Tου Πάρη Μακρίδη
Τις μέρες αυτές ξεκίνησαν στη Βουλή οι συνεδριάσεις της εξεταστικής επιτροπής που θα διερευνήσει την εγκυρότητα των στατιστικών στοιχείων που αφορούν το μέγεθος του ελλείμματος και του χρέους κατά την περίοδο 2006-2009.
Η αναθεώρηση του ελλείμματος προς τα πάνω
Υπενθυμίζουμε ότι το Νοέμβρη του 2010 η Eurostat είχε προβεί σε αναθεώρηση προς τα πάνω τόσο του δημόσιου χρέους όσο και του ελλείμματος, με το πρώτο να φτάνει το 2009 το 126,8% του ΑΕΠ (από 115,4% προ αναθεώρησης) και το δεύτερο 15,4% (από 13,6%).
Ο λόγος αυτής της αναθεώρησης δεν ήταν μια διόρθωση ενός λάθους αλλά μια σαφής πολιτική επιλογή: αλλάζοντας «απλά» τον τρόπο υπολογισμού του ελλείμματος και του χρέους, κυρίως εντάσσοντας στα μεγέθη αυτά τις ΔΕΚΟ, θέλησαν να δικαιολογήσουν τα «απαραίτητα» σκληρά μέτρα που θα έπρεπε να ψηφιστούν άμεσα, αφού το έλλειμμα και το χρέος «αποδείχτηκε» (μετά το σχετικό μαγείρεμα) ότι ήταν πολύ μεγαλύτερα από όσο υπολόγιζαν.
Ο ρόλος της ΕΛΣΤΑΤ
Όμως η υπόθεση δεν τελειώνει εδώ, δείχνοντας για ακόμα μια φορά ότι στο κόλπο του «μαγειρέματος» των αριθμών είναι μπλεγμένοι πολλοί, ακόμα και οι δήθεν ανεξάρτητες αρχές.
Το Σεπτέμβρη του 2011 η Ζωή Γεωργαντά, πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ, αποκάλυψε ότι σχεδόν πραξικοπηματικά ο πρόεδρος της «ανεξάρτητης» αυτής αρχής Ανδρέας Γεωργίου, επέβαλε την υιοθέτηση από την ΕΛΣΤΑΤ της αναθεώρησης της Eurostat. Μετά από τις διαφωνίες που είχαν κι άλλα μέλη του ΔΣ μάλιστα, ο Υπουργός Οικονομικών Ε. Βενιζέλος με τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή όχι μόνο καθαίρεσε όλα(!) τα μέλη του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ (εκτός φυσικά του υποτακτικού του, του προέδρου της δηλαδή) αλλά άλλαξε και το πλαίσιο λειτουργίας της, δίνοντας όλες τις αρμοδιότητες του ΔΣ μόνο στον πρόεδρο! Τόση ανεξαρτησία δηλαδή…
Άλλη μια πτυχή αυτής της ιστορίας, δόθηκε ήδη από την πρώτη μέρα συνεδρίασης της εξεταστικής επιτροπής όπου ο ανεξάρτητος βουλευτής Π. Κουρουμπλής έδωσε στη δημοσιότητα e–mail του Γεωργίου στον επικεφαλής της Τρόικας στην Ελλάδα Πολ Τόμσεν. Σ’ αυτήν ο Γεωργίου εξέφραζε τη δυσφορία του για τη λειτουργία της ΕΛΣΤΑΤ, προτείνοντάς του κάποιες τροποποιήσεις που θα έπρεπε να γίνουν! Και φυσικά, όπως αποδείχτηκε από τη νομοθετική παρέμβαση Βενιζέλου, η κυβέρνηση ανταποκρίθηκε με θρησκευτική ευλάβεια στις επιταγές της τρόικας!
Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση στην οποία λογοδοτεί ο κ. Γεωργίου δεν είναι αυτή που εκλέγει ο ελληνικός λαός. Ο εν λόγω πρόεδρος της «ανεξάρτητης» αρχής απευθύνεται επομένως στον πραγματικό του αρχηγό, τον Τόμσεν, , ζητώντας του να «αποφασίσει και να επιβάλει». Όπως και έγινε βέβαια… καθαιρέθηκαν «σε μία νύκτα» οι πάντες όσοι διαφωνούσαν. Τόσο απλά και τόσο «δημοκρατικά»…
Κι ακόμα
Το σκάνδαλο δεν τελειώνει εδώ…
Ο Ανδρέας Γεωργίου δεν είναι κάποιος τυχαίος. Σύμφωνα με το βιογραφικό του από το 1989 ως το 2010 εργάστηκε ως στέλεχος του ΔΝΤ. Από το Μάρτιο του 2004 έως τον Ιούλιο του 2010 μάλιστα ήταν αναπληρωτής προϊστάμενος τμήματος στατιστικής του ΔΝΤ συμμετέχοντας και στη «διερεύνηση» των στατιστικών στοιχείων χωρών που βρίσκονταν στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης1!!
Βάλανε το λύκο δηλαδή να φυλάει τα πρόβατα! Ένας άνθρωπος του ΔΝΤ τέθηκε επικεφαλής μιας «ανεξάρτητης» αρχής μόνο και μόνο για να μπορεί να προσαρμόζει τους αριθμούς στις πολιτικές του πραγματικού του αφεντικού του ΔΝΤ και όχι για να καταγράφει «αντικειμενικά» τα στατιστικά οικονομικά στοιχεία.
Αλλά… ακόμα και όταν ανέλαβε την προεδρία της ΕΛΣΤΑΤ εξακολουθούσε να είναι υπάλληλος του ΔΝΤ καθώς περίμενε να συμπληρωθεί ο απαραίτητος χρόνος για τη συνταξιοδότησή του2!
Πόσων χρόνων ήταν ο κύριος αυτός όταν συνέβηκε αυτό; 49! Δηλαδή, στα πόσα χρόνια προσφέρει σύνταξη στα στελέχη του το ΔΝΤ; Στα 50! Κι αυτά βέβαια τα στελέχη στη συνέχεια επιβάλλουν στον ελληνικό λαό και όλους τους λαούς του κόσμου να μην πάρουν σύνταξη «ποτέ», να δουλεύουν σχεδόν μέχρι να πεθάνουν.
Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι ένα κακόγουστο αστείο αλλά δεν είναι. Αυτός ο μάγειρος των θανατηφόρων για τον ελληνικό λαό συνταγών, πληρωνόταν από τα λεφτά του ελληνικού λαού στη θέση του επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ και την ίδια στιγμή συνέχιζε να παραμένει υπάλληλος του ΔΝΤ. Και όταν ρωτήθηκε (μάλιστα από βουλευτές της ΝΔ) γιατί διατηρεί και τις δύο θέσεις η απάντηση του ήταν γιατί ήθελε να ολοκληρώσει τη θητεία του γιατί σε ένα χρόνο θα έπαιρνε σύνταξη από το ΔΝΤ (και δεν ήθελε να έχει απώλειες)!
«Ανεξάρτητες αρχές», «δημοκρατία» και άλλες μπούρδες
Όλα αυτά δείχνουν με εμφατικό τρόπο ότι οι «ανεξάρτητες» αρχές που στήνουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου, τη μόνη ανεξαρτησία που έχουν είναι από τον έλεγχο των εργαζομένων και της κοινωνίας. Και ότι η λέξη «δημοκρατία» στο στόμα των εκπροσώπων της άρχουσας τάξης μεταφράζεται σε «υποκρισία», «ψέματα», «καταστολή», «ολοκληρωτική υποταγή στις απαιτήσεις των μεγάλων αφεντικών των πολυεθνικών, των ΗΠΑ και της ΕΕ» κοκ.
Ο αγώνας του ελληνικού εργατικού κινήματος μαζί και των εργαζομένων στην υπόλοιπη Ευρώπη και διεθνώς, δεν είναι απλά αγώνας για τη διάσωση του βιοτικού τους επιπέδου και των δικαιωμάτων που χρειάστηκαν δεκαετίες για να κερδηθούν.
Είναι και αγώνας και για τα πιο στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα τα οποία καταργούνται το ένα μετά το άλλο, από τη στιγμή που δεν υπηρετούν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης.
