Tης Σύνταξης του «Ξ»
Όλοι οι σοβαροί αστοί οικονομολόγοι και τα οικονομικά επιτελεία διεθνώς μιλάνε πια ανοιχτά για την προοπτική μιας νέας κρίσης στην παγκόσμια οικονομία, που φαίνεται μάλιστα να είναι άμεση.
Τα στοιχεία που πιστοποιούν αυτή την προοπτική είναι πολλά:
- Το εμπόριο στην παγκόσμια οικονομία μειώνεται συνεχώς. Από αύξηση 5,5% το 2017 φέτος θα πέσει στο 2,1% με βάση στοιχεία του ΟΟΣΑ. Και ενώ ο μέσος όρος αύξησης του παγκόσμιου εμπορίου την 20ετία ’87-’07 ήταν 7%.
- Οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις έπεσαν κατά 3% πέρσι, στο χαμηλότερο επίπεδο από το ξεκίνημα της κρίσης
- Το ΔΝΤ προβλέπει μείωση των ρυθμών ανάπτυξης για το 70% της παγκόσμιας οικονομίας το 2019
- Η Κίνα είχε τους χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης των τελευταίων 28 χρόνων
- Η Γερμανική οικονομία ετοιμάζεται να μπει σε ύφεση σύμφωνα με το Forbes
- Η βιομηχανική παραγωγή στις ΗΠΑ έχει αρχίσει να φρενάρει, ενώ και οι ενδείξεις από την αγορά ομολόγων δείχνουν ότι πλησιάζει μια νέα ύφεση.
Ο ένας στο λαιμό του άλλου
Μέσα σε αυτό το κλίμα έγινε η συνάντηση των 7 πλουσιότερων χωρών του πλανήτη (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ιαπωνία, Καναδάς), που ο πλούτος τους αθροιστικά αγγίζει το 58% τους παγκόσμιου συνόλου.
Θα περίμενε κανείς να γίνουν σοβαρές συζητήσεις για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας και το πως μπορεί να αποτραπεί μια νέα ύφεση, καθώς και για τα άλλα φλέγοντα ζητήματα του κόσμου όπως η κλιματική κρίση, κτλ.
Αντί για αυτό η εικόνα που επικράτησε στη συνάντηση στο θέρετρο Biarritz της Γαλλίας ήταν πως οι ηγέτες ήταν «ο ένας στο λαιμό του άλλου».
Ο Τραμπ αντιμετώπισε την ψυχρότητα από τους υπόλοιπους ηγέτες σχετικά με τον εμπορικό πόλεμο που έχει ξεκινήσει με την Κίνα, γιατί φοβούνται ότι θα συμπαρασύρει όλη την παγκόσμια οικονομία σε ύφεση. Ο νέος πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον είναι στα μαχαίρια με τους ηγέτες των υπολοίπων ευρωπαϊκών χωρών λόγω του Brexit. Ο Τραμπ υποστηρίζει τον Τζόνσον για το Brexit, αλλά ο Τζόνσον κάνει κριτική στον Τραμπ για τον εμπορικό πόλεμο γιατί η βρετανική οικονομία χάνει εξαγωγές. Η Βρετανία βέβαια συμφωνεί με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες ότι πρέπει να κάνουν κάτι για την κλιματική αλλαγή, στο οποίο διαφωνούν οι ΗΠΑ και γι’ αυτό ο Τραμπ έλλειπε επιδεικτικά από την συγκεκριμένη συζήτηση.
Οι «μεγάλοι ηγέτες» αποφάσισαν να διαθέσουν 20 εκατομμύρια ευρώ για να βοηθήσουν στην διάσωση του Αμαζονίου. Για να πάρουμε μια εικόνα, το Σαββατοκύριακο των ηγετών στη Biarritz κόστισε πάνω από 36 εκατομμύρια ευρώ, σχεδόν τα διπλάσια από όσα έδωσαν οι «ηγέτες» για να σωθεί «το 20% των πνευμόνων του πλανήτη» όπως είπαν.
Ο πρωθυπουργός του Καναδά Τρουντό ήταν από τους πιο ένθερμους μαχητές ενάντια στην καταστροφή του κλίματος, την στιγμή που οι καναδικές εξορυκτικές εταιρείες ευθύνονται για τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές.
Δεν έχουν λύσεις
Είναι χαρακτηριστικό ότι για πρώτη φορά από την καθιέρωση των συναντήσεων των πλουσιότερων χωρών του πλανήτη το 1975, δεν μπόρεσαν να καταλήξουν σε ένα κοινό ανακοινωθέν, ούτε καν αυτά τα γενικόλογα για τα μάτια του κόσμου που έβγαιναν κατά καιρούς.
Κατέληξαν υποτίθεται σε μια γενική και όχι δεσμευτική συμβουλή προς όλες τις χώρες ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της ανισότητας σε βάρος των γυναικών. Και η πρόταση είναι ότι κάθε χώρα θα είναι καλό να περάσει τουλάχιστον ένα (οποιοδήποτε) νόμο υπέρ των γυναικών! Όποτε και αν θέλει!
Φανταζόμαστε επίσης ότι θα έγιναν και πολύ βαθυστόχαστες συζητήσεις για την παγκόσμια εισοδηματική ανισότητα ανάμεσα στα γεύματα με κόκκινο τόνο και γαλλικά κρασιά, στην αυτοκρατορική βίλα, με 13.000 αστυνομικούς να προστατεύουν τους ηγέτες των G7.
Χωρίς στρατηγική
Είναι φανερό ότι οι ηγέτες των μεγάλων καπιταλιστικών χωρών δεν έχουν καμία στρατηγική για το πως θα αντιμετωπίσουν την κρίση που έρχεται, αλλά και τα φλέγοντα προβλήματα της εποχής. Και γι’ αυτό βρίσκονται σε παράκρουση.
Μάλιστα, ακόμα και τα μέτρα που χρησιμοποίησαν για να αποφύγουν τις χειρότερες επιπτώσεις της προηγούμενης κρίσης (του 2007), σήμερα δεν μπορούν να αξιοποιηθούν, καθώς το παγκόσμιο χρέος έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα, και τα επιτόκια σε ιστορικά χαμηλά.
Μια νέα κρίση, εκτός από ένταση στις σχέσεις μεταξύ των χωρών που μπορεί να οδηγήσουν και σε πολεμικές συγκρούσεις, θα φέρει νέα κύματα λιτότητας, ανεργίας και φτώχειας. Αν σε κάτι συμφωνούν οι G7 είναι ότι προκειμένου να σωθεί το σύστημα που εκπροσωπούν, θα φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Και όλα αυτά την στιγμή που ακόμα πληρώνουμε το κόστος της προηγούμενης κρίσης που δημιούργησαν.
Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, η ανατρεπτική Αριστερά και τα κινήματα διεθνώς χρειάζεται να προετοιμαστούν για τις νέες επιθέσεις που μας ετοιμάζουν, αλλά και τις δυνατότητες που ανοίγει η νέα φάση της κρίσης του καπιταλισμού για την μαζικοποίηση των πραγματικών σοσιαλιστικών ιδεών, ως τη μόνη διέξοδο από την μιζέρια στην οποία μας καταδικάζει το σύστημα.
