Δημοσιεύουμε ανακοίνωση του Αριστερού Ριζοσπαστικού Σχήματος στον Δήμο Θεσσαλονίκης «Η πόλη ανάποδα» (στο οποίο συμμετέχει το Ξεκίνημα)
Μαθαίνουμε ότι οργανώνεται στην πόλη μας, από περιθωριακούς κύκλους, εκδήλωση με την ονομασία «Family Pride». Η εν λόγω εκδήλωση ξεκίνησε από άλλες χώρες των Βαλκανίων κι έφτασε πέρσι και στην Ελλάδα, ως μια ακροδεξιά, ομοφοβική αντίδραση στα gay pride. Ειδικά στη Θεσσαλονίκη, το πρώτο «Family Pride» διοργανώθηκε πέρσι στις 6 Ιουλίου, κυρίως από παραθρησκευτικούς κύκλους κι εθνικιστικές οργανώσεις, ως αντισυγκέντρωση στο EuroPride. Μια περιήγηση στα συνθήματα και τις φωτογραφίες από εκείνη τη διοργάνωση αποδεικνύει τις σαφείς ομοφοβικές και εθνικιστικές θέσεις του μικρού κύκλου φανατικών που συμμετείχε.
Ας μη γελιόμαστε όμως: παρά τον γραφικό και περιθωριακό χαρακτήρα τους, τέτοιες εκδηλώσεις συνεχίζουν να λειτουργούν ως εστίες επιθετικού μίσους, όχι μόνο απέναντι στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, αλλά σε κάθε διαφορετικό. Ο πραγματικός στόχος τους δεν είναι η στήριξη της «Ελληνικής Οικογένειας», όπως αναφέρουν, αλλά ο στιγματισμός και ο αποκλεισμός όσων δεν χωράνε στα πρότυπα της ελληνορθόδοξης ετεροκανονικότητας.
Με έκπληξη λοιπόν διαπιστώσαμε ότι στις 23/9 προωθήθηκε από την αρμόδια Αντιδημαρχία προς τους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς μια πρόσκληση για την παραπάνω εκδήλωση, στην οποία μάλιστα αναφερόταν ότι θα απευθύνει χαιρετισμό και ο δήμαρχος, Στέλιος Αγγελούδης. Ευτυχώς, δυο μέρες μετά η Αντιδημαρχία διέψευσε την οποιαδήποτε στήριξή της στην ακροδεξιά φιέστα και απέδωσε την αποστολή του εγγράφου σε διοικητικό λάθος, χωρίς πολιτική πρόθεση.
Χαιρόμαστε για αυτή τη γρήγορη διάψευση. Προφανώς, τη στιγμή που ακόμα και οι εκπαιδευτικοί των σχολείων μας στιγματίζονται επειδή κάνουν χρήση της ελάχιστης άδειας ανατροφής που τους παρέχει το κράτος, η αναγκαία στήριξη της γονεϊκότητας και της οικογένειας -όχι μόνο της «Ελληνικής», αλλά κάθε φυλής και χρώματος- δεν περνά μέσα από ακροδεξιές κραυγές, αλλά μέσα από ουσιαστικές κοινωνικές διεκδικήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Δήμος Θεσσαλονίκης έχει πολλά και ουσιαστικά να φροντίσει: τους βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς που δεν επαρκούν, τα σχολικά γεύματα που παραμένουν συμβολικά, τη σχολική στέγη που καταρρέει.
