Τους τελευταίους μήνες διαφορετικοί κλάδοι στις ΗΠΑ βγαίνουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Από τις 2 Μαΐου, οι σεναριογράφοι του Χόλιγουντ έχουν αφήσει τις πένες τους και αρνούνται να δουλέψουν, διεκδικώντας καλύτερους μισθούς, ενώ στις 14 Ιούλη το συνδικάτο AFTRA, που είναι το μεγαλύτερο συνδικάτο ηθοποιών του Χόλιγουντ με 160.000 μέλη, κάλεσε σε απεργία διαρκείας, μετά από αποτυχημένες διαπραγματεύσεις με τους εργοδότες.
Η πρόεδρος του συνδικάτου Φραν Ντρέσερ, μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων με τα στούντιο, που αρνήθηκαν να δεχτούν τα αιτήματα των ηθοποιών, έβγαλε μια «πύρινη» ομιλία καταγγέλλοντας την εκμετάλλευση των ηθοποιών και τα υπερκέρδη των επιχειρηματιών του χώρου.
«Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι σημαντικό γιατί αυτό που συμβαίνει σε εμάς συμβαίνει σε όλους τους τομείς της εργασίας, όταν οι εργοδότες κάνουν τη Wall Street και την απληστία, προτεραιότητά τους και ξεχνούν τους βασικούς συντελεστές που κάνουν τη μηχανή να λειτουργεί»
Είπε η Ντρέσεν, κατακεραυνώνοντας στην πραγματικότητα το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και τον τρόπο που λειτουργεί και εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους. Σε άλλο σημείο, αναφέρθηκε στα στούντιο του Χόλιγουντ χαρακτηρίζοντάς τα «αηδιαστικά», αφού «λένε ότι χάνουν χρήματα δεξιά και αριστερά όταν δίνουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στους CEO».
Η απεργία των ηθοποιών (η μεγαλύτερη από το 1960), σε συνδυασμό με την απεργία των σεναριογράφων θα «παγώσει» τα γυρίσματα τόσο των τηλεοπτικών όσο και των κινηματογραφικών παραγωγών και θα έχει σημαντικές απώλειες για τις εταιρείες παραγωγής. Για αυτόν τον λόγο εξάλλου η Ένωση Κινηματογραφικών και Τηλεοπτικών Παραγωγών δήλωσε «βαθιά απογοήτευση που το SAG-AFTRA αποφάσισε να αποχωρήσει από τις διαπραγματεύσεις».
Για τους εργαζόμενους όμως στις ΗΠΑ αλλά και σε όλον τον κόσμο, γίνεται φανερό πως οι ανισότητες και η απληστία του καπιταλιστικού συστήματος βρίσκονται παντού και οι απεργιακές κινητοποιήσεις στον «λαμπερό κόσμο» του θεάματος, μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά για τη συνείδηση και τη μαχητικότητα και άλλων στρωμάτων.
Απεργίες στον επισιτισμό και τον τουρισμό
Την Κυριακή 2 Ιουλίου, εργαζόμενοι σε περισσότερα από 60 ξενοδοχεία στην περιοχή του Λος Άντζελες (Νότια Καλιφόρνια) ξεκίνησαν επαναλαμβανόμενες απεργίες διεκδικώντας υψηλότερες αμοιβές, υγειονομική περίθαλψη, προσλήψεις προσωπικού και καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Μάγειρες, φροντιστές δωματίων, λαντζέρηδες, σερβιτόροι, αχθοφόροι και υπάλληλοι ρεσεψιόν σε ξενοδοχεία, έκαναν πικετοφορία έξω από μεγάλα ξενοδοχεία στις πολιτείες Λος Άντζελες και Όραντζ, την ώρα που η καλοκαιρινή τουριστική περίοδος κορυφώνεται.
Η περιοχή του Λος Άντζελες ετοιμάζεται να φιλοξενήσει διαδοχικά δύο από τα μεγαλύτερα αθλητικά γεγονότα στον κόσμο, το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου το 2026 και τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες το 2028. Οι εργαζόμενοι απαιτούν βελτιώσεις στις συμβάσεις τους ενόψει μιας περιόδου που αναμένεται να είναι ιδιαίτερα κερδοφόρα για τους εργοδότες αλλά και εξαιρετικά εντατική εργασιακά για τον κλάδο.
Επιδοτήσεις στις επιχειρήσεις, μειώσεις μισθών και απολύσεις για τους εργαζόμενους
«Τα μέλη μας καταστράφηκαν πρώτα από την πανδημία και τώρα από την απληστία των αφεντικών. Η βιομηχανία πήρε πακέτα διάσωσης, ενώ εμείς πήραμε περικοπές.»
ανέφερε σε δήλωσή του ο Κουρτ Πέτερσεν (Kurt Petersen), πρόεδρος του συνδικάτου «Unite Here», Local (Παράρτημα) 11, που εκπροσωπεί πάνω από 32.000 εργαζόμενους σε ξενοδοχεία, εστιατόρια, αεροδρόμια κ.α., σε όλη τη Νότια Καλιφόρνια και την Αριζόνα.
Το συνδικάτο σημείωσε ότι παρότι ο ξενοδοχειακός κλάδος έλαβε δισεκατομμύρια δολάρια σε κρατικές επιδοτήσεις λόγω Covid, μέσω του προγράμματος προστασίας της μισθοδοσίας, εξακολουθεί να περικόπτει θέσεις εργασίας.
Όλα αυτά ενώ η πληρότητα των ξενοδοχείων στην περιοχή του Λος Άντζελες ανέκαμψε στα προ πανδημίας επίπεδα από τα τέλη του 2021 και ο τουρισμός στην περιοχή έχει σχεδόν ανακάμψει στα επίπεδα του 2019, το οποίο ήταν έτος ρεκόρ εσόδων για τον κλάδο.
Οι συμβάσεις εργασίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων έληξαν τα μεσάνυχτα της Παρασκευής 30/6 σε περισσότερα από 60 ξενοδοχεία, συμπεριλαμβανομένων των ιδιοκτησιών που ανήκουν σε μεγάλες αλυσίδες όπως η Marriott, η InterContinental και η Hilton.
Στις απεργιακές κινητοποιήσεις συμμετέχουν περίπου οι μισοί από τους 32.000 εργαζόμενους στον τομέα της φιλοξενίας που εκπροσωπεί το συνδικάτο Unite Here, Local 11, στη νότια Καλιφόρνια και την Αριζόνα.
Στο InterContinental, οι περικοπές προσωπικού κατά τη διάρκεια της πανδημίας είχαν ως αποτέλεσμα λιγότεροι εργαζόμενοι να κάνουν περισσότερη δουλειά.
«Πριν, είχαμε 800 άτομα. Τώρα έχουμε 500. Τώρα ουσιαστικά κάνουμε τη δουλειά δύο ή τριών ατόμων»
δήλωσε στους LA Times η Νταϊάνα Ρίος Σάντσεζ (Diana Rios Sanchez), προϊσταμένη και πρώην εργαζόμενη υπηρεσίας δωματίου στο InterContinental.
Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να μείνουν στην ίδια πόλη που δουλεύουν
«Αναγκάζομαι να ξοδεύω τον μισό μισθό μου για τις μετακινήσεις μου και να διακινδυνεύω τη ζωή μου σε επικίνδυνους δρόμους. Ψηφίζω ”ναι” στην απεργία επειδή οι συνάδελφοί μου και εγώ αξίζουμε έναν μισθό που να μας επιτρέπει να ζούμε κοντά στον τόπο εργασίας μας.»
δήλωσε η Μπρέντα Μεντόζα (Brenda Mendoza), εργαζόμενη στο ξενοδοχείο JW Marriot LA Live, η οποία μετακινείται καθημερινά δύο ώρες κάθε φορά από το σπίτι της στο Apple Valley της Καλιφόρνιας για να εργαστεί στο κέντρο του Λος Άντζελες.
Οι εργαζόμενοι πιέζουν για να σταματήσουν οι περικοπές προσωπικού και να δοθούν αυξήσεις στους μισθούς ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τον υψηλό πληθωρισμό και την εκτίναξη του κόστους των ενοικίων.
Τον περασμένο μήνα, τα μέλη του Unite Here, Local 11, ψήφισαν 96% υπέρ της απεργίας. Ζητούν άμεση αύξηση του ωρομισθίου των μελών κατά 5 δολάρια και, επιπροσθέτως, αύξηση κατά 3 δολάρια ανά ώρα ετησίως για το σύνολο της τριετούς σύμβασης εργασίας τους.
Επιπλέον, το συνδικάτο θέλει να δημιουργήσει ένα «ταμείο στέγασης του εργατικού δυναμικού» για να βοηθήσει τους εργαζόμενους να αντιμετωπίσουν την εκτίναξη του κόστους ζωής στην ευρύτερη περιοχή του Λος Άντζελες. Nα δημιουργήσει δηλαδή ένα ταμείο που θα συμβάλει στην κατασκευή προσιτών κατοικιών για τους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία. Το ταμείο σχεδιάζεται να χρηματοδοτηθεί μέσω μιας φορολογίας γύρω στο 7% του ποσού που πληρώνουν οι πελάτες των ξενοδοχείων αυτή τη στιγμή για ασύρματες υπηρεσίες και άλλες παροχές.
Οι εργαζόμενοι εκφράζουν την οργή τους για το γεγονός ότι μετακινούνται πολλές ώρες ώστε να εργαστούν επειδή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ζήσουν κοντά στη δουλειά τους δηλώνοντας: «Αξίζουμε Περισσότερα».
Οι συλλογικοί και ενωτικοί αγώνες μπορούν να είναι νικηφόροι
Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι πραγματοποίησαν τελευταία φορά μεγάλη απεργία το 2018, όταν σχεδόν 8.000 εργαζόμενοι της Marriott αποχώρησαν από την εργασία τους σε οκτώ πόλεις των ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων η Βοστώνη, το Σαν Φρανσίσκο, το Ντιτρόιτ και η Χονολουλού σε περισσότερα από 23 ξενοδοχεία.
Η απεργία είχε διαρκέσει σχεδόν δύο μήνες και οι εργαζόμενοι κατάφεραν να κερδίσουν αύξηση του μισθού τους κατά 4 δολάρια την ώρα, προστασία απέναντι στη σεξουαλική παρενόχληση και συνολική βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους, αποδεικνύοντας την ανάγκη συλλογικών εργατικών διεκδικήσεων με σχέδιο και διάρκεια για την καλυτέρευση της ζωή τους.
Σήμερα, τα ξενοδοχεία σε ολόκληρο τον κλάδο στις ΗΠΑ χρησιμοποίησαν την πανδημία Covid-19 για να μειώσουν τα επίπεδα προσωπικού και να αυξήσουν τις ώρες εργασίας.
Την ίδια στιγμή τα δισεκατομμύρια δολαρίων που έλαβαν οι μεγάλες επιχειρήσεις με την μορφή κρατικών επιδοτήσεων μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα ξεπληρωθούν ως συνήθως, από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστούν αυτές οι επιθέσεις είναι ο μαζικός, ενωτικός και ανυποχώρητος αγώνας που έχουν ξεκινήσει οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ με τη βοήθεια των εργατικών σωματείων τους – ένας αγώνας που χρειάζεται την υποστήριξη και από το υπόλοιπο εργατικό κίνημα.
Πολύ σημαντική είναι η στήριξη και άλλων σωματείων εργαζομένων. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως ήδη πριν να καλέσει σε απεργία, το SAG-AFTRA, είχε καλέσει σε κινητοποίηση αλληλεγγύης έξω από τα στούντιο Paramount στο Λος Άντζελες, μαζί με το συνδικάτο των συγγραφέων της Αμερικής διεκδικώντας και για τους ίδιους βελτίωση των όρων εργασίας τους και σχεδιάζοντας απεργιακές κινητοποιήσεις.
Σήμερα, που έχουν βγει σε απεργία και οι ηθοποιοί, ο κοινός αγώνας των διαφορετικών κλάδων μπορεί να δώσει ώθηση και να φέρει πιο κοντά τη νίκη για τους απεργούς.
