Του Νίκου Κοκκάλη
Την Πρωτοχρονιά, ένας από τους αστυνομικούς που υπηρετούν στο Τζακσονβιλ της Φλόριντα πυροβόλησε έναν δεκατετράχρονο μαύρο στο πόδι. Ο αστυνομικός δήλωσε ότι βρέθηκε στην περιοχή μετά από κλήση γυναίκας που είχε δει έναν απειλητικό ένοπλο να κυκλοφορεί στην περιοχή και βρήκε το νεαρό, ο οποίος αντί να «πετάξει το όπλο του», όπως τον διέταξε ο αστυνομικός, το «σήκωσε και τον σημάδεψε με αυτό». Έτσι, ο αστυνομικός αναγκάστηκε να τον πυροβολήσει στο πόδι. Μικρή λεπτομέρεια: το όπλο του μικρού ήταν ένα παιδικό παιχνίδι. Η υπόθεση θυμίζει πολύ την δολοφονία του δωδεκάχρονου Ταμίρ Ράις τον περασμένο χρόνο στο Κλήβελαντ. Τότε, ένας αστυνομικός πυροβόλησε θανάσιμα τον Ράις, ο οποίος έπαιζε σε πάρκο της πόλης με το ψεύτικο όπλο που του είχε δώσει ένας συνομήλικος του.
Την ίδια μέρα (πρωτοχρονιά) στην άλλη άκρη της χώρας, στο Όρεγκον, μια ομάδα ένοπλων λευκών ακροδεξιών κατέλαβε το κεντρικό κτίριο του Καταφύγιου Άγριας Ζωής «Malheur» (ένα ομοσπονδιακό κτίριο) απειλώντας να πυροβολήσουν οποιοδήποτε μέλος των δυνάμεων ασφαλείας τολμήσει να πλησιάσει. Δήλωσαν μάλιστα ότι θα μείνουν στο κτίριο «όσο χρειαστεί, για ημέρες, εβδομάδες, ή και περισσότερο». Η κατάληψη του χώρου ξεκίνησε μετά τη λήξη μιας πορείας διαμαρτυρίας για τη φυλάκιση των ιδιοκτητών ενός κοντινού ράντσου για εμπρησμούς που είχαν διαπράξει πριν από δύο χρόνια, με αποτέλεσμα να προκληθούν σημαντικές απώλειες στο πάρκο που αποτελεί καταφύγιο άγριων ζώων. Μάλιστα, το δικαστήριο έκρινε ότι κίνητρο των εμπρηστών ήταν να εξαφανίσουν ίχνη λαθραίου κυνηγιού.
Μέχρι την ώρα που γράφεται το άρθρο, η κατάληψη των λευκών «ακτιβιστών» συνεχίζεται, με στόχο να μετατραπεί το καταφύγιο σε «ελεύθερη ζώνη» όπου οι «ελεύθεροι πολίτες» (δηλαδή λευκοί ιδιοκτήτες των ράντσων της περιοχής) θα χρησιμοποιούν τη δημόσια γη όπως θέλουν, μακριά από την «τυρρανία της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης».
Σε όλη αυτή την ιστορία, προκαλεί εντύπωση το γεγονός οι αστυνομικές αρχές δείχνουν να εξαντλούν όλα τα περιθώρια διαπραγμάτευσης με τους ενόπλους, κάτι μάλιστα που δεν συμβαίνει για πρώτη φορά! Πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, μια άλλη ομάδα της οποίας ηγούνταν οι ίδιοι άνθρωποι (τα αδέρφια Μπάντι) κατέλαβε ένα μεγάλο κομμάτι γης που ανήκει στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση στη Νεβάδα. Η κατάληψη έληξε με την ειρηνική αποχώρηση των αρχών, και την ικανοποίηση πολλών από τα αιτήματα της ομάδας, μεταξύ των οποίων και η διαγραφή μέρους των χρεών της οικογένειας Μπάντι προς το Αμερικάνικο Δημόσιο (1,2 εκατομμύρια δολάρια, σε απλήρωτα ενοίκια της γης όπου βρίσκεται το ράντσο τους)![1]
Βέβαια, αν η πολιτιφυλακή των αδερφών Μπάντι αποτελείτο από φτωχούς μαύρους ή Ινδιάνους (το πάρκο βρίσκεται σε περιοχή που αποτελούσε την «επικράτεια» των Ινδιάνων Παγιούτ) η αντίδραση της αστυνομίας θα ήταν μια διαφορετική ιστορία, όπως έχει φανεί από τις αντιδράσεις της απέναντι σε διαδηλωτές του κινήματος «Black Lives Matter».
Η εικόνα των αστυνομικών που εξαντλούν τα όρια της ανοχής απέναντι σε λευκούς που είναι ντυμένοι με στολές παραλλαγής και οπλισμένοι ως τα δόντια, ενώ δε διστάζουν να ρίξουν στο ψαχνό αν ένας μαύρος ή λατίνος δείχνει να κρατάει κάτι που μοιάζει έστω και ελάχιστα με όπλο, δείχνει με ακρίβεια τα όρια της «αντικειμενικότητας» και «αμεροληψίας» των αμερικανικών Αρχών στην άσκηση των «καθηκόντων» τους.
