παιδιά σου, στους γείτονες σου, στους συντρόφους σου. Πρέπει να βγούμε στους δρόμους και να κινητοποιηθούμε! Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να οργανωθούν, με τα μέσα και τα εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους, από αγωνιστικά συνδικάτα, δίκτυα συνελεύσεων γειτονιάς, απεργιακές επιτροπές στους χώρους εργασίας, συλλόγους γειτονιάς, αντικαπιταλιστικά πολιτικά κόμματα και οργανώσεις, κοινωνικά κινήματα. Το να παραμείνεις στο σπίτι δεν αποτελεί επιλογή, όταν η άρχουσα τάξη θεωρεί ότι μπορεί να καταστέλλει βάναυσα τη νεολαία και το λαό!
Απαιτούμε:
- Να σταματήσει η αστυνομική καταστολή κατά της νεολαίας!
- Άμεση απελευθέρωση των μαθητών που συνελήφθησαν!
- Όχι στις περικοπές δημόσιων υπηρεσιών, όχι στη λιτότητα!
- Υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης!
- Όχι στη μείωση των δαπανών για τη δημόσια εκπαίδευση!
- Κάλεσμα γενικής απεργίας των μαθητών και φοιτητών στο σύνολο της Ισπανίας!
- Όχι στις απολύσεις καθηγητών! Κοινοί αγώνες των εργαζομένων, των μαθητών και των σπουδαστών!
