Ηλέκτρα Κλείτσα
Την Τετάρτη 10/12, εκατό χιλιάδες άνθρωποι πλημμύρισαν τους δρόμους του Δουβλίνου σε μια ακόμη εξαιρετικά μαζική διαδήλωση ενάντια στο «τέλος ύδρευσης» που προσπαθεί να επιβάλει η ιρλανδική κυβέρνηση[1].
Ο αριθμός των διαδηλωτών έφτασε και ξεπέρασε τις προσδοκίες των οργανωτών που επεδίωκαν μια αντίστοιχη σε όγκο και παλμό διαδήλωση όπως αυτή της 11ης Οκτώβρη. Η κινητοποίηση της 11/10 είχε συμπέσει με αναπληρωματικές εκλογές (για μία βουλευτική έδρα) στο Δυτικό Δουβλίνο την οποία κέρδισε τελικά το «Σοσιαλιστικό Κόμμα – CWI» (αδελφή οργάνωση του «Ξ») εκλέγοντας τον Πολ Μέρφι – μια ηγετική μορφή στον αγώνα ενάντια στο τέλος ύδρευσης[2].
Στη διαδήλωση της 10ης Δεκέμβρη κυριάρχησαν τα συνθήματα ενάντια στην εμπορευματοποίηση του νερού, που η συντριπτική πλειοψηφία της ιρλανδικής κοινωνίας αντιλαμβάνεται ως δημόσιο αγαθό, όπως και η ηχηρή υπενθύμιση προς την κυβέρνηση ότι θα βρεθεί σύντομα αντιμέτωπη με ένα μαζικό κίνημα άρνησης πληρωμής του τέλους. Πολλοί από τους συμμετέχοντες μιλούσαν καθαρά για την ανάγκη να κλιμακωθεί το κίνημα με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης[3].
Κυβερνητική αναδίπλωση: στο κενό
Παρά την αναδίπλωση της κυβέρνησης, που προανήγγειλε μείωση του τέλους σε σχέση με αυτό που σχεδιαζόταν αρχικά, η ιρλανδική κοινωνία εξακολουθεί να απορρίπτει το μέτρο, απειλώντας πλέον την επιβίωση της κυβερνητικής συμμαχίας του Εργατικού Κόμματος (το ιρλανδικό αντίστοιχο του ΠΑΣΟΚ) και του κεντροδεξιού Φίνε Γκέιλ.
Η κινητοποίηση της 10ης Δεκέμβρη έδειξε καθαρά ότι αυτές οι προσπάθειες της κυβέρνησης να αναδιπλωθεί έχουν πέσει στο κενό!
Ο Πολ Μέρφι, μιλώντας στα ΜΜΕ, δήλωσε ότι η συμμετοχή στην κινητοποίηση, σε μια ιδιαίτερα παγωμένη μέρα, ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Εξήγησε πώς μετά τους πανηγυρισμούς, η ιρλανδική κοινωνία πρέπει να συνεχίσει την πάλη για την οριστική ανατροπή του τέλους ύδρευσης γιατί η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει πίσω εύκολα! Ο αγώνας έχει πολύ δρόμο μπροστά του, στην πραγματικότητα, η μάχη για το νερό έχει μόλις ξεκινήσει.
Το κρίσιμο στοίχημα της επόμενης περιόδου, και αυτό για το οποίο παλεύει το Σοσιαλιστικό Κόμμα – CWI, είναι η επιτυχία του χτισίματος μιας μαζικής εκστρατείας άρνησης πληρωμής του τέλους, στις γειτονιές. Αν αυτό γίνει δυνατό και χτιστούν επιτροπές βάσης της εκστρατείας σε κάθε γειτονιά, αν η εκστρατεία χαρακτηρίζεται από επιμονή και μαχητικότητα, τότε όχι μόνο μπορεί να μετατρέψει το τέλος ύδρευσης σε ευσεβή πόθο της κυβέρνησης, αλλά τελικά ακόμη και να την ανατρέψει.
