Δεν πέρασαν παρά μόνο λίγες ώρες αφότου 50 νομπελίστες επιστήμονες (το 25% των εν ζωή κατόχων Νόμπελ στη χημεία, τη φυσική, την οικονομία, την ιατρική και φυσιολογία) προειδοποίησαν ότι η ζωή στον πλανήτη απειλείται με αφανισμό για μια σειρά λόγους, ανάμεσα τους και η συσσώρευση πυρηνικών όπλων στον πλανήτη (δείτε: enikos.gr, 02/09/2017)… Και ήρθε η 6η πυρηνική δοκιμή της Βόρειας Κορέας που προκάλεσε σεισμό 6,3 ρίχτερ και η οποία είναι με διαφορά η ισχυρότερη από οποιαδήποτε προηγούμενη πυρηνική δοκιμή της – πράγμα που φυσικά προκάλεσε πανικό σε διεθνές επίπεδο.
Η ισχύς της τελευταίας πυρηνικής δοκιμής αποτελούσε επαρκή ένδειξη ότι η Β. Κορέα έχει καταφέρει να κατασκευάσει υδρογονοβόμβα, το πιο ισχυρό όπλο που υπάρχει στον πλανήτη, πολύ ισχυρότερο από την ατομική βόμβα. Μερικές μέρες νωρίτερα η Β. Κορέα είχε εκτοξεύσει πύραυλο που πέρασε πάνω από την Ιαπωνία. Οι Δυτικοί ειδικοί εκτιμούν ότι η Β. Κορέα έχει στην κατοχή της διηπειρωτικούς πυραύλους ικανούς να καλύψουν απόσταση 10.000 χιλιόμετρων – δηλαδή μπορούν να απειλήσουν τα εδάφη των ίδιων των ΗΠΑ.
Είναι, έτσι, γεγονός: Η «τρέλα» που κυριαρχεί στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα μπορεί πραγματικά να καταστρέψει τον πλανήτη. Η βόμβα υδρογόνου μπορεί να πυροδοτηθεί αρκετά χιλιόμετρα πάνω από το έδαφος και να σκοτώσει κάθε ζωή σε μια ακτίνα πολλών δεκάδων ή και εκατοντάδων χιλιομέτρων, ανάλογα με την ισχύ της. Αυτή η καταστροφική δύναμη συνδυάζεται με το γεγονός ότι τέτοια υπερόπλα είναι στα χέρια ατόμων όπως ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Κιμ Γιονγκ Ουν.
Από τη μια ο Ντόναλντ Τραμπ
Όταν ρωτήθηκε ο Τραμπ αν υπάρχει περίπτωση χρήσης στρατιωτικής βίας ενάντια στη Β. Κορέα, επειδή αυτή κατέχει πυρηνικά, η απάντηση ήταν αντάξια του επιπέδου του Τραμπ: «αυτό θα το δούμε»… Ενώ σε ένα από τα tweet του ο Τραμπ έγραψε:
«Η Νότια Κορέα ανακαλύπτει, όπως τους είπα, ότι η συζήτηση για κατευνασμό με τη Βόρεια Κορέα δεν θα λειτουργήσει, καταλαβαίνουν μόνο ένα πράγμα».
(euro2day.gr, 04/09/2017)
Ποιο ακριβώς είναι «το μόνο πράγμα» που καταλαβαίνει η Β. Κορέα, ο πλανητάρχης δεν μας το αποκάλυψε. Αποκάλυψε όμως ότι η Νότια Κορέα δεν συμφωνεί με τους «παληκαρισμούς» απέναντι στη Β. Κορέα – κι ο λόγος βέβαια είναι γιατί τυγχάνει να είναι δίπλα της.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το τελευταίο πράγμα για το οποίο είναι ικανός ο Τραμπ είναι να χειριστεί μια κρίση όπως αυτή που υπάρχει με τη Β. Κορέα. Οι ΗΠΑ απέδειξαν ότι στην πιο ισχυρή χώρα του πλανήτη μπορεί να εκλεγεί ένας ρατσιστής, σεξιστής, άσχετος και ασυνάρτητος στο κορυφαίο αξίωμα της χώρας. Κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για το μέλλον του πλανήτη.
Από την άλλη ο Κιμ Γιονγκ Ουν
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν από την άλλη, ακόμα και αν δεν είναι τόσο παρανοϊκός όσο τον παρουσιάζουν τα Δυτικά ΜΜΕ, είναι σίγουρα ένας εντελώς ανεξέλεγκτος και επομένως πραγματικά επικίνδυνος δικτάτορας ο οποίος αντιμετωπίζει τη χώρα σαν ιδιοκτησία του. Ο προηγούμενος «ηγέτης» της χώρας ήταν… ο πατέρας του και πριν από αυτόν… ο παππούς του! Μιλάμε επομένως για δυναστεία, στο όνομα μάλιστα του «Κομμουνισμού» – πράγμα βέβαια τραγικό, που εκτός από το να γελοιοποιεί τη λέξη «κομμουνισμός» την κάνει και αποκρουστική, προσφέροντας όπλα στους εκπροσώπους του κεφαλαίου ανά το παγκόσμιο. Ο λαός της Β. Κορέας «λατρεύει» (υποτίθεται) τον ηγέτη του σαν Θεό, στην πεπατημένη του Στάλιν και του Μάο, πράγματα που κάποιοι στην Αριστερά δεν ντρέπονται και συνεχίζουν να υποστηρίζουν…
Η χώρα που «λατρεύει» τον Κιμ Γιονγκ Ουν έχει πληθυσμό γύρω στα 25 εκατομμύρια, αλλά το ΑΕΠ της είναι μόνο 40 δισ. $ – πρόκειται δηλαδή για μια πάμπτωχη χώρα στην οποία το κατά κεφαλήν εισόδημα των ανθρώπων της είναι χονδρικά στο 1/10 του αντίστοιχου στην Ελλάδα! Όμως έχει πυρηνικές κεφαλές που μπορεί να πλήξουν στόχους στην «απέναντι» πλευρά του πλανήτη!
Ευθεία αμφισβήτηση της κυριαρχίας των ισχυρών
Είναι λογικό στις γραμμές των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων να επικρατεί εξαιρετική ανησυχία και οργή. Γιατί η απόκτηση τέτοιων υπερόπλων από τη Β. Κορέα αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση της κυριαρχίας τους στον πλανήτη. Αποδεικνύει πως δεν έχουν τελικά τρόπο να εμποδίσουν την απόκτηση τέτοιων όπλων από κράτη που τους εχθρεύονται. Αν σήμερα ο Κιμ Γιονγκ Ουν έχει την βόμβα υδρογόνου, τι θα εμποδίσει άλλους να την αποκτήσουν αύριο; Τι θα εμποδίσει τη Β. Κορέα να πουλήσει την τεχνολογία που κατέχει, τους πυραύλους και την βόμβα υδρογόνου της, σε άλλες χώρες που σίγουρα τη θέλουν; Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της διέλυσαν κυριολεκτικά τη Μέση Ανατολή στο όνομα του να καταστρέψουν το πυρηνικό οπλοστάσιο του Σαντάμ Χουσσεΐν στο Ιράκ, το οποίο αποδείχτηκε ανύπαρκτο – αυτό κάνει τη γελοιοποίησή τους από τη Β. Κορέα ακόμα μεγαλύτερη. Τι διασφαλίζει ότι αύριο η βόμβα δεν θα είναι στα χέρια φανατικών Ισλαμιστών;
Είναι κατανοητό λοιπόν το γιατί όλοι οι Δυτικοί ηγέτες χρησιμοποιούν σκληρές εκφράσεις ενάντια στη Β. Κορέα και ζητούν να παρθούν εξαιρετικά αυστηρά μέτρα εναντίον της. Τα διεθνή μίντια προσπαθούν να δημιουργήσουν μια κατάσταση γενικευμένου πανικού με τίτλους που δημιουργούν την εντύπωση πως επίκειται ο τρίτος παγκόσμιος πυρηνικός πόλεμος.
Αν προσέξει κανείς όμως τα λόγια τους, ακόμη και του «πολύ» Ντόναλντ Τραμπ, ο πόλεμος δεν είναι στα σχέδια τους. Δοκίμασαν εξάλλου τον πόλεμο για να βάλουν σε «τάξη» τη Μ. Ανατολή, το Αφγανιστάν και το Ιράκ και το αποτέλεσμα ήταν ο όλεθρος. Η περίπτωση της Β. Κορέας είναι τέτοια που, ακριβώς επειδή κατέχει πυρηνικά όπλα, για να προχωρήσουν σε πολεμικές επιχειρήσεις οι Δυτικοί θα πρέπει να «τρελαθούν» εντελώς.
Μπορεί κανείς να αποκλείσει εντελώς, όχι άμεσα αλλά σε μια επόμενη φάση, το ενδεχόμενο περιορισμένων, υποτίθεται, επιλεγμένων στρατιωτικών πληγμάτων, δια αέρος και από μακριά (πράγμα που διαφέρει από ένα κανονικό πόλεμο); Όχι, αλλά και τότε θα είναι πραγματικά παιγνίδι με τη φωτιά! Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, σε περίπτωση γενίκευσης, εύκολα θα ξεπεράσει αυτό του 2ου παγκόσμιου πολέμου και μάλιστα σε διάστημα ημερών.
Ένα «πυρηνικό ηφαίστειο»
Η Νότια Κορέα είναι, ως γνωστόν, μια από τις πιο ανεπτυγμένες βιομηχανικές χώρες του πλανήτη, έχει διπλάσιο πληθυσμό από τη Βόρεια Κορέα, γύρω στα 50 εκατομμύρια, και είναι περίπου 60 φορές πιο πλούσια. Παρόλα αυτά, τα υπερόπλα του Κιμ Γιονγκ Ουν μπορούν να την «αφανίσουν» από τον χάρτη. Είναι χαρακτηριστικές οι προειδοποιήσεις ειδικών.
«Αν δεν επιλυθεί γρήγορα η κρίση στην ανατολική Ασία τότε πολλές χώρες θα ζουν με τον εφιάλτη μιας πιθανής έκρηξης ενός ”πυρηνικού ηφαιστείου”…Αν οι ΗΠΑ επιλέξουν να λύσουν την κρίση δια της στρατιωτικής οδού τότε θα υπάρξουν αντίποινα από την Βόρεια Κορέα του Κιμ Γιονγκ Ουν και το σίγουρο είναι ότι τη νύφη θα πληρώσει η Νότια Κορέα που θα μετατραπεί σε έρημο!… Η Βόρεια Κορέα δεν χρειάζεται να κάνει επίθεση με πυρηνικά όπλα εναντίον της Νότιας Κορέας για να την εξαφανίσει από τον χάρτη. Αρκεί, να πλήξει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Νότιας Κορέας και αυτό θα συμβεί από μόνο του. Υπάρχουν 30 τέτοιες εγκαταστάσεις στα σύνορα με την Βόρεια Κορέα».
(newsit.gr, 03/09/2017)
Χωρίς λοιπόν να μπορεί να αποκλειστεί η «τρέλα» στη συμπεριφορά του Τραμπ και άλλων Δυτικών ηγεμόνων και χωρίς να μπορεί να υπάρχει καμία σιγουριά στο σημερινό εντελώς ρευστό τοπίο, το πιο πιθανό σενάριο είναι οι Δυτικοί να αναγκαστούν να περιοριστούν σε σκληρές φραστικές καταγγελίες και μέτρα ενίσχυσης του οικονομικού αποκλεισμού της Β. Κορέας.
Όμως και σ’ ότι αφορά το τελευταίο (το οικονομικό μποϋκοτάζ) υπάρχει ένα όριο: ο βασικός οικονομικός εταίρος της Β. Κορέας είναι η Κίνα. Κι όσο η Κίνα συνεχίζει να έχει οικονομικές σχέσεις με τη Β. Κορέα η πλήρης απομόνωσή της δεν είναι δυνατή.
Ο Τραμπ φέρεται να έχει απειλήσει, σύμφωνα με τα μίντια, με διακοπή σχέσεων οποιαδήποτε χώρα συνεχίσει να έχει οικονομικές σχέσεις με τη Β. Κορέα. Ο Τραμπ όμως δεν μπορεί να διακόψει τις οικονομικές σχέσεις των ΗΠΑ με την Κίνα γιατί κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό για τον αμερικανικό και διεθνή καπιταλισμό – οτιδήποτε ακούγεται σε σχέση μ’ αυτό αποτελεί προσπάθεια εντυπωσιασμού και «μεγάλα λόγια».
Κίνα και Ρωσία – διαφοροποιημένες
Είναι γεγονός ότι η Κίνα κατάγγειλε την ενέργεια της Β. Κορέας – όμως το έκανε με μετρημένο τρόπο. Η Ρωσία με παρόμοιο τρόπο συμβούλευσε «ψυχραιμία» και «αυτοσυγκράτηση». (iefimerida.gr, 04/09/2017).
Με άλλα λόγια Κίνα και Ρωσία, με τα σημερινά δεδομένα, δεν πρόκειται να ακολουθήσουν τη Δύση σε οποιουδήποτε είδους ψυχροπολεμικές περιπέτειες. Πολεμική σύρραξη πρέπει να θεωρήσουμε πως δεν είναι στα χαρτιά για τους λόγους που αναφέρουμε πιο πάνω αλλά και πλήρης οικονομική απομόνωση της Β. Κορέας –πράγμα που έτσι κι αλλιώς είναι επικίνδυνο και με εντελώς αβέβαια αποτελέσματα– χωρίς την Κίνα και τη Ρωσία δεν μπορεί να επιβληθεί.
Αυτή είναι η ουσία ακόμα και αν όλοι αυτοί μαζί ψηφίσουν μια κοινή απόφαση καταδίκης της Β. Κορέας στον ΟΗΕ.
Εκτός κι αν ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν ξέρει που να σταματήσει, καβαλήσει το καλάμι και προχωρά από τη μια πρόκληση στην επόμενη, πράγμα που οδηγήσει σε μεγαλύτερη ή πλήρη ρήξη στις σχέσεις του με την Κίνα και τη Ρωσία.
Αυτή τη στιγμή είναι ο κύριος κερδισμένος στο παιγνίδι των εντυπώσεων και της ισορροπίας του τρόμου. Οι Δυτικοί είναι στην πραγματικότητα υποχρεωμένοι να συμφιλιωθούν με την δυσάρεστη πραγματικότητα που τους έχει επιβάλει. Είναι επομένως λογικό να δείξει «μετριοπάθεια» και «ευελιξία». Όμως δεν μπορεί να υπάρχει καμία εμπιστοσύνη ότι το άτομο αυτό μπορεί να διαχειριστεί με λογικό τρόπο τη «δύναμη» που έχει στα χέρια του.
Μεγαλώνει η αστάθεια στον πλανήτη και οι κίνδυνοι
Ανεξάρτητα από το τι ακριβώς θα γίνει άμεσα, σε μεσοπρόθεσμη βάση για όλους τους λόγους που αναφέρονται πιο πάνω η αστάθεια στον πλανήτη μεγαλώνει. Οι κίνδυνοι ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος ενισχύονται. Σε κάποια χρόνια από σήμερα είναι πιθανό να μην υπάρχει ένας Τραμπ και ένας Κιμ Γιονγκ Ουν αλλά 2, 3, 5 ή περισσότεροι από το κάθε είδος. Τότε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα δεν θα είναι ένα απομακρυσμένο και απίθανο γεγονός…
Η Αριστερά που δικαιολογημένα μισεί τον διεθνή και ειδικά τον Αμερικάνικο Ιμπεριαλισμό, και θέλει να σταματήσει αυτή την προοπτική, δεν έχει κανένα δικαίωμα να υποστηρίζει τον Κιμ ενάντια στον Τραμπ. Ακριβώς γιατί ο Κιμ είναι επικίνδυνος για την ανθρωπότητα όπως είναι και για το λαό του – σε μια χώρα στην οποία όποιος δεν συμφωνεί με τον αρχηγό πεθαίνει, δεν υπάρχει καμία προοπτική και καμία ελπίδα για κάτι καλύτερο.
Η κριτική αυτή βέβαια στρέφεται κύρια προς το ΚΚΕ. Στον Ριζοσπάστη της Κυριακής, 03.09.2017, στο άρθρο «Κορεατική Χερσόνησος: Όξυνση εντάσεων εν μέσω στρατιωτικών γυμνασίων και γεωπολιτικών ανταγωνισμών» θα δούμε ότι από την ανάλυση του ΚΚΕ λείπει παντελώς οποιοδήποτε ίχνος κριτικής προς το καθεστώς – της «Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας» όπως αναφέρεται στον Ριζοσπάστη (σημ: παρομοίως και με το ρεπορτάζ του Ριζοσπάστη της Τρίτης 05/09/2017, την ώρα που το άρθρο αυτό ολοκληρώνεται).
Είναι αναμφίβολα δεδομένο ότι ο βασικός υπεύθυνος για την κλιμάκωση των εντάσεων είναι ο ιμπεριαλισμός. Είναι δεδομένο ότι ο τρόπος με τον οποίο οι ιμπεριαλιστές αντιμετωπίζουν κάθε χώρα που τους αμφισβητεί, όπως έγινε σε προηγούμενες φάσεις με το Ιράκ, το Ιράν, τη Συρία κοκ, εξωθεί χώρες όπως είναι η Β. Κορέα στο να αναζητούν τρόπους να αντιμετωπίσουν τις μελλοντικές πιέσεις. Είναι δεδομένο ότι οι ιμπεριαλιστές είναι οι τελευταίοι σ’ αυτό τον πλανήτη που δικαιούνται να μιλούν για ειρήνη και να αποφασίζουν ποιος δικαιούται και ποιος όχι να έχει παρόμοιας καταστρεπτικής δύναμης όπλα με αυτά που έχουν αυτοί.
Το να αναγνωρίζεις αυτή την πραγματικότητα είναι σωστό. Όπως είναι σωστό να υποστηρίζεις κάθε λαό που δέχεται επίθεση από τον ιμπεριαλισμό, είτε είναι η Β. Κορέα, είτε το Ιράκ, η Συρία, η Παλαιστίνη κλπ, κλπ, κλπ. Το να μην βρίσκεις λέξη κριτικής όμως για καθεστώτα όπως αυτό του Κιμ Γιονκ Ουν, ο οποίος είναι αύριο ικανός, ακριβώς επειδή δεν τον ελέγχει κανένας, να προκαλέσει γενοκτονία στο λαό του αν υπάρξει οποιοδήποτε κίνημα αμφισβήτησης στο πρόσωπό του, αλλά και γενοκτονία στις γειτονικές χώρες αν έτσι θεωρήσει ότι να περάσει στην ιστορία, είναι εντελώς λανθασμένο για την Αριστερά.
Η άρνηση κριτικής σε καθεστώτα τύπου Κιμ Γιονγκ Ουν, ταυτίζει την Αριστερά με τέτοιους παρανοϊκούς δικτάτορες και την καταδικάζει – μια και για πάντα. Η πυρηνική καταστροφή, ο περιβαλλοντικός εφιάλτης, όλες οι μεγάλες απειλές με τις οποίες είναι αντιμέτωπη η ζωή στον πλανήτη δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν παρά μόνο μέσα από την ανατροπή του σημερινού καπιταλιστικού συστήματος που στηρίζεται στο λυσσαλέο ανταγωνισμό για την κυριαρχία και το κέρδος. Το κτίσιμο μιας εναλλακτικής σοσιαλιστικής κοινωνίας, στηριγμένης στην εργατική δημοκρατία και την ελευθερία έκφρασης και οργάνωσης, δεν είναι απλά όρος καλύτερων συνθηκών ζωής, μετατρέπεται σταθερά σε όρο επιβίωσης της ανθρωπότητας. Για να γίνει αυτό πραγματικότητα χρειάζεται να χτιστούν σε διεθνές επίπεδο μαζικά κόμματα της επαναστατικής Αριστεράς. Και για να γίνει αυτό δυνατό δεν χρειάζεται απλά ανοικτό μέτωπο με τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό, χρειάζεται και απόλυτη διαφοροποίηση από καθεστώτα τύπου Κιμ Γιονγκ Ουν.
