Εκατομμύρια εργαζόμενοι βλέπουν να συνθλίβεται το βιοτικό τους επίπεδο μέσα από τα απανωτά μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση μαζί με το ΔΝΤ και την ΕΕ. Το βιοτικό επίπεδο μειώνεται για το μέσο εργαζόμενο κατά 20 30 % και από αυτή τη λυσσαλέα επίθεση δεν εξαιρούνται ούτε οι συντάξεις των 500 ευρώ ούτε ο βασικός μισθός των «700 ευρώ» που μειώνεται σε 560 ευρώ!
Ποια ευθύνη έχουν οι εργαζόμενοι για την κρίση; Καμία! Γιατί καλούνται αυτοί να πληρώσουν για την κρίση; Για να μην πληρώσει το κεφάλαιο, αυτοί δηλαδή που προκαλέσανε την κρίση!
Η ελληνική κρίση δεν είναι η αιτία για την κρίση του ευρώ! Η ελληνική κρίση είναι σύμπτωμα της διεθνούς κρίσης η οποία ξεκίνησε με την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων στις ΗΠΑ, επεκτάθηκε στο τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ, απ’ εκεί μεταφέρθηκε στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, και τώρα χτυπά ολόκληρα κράτη. Η Ελλάδα χτυπήθηκε πρώτη απλά και μόνο γιατί είναι ο αδύνατος, ή ένας από τους πιο αδύνατους κρίκους της ΕΕ. Αυτό που απειλείται, στη συνέχεια, είναι η ίδια η ΕΕ και το ευρώ!
Μπροστά στο ενδεχόμενο της χρεοκοπίας της μίας εθνικής οικονομίας μετά την άλλη, και την κατάρρευση της ΕΕ και του ευρώ, τα επιτελεία της ΕΕ αποφάσισαν να διαθέσουν 700 δις ευρώ για να διασώσουν την ΕΕ και το ευρώ μέσω του νέου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθεροποίησης!
Ποιον σώζουν;
Για να σώσουν όμως, ποιον ακριβώς;
Για να σώσουν τους τραπεζίτες τους, και κατ’ επέκταση τους μεγαλοκαπιταλιστές, είναι η απάντηση!
Τα χρέη των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρώπης είναι χρέη προς το μεγάλο ευρωπαϊκό τραπεζικό κεφάλαιο – στις Γερμανικές, Γαλλικές, Ελβετικές, Βρετανικές κοκ τράπεζες.
Για παράδειγμα το 20% του συνόλου των δανείων των Γερμανικών τραπεζών είναι προς τους 4 «προβληματικούς» ευρωπαίους (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία και Ιρλανδία). Αν ξεκινήσει η αλυσίδα των χρεοκοπιών, αυτό που στο τέλος θα τιναχτεί στον αέρα είναι το «εύρωστο» μέχρι στιγμής τραπεζικό σύστημα των Γερμανών καπιταλιστών.
Τους Γερμανούς καπιταλιστές και τραπεζίτες σώζει λοιπόν η Μέρκελ, τους Γάλλους ο Σαρκοζί κοκ, όταν αποφασίζουν να «προσφέρουν» 700 δις ευρώ για να διασώσουν τους «αδύνατους».
Ξανά λοιπόν, μέσα σε μία νύχτα ανακαλύπτουν πως υπάρχουν τα λεφτά για να σωθούν οι τραπεζίτες.
Αυτά όμως τα λεφτά που τόσο πλουσιοπάροχα θα τους παράσχουν θα κληθούν να τα πληρώσουν οι εργαζόμενοι, στη μια χώρα μετά την άλλη!
Βάρβαρη επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους παντού
Οι εργαζόμενοι σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον πλανήτη είναι αντιμέτωποι με την πιο βάρβαρη επίθεση, μια επίθεση τέτοιας έκτασης που δεν θα μπορούσαν να διανοηθούν στους χειρότερους εφιάλτες τους. Οι αστοί αναλυτές το έχουν καταλάβει! Αυτοί όμως που δεν το έχουν καταλάβει, αυτοί που είναι πραγματικά στον κόσμο τους, είναι οι ηγεσίες των μαζικών αριστερών κομμάτων – στην Ευρώπη και διεθνώς. Επιμένουν σε ξοφλημένες, άσχετες με την πραγματικότητα της σημερινής κρίσης, συνταγές, τύπου Κεϊνσιανισμού (τη στιγμή που τα ελλείμματα βρίσκονται σε ασυγκράτητα επίπεδα) ή περιορίζονται σε απλά αιτήματα αναδιανομής του πλούτου … «Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» μπροστά στο μέγεθος της πτώσης με την οποία η ευρωπαϊκή και η παγκόσμια οικονομία είναι αντιμέτωπες – και την οποία οι καπιταλιστές σε όλο τον κόσμο θα κοιτάξουν να φορτώσουν στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Καθήκοντα της αριστεράς
Τα καθήκοντα των μαζικών κομμάτων της ελληνικής αριστεράς (ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ) σήμερα είναι να αφήσουν τα μισόλογα και τις γενικόλογες διαμαρτυρίες και να πουν καθαρά:
-Άρνηση πληρωμής του χρέους στους ξένους και Έλληνες (μην το ξεχνάμε αυτό!) τραπεζίτες – κερδοσκόπους – ληστές και εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, χωρίς αποζημίωση στους μεγαλομετόχους, κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο και διαχείριση! Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να αποκτήσει νόημα η θέση «την κρίση να πληρώσουν αυτοί που την δημιούργησαν»!
-Η κρίση, είναι κρίση του καπιταλισμού, βαθιά και καταστροφική και η αριστερά έχει υποχρέωση να προτείνει, συγκεκριμένα και καθαρά, την πάλη για την ανατροπή του συστήματος και την αντικατάστασή του από μια σοσιαλιστική κοινωνία στηριγμένη στην εργατική δημοκρατία – διαφορετικά θα αποδειχθεί για μια ακόμη φορά στην ιστορία ασυνεπής με τις αρχές και τις διακηρύξεις της!
-Απαιτείται ανοιχτή αντιπαράθεση με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που δεν αναπτύσσουν κανένα πραγματικό σχέδιο για την ανατροπή των πολιτικών που προωθούνται από την κυβέρνηση το ΔΝΤ και την ΕΕ. Χρειάζεται να ξεκινήσει μαζική εκστρατεία μέσα στο εργατικό κίνημα, υπέρ ενός κινήματος που να συνδυάζει επαναλαμβανόμενες γενικές απεργίες με καταλήψεις διαρκείας σε χώρους κλειδιά, ώστε να δοθεί το μήνυμα της αντίστασης με όλα τα μέσα στο σύνολο της κοινωνίας και παραδείγματα προς μίμηση!
Οι εργαζόμενοι μπορούν. Οι ηγεσίες θέλουν;
Ας μην μας απαντήσουν, διάφοροι ( … ) πως το κίνημα δεν θα ανταποκριθεί σε τέτοια καλέσματα.
Οι εργαζόμενοι θα χάνουν 2, 3 και περισσότερους μισθούς, κάθε χρόνο, από τώρα και στο εξής, αν εφαρμοστούν τα μέτρα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Είναι σίγουρα διατεθειμένοι να χάσουν και 5 και 10 και 15 μεροκάματα, αν είναι να παλέψουν σοβαρά για να ανατρέψουν αυτή την επίθεση – γιατί έχουν να κερδίσουν πολύ περισσότερα.
Είναι διατεθειμένοι να παλέψουν για όσο χρειάζεται, φτάνει να καταλάβουν πως έτσι θα μπορέσουν να διασώσουν ότι έχουν κατακτήσει εδώ και έξι δεκαετίες. Για να το κάνουν αυτό όμως πρέπει να νοιώσουν πως υπάρχει σοβαρό σχέδιο αντίστασης, με προοπτική νίκης. Αυτό το σχέδιο θα πρέπει οι ηγεσίες της αριστεράς να το προτείνουν, να μπουν μπροστά και με προτάσεις όπως τις πιο πάνω, να στείλουν μηνύματα μαχητικής αντίστασης, να δώσουν το παράδειγμα, να λειτουργήσουν σαν καταλύτης.
