Του Τάκη Γιαννόπουλου
Φέτος το σκηνικό σχετικά με τις εκδηλώσεις για τα Ίμια θα είναι πολύ διαφορετικό. Η πλατεία Ρηγίλλης θα ανήκει στο αντιφασιστικό κίνημα, την Αριστερά και τις διεθνιστικές αντιπολεμικές ιδέες. Για πρώτη φορά οι Χρυσαυγίτες θα «γιορτάσουν» την επέτειο των Ιμίων μακριά από το κέντρο μπροστά από τα γραφεία τους στην Μεσογείων.
Το 3ο κόμμα της Βουλής, αυτοί που έχουν το σύνθημα «ερχόμαστε και η γη θα τρέμει», υποχώρησαν για να περιοριστούν στα γραφεία τους. Από το 1996 τα Ίμια ήταν για την Χρυσή Αυγή κάτι ανάλογο με αυτό που σηματοδοτεί η επέτειος του Πολυτεχνείου για το κίνημα και την αριστερά. Κάθε χρόνο επεδίωκαν μια ναζιστικού τύπου φιέστα, με πανελλαδική κινητοποίηση, συμμετοχή νεοναζιστών από άλλες χώρες, λαμπαδηφόρους, τυμπανιστές κοκ, ώστε να κάνουν επίδειξη δύναμης στο κέντρο της Αθήνας – που κατέληγε σε πογκρόμ σε βάρος μεταναστών.
Τα πρώτα χρόνια μαζευόντουσαν λίγες δεκάδες, μετά εκατοντάδες ενώ το 2013 είχαν μαζέψει πάνω από 5.000 κόσμο στην πιο μεγάλη τους πορεία. Το 2008 στην πλατεία Κολοκοτρώνη είχαν επιτεθεί μαζί με τα ΜΑΤ εναντίον της αντιφασιστικής συγκέντρωσης, με αποτέλεσμα να υπάρξουν 3 τραυματίες αντιφασίστες ο ένας εκ των οποίων από κτύπημα με μαχαίρι.
Πέρυσι είχαν ξεκινήσει εκστρατεία για τα Ίμια από τα μέσα Δεκέμβρη ενώ είχαν φέρει και Γερμανούς Νεοναζί στην Αθήνα. Η συγκέντρωσή τους στην Ρηγίλλης μεταφέρθηκε την τελευταία στιγμή στα γραφεία τους στην Μεσογείων εξαιτίας της κινητοποίησης του αντιφασιστικού κινήματος. Αυτό είχε συμβεί για πρώτη φορά.
Φέτος το αντιφασιστικό κίνημα πήγε ένα βήμα παραπέρα. Δεν περίμενε την εξαγγελία της συγκέντρωσης από την Χρυσή Αυγή. Καλέστηκε από τα μέσα Δεκέμβρη διεθνιστική αντιφασιστική συγκέντρωση πάνω στην πλατεία Ρηγίλλης από ένα πολύ ευρύ φάσμα πολιτικών-κοινωνικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων.
Και η Χρυσή Αυγή τι έκανε; Ανακοίνωσε συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της στην Μεσογείων εγκαταλείποντας το μνημείο των Ιμίων και την Πλατεία Ρηγίλλης.
Μια σημαντική νίκη
Πρόκειται για σοβαρή υποχώρηση και αντίστοιχα νίκη του αντιφασιστικού κινήματος. Είναι σίγουρο ότι θα εντείνει την κρίση που ήδη φαίνεται πως υπάρχει στις γραμμές της – μένει να δούμε το είδος και το μέγεθος. Ιδιαίτερα καθώς άλλες ναζιστικές ομάδες την κατακρίνουν δημόσια, όπως για παράδειγμα η ΛΕΠΕΝ του πρώην χρυσαυγίτη Χ. Ρήγα που καλεί σε συγκέντρωση για τα Ίμια στην πλατεία Κολοκοτρώνη την ίδια μέρα και ώρα που κάποτε καλούσε εκεί η Χρυσή Αυγή.
Καταλαβαίνουμε επίσης ότι η υποχώρηση της Χρυσής Αυγής έχει να κάνει με την εξελισσόμενη δίκη ενώ εμπεριέχει και το στοιχείο της προσαρμογής στα νέα δεδομένα που απαιτεί το κατεστημένο: μια «σοβαρή» Χρυσή Αυγή που να μπορεί να είναι κοινοβουλευτικός σύμμαχος ή και πολιτικός εταίρος όπως το πρότεινε δημόσια τελευταία ο Γ. Καρατζαφέρης.
Η εικόνα του Καστελόριζου και της αλά μπρατσέτα εμφάνισης στελεχών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους χρυσαυγίτες βουλευτές Κασιδιάρη-Παππά ήταν πολύ ενδεικτική για το πώς θα ήθελαν διάφοροι και πέραν του ακροδεξιού χώρου την Χρυσή Αυγή.
Σε κάθε περίπτωση ένα πράγμα είναι σίγουρο. Αν το αντιφασιστικό κίνημα αδρανούσε η Χρυσή Αυγή θα πήγαινε κανονικά στην Ρηγίλλης.
28 Γενάρη: Μια διεθνιστική αντιφασιστική συγκέντρωση
Το Σάββατο 28 Γενάρη η πλατεία Ρηγίλλης θα ανήκει στο αντιφασιστικό κίνημα και την Αριστερά. Θα υπάρχουν ομιλίες, θεατρικά δρώμενα, χορευτικά από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κουρδιστάν και συναυλία με τους δυναμικούς RadioSol.
Η συγκέντρωση θα κλείσει με πορεία προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία και τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στην Μεσογείων.
Θα στείλουμε το μήνυμα ότι δεν θέλουμε άλλα Ίμια. Δεν θέλουμε άλλους νεκρούς στην αέναη κούρσα των εξοπλισμών και των εθνικιστικών παροξυσμών.
Δεν θέλουμε να ζούμε διαρκώς με την απειλή ενός ελληνοτουρκικού πολέμου και με εξοπλισμούς που στερούν πολύτιμους πόρους από την κοινωνία. Μόνο οι κοινοί αγώνες των λαών σε Ελλάδα-Κύπρο και Τουρκία μπορούν να εμποδίσουν νέα πολεμικά επεισόδια και αιματοχυσίες.
Οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους αντίθετα έχουν κοινά ταξικά συμφέροντα. Αυτοί που έχουν να χωρίσουν είναι οι άρχουσες τάξεις στις χώρες μας και οι ιμπεριαλιστές πάτρωνες με τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα.
