Εργατική Αυτονομία – ανεξάρτητο συνδικαλιστικό σχήμα*
Τη στιγμή που η κυβέρνηση κατεβάζει προς ψήφιση το νομοσχέδιο «κόφτη» με τη διαδικασία του κατεπείγοντος από την πλευρά των συνδικάτων επικρατεί «άκρα του τάφου σιωπή»…
Η παραδομένη, συμβιβασμένη και παχύδερμη συνδικαλιστική ηγεσία των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ παρακολουθεί ουσιαστικά απαθής το νομοθετικό πραξικόπημα που ξεπουλάει τη χώρα και δίνει τη χαριστική βολή στα εργατικά και λαϊκά εισοδήματα.
Για αυτό η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ λειτουργεί σαν αβανταδόρος της κυβέρνησης Τσίπρα και ολόκληρου του μνημονιακού μπλοκ (Μητσοτάκης, Γεννηματά, Καμμένος, Θεοδωράκης, Λεβέντης).
Οι όποιες αντιπαραθέσεις ανάμεσά τους είναι στάχτη στα μάτια του κόσμου γιατί όλοι τους συμφωνούν στην μνημονιακή πολιτική καταλήστευσης του λαού.
Δυστυχώς, το ΠΑΜΕ με τη στάση που κρατάει όχι μόνο δεν δίνει προοπτική αλλά απογοητεύει ακόμη περισσότερο με τη διασπαστική λογική για κομματική κατανάλωση και ικανοποίηση. Έτσι παρά τις όποιες επαναστατικές κορώνες έχει μεγάλη ευθύνη για την αδράνεια του συνδικαλιστικού κινήματος κάτι που αντικειμενικά βολεύει τον Τσίπρα και το μνημονιακό μπλοκ.
Είναι δεδομένο ότι η καταιγίδα του 1,8 δισ. € έμμεσων φόρων, του κόφτη μισθών και συντάξεων, του ξεπουλήματος του πλούτου του ελληνικού λαού (ΔΕΗ, ΟΣΕ, αστικές συγκοινωνίες Αθήνας, δημόσια κτίρια, ΕΛΤΑ, λιμάνια κα) θα πλήξει τη ζωή των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων και φυσικά καμία σχέση δεν έχει με αριστερή πολιτική όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Κάτω από την επιφάνεια η κοινωνία βράζει και η οργή ψάχνει να βρει διέξοδο ενάντια σε όσους καταδικάζουν το λαό μας στη δυστυχία. Σε πολλές χώρες οι εργάτες μπαίνουν ξανά το δρόμο του αγώνα και έτσι δίνουν κουράγιο, εμπνέουν και προετοιμάζουν την ανάκαμψη του κινήματος και στην Ελλάδα.
Τέτοιοι είναι σκληροί αγώνες της νεολαίας και των εργατών στη Γαλλία ενάντια στα αντεργατικά μέτρα του σοσια-ληστή Ολλάντ. Το μαζικό κίνημα άρνησης πληρωμής του χαρατσιού στο νερό στην Ιρλανδία. Το ξύπνημα της εργατικής τάξης των ΗΠΑ και η πάλη για αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς. Η γενική απεργία διαρκείας που ξεκίνησε πριν λίγες μόλις μέρες στη Νιγηρία.
Αυτό που απαιτείται είναι συμπεράσματα από την πρόσφατη εμπειρία, συντονισμός των αγώνων και οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς για να προετοιμάσουμε την αντεπίθεση που θα έρθει και δεν αφήσει τίποτα όρθιο. Γιατί η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία δεν αντέχει πλέον!
