Μια εξαιρετικά σημαντική και μαχητική απεργία διαρκείας λαμβάνει χώρα τους τελευταίους μήνες στα εργοστάσια της εταιρείας παραγωγής δημητριακών Kellogg’s στις ΗΠΑ.
Ιστορική απεργία
Η απεργία, στην οποία συμμετέχουν 1.400 εργαζόμενοι, οργανωμένοι στο Διεθνές Συνδικάτο Εργαζομένων στην Αρτοποιία, Ζαχαροπλαστική, Καπνό και την Παραγωγή Σιτηρών (Bakery, Confectionery, Tobacco Workers and Grain Millers’ International Union – BCTGM) ξεκίνησε στις 5 Οκτωβρίου και αφορά την υπογραφή συλλογικής σύμβασης μεταξύ του συνδικάτου και της εργοδοσίας.
Πρόκειται για ιστορική εξέλιξη. Η απεργία έχει απλωθεί από την αρχή και στα 4 εργοστάσια της εταιρείας στην χώρα (στις Πολιτείες Μίσιγκαν, Νεμπράσκα, Τένεσι και Πενσυλβάνια). Στο εργοστάσιο της πόλης Μπατλ Κρικ του Μίσιγκαν, όπου βρίσκονται και τα κεντρικά της εταιρείας είχε να γίνει απεργία από το 1972, ενώ στο εργοστάσιο στη πόλη Λάνκαστερ της Πενσυλβάνια από το 1985.
Τα αιτήματα
Οι εργαζόμενοι παλεύουν για μια σειρά ζητήματα που αφορούν σε:
- αυξήσεις στους μισθούς
- στην πληρωμή των υπερωριών
- το συνταξιοδοτικό τους πρόγραμμα
- το αριθμό των ημερών άδειας μετ’ αποδοχών κ.α.
Το σημαντικότερο όμως αίτημα τους είναι να μπει τέρμα στον διαχωρισμό των εργαζομένων σε «παλιούς» και «νέους» (που η εταιρεία τους ονομάζει «μεταβατικούς»).
Το σχέδιο της Kellogg’s για εργαζομένους με λιγότερα δικαιώματα
Στη προηγούμενη συλλογική σύμβαση προβλεπόταν ότι μέχρι 30% των εργαζομένων θα μπορούσαν να ονομαστούν «μεταβατικοί» και πληρώνονταν αρκετά λιγότερο από τους υπόλοιπους ενώ απολάμβαναν και μικρότερες παροχές (υγείας, συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων κοκ).
Η εταιρεία ήθελε στη νέα συλλογική σύμβαση το όριο του 30% να καταργηθεί, σε μια προσπάθεια να «ανακυκλώσει» παλιούς με νέους εργαζόμενους, που πλέον θα μπορούσαν να είναι η πλειοψηφία μειώνοντας δραματικά τα μεροκάματα και το εργοδοτικό κόστος. Αυτά της τα σχέδια τα συνόδευσε με απειλές πως αν δεν γίνουν δεκτά όσα ζητάει θα μεταφέρει μέρος της παραγωγής στο Μεξικό.
Αυτή τη συμπεριφορά επιφύλασσε η εταιρεία στους εργαζόμενους της. Ένα χρόνο πριν ήταν «ήρωες» που κάναν συνεχείς υπερωρίες καθημερινά για να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση όπως δήλωσε στην εφημερίδα Guardian ο Τρέβορ Μπάιντελμαν, πρόεδρος του παραρτήματος του συνδικάτου στο Μπατλ Κρικ και τέταρτης γενιάς εργάτης στο εργοστάσιο της Kellogg’s στην πόλη:
«Δουλεύαμε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, επτά ημέρες την εβδομάδα, 16 ώρες την ημέρα. Τώρα, προφανώς, δεν είμαστε πλέον ήρωες. Πολύ γρήγορα μπορείς να γίνεις από ήρωας μηδενικό. Δεν έχουμε Σαββατοκύριακα, πραγματικά. Απλώς δουλεύουμε επτά ημέρες την εβδομάδα, μερικές φορές 100 έως 130 ημέρες στη σειρά. Για 28 ημέρες τα μηχανήματα λειτουργούν και στη συνέχεια ”ξεκουράζονται” τρεις ημέρες για καθαρισμό. Δεν μας φέρονται καν τόσο καλά όσο φέρονται στα μηχανήματα τους».
Δεν είναι οι πρώτες αντεργατικές επιθέσεις
Η προηγούμενη συλλογική σύμβαση μεταξύ συνδικάτου και εργοδοσίας έληξε τον Οκτώβρη, ενώ οι δυο πλευρές βρισκόντουσαν ήδη σε διαπραγματεύσεις για περισσότερο από ένα χρόνο.
Τα χρόνια που προηγήθηκαν η εργοδοσία είχε εξαπολύσει μαζικές απολύσεις (σχεδόν 200) εργαζομένων μελών του συνδικάτου, ενώ το 2013 και το 2014 είχε προχωρήσει σε διαδοχικά λοκ-αουτ (σ.σ. ανταπεργία, δηλαδή πήρε την πρωτοβουλία να κλείσει το εργοστάσιο για να εκβιάσει τους εργαζόμενους) στο εργοστάσιο της στην πόλη Μέμφις του Τένεσι.
Τον Σεπτέμβρη του 2021, έναν μήνα πριν ξεκινήσει η απεργία, είχε ανακοινώσει πως σχεδιάζει άλλες 212 απολύσεις στο κεντρικό εργοστάσιο του Μπατλ Κρικ, με την πλειοψηφία αυτών που σχεδιάζει να απολυθούν να είναι επίσης μέλη του συνδικάτου.
Στις 2 Δεκεμβρίου, η διοίκηση της Kellogg’s και η ηγεσία του συνδικάτου BCTGM ανακοίνωσαν μια προσωρινή συμφωνία για πενταετή σύμβαση, η οποία θα αύξανε τους μισθούς κατά 3% για τους μακροχρόνια εργαζόμενους και κατά μικρότερα ποσά για τους εργαζόμενους με μικρότερη προϋπηρεσία. Ωστόσο, η σύμβαση θα διατηρούσε επίσης το σύστημα μισθών δύο ταχυτήτων που ευνοούσε η διοίκηση της εταιρείας, η κατάργηση του οποίου ήταν ο πρωταρχικός στόχος του συνδικάτου.
Τα μέλη του συνδικάτου απέρριψαν με συντριπτική πλειοψηφία την προσωρινή συμφωνία σε ψηφοφορία στις 5 Δεκεμβρίου. Μετά την ψηφοφορία, στις 7 Δεκεμβρίου, η διοίκηση της Kellogg’s ανακοίνωσε ότι θα αντικαταστήσει και τους 1.400 απεργούς εργαζόμενους.
Τις επόμενες μέρες τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γέμισαν με μηνύματα αλληλεγγύης στους απεργούς με πιο χαρακτηριστική την προσπάθεια χιλιάδων χρηστών της πλατφόρμας Reddit να «πλημμυρίσουν» με ψεύτικες αιτήσεις για δουλειά το site της Kellogg’s για να μπλοκάρουν τη διαδικασία προσλήψεων.
Ήταν αυτή η ευνοϊκή διάθεση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας προς τους απεργούς που έσπρωξε ακόμη και τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν να πάρει δημόσια θέση ενάντια στα σχέδια της εταιρείας για απόλυση όλων των συνδικαλισμένων εργαζομένων.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές η απεργία συνεχίζεται. Οι εργαζόμενοι παλεύουν πλέον όχι μόνο για συλλογική σύμβαση εργασίας αλλά και ενάντια στην προσπάθεια της εργοδοσίας να τους απολύσει μαζικά.
Η αποφασιστικότητα και η επιμονή τους γράφει ιστορία. Ανεξάρτητα από την έκβαση της μάχης, το σίγουρο είναι ότι έχουμε μπει σε μια εποχή στις ΗΠΑ που οι εργοδότες δεν μπορούν πλέον να κοιμούνται το ίδιο ήσυχοι. Τα όσα λαμβάνουν χώρα στα εργοστάσια της Kellogg’s αποτελούν μουσική από το μέλλον.
