Η μαζική και μαχητική πορεία 15.000 φοιτητών και σπουδαστών στις 17/1 στην Αθήνα είχε "άρωμα Ιούνη". Το ίδιο και οι αντίστοιχες διαδηλώσεις σε άλλες πόλεις (Θες/νίκη κλπ.). Οι καταλήψεις σχολών έχουν ήδη φτάσει τις 284.
Αψηφώντας την κινδυνολογία για την χαμένη εξεταστική, τους τραμπουκισμούς της ΔΑΠ, το θάψιμο από τα ΜΜΕ λόγω των επεισοδίων, την έλλειψη ουσιαστικού και ενιαίου συντονιστικού, το φοιτητικό κίνημα για μια ακόμη φορά έδειξε πως το ποτάμι που ξεκίνησε τον περασμένο Μάη ΔΕΝ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ.
Κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ φοβούνται το κίνημα. Γι αυτό τον περασμένο Οκτώβρη ανέβαλαν την συζήτηση του άρθρου 16 για το Γενάρη ποντάροντας στην κούραση, τις γιορτές και την εξεταστική. Από κοντά και τα ΜΜΕ που είτε συνειδητά θάβουν το κίνημα για να ασχολούνται επί μέρες με τους λουφαδόρους του στρατού ή με τη ρουκέτα στην πρεσβεία, είτε ασχολούνται μαζί του για να κρύψουν τα αιτήματα και τις πορείες ενός ολόκληρου κινήματος πίσω από τις φωτιές και τα "έργα" 100 γνωστών-αγνώστων.
Τώρα η κυβέρνηση θέλοντας να αξιοποιήσει το κλίμα που δημιουργήθηκε λόγω των επεισοδίων βάζει θέμα για το άσυλο και για επίσπευση της κατάθεσης του νέου νόμου πλαίσιο για τις σχολές.
Όμως εμείς ξέρουμε. Και η κοινωνία πρέπει να το μάθει για να είναι μαζί μας. Μπορούμε να νικήσουμε. Να σταματήσουμε την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την κατάθεση του νέου νόμου πλαίσιο που μετατρέπουν την παιδεία σε εμπόρευμα και τα πανεπιστήμια σε επιχείρηση.
Γιατί στο τέλος τέλος η παιδεία που οραματιζόμαστε έχει κριτήριο τις ανάγκες της κοινωνίας και των εργαζομένων και σαν στόχο ένα δημόσιο, δωρεάν αναβαθμισμένο πανεπιστήμιο για όλους. Ενώ κυβέρνηση, υπουργείο παιδείας, ΣΕΒ ονειρεύονται αυξημένα κέρδη για τους επιχειρηματίες, άβουλους και πειθαρχημένους φοιτητές-πελάτες και ουσιαστική κατάργηση της δυνατότητας να σπουδάζουν σε όσους δεν έχουν να πληρώσουν.
Κρίσιμες συνελεύσεις
Οι συνελεύσεις των επόμενων ημερών είναι οι πιο κρίσιμες. Σε αυτή θα αναμετρηθούν 2 στρατόπεδα: Από τη μια η ΔΑΠ που θα κινητοποιήσει λυτούς και δεμένους προσπαθώντας να εκμεταλλευθεί την επερχόμενη εξεταστική ώστε να σπάσουν οι καταλήψεις. Από την άλλη όσοι αγωνιζόμαστε για την αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και καταλαβαίνουμε ότι αυτό μπορεί να έρθει μόνο μέσα από τη συνέχιση του αγώνα μας. Το αποτέλεσμα των ΓΣ δεν θα κρίνει την πραγματοποίηση ή όχι της εξεταστικής αλλά το αν θα περάσει η ιδιωτικοποίηση της παιδείας ή όχι.
Εξεταστική ή δημόσια δωρεάν παιδεία;
Αυτό είναι το πραγματικό δίλημμα των ΓΣ. Ο προβληματισμός πολλών φοιτητών για το ενδεχόμενο να χαθεί η εξεταστική είναι απόλυτα κατανοητός ιδιαίτερα καθώς για πολλούς αυτή θα είναι η δεύτερη φορά που θα συμβεί μετά το περασμένο καλοκαίρι.
Όμως το ζήτημα που διακυβεύεται είναι πολύ πιο σημαντικό. Μια χαμένη εξεταστική μπορεί να αναπληρωθεί ανά πάσα στιγμή, ιδιαίτερα καθώς δεν έχει χαθεί το εξάμηνο, ενώ ήδη η ΠΟΣΔΕΠ που αποφάσισε 2 απεργίες (24-25/1 & 31/-2/2 και απεργία διαρκείας από 5/2), εισηγείται στις συγκλήτους των ΑΕΙ την μετάθεση της εξεταστικής του Φλεβάρη. Αντίθετα η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων θα υπονομεύσει άμεσα τις σχολές μας και τα πτυχία μας, καθώς θα περιοριστεί η κρατική χρηματοδότηση και θα υποβαθμιστούν ακόμα περισσότερο τα πτυχία μας από τα δεκάδες κολλέγια-ΚΕΣ-ΙΕΚ που θα μετονομαστούν σε πανεπιστήμια και θα βγάζουν σωρηδόν αποφοίτους με παρόμοια αντικείμενα.
Αν οι καταλήψεις σταματήσουν τώρα είναι πολύ δύσκολο να συνεχιστούν μετά την εξεταστική. Οι ημερομηνίες από σχολή σε σχολή είναι διαφορετικές ενώ πολλές σχολές τελειώνουν τέλη Φλεβάρη. Δηλ. οι διαδικασίες του κινήματος θα ξαναξεκινήσουν – στην καλύτερη περίπτωση- όταν η κυβέρνηση θα κάνει την πρώτη ψηφοφορία στη Βουλή (22-28 Φλεβάρη).
Η στάση της ΠΚΣ
Η ΠΚΣ θέλοντας να πάρει τη ρεβάνς για την απομόνωσή της από το κίνημα του Μάη -Ιούνη, αρχικά ήταν υπέρ των καταλήψεων και των ενωτικών πλαισίων αγώνα. Μετά όμως που το κίνημα ήταν στην πιο κρίσιμη φάση του πρότεινε "συνέχιση του αγώνα με άλλες μορφές" δηλ. ουσιαστικά σταμάτημα των κινητοποιήσεων. Γιατί αν ξεκινήσουν οι εξεταστικές και όλοι πέσουμε με τα μούτρα στο διάβασμα ποιος αγώνας θα συνεχιστεί και με ποιες άλλες μορφές;
Το καλοκαίρι χρειάστηκαν 2 μήνες καταλήψεων, 8 πορείες, απεργία διαρκείας των πανεπιστημιακών, στάσεις εργασίας από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΕΚ για να πετύχουμε την αναβολή κατάθεσης του νέου νόμου πλαίσιο. Οι δάσκαλοι έκαναν 6 βδομάδες απεργία διαρκείας και δεν κατάφεραν να κάμψουν την αδιαλλαξία της κυβέρνησης. Και τώρα το κίνημα θα ανατρέψει την αναθεώρηση για το άρθρο 16 σταματώντας τώρα και επιστρέφοντας το Μάρτη; Αυτή ουσιαστικά είναι πρόταση αγώνα για την τιμή των όπλων που διευκολύνει τα σχέδια κυβέρνησης και ΠΑΣΟΚ που από κοινού θα ψηφίσουν το ναι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Η ηγεσία της ΠΚΣ ποτέ δεν ήθελε την ενότητα του κινήματος. Το μόνο που την ενδιέφερε ήταν το καπέλωμα του αγώνα και τα μικροκομματικά οφέλη για τις επερχόμενες φοιτητικές και βουλευτικές εκλογές. Τον περασμένο Ιούνη όταν είδε ότι έχανε τις ΓΣ έκανε στροφή 180ο αποδεχόμενη τα κοινά πλαίσια με τις υπόλοιπες παρατάξεις που μέχρι τότε ήταν "συνοδοιπόροι της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ". Τώρα το Γενάρη προσπάθησε από την αρχή να εμφανίσει το κίνημα σαν δικό της παριστάνοντας στις σχολές την "ενωτική" και συμμετέχοντας σε κοινές φοιτητικές πορείες. Αποδείχτηκε ότι ήταν μια υποκριτική στάση που είχε ημερομηνία λήξης.
Στις 12/1 έκανε το δικό της χωριστό συντονιστικό στο Χημείο που μάζεψε μόνο τα μέλη της και στις 17/1 προσπάθησε με την κινητοποίηση του μηχανισμού της να ελέγξει και το πανελλαδικό συντονιστικό των κατειλημμένων σχολών στην Αθήνα.
Τελικά (;) η ΠΚΣ προφανώς κάτω από το βάρος της πίεσης του κινήματος και τη μαζικότητα της πορείας στις 17/1 άλλαξε ξανά τη γραμμή της και πρότεινε συνέχιση των καταλήψεων.
Τα ΕΑΑΚ και τα ανοικτά συντονιστικά
Το πανελλαδικό συντονιστικό στις 17/1 έδειξε με αποκαλυπτικό τρόπο το αδιέξοδο της πρότασης των ΕΑΑΚ για ανοικτά συντονιστικά όπου όποιος θέλει συμμετέχει.
Το συντονιστικό ξεκίνησε σε ένα κατάμεστο ΜΑΧ με μια χαώδη διαδικασία όπου το προεδρείο αποφάσιζε πόσοι και ποιοι από κάθε πόλη θα μιλήσουν. Ξαφνικά και ενώ η ώρα περνούσε και οι φοιτητές από τις άλλες πόλεις έπρεπε να φύγουν εμφανίστηκε μαζικά η ΠΚΣ με εμφανή σκοπό να βάλει άλλους 50 ομιλητές ώστε να τραβήξει η διαδικασία και να αντέξει να μείνει μέχρι τέλος για την ψηφοφορία αυτός που έχει τον καλύτερο μηχανισμό δηλ. η ΚΝΕ.
Τότε τα ΕΑΑΚ βλέποντας την κατάσταση βρήκαν μια ψεύτικη δικαιολογία περί συνεδρίασης της συγκλήτου του ΕΜΠ για το άσυλο και αποχώρησαν χωρίς ουσιαστικά το συντονιστικό να πάρει συγκεκριμένες αποφάσεις.
Η όλη κατάσταση απέδειξε στην πράξη ότι η θέση των ΕΑΑΚ για ανοικτά συντονιστικά, χωρίς εκλεγμένους αντιπροσώπους, διαδικασία, επεξεργασμένες προτάσεις και ψηφοφορίες οδηγεί σε ένα χάος που δίνει τη δυνατότητα σε όποιον έχει μηχανισμό -και στην προκειμένη η ΚΝΕ- να διαλύσει ή να καπελώσει τη διαδικασία.
Η πρότασή μας για τα συντονιστικά
Το κίνημα χρειάζεται επειγόντως ένα ενιαίο πανελλαδικό συντονιστικό κατειλημμένων σχολών. Που θα στηρίζεται σε συντονιστικά ανά σχολή και πόλη, θα έχει τακτικές συνεδριάσεις, ομάδες δουλειάς (π.χ καθημερινή ενημέρωση των σχολών, έκδοση εντύπου, οικονομικά, εκδηλώσεις, ΜΜΕ κτλ.). Σε αυτά πρέπει να συμμετέχουν αντιπρόσωποι εκλεγμένοι μέσα από τις ΓΣ των συλλόγων οι οποίες θα τους ελέγχουν και θα μπορούν να τους αλλάζουν αν κρίνουν ότι δεν τους εκπροσώπησαν σωστά. Για την ενότητα του κινήματος πρέπει να γίνεται προσπάθεια οι αντιπρόσωποι να εκφράζουν όλο το φάσμα -και όχι μόνο μία- των παρατάξεων και των ανένταχτων φοιτητών που ψηφίζουν υπέρ των αγωνιστικών αποφάσεων. Τα συντονιστικά να είναι ανοικτά σε όποιον θέλει να τα παρακολουθήσει αλλά δικαίωμα τοποθέτησης και ψήφου να έχουν μόνο οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι ώστε να μπορεί να καταλήξει η διαδικασία και να προχωρήσει το κίνημα.
Τέλος με πρωτοβουλία του πανελλαδικού συντονιστικού των φοιτητών-σπουδαστών να δημιουργηθούν κοινές επιτροπές ανά πόλη και πανελλαδικά με τις ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων (ΠΟΣΔΕΠ – ΟΣΕΠ ΤΕΙ – ΟΛΜΕ – ΔΟΕ) και τους μαθητές ώστε να πάρει πραγματικό πανεκπαιδευτικό χαρακτήρα ο αγώνας.
Τα μπάχαλα και η περιφρούρηση του ασύλου
Στην πορεία στις 17/1 τα μπάχαλα και οι μολότοφ το μόνο που κατάφεραν ήταν να δώσουν τροφή στην κυβέρνηση και στους πιο αντιδραστικούς εκπροσώπους των ΜΜΕ για να συκοφαντήσουν το κίνημα, να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη και να ξαναβάλουν εμφατικά το θέμα της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου.
Και βέβαια με τίποτα δεν βοήθησαν το σκοπό που υποτίθεται ότι έγιναν που ήταν η απελευθέρωση των απεργών πείνας που βρίσκονται στη φυλακή για τα επεισόδια στην πορεία της 6ης Μάη του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο τμήμα του αναρχικού χώρου που έχει τα μπάχαλα σαν μοναδική "πολιτική" πρόταση δεν προκαλεί ποτέ επεισόδια στις πορείες του αναρχικού χώρου παρά μόνο στις πορείες του μαζικού κινήματος.
Αν το κίνημα της παιδείας δεν καταφέρει να πείσει την κοινωνία για την δυνατότητά του να περιφρουρεί τους αγώνες του και το άσυλο είναι θέμα χρόνου η κατάλυση του ασύλου και η είσοδος των ΜΑΤ στις σχολές όπως είχε γίνει το Νοέμβρη του 1995 στο Πολυτεχνείο. Και όλοι ξέρουμε ότι η αστυνομία δεν θα μπει στις σχολές για να διώξει τους γνωστούς-αγνώστους που έτσι κι αλλιώς εξυπηρετούν τα σχέδια της εκάστοτε κυβέρνησης, αλλά για να καταστείλει και να τρομοκρατήσει τους φοιτητές και καθηγητές που αγωνίζονται ενάντια στις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές των κυβερνήσεων.
Γι αυτό το λόγο χρειάζεται:
1. Η οργανωμένη και κοινή περιφρούρηση όλων των πορειών από όλους τους οργανωμένους φορείς. Αντί ΠΚΣ και ΕΑΑΚ να παίζουν ξύλο για το πανό του Φυσικού όπως έγινε στις 17/1 να κάνουν από κοινού περιφρούρηση των πορειών τόσο απέναντι στα ΜΑΤ όσο και στα μπάχαλα.
2. Το σταμάτημα της παρωδίας "σπασίματος των κόκκινων ζωνών" που επιχειρείται τακτικά στις πορείες με το πέσιμο 50 διαδηλωτών πάνω στα ΜΑΤ για 5 δευτερόλεπτα και αμέσως μετά το ψέκασμα με χημικά και η υποχώρηση. Αυτές οι πρακτικές – εκτός του ότι δεν έχουν αποφασιστεί από καμία Γ.Σ.- βάζουν σε κίνδυνο τις πορείες και απομαζικοποιούν το κίνημα.
3. Η δημιουργία επιτροπών περιφρούρησης των πανεπιστημιακών χώρων σε συνεργασία με τα συνδικάτα – ειδικά τις μέρες των πορειών και κυρίως στις σχολές του κέντρου (ΕΜΠ, ΑΣΟΕΕ, Νομική κτλ.)
Προτάσεις δράσης
– Συνέχιση των καταλήψεων με τακτικές ΓΣ, εκδηλώσεις ενημέρωσης, τοπικές κινητοποιήσεις. Οσες σχολές δεν μπορούν να μπουν σε κατάληψη τουλάχιστον να αποφασίσουν συμμετοχή στις βδομαδιάτικες πορείες.
– Πορείες κάθε βδομάδα κατά το πρότυπο των κινητοποιήσεων του Μάη-Ιούνη με κάλεσμα στις ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών, τα ΕΚ και εργατικά σωματεία για συμμετοχή.
– Κινητοποίηση 3 Φλεβάρη στο Βόλο όπου θα γίνεται η σύνοδος των πρυτάνεων.
– Πανελλαδική μέρα δράσης με κάθοδο στην Αθήνα, που να οργανωθεί από τώρα(έκδοση υλικού, κλείσιμο λεωφορείων) την Πέμπτη 15 Φλεβάρη όπου θα γίνει ολομέλεια της Βουλής με παρουσία των πολιτικών αρχηγών για όλα τα υπό αναθεώρηση άρθρα του συντάγματος. Για την συγκεκριμένη μέρα να καλέσουμε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να κηρύξουν 24ωρη γενική απεργία για την παιδεία.
– Καθημερινές πορείες στη Βουλή τις μέρες των ψηφοφοριών για την αναθεώρηση (22-28 Φλεβάρη).
ΜΑΤΣΕΤΑ ΑΕΙ-ΤΕΙ
