Δημοσιεύουμε ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Πολιτών Βόλου ενάντια στην καύση σκουπιδιών NO BURN
Το έγκλημα συνεχίζεται
Η ΑΓΕΤ Lafarge συνεχίζει να καίει αδιευκρίνιστα μεγάλες ποσότητες σκουπιδιών (πλαστικών) κάθε μέρα. Τα φουγάρα της συνεχίζουν να εκλύουν διοξίνες, φουράνια, βαρέα μέταλλα κοκ. Οι τοξικοί αυτοί ρύποι συνεχίζουν να συσσωρεύονται στο έδαφος και το νερό της περιοχής μας. Τα φρούτα, τα λαχανικά, τα γαλακτοκομικά, τα αβγά και τα άλλα κτηνοτροφικά προϊόντα της περιοχής, συνεχίζουν να δηλητηριάζονται από αυτούς τους τοξικούς ρύπους.
Αυτά συμβαίνουν με τις άδειες που παραχώρησαν στην ΑΓΕΤ Lafarge όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών και με τη συναίνεση της Δημοτικής διοίκησης Μπέου και της Περιφερειακής διοίκησης Αγοραστού.
Παράλληλα, η κυβέρνηση συνεχίζει να προωθεί την καύση ως μοντέλο διαχείρισης των σκουπιδιών σε όλη τη χώρα, μέσα από το πρόσφατα ψηφισμένο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης. Την ίδια ώρα, ο Δήμος Βόλου και η Περιφέρεια Θεσσαλίας προχωράνε στην κατασκευή εργοστασίου διαχείρισης σκουπιδιών στον Βόλο, όπου τα σκουπίδια θα μετατρέπονται σε καύσιμο για τους κλιβάνους της ΑΓΕΤ.
Δεν ρυπαίνει μόνο η ΑΓΕΤ
Βέβαια, γνωρίζουν και γνωρίζουμε ότι δεν ρυπαίνει μόνο η ΑΓΕΤ. Στα δυτικά του Βόλου, η Χαλυβουργία είναι επίσης εξαιρετικά πιθανό να ρυπαίνει με διοξίνες μια περιοχή με αναπτυγμένη κτηνοτροφία που προμηθεύει το Βόλο (και όχι μόνο) με κρέας, γάλα, τυριά κοκ. Οι πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις διοξινών που είχαν εντοπισθεί το 2007 στις μετρήσεις των τοπικών ελεγκτικών μηχανισμών, είχαν ως αποτέλεσμα να θανατωθούν εκατοντάδες ζώα για να μην φτάσουν οι διοξίνες στο πιάτο των πολιτών. Έκτοτε όμως σιγή ιχθύος.
Κανένας φορέας της Περιφέρειας ή του κράτους δεν μετρά σήμερα τις συγκεντρώσεις διοξινών ούτε στο έδαφος, ούτε πολύ περισσότερο για αγροτο-κτηνοτροφικά προϊόντα, γύρω από την ΑΓΕΤ και γύρω από τη Χαλυβουργία.
Διοξίνες στο κόκκινο σε Ελβετία και Ισπανία
Οι διοξίνες δεν ονομάζονται τυχαία «επίμονος ρύπος». Ο λόγος για αυτό είναι ότι παραμένουν στο περιβάλλον και τη διατροφική αλυσίδα για πολλά χρόνια μετά την έκκλησή τους από τις βιομηχανικές δραστηριότητες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πόλη της Λωζάνης στην Ελβετία. Πριν λίγους μήνες οι τοπικές αρχές της Λωζάνης εντόπισαν πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις διοξινών στο έδαφος της πόλης. Λόγω αυτών των συγκεντρώσεων οι αρχές απαγόρευσαν ή περιόρισαν δραστικά τις ποσότητες αβγών και λαχανικών που επιτρέπεται να καταναλώσουν οι κάτοικοι. Επίσης οι αρχές συνέστησαν στα παιδιά να μην παίζουν στα πάρκα και σε όλους τους πολίτες να πλένουν τα χέρια τους όταν πιάνουν χώμα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι οι διοξίνες αυτές παρέμειναν στο έδαφος ενώ το εργοστάσιο καύσης σκουπιδιών της πόλης έκλεισε το 2015! Δηλαδή ακόμη κι αν σταματήσει «αύριο» η καύση σκουπιδιών, οι διοξίνες θα παραμείνουν εδώ για πολλά ακόμη χρόνια!
Ένα άλλο παράδειγμα έρχεται από τη Μαδρίτη της Ισπανίας. Εκεί, μετρήθηκαν πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις διοξινών σε αβγά και φυτά γύρω από το εργοστάσιο καύσης σκουπιδιών Βαλντεμινγκόμεζ (Valdemingomez). Οι συγκεντρώσεις στα αβγά μάλιστα ξεπερνούσαν τα όρια ασφαλείας που έχει θέσει η ΕΕ κατά 34%! Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στην πόλη Pilsen της Τσεχίας γύρω από το εργοστάσιο που παράγει ηλεκτρική ενέργεια από καύση σκουπιδιών και λειτουργεί μόλις από το Μάρτιο του 2019!* Δηλαδή υπήρχε συσσώρευση διοξινών μέσα σε 2 χρόνια από ένα εργοστάσιο που χρησιμοποιεί την πιο σύγχρονη αντιρρυπαντική τεχνολογία! Ας φανταστούμε λοιπόν τι γίνεται τόσα χρόνια στην ΑΓΕΤ, που είναι παλιό εργοστάσιο.
Οι ευθύνες της Περιφέρειας
Η Πρωτοβουλία NO BURN, μαζί με άλλες συλλογικότητες, θέσαμε το ζήτημα της Ελβετίας και της Ισπανίας στην Περιφερειακή διοίκηση τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση έξω από την Περιφέρεια, κατά την οποία αποδώσαμε ψήφισμα και καταθέσαμε ερωτήσεις. Η απάντηση της Περιφερειακής Αρχής Αγοραστού – Κολυνδρίνης ήταν να φέρει τα ΜΑΤ για να μας «υποδεχτούν». Τρεις μήνες μετά, η Περιφέρεια Θεσσαλίας δεν έχει δώσει καμία απάντηση στα γραπτά ερωτήματα που καταθέσαμε και στο αίτημα για μέτρηση των διοξινών στο έδαφος.
Ενωτικοί αγώνες
Σταθερή θέση της Πρωτοβουλίας NO BURN είναι ότι για να σταματήσει η καύση σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ-Lafarge και πανελλαδικά, χρειάζεται συντονισμός των συλλογικοτήτων που ασχολούνται με το θέμα και των μαζικών φορέων της πόλης (στο χώρο της υγείας, της παιδείας, των εργατικών σωματείων της περιοχής κοκ). Επιπλέον, χρειάζεται συντονισμός σε πανελλαδικό επίπεδο. Καλωσορίζουμε στην πόλη μας τους Support Earth, ακτιβιστική και καλλιτεχνική συλλογικότητα από την Αθήνα, που συμμετέχει ενεργά στο κίνημα κατά της καύσης και με την οποία έχουμε συνεργαστεί και στο παρελθόν.
*www.toxicowatch.org
Οι διοξίνες και οι επιπτώσεις τους
Το πόσο τοξικές και επικίνδυνες είναι οι διοξίνες φαίνεται από το ότι τα ανώτατα όρια συγκέντρωσης διοξινών στα τρόφιμα που έχει θέσει η ΕΕ μετρούνται σε picogram (pg) διοξίνης ανά γραμμάριο λίπους. Δηλαδή σε τρισεκατομμυριοστά του γραμμαρίου (1/ 1.000.000.000.000)!
Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Τοξικότητας (Toxic Watch Foundation – TWF) που εδρεύει στο Χάρλινγκεν (Harlingen) της Ολλανδίας:
«… οι διοξίνες ρυπαίνουν το περιβάλλον, παραμένουν για δεκαετίες και προκαλούν προβλήματα όπως καρκίνο, γενετικές ανωμαλίες, μαθησιακές δυσκολίες, ανοσολογική ανεπάρκεια, συμπεριφορικές, νευρολογικές και αναπαραγωγικές αποκλίσεις στον άνθρωπο και σε άλλα είδη ζώων».
Δεν υπάρχουν ασφαλή όρια πρόσληψης διοξινών, επειδή οι διοξίνες συσσωρεύονται στο λίπος των ζώων και του ανθρώπου. Παρόλα αυτά, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει ανώτατα όρια για την «ανεκτή εβδομαδιαία πρόσληψη» διοξινών μέσω τροφίμων.
Το 2018, η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) μείωσε την «ανεκτή εβδομαδιαία πρόσληψη» διοξινών κατά 7 φορές. Όμως η ΕΕ δεν αναθεώρησε τα αντίστοιχα ανώτατα όρια ασφαλείας στους επίσημους κανόνες της. Με δυο λόγια η ΕΕ αρνείται να εφαρμόσει τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων.
Η σημερινή έκθεση των περισσότερων κατοίκων της ΕΕ σε διοξίνες υπερβαίνει την «ανεκτή εβδομαδιαία πρόσληψη», όπως την ορίζει η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA).
