Τρεις παράλληλες εκλογικές αναμετρήσεις έλαβαν χώρα στις 23 Μάη στην Ιρλανδία: οι ευρωεκλογές, οι τοπικές εκλογές και οι επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές σε 2 περιφέρειες[1].
Ήταν οι πρώτες εκλογές σε εθνικό επίπεδο που έλαβαν χώρα από το 2011, όταν ανέλαβε την εξουσία ο κυβερνητικός συνασπισμός Εργατικού Κόμματος και Fine Gael (Φίνε Γκέιλ – FG). Και στις 3 αναμετρήσεις, η καταδίκη των κομμάτων που ακολούθησαν τις πολιτικές της λιτότητας και τις επιταγές της Τρόικα ήταν ηχηρή, με βασικό αποδέκτη αυτής της «καταδίκης» το κόμμα των Εργατικών, που κυριολεκτικά καταποντίστηκε.
Το FG έχασε πάνω από το 12% της δύναμης του σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του ’11 (όταν είχε πάρει 36%) ενώ οι Εργατικοί από το 19% κατρακύλησαν στο 7%! Το προηγούμενο κυβερνών κόμμα, Fianna Fail (Φιάνα Φολ – FF) το οποίο συνδέθηκε με την Τρόικα και την είσοδο της χώρας στα Μνημόνια παραμένει καθηλωμένο σε χαμηλά ποσοστά, παρότι είχε μια σχετική επανάκαμψη μετά το καταστροφικό αποτέλεσμα του ’11 (στις οποίες πήρε 17% από 41.5% που είχε πάρει στις βουλευτικές εκλογές του ’07).
Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος πήγε στις κάλπες με διάθεση να τιμωρήσει τα κόμματα που φέρουν την ευθύνη για την λιτότητα και να ενισχύσει τις φωνές που επιτίθενται στις πολιτικές λιτότητας. Το βασIκό κόμμα που βγήκε κερδισμένο απ αυτές τις εκλογές είναι το αριστερό εθνικιστικό κόμμα «Σιν Φέιν» που κατέλαβε την πρώτη θέση στο Δουβλίνο. Όμως σημαντικές επιτυχίες σημείωσε και το Σοσιαλιστικό Κόμμα – CWI, η αντίστοιχη οργάνωση του Ξεκινήματος στην Ιρλανδία.
Εκλογή της συντρόφισσας Ρουθ Κόπινγκερ στην ιρλανδική βουλή
Στις επαναληπτικές εκλογές στην περιφέρεια του Δυτικού Δουβλίνου, που προκλήθηκαν μετά από την παραίτηση του τοπικού βουλευτή του Εργατικού Κόμματος, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (CWI) πέτυχε μια εξαιρετικά σημαντική νίκη. Η συντρόφισσα Ρουθ Κόπινγκερ (Ruth Coppinger) αναδείχτηκε πρώτη με ποσοστό 23% των ψήφων (ψήφοι πρώτης επιλογής[2]) και εκλέχτηκε στο ιρλανδικό κοινοβούλιο, αποτελώντας έτσι τον δεύτερο βουλευτή του Σοσιαλιστικού Κόμματος (μαζί με τον Τζο Χίγγινς).
Η συντρόφισσα Ρουθ πήρε περίπου 12.000 ψήφους, αφήνοντας πίσω κατά 3.000 τον υποψήφιο του παραδοσιακού κόμματος της άρχουσας τάξης, FF, που ήρθε δεύτερος. Οι «Εργατικοί», στους οποίους ανήκε μέχρι τώρα η έδρα, κατατάχτηκαν έβδομοι και τελευταίοι.
Σύμφωνα με τα αστικά ΜΜΕ ήταν «μια εντυπωσιακή νίκη» από την «Κόκκινη Ρουθ».
14 δημοτικοί σύμβουλοι για τη «Συμμαχία Ενάντια στην Λιτότητα»
Στις τοπικές εκλογές, η «Συμμαχία Ενάντια στην Λιτότητα» στην οποία το Σοσιαλιστικό Κόμμα παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, εξέλεξε συνολικά 14 δημοτικούς συμβούλους, από τους οποίους οι 9 είναι μέλη του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Η «Συμμαχία» γεννήθηκε μέσα από το κίνημα άρνησης πληρωμής του οικιακού φόρου (σήμ: το ιρλανδικό «χαράτσι») και αποτελεί μια συμμαχία ανάμεσα στους συντρόφους του Σοσιαλιστικού Κόμματος και ανένταχτους αγωνιστές. Συνολικά η «Συμμαχία» είχε 40 υποψήφιους σε 6 πόλεις
Η μη επανεκλογή του Π. Μέρφι και οι ευθύνες του ΣΕΚ
Δυστυχώς, η μεγάλη μάχη που έδωσε το Σοσιαλιστικό Κόμμα για την επανεκλογή στο ευρωκοινοβούλιο του συντρόφου Πολ Μέρφι, δεν στέφθηκε με επιτυχία. Ο σύντροφος συγκέντρωσε έναν σημαντικό αριθμό ψήφων (29.953) και ποσοστό 8.5%, βρισκόμενος στην πέμπτη θέση, πάνω από τον υποψήφιο των Εργατικών, όμως αυτό δεν ήταν αρκετό για να πετύχει την εκλογή του καθώς το Δουβλίνο εκλέγει 3 ευρωβουλευτές.
Οι ευθύνες του ιρλανδικού SWP (αντίστοιχου του ελληνικού ΣΕΚ) που παρά τις εκκλήσεις τόσο των συντρόφων του Σοσιαλιστικού Κόμματος, όσο και άλλων Ιρλανδών ακτιβιστών να μην κατέβει στην συγκεκριμένη περιφέρεια, διασπώντας έτσι τις ψήφους της (ακόμα αρκετά αδύναμης στην χώρα) Αριστεράς, είναι πολύ μεγάλες.
Το ΣΕΚ αποφάσισε να κατεβάσει δικό του υποψήφιο κάτω από την ομπρέλα «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» (και όχι σαν πολιτικό κόμμα, SWP) στην ίδια εκλογική περιφέρεια μ’ αυτή του Πολ Μέρφι, διασπώντας έτσι την ψήφο της Αριστεράς. Η υποψήφια του «Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» και στέλεχος του SWP πήρε 23.875 ψήφους και 6.8% – πετυχαίνοντας αυτό που είχαμε προβλέψει από την αρχή: να διασπάσει τη ψήφο της Αριστεράς και να «χαρίσει» έτσι την έδρα στα κόμματα του κατεστημένου.
Η διάσπαση των δυνάμεων της Αριστεράς όχι μόνο αφαίρεσε την έδρα από τον Πολ Μέρφι αλλά είναι βέβαιο πως αφαίρεσε και τη δυνατότητα μιας γενικής δυναμικής της Αριστεράς, σπρώχνοντας σημαντικό κομμάτι του εκλογικού σώματος να ψηφίσει υπέρ του Σιν Φέιν,..
Η απάντηση που έδωσε η υποψήφια του ΣΕΚ, Μπριντ Σμιθ, όταν ρωτήθηκε σχετικά με τη στάση του κόμματός της ήταν: «Κανείς δεν ρωτάει το Φιάνα Φολ ή το Φίνε Γκέιλ γιατί κατεβαίνουν χωριστά και διασπούν την ψήφο τους»!!!
