-
Άρνηση πληρωμής του χρέους στους τραπεζίτες!
-
Εθνικοποίηση των τραπεζών!
-
Άμεσο κάλεσμα νέας 48ωρης γεν. απεργίας!Μαζικοί γενικευμένοι απεργιακοί αγώνες και καταλήψεις!
-
Μαζική συμμετοχή στην πανευρωπαϊκή βδομάδα κινητοποιήσεων, 21-26 Ιούνη
Οι Έλληνες εργαζόμενοι βλέπουμε να συνθλίβεται το βιοτικό μας επίπεδο μέσα από αλλεπάλληλα κύματα απάνθρωπων επιθέσεων που έχουν συμφωνήσει η κυβέρνηση με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Απ’ αυτή τη λυσσαλέα επίθεση το βιοτικό επίπεδο των περισσότερων από εμάς μειώνεται κατά 20-30%. Δεν εξαιρούνται ούτε οι συντάξεις των 500 ευρώ ούτε ο βασικός μισθός των «700 ευρώ» που μειώνεται σε 560 € και πιο κάτω! Κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ έχουν σκοπό να μην αφήσουν τίποτε όρθιο, να πάρουν πίσω δικαιώματα που έχουν κερδισθεί εδώ και δεκαετίες να διαλύσουν ολοκληρωτικά τις εργασιακές σχέσεις, να δουλεύουμε «μέχρι θανάτου» με το νέο ασφαλιστικό, με μισθούς και συντάξεις εξαθλίωσης!
Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ προκαλεί ασύστολα όταν υποστηρίζει ότι σε 3 χρόνια η Ελλάδα θα έχει αναγεννηθεί. Είναι ένα ωμό και κυνικό ψέμα!! Ακόμα μεγαλύτερο από αυτά που λέγανε πριν τις εκλογές!
Ποιος φταίει;
Ποια ευθύνη έχουν οι εργαζόμενοι για την κρίση; Καμία! Τότε γιατί καλούνται αυτοί να πληρώσουν το κόστος; Η απάντηση πρέπει να είναι ξεκάθαρη σε κάθε εργαζόμενο: για να μην πληρώσει το κεφάλαιο, αυτοί δηλαδή που προκάλεσαν την κρίση!
Η κρίση του ελληνικού χρέους δεν είναι η αιτία για την κρίση του ευρώ! Η ελληνική κρίση είναι σύμπτωμα της διεθνούς κρίσης η οποία ξεκίνησε με την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων στις ΗΠΑ, επεκτάθηκε στο τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ, απ’ εκεί μεταφέρθηκε στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, και τώρα χτυπά ολόκληρα κράτη! Η Ελλάδα χτυπήθηκε πρώτη απλά και μόνο γιατί είναι ένας από τους πιο αδύναμους κρίκους της ΕΕ.
Μπροστά στο ενδεχόμενο της χρεοκοπίας της μιας εθνικής οικονομίας μετά την άλλη, και την κατάρρευση της ΕΕ και του ευρώ, τα επιτελεία της ΕΕ αποφάσισαν να διαθέσουν πάνω από 700 δις ευρώ για να «διασώσουν» την ΕΕ και το ευρώ μέσω του νέου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθεροποίησης!
Ποιον διασώζουν;
Ποιον ακριβώς διασώζουν όμως; Εμάς πάντως, σίγουρα όχι!
Τα χρέη της Ελλάδας και των υπόλοιπων υπερχρεωμένων κρατών της Ευρώπης είναι χρέη προς το μεγάλο ευρωπαϊκό τραπεζικό κεφάλαιο – τις Γερμανικές, Γαλλικές, Ελβετικές, Βρετανικές κοκ τράπεζες. Για παράδειγμα το 20% του συνόλου των δανείων των Γερμανικών τραπεζών είναι προς τους 4 «προβληματικούς» – Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία και Ιρλανδία. Πάνω από το 50% του ελληνικού χρέους προς ξένες τράπεζες είναι σε γαλλικές και γερμανικές τράπεζες!
Αν ξεκινήσει η αλυσίδα των χρεοκοπιών, από την Ελλάδα, αυτό που στο τέλος θα τιναχτεί στον αέρα είναι το «εύρωστο» μέχρι στιγμής τραπεζικό σύστημα των Γερμανών, Γάλλων και άλλων μεγάλων καπιταλιστών της Ευρώπης!
Για να σώσουν λοιπόν αυτούς, τους Γερμανούς τραπεζίτες και καπιταλιστές η Μέρκελ, τους Γάλλους ο Σαρκοζί, κοκ, ξαφνικά ανακαλύπτουν πως «υπάρχουν λεφτά»! Στήνουν τον μηχανισμό παροχής ρευστότητας, δίνουν 110 δις στην ελληνική κυβέρνηση για να αρχίσει να ξοφλά τα χρέη της και μετά ξεζουμίζουν εμάς μέχρι θανάτου (και το ίδιο τους Πορτογάλους, Ισπανούς, Ιρλανδούς, κλπ εργαζόμενους)!
Βάρβαρη επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους παντού
Σε ολόκληρη την Ευρώπη – και σε ολόκληρο τον πλανήτη – οι καπιταλιστές και τα επιτελεία τους εξαπολύουν μια επίθεση τέτοιας έκτασης, που οι εργαζόμενοι δεν θα μπορούσαν να διανοηθούν στους χειρότερους εφιάλτες τους.
Κι’ όμως… οι ηγεσίες των συνδικάτων αρνούνται να προχωρήσουν σε μαζικούς, συντονισμένους, αγώνες διαρκείας, με συγκεκριμένο σχέδιο δράσης, για την ανατροπή των πολιτικών αυτών!
Και οι ηγεσίες της αριστεράς πανευρωπαϊκά είτε επιμένουν σε ξοφλημένες, άσχετες με την πραγματικότητα της σημερινής κρίσης, συνταγές Κεϊνσιανικού τύπου, είτε περιορίζονται σε απλά αιτήματα αναδιανομής του πλούτου. Αν ήταν δυνατό να εφαρμοστούν αυτές οι πολιτικές σήμερα, στα πλαίσια του καπιταλισμού και χωρίς ανατροπή του συστήματος, θα σήμαιναν απλά μετακίνηση του κεφαλαίου σε άλλους «παραδείσους» – δηλαδή, και πάλι, καταστροφική κρίση.
Μπροστά στο μέγεθος μιας κρίσης, που είναι αντίστοιχη αν όχι μεγαλύτερη αυτής του ’29–’31 οι σημερινές ηγεσίες της αριστεράς προσφέρουν «ασπιρίνες»!
Διεθνισμός – πανευρωπαϊκή δράση 21-26 Ιούνη
Οι συντονισμένοι αγώνες του εργατικού κινήματος σε πανευρωπαϊκή βάση, σήμερα, είναι από τα πιο κρίσιμα καθήκοντα με τα οποία είμαστε αντιμέτωποι. Ούτε οι Έλληνες, ούτε οι Πορτογάλοι, Ισπανοί, Ιρλανδοί, κλπ εργαζόμενοι, δεν μπορούν από μόνοι τους να αντιμετωπίσουν τη συντονισμένη επίθεση των «αγορών»-κυβερνήσεων-ΕΕ-ΔΝΤ. Όλοι μαζί όμως μπορούν! Σε όλες τις χώρες οι οποίες βρίσκονται στο κέντρο της αντεργατικής καταιγίδας καλούνται σήμερα είτε γενικές απεργίες, όπως στην Ελλάδα, είτε γενικές απεργίες του Δημόσιου τομέα, όπως στην Πορτογαλία και Ισπανία. Όμως δεν έχουν μεταξύ τους συντονισμό! Το κλίμα αντικειμενικά, είναι υπερώριμο για μια γενική πανευρωπαϊκή απεργία που θα έσπερνε τρόμο στους αλαζόνες που κυβερνούν τις ζωές μας. οι ηγεσίες των ευρωπαϊκών συνδικάτων όμως συνεχίζουν τον βαθύ τους ύπνο…
Σ’ αυτές τις συνθήκες, αριστεροί ευρωβουλευτές, μετά από πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος στην Ιρλανδία (συμμετέχει στην Επιτροπή για μια Εργατική Διεθνή, CWI, στην οποία συμμετέχει και το Ξεκίνημα) καλούν συνδικάτα και κόμματα της αριστεράς σε μια βδομάδα πανευρωπαϊκών δράσεων, ανάμεσα στις 21 και 26 Ιούνη, ενάντια στη νέα λιτότητα που θα σαρώσει την Ευρώπη.
Ο διεθνισμός είναι η απαραίτητη συνταγή για τη νίκη του κινήματος σήμερα. Η κοινή πάλη για την ανατροπή της Ευρώπης του κεφαλαίου, τη διάλυση της ΕΕ των καπιταλιστών και το χτίσιμο της Σοσιαλιστικής Ενωμένης Ευρώπης, των εργαζομένων, ο μόνος δρόμος για να τεθεί τέρμα στη σημερινή βαρβαρότητα και για μια ανθρώπινη κοινωνία
Καθήκοντα της αριστεράς
Τα καθήκοντα των μαζικών κομμάτων της ελληνικής αριστεράς (ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ) σήμερα είναι αφήσουν τις γενικόλογες διαμαρτυρίες και καλέσματα και να πουν καθαρά:
- Άρνηση πληρωμής του χρέους στους ξένους και Έλληνες (μην το ξεχνάμε αυτό!) τραπεζίτες-κερδοσκόπους–ληστές!
- Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, χωρίς αποζημίωση στους μεγαλομετόχους, κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο και διαχείριση! Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να αποκτήσει νόημα η θέση «την κρίση να πληρώσουν αυτοί που την δημιούργησαν»!
- Η κρίση, είναι κρίση του καπιταλισμού, βαθιά και καταστροφική (και όχι απλά του νεοφιλελευθερισμού) και η αριστερά έχει υποχρέωση να προτείνει, συγκεκριμένα και καθαρά, την πάλη για την ανατροπή του συστήματος και την αντικατάστασή του από μια σοσιαλιστική κοινωνία στηριγμένη στην εργατική δημοκρατία – διαφορετικά θα αποδειχθεί για μια ακόμη φορά στην ιστορία ασυνεπής με τις αρχές και τις διακηρύξεις της!
- Απαιτείται ανοιχτή αντιπαράθεση με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που δεν αναπτύσσουν κανένα πραγματικό σχέδιο για την ανατροπή των πολιτικών που προωθούνται από την κυβέρνηση το ΔΝΤ και την ΕΕ. Χρειάζεται να ξεκινήσει μαζική εκστρατεία μέσα στο εργατικό κίνημα, υπέρ ενός κινήματος που να συνδυάζει επαναλαμβανόμενες γενικές απεργίες με καταλήψεις διαρκείας σε χώρους κλειδιά (πχ, λιμάνια, ΔΕΗ, ναυπηγεία, κατασκευαστικές) ώστε να δοθεί το μήνυμα της αντίστασης με όλα τα μέσα στο σύνολο της κοινωνίας και παραδείγματα προς μίμηση!
- Η αριστερά, ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ – εξωκοινοβουλευτική, οφείλει επιτέλους να ασχοληθεί με το θέμα των ενωτικών δράσεων και αγώνων. Έχει ξεπεραστεί κάθε όριο, όταν σ’ αυτές τις συνθήκες γίνονται 3 ή 4 διαφορετικές συγκεντρώσεις και πορείες για το ίδιο θέμα, την ίδια μέρα.
Οι εργαζόμενοι μπορούν. Οι ηγεσίες θέλουν;
Ας μην μας απαντήσουν, διάφοροι, πως το κίνημα δεν θα ανταποκριθεί σε τέτοια καλέσματα.
Οι εργαζόμενοι θα χάνουν 2, 3 και περισσότερους μισθούς, κάθε χρόνο, από τώρα και στο εξής, αν εφαρμοστούν τα μέτρα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Είναι σίγουρα διατεθειμένοι να χάσουν και 5 και 10 και 15 μεροκάματα – κι όσα περισσότερα χρειάζεται – αν είναι να παλέψουν σοβαρά για να ανατρέψουν αυτή την επίθεση. Γιατί έχουν να κερδίσουν πολύ περισσότερα!
Για να το κάνουν αυτό όμως πρέπει να νοιώσουν πως υπάρχει σοβαρό σχέδιο αντίστασης, με προοπτική νίκης. Αυτό το σχέδιο μόνο οι ηγεσίες της αριστεράς μπορούν να προτείνουν, να μπουν μπροστά -με προτάσεις όπως τις πιο πάνω- να στείλουν μηνύματα μαχητικής αντίστασης, να δώσουν το παράδειγμα, να λειτουργήσουν σαν καταλύτης!
