Ο αγρότης/μελισσοκόμος Ι. Κόκκορης, μέλος του συντονιστικού αγροτών Μολάων – Πακίων – Ελαίας απευθύνει την παρακάτω ανοιχτή επιστολή στο βουλευτή Σ. Αραχωβίτη
«Κύριε Αραχωβίτη,
Ενόψει της προσωπικής πρόσκλησης που μου απευθύνατε για συμμετοχή μου σε σύσκεψη στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, σας ενημερώνω ότι δεν επιθυμώ να συμμετέχω, διότι, όπως προφανώς γνωρίζετε, αποτελώ ένα απο τα μέλη του συντονιστικού των αγροτών. Η πρόσκλησή σας έπρεπε να απευθύνεται στο συντονιστικό, το οποίο είναι αρμόδιο να συγκαλέσει συνέλευση των αγροτών προκειμένου να αποφασίσει για τη συμμετοχή μας στη σύσκεψη και με ποιους εκπροσώπους.
Ωστόσο, με την ευκαιρία της προσωπικής πρόσκλησης, μου δίνετε το δικαίωμα να σας εκφράσω τις προσωπικές μου απόψεις δημόσια, όπως πάντα κάνω και μέσα στη συνέλευση των αγροτών.
Σε συνέντευξη που δώσατε στην ΕΡΤ μετά τη συνάντηση των αγροτών με τον πρωθυπουργό δηλώσατε ότι “η πρωτογενής παραγωγή πρέπει να μπει σε τροχιά ανάπτυξης γιατί το ζήτημα δεν είναι μόνο το φορολογικό και το ασφαλιστικό του σήμερα, αλλά υπάρχει και το αναπτυξιακό κομμάτι. Δεν είναι το ζήτημα να μοιραστούμε τη μιζέρια μας μετά απο πέντε χρόνια μνημονίων και σαράντα χρόνια πολιτικών αντιαναπτυξιακών, αλλά (το ζήτημα είναι) πώς να αυξήσουμε το εισόδημα έτσι ώστε να έχει τη δυνατότητα να συνεισφέρει στο ΑΕΠ με μεγαλύτερο εισόδημα”.
Ομολογουμένως, ακούγοντας σας να λέτε αυτά, ξαφνιάστηκα και αναρωτήθηκα: Λες ο άνθρωπος να μετάνιωσε για το ότι ψήφισε το τρίτο μνημόνιο; Για το ότι υπηρετεί πολιτικούς χώρους που συντάσσονται με το στραγγαλισμό του λαού από την Ευρωπαϊκή Ένωση (σαράντα χρόνια αντιαναπτυξιακών πολιτικών), το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, από την ντόπια και την ξένη ολιγαρχία;
Ακούγοντας στη συνέχεια της συνέντευξης να λέτε ότι “στα χέρια των αγροτών είναι η πολιτική εκτίμηση να αξιολογήσουν το οικονομικό πλαίσιο στο οποίο βρίσκεται η χώρα και τις προτάσεις που έγιναν απο την πλευρά της κυβέρνησης και να προβούμε επιτέλους σε μία εκτόνωση. Η οικονομία και η κοινωνία είναι πιεσμένη”, κατάλαβα ότι έκανα λάθος σκέψεις και άρχισα να αναζητώ τι ακριβώς θέλετε να πείτε και να κάνετε εσείς και η κυβέρνηση που υπηρετείτε.
Με βάση τα λεγόμενά σας, τα σαράντα χρόνια αντιαναπτυξιακών πολιτικών της ΕΕ και τα έξι χρόνια μνημονίων (πέντε των προηγούμενων και ένα δικό σας) και κατοχής της χώρας απο τους δανειστές οδήγησαν στη μιζέρια. Όμως, τόσο εσείς όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, συμβάλατε να επιβληθεί στη χώρα αυτό το οικονομικό πλαίσιο, έτσι ώστε η “κοινωνία και η οικονομία να είναι πιεσμένη”.
Στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, όμως, υπάρχει και κάτι άλλο. Η κινητοποίηση των αγροτών και των υπόλοιπων κλάδων και η πανελλαδική απεργία της 4ης Φεβρουαρίου, που με την καθολική συμμετοχή και το μήνυμα ενότητας της κοινωνίας πίεσε τόσο την κυβέρνηση όσο και τα ξένα αφεντικά. Έτσι ερχόμαστε στη μαγική λέξη που χρησιμοποιήσατε: στην εκτόνωση.
Σκοπός, λοιπόν, τόσο της συνάντησης του πρωθυπουργού με εκπροσώπους των αγροτών όσο και της σύσκεψης που εσείς οργανώσατε ήταν, ενώ δεν ικανοποιείτε τα αιτήματα των αγροτών και το οικονομικό πλαίσιο παρέμεινε ως έχει, μέσω ελιγμών να οδηγήσετε την πίεση που ασκεί η κοινωνία σε εκτόνωση.
Tαυτόχρονα, λανσάρετε και το “διαρκή διάλογο”, επιχειρώντας να ξεγελάσετε τους αγρότες ότι έχουν τη δυνατότητα να συνδιαμορφώσουν τις αποφάσεις, δυνατότητα που ούτε εσείς οι ίδιοι, ως κυβέρνηση, δεν έχετε (σελ. 1014, τρίτου μνημονίου “η κυβέρνηση δεσμεύεται να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με την ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ για όλες τις ενέργειες που αφορούν την επίτευξη των στόχων των μνημονίων πριν την οριστικοποίηση και τη νομική έγκρισή τους”. Εάν αυτό δεν είναι ο ορισμός του δωσιλογισμού τότε τι είναι;).
Τι ειρωνεία! Την ημέρα που ο πρωθυπουργός συναντούσε τους αγρότες, τα τεχνικά κλιμάκια των δανειστών ξαναέπιαναν δουλειά στα υπουργεία, έτσι, για να μας υπενθυμίσουν ποιος κάνει κουμάντο. Την επομένη μέρα που συναντούσε τον Μπούτα, μας είπε γελώντας ότι “το τσίπουρο και τον ήλιο δεν θα μας τα πάρουν οι δανειστές”, δηλαδή όλα τα υπόλοιπα θα μας τα πάρουν. Τι θράσος!
Μιλάτε για ανάπτυξη. Όμως, αποδέχεστε ότι το συγκεκριμένο οικονομικό-πολιτικό πλαίσιο μας έφερε σε αυτή την κατάσταση. Άρα, η ανάπτυξη προς όφελος του λαού θα έρθει μόνο όταν ο λαός γκρεμίσει αυτό το πλαίσιο και δημιουργήσει το δικό του. Και ένα νέο πολιτικοοικονομικό πλαίσιο υπέρ του λαού περιλαμβάνει:
1. Μονομερή διαγραφή του παράνομου χρέους με βάση το διεθνές δίκαιο.
2. Έξοδο από το σφαγείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις αντιαναπτυξιακές πολιτικές της, ενεργοποιώντας το άρθρο 50 της Συνθήκης Λειτουργίας της ΕΕ.
3. Έξοδο απο την ευρωζώνη και έκδοση εθνικού νομίσματος που θα χρηματοδοτήσει την παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της οικονομίας.
4. Εθνικοποίηση τραπεζών, τις οποίες πληρώνει με το αίμα του ο ελληνικός λαός και του ανήκουν.
5. Απόδοση ευθυνών, τιμωρία των ενόχων και δήμευση της περιουσίας τους.
6. Νέο σύνταγμα μέσα απο συντακτική εθνοσυνέλευση.
Μόνο μέσα από αυτό το πλαίσιο, που ήδη συζητιέται από την κοινωνία, είναι δυνατόν να δοθεί λύση στα προβλήματα όλων των κοινωνικών ομάδων, των αγροτών, των ελεύθερων επαγγελματιών, των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανέργων και όλου του ελληνικού λαού».
