Ομιλία της Ελευθερίας Κουμάντου στην εκδήλωση «Η δίκη της Χρυσής Αυγής και οι φασιστικές προκλήσεις στο προσφυγικό» που έγινε στο στέκι «Π – χώρος κινημάτων αλληλεγγύης πολιτισμού» στα Πατήσια, στις 26/11. Η Ελευθερία Κουμάντου είναι δημοσιογράφος στον «Αθήνα 9,84» και μέλος του «Golden Dawn Watch»
H δίκη της ΧΑ έχει συμπληρώσει της 100 δικασίμους, μέσα σε 17 μήνες.
Συγκεκριμένα, έχουν γίνει 105 διαδικασίες, και έχουν καταθέσει 35-36 μάρτυρες από τους 136 μάρτυρες κατηγορίες όπως αναφέρει η λίστα των μαρτύρων. Οι μάρτυρες αναμένεται να φτάσουν τους 150 μαζί με αυτούς που αναμένεται να ζητήσει να κλητευθούν η Πολιτική Αγωγή. Από την πλευρά της υπεράσπισης οι μάρτυρες θα είναι περίπου 200 … άρα καταλαβαίνετε πόσο χρονικό διάστημα έχουμε ακόμη μπροστά μας για την ολοκλήρωση του πρώτου βαθμού της δίκης.
Έχουμε επισημάνει τις καθυστερήσεις στη δίκη από την αρχή της. Να σας υπενθυμίσω ότι τον πρώτο καιρό, οι δικάσιμοι ήταν περίπου μια κάθε δέκα μέρες.
Φτάσαμε στο σημείο να έχουμε 10 και 12 πολλές φορές δικασίμους τον μήνα που κρίνεται από τους δικηγόρους της Πολιτικής Αγωγής ικανοποιητικός ρυθμός για την εξέλιξη της δίκης. Επίσης η πλειοψηφία των δικασίμων από τον Ιούνιο που μεταφέρθηκε η δίκη από τον Κορυδαλλό στο Εφετείο, γίνονταν στο Εφετείο και με ελάχιστες δικασίμους να διεξάγονται πια στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, κυρίως για να συμπληρωθεί ο αριθμός τους.
Η πρόεδρος έδωσε ημερομηνίες για τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο και αυτό που παρατηρούμε είναι ότι και ο αριθμός των συνεδριάσεων έχει μειωθεί… να δεχθούμε ότι είναι δυο μήνες με μειωμένο αριθμό εργάσιμων ημερών λόγω των εορτών, αλλά έχουν αυξηθεί οι δικάσιμοι στον Κορυδαλλό… εκεί που είχαμε μια αναλογία 70-30 ή 80-20… έχουμε φτάσει στο 50-50.
Θα πρέπει να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη αυτή γιατί εκφράζονται φόβοι… να μην επιστρέψει η δίκη στον κορυδαλλό, κάτι που βεβαίως θα επιθυμούσε η ίδια η ΧΑ, γιατί όπως έχουμε ξανά πει, την εξυπηρετεί η απουσία ακροατηρίου και κατ’ επέκταση η έλλειψη δημοσιότητας.
Δημοσιότητα δεν είναι μόνο η δουλειά των δημοσιογράφων, η οποία είναι ελλιπής, αλλά και η παρουσία του κοινού, με την οποία εξασφαλίζεται και ο δημόσιος χαρακτήρας της δίκης .
Σας υπενθυμίζω ότι η ΧΑ όταν η δίκη γίνεται στον Κορυδαλλό, δεν φέρνει κανέναν, όταν όμως γίνεται στο Εφετείο, έρχονται συντεταγμένοι. Μάλιστα χρησιμοποίησε προκλητικά τα τελευταία επεισόδια με τους αντιφασίστες στον προθάλαμο το δικαστηρίου, καταθέτοντας μήνυση λέγοντας ότι τα μέλη της διατρέχουν κίνδυνο. Μια ακόμη προσπάθεια να παρουσιάσει τον εαυτό της ως θύμα.
Στα της διαδικασίας…
Βρισκόμαστε στην εκδίκαση της υπόθεσης της επίθεσης που δέχθηκαν τα μέλη του ΠΑΜΕ από δυο τάγματα εφόδου της ΧΑ, τον Σεπτέμβριο του 2013, μια εβδομάδα πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Έως τώρα έχουν καταθέσει ο πρόεδρος του σωματείου μετάλλου, Σωτήρης Πουλικόγιαννης, το μέλος Παναγιώτης Γκούτης και ο Δημήτρης Διαμαντάκος. Και οι τρεις είχαν δεχθεί χτυπήματα το βράδυ της επίθεσης.
Η κατάθεση του Πουλικόγιαννη , διήρκησε 6 δικασίμους. Εκτός από τα στοιχεία που κατέθεσε για την επίθεση που δέχθηκε ο ίδιος, κατέθεσε και πολύ σημαντικά στοιχεία σχετικά με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης.
Ο Πουλικόγιαννης, στην κατάθεσή του είπε ότι περιήλθε εν γνώση του, μια συνάντηση των Μιχαλολιάκου, Κασιδιάρη και Μίχου με μεγαλοεργολάβους της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος. Όπως είπε χαρακτηριστικά, έπεσαν στο τραπέζι περι τις 300-400 χιλιάδες ευρώ με το επίδικο να αναλάβει να διαλύσει η ΧΑ το σωματείο στη Ζώνη και να ιδρυθεί νέο φιλοεργοδοτικό σωματείο.
Από την πλευρά της η υπεράσπιση παρουσίασε στο δικαστήριο φωτογραφίες του Πουλικογιαννη, από τα επεισόδια του 2011 στο Σύνταγμα, θέλοντας έτσι να οικοδομήσει το επιχείρημα της αριστερής βίας και στη συνέχεια αυτό των δυο άκρων. Η πρόεδρος απέρριψε τη χρήση των σχετικών φωτογραφιών και των αντίστοιχων ερωτήσεων. Στη συνέχεια έγιναν στον Πουλοκόγιαννη ερωτήσεις σχετικά με το καταστατικό του ΚΚΕ και αν υπάρχουν ομοιότητες με το καταστατικό της ΧΑ. Η πρόεδρος για μια ακόμη φορά απέρριψε τις ερωτήσεις λέγοντας ότι εδώ δεν δικάζεται το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, ενώ στην επιμονή των δικηγόρων της υπεράσπισης σε πολιτικά σχόλια, είπε ότι εδώ δεν έχουμε μια πολιτική δίκη , αλλά μια ποινική δίκη.
Έως τώρα έχουν εξετασθεί στο ακροατήριο η υπόθεση Φύσσα, η υπόθεση των αλιεργατών και όπως είπαμε έχει αρχίσει η υπόθεση του ΠΑΜΕ… βλέπουμε δηλαδή να ξεδιπλώνεται όλη η γκάμα των στόχων της ΧΑ. Ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας, οι μετανάστες, και ο ιδεολογικός ταξικός αντίπαλος.
Στην υπόθεση Φύσσα, εκτός από το οργανωμένο της επίθεσης και την επί τούτο έλευση του Ρουπακιά, για να μαχαιρώσει και να σκοτώσει, αποδεικνύεται η οργανωμένη επίθεση, ο συντονισμός των κινήσεων, η εκπαίδευση. Επίσης, από τις καταθέσεις των αστυνομικών και των αυτοπτών μαρτύρων φαίνεται τι έκανε ή μάλλον τι δεν έκανε η αστυνομία εκείνο το βράδυ. Συμπεριφορά που έχει προκαλέσει ακόμη και την αλλαγή της στάσης της προέδρου.
Στην αρχή η πρόεδρος όταν η Πολιτική Αγωγή έκανε ερωτήσεις σχετικά με τις κινήσεις της αστυνομίας, η πρόεδρος έλεγε, εδώ δεν δικάζουμε την αστυνομία… στην πορεία της διαδικασίας όμως, άρχισε η ίδια να διατυπώνει τις ερωτήσεις που νωρίτερα έκανε η πολιτική αγωγή, διαπιστώνοντας και η ίδια την αδράνεια των ανδρών της ομάδας ΔΙΑΣ.
Να σας υπενθυμίσω ότι σε μια περίπτωση μάλιστα πίεσε τόσο πολύ τον μάρτυρα , τον ειδικό φρουρό της ΔΙΑΣ, Δημήτρη Μπάγιο, ο οποίος στη συνέχεια λιποθύμησε.
Στην περίπτωση των αλιεργατών, είχαμε και εκεί επίθεση μέσα στη νύχτα, καταδρομική , με τάγμα εφόδου, ήταν περισσότερα από 10 άτομα, με δέκα μηχανάκια, που επιτέθηκαν στο σπίτι των αλιεργατών την ώρα που κοιμόντουσαν.
Και στις τρεις υποθέσεις έχουμε τον ίδιο τρόπο δράσης , επίθεση νύχτα, από τάγμα εφόδου, με περιορισμένη διάρκεια, στην ευρύτερη περιοχή ελέγχου της ΧΑ (Κερατσίνι-Πέραμα).
Να υπενθυμίσουμε ότι και οι τρεις επιθέσεις έγιναν την ίδια εποχή, το 2012-2013, εποχή που η Χρυσή Αυγή , απολάμβανε ασυλίας, θεωρούσε εαυτόν άτρωτο, και με περισσή αλαζονεία κινείτο στη δημόσια σφαίρα, τρομοκρατώντας μετανάστες, αριστερούς, ομοφυλόφιλους, όποιον διαφωνούσε ή θεωρούσε εχθρό, ιδεολογικό αντίπαλο.
Οι δικηγόροι της Πολιτικής Αγωγής, η τοπική κοινωνία , το αντιφασιστικό κίνημα, το Παρατηρητήριο όλοι ζητούσαμε μετ’ επιτάσεως τη μεταφορά της δίκης στο Εφετείο, για να είναι πιο εύκολη η πρόσβαση στο ακροατήριο, να έχει αυξημένη δημοσιότητα. Τη δημοσιότητα που της αξίζει. Η δημοσιότητα δεν είναι όμως αυτή που πρέπει. Λίγα ΜΜΕ έχουμε καθημερινή συνεπή παρουσία στο δικαστήριο και κάνουμε ρεπορτάζ για την ουσία της δίκης, με όσα αποκαλύπτονται στην αίθουσα του δικαστηρίου. Τα περισσότερα μέσα ασχολούνται μόνο όταν υπάρχει ξέσπασμα της μητέρας του Παύλου Φύσσα, ή όταν γίνονται επεισόδια μεταξύ Χρυσαυγιτών και αντιφασιστών .
Η ΕΡΤ πχ, θα έπρεπε και έχει τη δυνατότητα να καλύπτει με ρεπορτάζ όλες τις δικασίμους. Αντ’ αυτού όλοι έχουμε δει ποιες είναι οι επιλογές της προς την προβολή της ΧΑ.
Η δίκη από τον Ιούνιο γίνεται στην πλειοψηφία των δικασίμων στο Εφετείο Αθηνών. Υπάρχει πια, σχετικά συνεπής παρουσία του αντιφασιστικού κινήματος στην αίθουσα. Παρόντες όμως είναι και οι Χρυσαυγίτες πια, οι οποίοι είναι πάντα σε ετοιμότητα να εμπλακούν σε φασαρίες, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που με κινητά προσπαθούν να φωτογραφίσουν τους αντιφασίστες. Η αστυνομία από την αρχή είχε κάνει λάθος στο σχεδιασμό των μέτρων ασφαλείας. Ενδεικτικά να σας πω, ότι την πρώτη μέρα, ο χώρος για το κοινό ήταν ο ίδιος χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη για τις δυο πλευρές. Οι αστυνομικοί έστειλαν τη μητέρα του Παύλου Φύσσα να καθίσει ανάμεσα στους Χρυσαυγίτες… καταλαβαίνετε τι αντιδράσεις και τι κλίμα προκάλεσε αυτό.
Το Εφετείο έχει δυο εισόδους, από την μια έμπαινε το κοινό και των δυο πλευρών, και από την άλλη, οι δικηγόροι, οι κατηγορούμενοι και οι δημοσιογράφοι.
Είχαμε επισημάνει στους αστυνομικούς ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιεί τη δεύτερη είσοδο για το διαχωρισμό του κοινού… δεν το δέχτηκαν, και επέλεξαν για περίπου 5 μήνες, να συνοδεύουν τη μια ή την άλλη ομάδα κοινού, να μπαίνει στην αίθουσα μαζί με διμοιρίες ΥΜΕΤ.
Μέχρι που έγινε το σφοδρό επεισόδιο με τους αντιφασίστες στον προθάλαμο του δικαστηρίου με την ομάδα του Δεβελέκου , λίγα μόλις μέτρα πριν την αίθουσα. Οι Χρυσαυγίτες άδραξαν την ευκαιρία και έκαναν μήνυση κατά παντός υπευθύνου κάνοντας λόγο για τάγματα εφόδου της Αριστεράς.
Μετά από αυτό το περιστατικό, το δικαστήριο αποφάσισε να επιτρέψει τη χρήση της δεύτερης εισόδου από τους αντιφασίστες και μετά από παρέμβαση των δημοσιογράφων και της Πολιτικής Αγωγής, παραχωρήθηκε στο κοινό των αντιφασιστών, ο αντίστοιχος αριθμός θέσεων με αυτών των χρυσαυγιτών.
Στις αρχές της εβδομάδας που μας πέρασε, βρεθήκαμε με την κ. Μάγδα Φυσσα, στο Στρασβούργο, προσκεκλημένες μαζί και με μια δικηγόρο της οικογένειας, προκειμένου να ενημερώσουμε την GUE, την Ευρωομάδα της Αριστεράς για την πορεία της δίκης.
Η κ. Μάγδα Φύσσα στην τοποθέτησή της ήταν τόσο συναισθηματική όσο έπρεπε, ενώ ήταν και επικριτική…
«Έτσι, λοιπόν, στην Ευρώπη γεννάται για άλλη μία φορά ο φασισμός. Δεν έχουν περάσει ούτε 70 χρόνια, από την τελευταία φορά που οι πολίτες της Ευρώπης πλήρωσαν με αίμα την κυριαρχία του. Παρόλο αυτά, και ενώ τα τότε θύματά του ζουν και θυμούνται ακόμα, η Ευρώπη επιδεικνύει αδιαφορία στην επανεμφάνισή του. Αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες συνέπειές του, που ακόμα δεν είναι ορατές, αλλά και για τις άμεσες και ήδη ορατές συνέπειες της ενεργού δράσης νεοναζιστικών οργανώσεων. Αν και η δράση αυτή δεν εμφανίζεται ακόμα σε όλες τις χώρες, η Ελλάδα αποτελεί ένα πικρό παράδειγμα για όλους μας, με την κλιμακούμενη φασιστική βία της Χρυσής Αυγής να αφήνει το στίγμα της.
»Έτσι η αδιαφορία προχωρά και στα ίδια τα θύματα του φασισμού. Σε εθνικό επίπεδο, πέραν των διακηρύξεων για δήθεν στήριξη σε εμάς, που ενίοτε καταντά προκλητική, στην οικογένεια μου δεν παρασχέθηκε η ελάχιστη έμπρακτη στήριξη, όπως θα ήταν για παράδειγμα η παροχή ψυχολογικής υποβοήθησης από ειδικούς, με επιμέλεια του κράτους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι περισσότεροι κατηγορούμενοι για την δολοφονία του γιου μου, μένουν στη γειτονιά μας, με αποτέλεσμα να ερχόμαστε υποχρεωτικά, καθημερινά αντιμέτωποι με αυτούς. Στο σημείο της δολοφονίας υπάρχει ένα μνημείο στη μνήμη του γιου μου. Δεν είναι λίγες οι φορές που ”άγνωστοι” το έχουν βεβηλώσει, με αγκυλωτούς σταυρούς.
»Επίσης, κανένας επίσημος πολιτικός φορέας της Αριστεράς ή του ευρύτερου δημοκρατικού χώρου δεν επέδειξε ουσιαστική στήριξη, παρά μόνο κινήσεις εντυπωσιασμού και ψηφοθηρίας, αφού μέχρι και υποψήφιοι μας προτάθηκε να γίνουμε σε κομματικά ψηφοδέλτια. Μετά δε την άρνησή μας να συμμετάσχουμε, ουδέποτε ξανά προσέφεραν οποιαδήποτε άλλη βοήθεια ή δημόσια στήριξη για εμάς.
»Αντίστοιχα όμως και σε κοινωνικό επίπεδο, καμία σοβαρή παρέμβαση δεν γίνεται, παρά μόνο μεμονωμένες ιδιωτικές πρωτοβουλίες, με μικρή δυστυχώς απήχηση. Καμία ενημέρωση σε εργασιακούς χώρους και σχολεία, με αποτέλεσμα 3 χρόνια μετά τη δολοφονία του γιου μου, στην Ελλάδα να υπάρχουν άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τι ακριβώς έχει συμβεί».
Οι ευρωβουλευτές, καταχειροκρότησαν την κ. Φύσσα, και δήλωσαν και οι ίδιοι ότι πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες… μένει να το δούμε.