Διασκευή άρθρου του Michael O’Brien,
«Σοσιαλιστικό Κόμμα», αδελφή οργάνωση του «Ξ» στην Ιρλανδία
Ο αγώνας των εργαζομένων των πολυκαταστημάτων Debenhams στην Ιρλανδία βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και αρκετούς μήνες και έχει μετατραπεί σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα για τη χώρα. Η πολυεθνική που ανακοίνωσε κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα ότι κλείνει έντεκα καταστήματα στην Ιρλανδία, απολύοντας 2.000 εργαζόμενους, αρνήθηκε να καταβάλει αποζημιώσεις και βρίσκεται αντιμέτωπη με τις κινητοποιήσεις τους από τον Απρίλη!
Οι εργαζόμενοι, αλλά κυρίως οι εργαζόμενες της εταιρείας που αποτελούν και την πλειοψηφία, βγήκαν στους δρόμους προσπαθώντας να κάνουν την υπόθεση γνωστή στο σύνολο της κοινωνίας. Πέρα όμως από ενημερωτικό χαρακτήρα, οι κινητοποιήσεις που διοργανώνουν έχουν στόχο να μην επιτραπεί να αφαιρεθούν από τα καταστήματα τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας προς πώληση προκειμένου να αποπληρωθούν τα χρέη της στους τραπεζίτες και τους προμηθευτές. Η κίνηση αυτή στοχεύει ώστε οι εργαζόμενοι να μπορέσουν να πάρουν τις αποζημιώσεις που δικαιούνται.
Οι εργαζόμενοι της Debenhams έχουν καταφέρει να κάνουν πολύ καλύτερη δουλειά από τα ιρλανδικά συνδικάτα, που αντί να παίξουν το ρόλο που τους αναλογεί στηρίζοντας και οργανώνοντας το κίνημα, στην ουσία έχουν αφήσει τους εργαζόμενους να παλεύουν μόνοι.
Το παρακάτω βίντεο είναι από κινητοποίηση εργαζομένων της Debenhams έξω από ένα κατάστημα της αλυσίδας, όπου βρέθηκε η πρώην βουλευτίνα του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ρουθ Κόπινγκερ (οι υπότιτλοι είναι στα αγγλικά).
Εργοδοτική κοροϊδία
Μόλις πριν από δύο μήνες, τον περασμένο Μάη, η πολυεθνική ισχυριζόταν ότι το χρέος της θυγατρικής της στην Ιρλανδία έφτανε συνολικά τα 19 εκατομμύρια ευρώ ενώ τα περιουσιακά της στοιχεία άξιζαν 25 εκατομμύρια.
Από τότε μέχρι σήμερα, το χρέος από 19 εκατομμύρια έφτασε τα… 225! Αυτό έγινε εφικτό με μια σειρά «μαγειρέματα», τα οποία περιλαμβάνουν τη μετατροπή της ιρλανδικής θυγατρικής σε «συν – εγγυήτρια» σε δάνεια που πήρε η μητρική, δηλαδή η βρετανική Debenhams (ανάμεσα στους δανειστές της οποίας είναι και η Τράπεζα της Ιρλανδίας).
Έτσι, τώρα ισχυρίζονται ότι οι 2.000 εργαζόμενοι πετιούνται στο δρόμο χωρίς αποζημίωση, προκειμένου η ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων της ιρλανδικής εταιρείας να συμβάλει στην αποπληρωμή των χρεών της βρετανικής. Όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι τα 122 καταστήματα της εταιρείας στη Βρετανία είναι κερδοφόρα και παρά το γεγονός ότι τα χρέη της μπορούν να αποπληρωθούν την επόμενη περίοδο από αυτά τα κέρδη.
Ο αγώνας συνεχίζεται!
Με βάση τα παραπάνω στοιχεία, οι απολυμένοι της Debenhams αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν τη μάχη. Αντίθετα, τις τελευταίες εβδομάδες έχουν εντείνει τις κινητοποιήσεις τους αποκαλύπτοντας τη σάπια φύση της λειτουργίας της αγοράς, όπου οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται σαν αναλώσιμοι από τις επιχειρήσεις, με την υποστήριξη των κυβερνήσεων και της Δικαιοσύνης.
Οι κινητοποιήσεις περιλαμβάνουν μπλοκαρίσματα της μεγάλης πλειοψηφίας των καταστημάτων και στόχος τους είναι να ασκηθεί η μεγαλύτερη δυνατή πίεση στους δανειστές της εταιρείας, αλλά και στην ίδια την Debenhams, τόσο τη θυγατρική, όσο και τη μητρική στη Βρετανία, αλλά και στην κυβέρνηση, προκειμένου να βρεθεί λύση που να λαμβάνει υπόψιν τα αιτήματα των εργαζομένων.
Το βασικό αίτημά τους είναι να πάρουν ως αποζημίωση τον μισθό ενός μήνα για κάθε χρόνο προϋπηρεσίας. Το συνολικό ποσό υπολογίζεται κοντά στα 13 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία μπορούν να βρεθούν εύκολα, καθώς μόνο μέσω ηλεκτρονικών πωλήσεων στην Ιρλανδία η εταιρεία βγάζει περίπου 30 εκατομμύρια.
Η Debenhams όμως δεν έχει σκοπό να αφήσει τους εργαζόμενους να κινητοποιούνται εναντίον της χωρίς απάντηση. Πρόσφατα ιδιωτική εταιρεία security βιντεοσκόπησε και φωτογράφισε κινητοποιήσεις έξω από καταστήματα της Debenhams, σε μια ξεκάθαρη προσπάθεια να εκφοβίσει τους εργαζόμενους. Είναι πολύ πιθανό η εταιρεία να χρησιμοποιήσει αυτό το υλικό προκειμένου να κινηθεί νομικά ενάντια στους εργαζόμενους.
Απάντηση από όλο το εργατικό κίνημα!
Ειδικά σε μια τέτοια περίπτωση, το σύνολο του εργατικού κινήματος πρέπει να απαντήσει στην επίθεση και να σταθεί αλληλέγγυο στους εργαζόμενους της Debenhams. Την ίδια στιγμή πρέπει να ενταθούν οι πιέσεις στα συνδικάτα, με αίτημα να προχωρήσουν στο κάλεσμα πανιρλανδικής μέρας δράσης αλληλεγγύης στους απολυμένους της Debenhams. Η πλειοψηφία της κοινωνίας υποστηρίζει τα δίκαια αιτήματα των απολυμένων και αυτό είναι κάτι που πρέπει να εκφραστεί και στο δρόμο, με έμπρακτες δράσεις αλληλεγγύης!
Πέρα από αυτά και προκειμένου να εξασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας και το βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας, απαιτούνται άμεσα μέτρα για τα οποία πρέπει να παλέψει το εργατικό κίνημα, η νεολαία, οι φτωχοί και οι καταπιεσμένοι. Απαιτείται να θεσπιστεί νομικά η προστασία από τις απολύσεις, αλλά και η τοποθέτηση των εργαζομένων σε άμεση προτεραιότητα αποζημίωσης, όταν μια επιχείρηση πτωχεύει και κλείνει. Προκειμένου να προστατευτούν πραγματικά οι θέσεις εργασίας στις μεγάλες επιχειρήσεις, απαιτείται η εθνικοποίηση και το πέρασμά τους στα χέρια των εργαζομένων και της κοινωνίας, υπό συνθήκες εργατικού και κοινωνικού ελέγχου και διαχείρισης.
